ΤΙΤΛΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ «ΠΑΡΑΜΥΘΙ» ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ Α.Μ 4552 Δ΄ΕΤΟΣ

Στη συγκεκριμένη εργασία με αφορμή ένα πραγματικό γεγονός πραγματοποιείται η ανάγνωση ενός εικονογραφημένου παραμυθιού και έπειτα υλοποιείται μια δραστηριότητα που σχετίζεται με το συγκεκριμένο παραμύθι. Στόχος μας στη συγκεκριμένη εργασία είναι να μεταβούν τα παιδιά από την πραγματική εμπειρία στο λογοτεχνικό κείμενο.

Πριν αρχίσουμε την ανάγνωση του παραμυθιού και πριν εκτελέσουμε οποιαδήποτε δραστηριότητα θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η επιτυχία της δραστηριότητας μας εξαρτάται σημαντικά από τον τρόπο οργάνωσης της. Επιπλέον η ανάγνωση του παραμυθιού θα πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να προκαλεί ενδιαφέρον στα παιδιά, γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει ο/η νηπιαγωγός να αφηγηθεί την ιστορία προσέχοντας την ορθοφωνία, την άρθρωση των λέξεων, την προφορά της, τον τονισμό, το χρωματισμό της φωνής του/της και τον ενθουσιασμό του/της.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ Σε ένα νηπιαγωγείο, όπου φοιτούν δεκαπέντε (15) παιδιά εκ των οποίων ένα κοριτσάκι είναι νέγρο. Το νέγρο κοριτσάκι ονομάζεται Στέλλα. Μια μέρα η νηπιαγωγός ζήτησε από ένα παιδάκι να πιάσει από το χέρι τη Στέλλα, ώστε να πραγματοποιηθεί μια δραστηριότητα σχετική με το χορό. Τότε το παιδάκι αρνήθηκε να πιάσει τη Στέλλα από το χέρι και όταν η νηπιαγωγός το ρώτησε γιατί δε θέλει να πιάσει τη Στέλλα από το χέρι τότε το παιδάκι απάντησε «γιατί είναι μαύρη και αν την πιάσω θα γίνω και εγώ μαύρη ».

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ-ΠΑΡΑΜΥΘΙ Τίτλος παραμυθιού: Ο μαύρος Κότσυφας και ο άσπρος Γλάρος Συγγραφέας : Κίτυ Κρόουθερ Εκδόσεις : Σύγχρονοι ορίζοντες Έγινε η επιλογή του συγκεκριμένου παραμυθιού, διότι πρόκειται για μια ιστορία που αναφέρεται στην πραγματική φιλία, την ξενοφοβία, το ρατσισμό και στην αγάπη για το βιβλίο και τη γνώση..

Μια μέρα ο κότσυφας, ο Ιάκωβος αποφάσισε να ταξιδέψει για να γνωρίσει τον κόσμο, πιο πολύ ήθελε να δει τη θάλασσα. Μόλις έφτασε στη θάλασσα γνώρισε το Τζίμη το γλάρο, ο οποίος προσκάλεσε τον Ιάκωβο στο σπίτι του. Όταν έφτασαν στο χωριό του Τζίμη, ο Ιάκωβος αντίκρισε ένα παράξενο θέαμα όλα τα πουλιά ήταν ίδια σαν τον Τζίμη! Και όλοι τον κοίταζαν παράξενα, γιατί ήταν διαφορετικός από αυτούς. Έπειτα ο Τζίμης και ο Ιάκωβος πήγαν στο σπίτι του Τζίμη, το οποίο βρισκόταν δίπλα στη θάλασσα και άρεσε πάρα πολύ στον Ιάκωβο. Την άλλη μέρα βγήκαν για μια βόλτα στο λιμάνι, όμως οι γλάροι δεν μιλούσαν στον Ιάκωβο και του γυρνούσαν όλοι την πλάτη. Τότε ο Ιάκωβος λυπημένος καθώς ήταν, είπε στο Τζίμη, πως θα ήταν καλύτερο να φύγει να πάει σπίτι του, όμως ο Τζίμης του απάντησε πως ούτε να το σκέφτεται αυτό και άμα δεν τους ήθελαν οι υπόλοιποι γλάροι δεν θα ξαναπήγαιναν στο χωριό. Οι δυο φίλοι συνέχισαν τη βόλτα τους πηγαίνοντας για ψάρεμα, εκεί ο Τζίμης έλεγε στον

Ιάκωβο πως στο τέλος θα τον συμπαθήσουν οι γλάροι, αλλιώς θα πήγαινε ο ίδιος ο Τζίμης να μείνει μαζί του στο δάσος. Τότε ο Ιάκωβος χαμογέλασε Και ήξερε πως είχε αποκτήσει ένα πραγματικό φίλο, το Τζίμη. Την άλλη μέρα οι δυο φίλοι πήγαν μια βόλτα στο δάσος, όπου ο Ιάκωβος έμαθε στο Τζίμη τα μυστικά του δάσους. Κάθε μέρα οι δυο φίλοι γίνονταν αχώριστοι. Μια μέρα ο Ιάκωβος έπεσε σε ένα σεντούκι γεμάτο βιβλία που βρισκόταν στο σπίτι του Τζίμη, τότε ο Τζίμης του είπε πως το είχε βρει στην παραλία και τα χρησιμοποιούσε για να ανάβει τη σόμπα. Έκπληκτος ο Ιάκωβος του είπε και δεν τα διαβάζεις; Και ο Τζίμης του απάντησε ότι εκεί δεν ξέρει κανείς να διαβάζει. Από τότε κάθε απόγευμα ο Ιάκωβος, που ήξερε να διαβάζει, διάβαζε στο Τζίμη από μια ιστορία. Ένα απόγευμα ο Αλβέρτο, το ψαροπούλι, κρυφάκουσε άθελα του τους δυο φίλους και έτρεξε στη μαμά του και της είπε τι είδε και άκουσε. Τότε η μαμά του Αλβέρτου συμπάθησε τον Ιάκωβο και μιλούσε σε όλους με τα καλύτερα λόγια, έτσι τα νέα μαθεύτηκαν

Και το σπίτι του Τζίμη γέμιζε συνέχεια κόσμο, όλοι πλέον αγαπούσαν τον Ιάκωβο. Κάθε βράδυ ο Ιάκωβος διαβάζει αστείες ιστορίες στους γλάρους για να τους ευχαριστεί. Ο Ιάκωβος αγάπησε και αυτός τους γλάρους. Έγινε δάσκαλος και έμαθε τα γλαροπούλια να διαβάζουν μόνα τους βιβλία. Ο μαύρος κότσυφας και οι άσπροι γλάροι έζησαν για πολλά χρόνια- κι ακόμη ζουν- ευτυχισμένοι. Μετά την ανάγνωση του παραπάνω παραμυθιού ο/η νηπιαγωγός συζητά με τα παιδιά κάνοντας τους ερωτήσεις σχετικά με την ιστορία που τους διηγήθηκε. Έπειτα ο/η νηπιαγωγός βοηθά το κάθε παιδί να επιλέξει μια σκηνή της ιστορίας, την οποία μετά θα κατασκευάσει το παιδί με τη χρήση διαφόρων υλικών όπως πυλό, μπογιές και πλαστελίνη που θα τους δώσει ο/η νηπιαγωγός.