Ελληνογαλλική Σχολή Πειραιά Άγιος Παύλος Εργασία στο μάθημα της Τεχνολογίας Υπεύθυνη Καθηγήτρια: Σ. Μαυρομματάκη Σχολικό Έτος

Τσαγκάρης Θεόδωρος Α2 Τεχνολογικό Επίτευγμα Αερόστατο

ΟΡΙΣΜΟΣ Το αερόστατο είναι ένα πτητικό μέσο (πτητική μηχανή), ελαφρύτερο από τον αέρα, που αιωρείται χάρη στην αεροστατική άνωση.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ● Πριν την επινόηση της Μονγκολφιέρας, όπως ονομάστηκε τότε το αερόστατο, είχαν προηγηθεί πολλές άλλες προσπάθειες με κατασκευές όμως βαρύτερες του αέρα. ● Κατά την αρχαιότητα, ένας αρχαίος λαός στη Μικρά Ασία, οι Μυσοί, χαρακτηρίζονταν "καπνοβάτες" καθώς, κατά μία παράδοση που διασώθηκε, ένας Μυσός άναψε φωτιά της οποίας ο καπνός τον ανύψωσε και τον μετέφερε στην πατρική του οικία. ● Ένας ακόμη θρύλος αναφέρει ότι οι Ίνκας τοποθετούσαν επιφανείς νεκρούς σε ένα όχημα που έμοιαζε με αντεστραμμένη πυραμίδα ή ασπίδα, το οποίο στη συνέχεια απογειωνόταν με τη βοήθεια θερμού αέρα και μετέφερε τους νεκρούς στους θεούς (προφανώς στον κοντινότερο ωκεανό), αν και ευρήματα γι' αυτό το θρύλο δεν υπάρχουν ακόμα. ● Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι σχεδίασε πολλές «μηχανές» και διατάξεις, οι οποίες θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν για πτήση, αλλά δεν υλοποίησε καμία από αυτές. ● Τέλος, ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε στα τέλη του 17ου αιώνα περιελάμβανε σχέδια για χαρταετούς οι οποίοι ανυψώνονταν με θερμό αέρα. Έτσι η ιδέα του ελαφρύτερου του αέρα μέσου άρχισε να καλλιεργείται.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ● Το 1709 πέτυχε η πρώτη καταγεγραμμένη «πτήση» "ελαφρύτερου του αέρα μέσου" στην Πορτογαλία: Ο Bartholomeo Lourenco de Gusmao ( ), κατασκεύασε ένα μπαλόνι με διάμετρο περί τα 70 εκ. και το οποίο τροφοδοτείτο με το ζεστό αέρα που δημιουργούσε η καύση χόρτων και ξύλων σε ένα μικρό δοχείο στο κάτω μέρος του. Τελικά όμως τα σχέδια και οι μελέτες του κατασχέθηκαν και κάηκαν από την Ιερά Εξέταση και ο ίδιος πέθανε εξόριστος στη Σεβίλλη. ● Το υδρογόνο που ανακάλυψε το 1766 ο Κάβεντις ονομάστηκε «καύσιμος αέρας» και ήταν ελαφρύτερο του ατμοσφαιρικού. Οι διάφορες απόψεις και σκέψεις για τον «ελαφρύ αέρα» καταγράφηκαν κάποια στιγμή στη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών και έγιναν γνωστές σε όλα τα μέλη της. ● Το 1782 ο Ναπολιτάνος Τιβέριος Καβάλο ( ) παρουσίασε μία έκθεσή του στη οποία και βεβαίωνε ότι: "οποιοδήποτε περίβλημα του οποίου το περιεχόμενο θα ήταν υδρογόνο θα μπορούσε να ανυψωθεί", παρουσιάζοντας επιτυχή πειράματα με μπαλόνια από έντερα βοδιού. ● Οι αδελφοί Joseph-Michele ( ) και Jacques-Etienne Montgolfier (Μονγκολφιέ, ) από την περιοχή της Λυών αποφασίζουν να κατασκευάσουν ένα μπαλόνι που θα ανέβαινε ψηλά με ζεστό αέρα. Ακολούθησαν πολλές προσπάθειες και πειράματα ώσπου στις 5 Ιουνίου 1783 το αερόστατο που κατασκεύασαν ανέβηκε σε ύψος περίπου 180 μ. και κάλυψε απόσταση μ. από το σημείο της εκκινήσεώς του. Η κατάκτηση του αέρα είχε γίνει. Το πείραμα αυτό επανέλαβαν οι Μονγκολφιέ στις 19 Σεπτεμβρίου του 1784, προσθέτοντας ένα καλάθι από λυγαριά στο κάτω μέρος του αερόστατου, το οποίο μετέφερε τους πρώτους αεροναύτες της Ιστορίας. Ήταν ένας κόκορας, μια πάπια κι ένα αρνί.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ● Τελικά πρωτοπόροι αεροναύτες ονομάστηκαν δύο Γάλλοι συνονόματοι, οι Φρανσουά Πιλάτρ ντε Ροζιέ ( ) και Φρανσουά Λωραίν ( ), που στις 21 Νοεμβρίου του 1783 ανυψώθηκαν στον αέρα περίπου 1000 μέτρα και αφού διέσχισαν το Παρίσι, ύστερα από 25 λεπτά της ώρας, προσγειώθηκαν ομαλά στη περιοχή του Μουλέν ντε Μερβέιγ σε απόσταση 12 χλμ. από το σημείο της αναχώρησης. Βρήκαν όμως τραγικό θάνατο σε μετέπειτα προσπάθειές τους. ● Ο Ζαρ Πιέρ Μπλανσάρ ( ) στις 7 Ιανουαρίου 1785 αναχωρώντας από το Ντόβερ προσγειώθηκε στη Γαλλική ακτή διασχίζοντας τη Μάγχη με μεγάλη δεξιοτεχνία και με ευνοϊκά ρεύματα του αέρος. ● Μετά τη Γαλλία, η Ιταλία έκανε παρόμοιες πτητικές δοκιμές, με πρώτη την ανύψωση στο Μιλάνο στις 25 Φεβρουαρίου του 1784 από τους Ιταλούς αεροναύτες Πάολο Αντρεάνι και Αγκοστίνο Τζέρλι. Το σκάφος τους διέφερε από τη Μονγκολφιέρα στο ότι αντί για καλάθι έφερε λέμβο με ανετότερη διαμονή. Ακολούθησαν οι Βιτζέντζο Λουνάρντι ( ) και Φραντζέσκο Τζαμπεκάρι ( ), που συνέβαλαν πολύ στη κατασκευαστική τεχνική της αεροπλοΐας. Το σχέδιο του αερόστατου του Λουνάρντι ακολουθούν σήμερα τα μετεωρολογικά αερόστατα. ● Η πρώτη γυναίκα που οδήγησε αερόστατο και χρησιμοποίησε αλεξίπτωτο ήταν η κυρία Γκαρνερέν το 1798 στο Παρίσι.

ΧΡΗΣΗ Το αερόστατο χρησιμοποιήθηκε ως αναγνωριστικό μέσο σε στρατιωτικές επιχειρήσεις και ως μέσο αεράμυνας και κατασκοπείας με μορφή αερόπλοιων (ζέπελιν) μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Χρησιμοποιείται ως τις μέρες μας στην μετεωρολογία, για παρατηρήσεις των ανωτέρων στρωμάτων της ατμόσφαιρας, για γρήγορη ανάπτυξη μέτρων ασφαλείας (ζέπελιν στους Ολυμπιακούς Αγώνες), αεροδιαφήμιση αλλά και για ψυχαγωγία.

ΒΑΣΙΚΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟΥ ● Μπαλόνι: Φτιαγμένο από ειδικά αεροστεγές ύφασμα για να αντέχει και να διατηρεί τη θερμότητα. Δεν είναι τελείως κλειστό για να μη γίνει έκρηξη λόγω της διαστολής του αερίου κατά την άνωση. Εδώ βρίσκουμε και τον καυστήρα, το όργανο που φυσάει και ζεσταίνει τον αέρα μέσα στο μπαλόνι. Είναι τοποθετημένος σε σταθερό σημείο πάνω από το κεφάλι του πιλότου και ελέγχεται με ειδικούς μοχλούς. ● Καλάθι: Υφασμένο σφιχτά και πυκνά ώστε να αντέχει σε ρευματοδότες και άλλα εμπόδια που μπορεί να συναντήσει στον αέρα. Έχει ειδικό επίστρωμα μέσα και έξω που το προστατεύει από υγρασία και βοηθά στην απορρόφηση των κραδασμών. Στο καλάθι υπάρχουν τα όργανα: πυξίδα, υψομετρητής, δείκτης για τα καύσιμα και τη θερμοκρασία.

ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ Πιθανές μελλοντικές προεκτάσεις μπορεί να είναι αερόστατα και ζέπελιν με πιο αεροδυναμικό σχήμα, καθώς και χρήση αερίων εκτός του ηλίου και του υδρογόνου για ευκολότερη, γρηγορότερη και ασφαλέστερη ανύψωση και μετακίνησή τους.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ ΤΕΛΟΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ;