ΟΡΙΣΜΟΣ, ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ, ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΥΠΟΣΙΤΙΣΜΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ, ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ, ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Επισκόπηση Η έννοια του υποσιτισμού Αίτια που ευθύνονται για την κατάσταση αυτή Κλινικές συνέπειες και τρόποι αντιμετώπισης

Υποσιτισμός Δεν υπάρχει καθολικά αποδεκτός ορισμός   Λειτουργικός ορισμός «Η κατάσταση της διατροφής κατά την οποία η έλλειψη ή περίσσεια (ή ανισορροπία) της ενέργειας, πρωτεΐνης και άλλων θρεπτικών συστατικών προκαλεί μετρήσιμες δυσμενείς επιπτώσεις στους ιστούς / δομή του σώματος και τη λειτουργία και την κλινική έκβαση». Elia, 2003 (επίσης Barendregt, 2008)

Υποσιτισμός Ο υποσιτισμός πλήττει πάνω από το 10% των ηλικιωμένων (Bapen, 2006; European Nutrition for Health Alliance (ENHA, 2006). Οι υποσιτισμένοι ασθενείς παραμένουν στο νοσοκομείο για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, είναι τρεις φορές πιο πιθανό να αναπτύξουν επιπλοκές κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης και έχουν υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας (The ‘MUST’ report, Bapen , 2003; Age Concern, 2006; BBC, 2006). Έξι στους 10 ηλικιωμένους κινδυνεύουν από υποσιτισμό ή η κατάστασή τους επιδεινώνεται στο νοσοκομείο (BAPEN, 2003; Age Concern, 2006; BBC, 2006).

Υποσιτισμός Οι ασθενείς ηλικίας άνω των 80 που εισήχθησαν στο νοσοκομείο έχουν πενταπλάσια συχνότητα υποσιτισμού από εκείνους κάτω της ηλικίας των 50( BAPEN, 2003; Age Concern, 2006). Ο υποσιτισμός επί του παρόντος είναι κακώς αναγνωρισμένος και ως εκ τούτου, θεραπευμένος σε χαμηλό επίπεδο (The ‘Must’ report, BAPEN, 2003). Ο υποσιτισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά (The ‘Must’ report, BAPEN, 2003).

Υποσιτισμός - Ορισμός: Μειωμένη σωματική μάζα (συγκριτικά με ηλικία, φύλο και ύψος ασθενούς) Σοβαρός υποσιτισμός: - BMI <16 - απώλεια βάρους ≥10% του συνήθους βάρους εντός 3 μηνών - 20% απώλεια σωματικής πρωτεΐνης

Managing Adult malnutrition in the community (2012) Ομάδες που κινδυνεύουν από υποσιτισμό περιλαμβάνουν άτομα με: Χρόνια νόσο χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, καρκίνος, ασθένεια φλεγμονώδους εντέρου, γαστρεντερική νόσος, νεφρική ή ηπατική νόσος Χρόνια προοδευτική ασθένεια Άνοια, νευρολογικές καταστάσεις (νόσος του Parkinson, νόσος των κινητικών νευρώνων (MND) Οξεία ασθένεια Όπου δεν καταναλώνεται τροφή για περισσότερο από 5 ημέρες Καταβεβλημένα Αδυναμία, ακινησία, γηρατειά, κατάθλιψη, πρόσφατη έξοδο από το νοσοκομείο Κοινωνικά προβλήματα Χωρίς στήριξη, κλεισμένα στο σπίτι, αδυναμία να μαγειρεύουν και να ψωνίζουν, φτώχεια Managing Adult malnutrition in the community (2012)

Η πορεία του ασθενούς

Ενδείξεις υποσιτισμού Σκεφτείτε μερικές ενδείξεις για υποσιτισμό…

Ενδείξεις υποσιτισμού Απώλεια βάρους Χαμηλή μυϊκή και λιπώδης μάζα / απώλεια δύναμης Μειωμένη ανοσολογική απόκριση Κακή επούλωση των πληγών Δερματικές βλάβες Απάθεια

Τα αίτια των ασθενειών που σχετίζονται με υποσιτισμό Αυξημένες διατροφικές απαιτήσεις ακούσια κίνηση  λοίμωξη φλεγμονή πυρεξία επούλωση ιστών μεταβολικές επιδράσεις* *Η καχεξία του καρκίνου επηρεάζει το 80% των ατόμων με καρκίνο τελικού σταδίου (Nelson, 2000)

Τα αίτια των ασθενειών που σχετίζονται με υποσιτισμό Μειωμένη διατροφική πρόσληψη ανορεξία 1 παρενέργειες της θεραπείας 2 πόνος δυσφαγία σωματική αναπηρία όχι σίτιση από το στόμα 1 πχ. το 63% των ασθενών με καρκίνο υποφέρουν από ανορεξία (McCann, 1994) 2 πχ το 80% των ασθενών μετά από ακτινοθεραπεία, αντιμετωπίζουν απώλεια γεύσης / ξηρό στόμα (McCann, 1994)

Τα αίτια των ασθενειών που σχετίζονται με υποσιτισμό Αυξημένες θρεπτικές απώλειες Δυσαπορρόφηση Διάρροια Εμετός Εκκρίσεις πληγής

Χειρουργικές επεμβάσεις: Φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου: περιορισμός στην κατανάλωση τροφής λόγω φόβου επανεμφάνισης συμπτωμάτων, δυσαπορρόφηση Καρκίνος: καταβολισμός ενεργειακών υποστρωμάτων πρωτεϊνών και λίπους, χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία Χειρουργικές επεμβάσεις: Επεμβάσεις στο ΓΕΣ → δυσαπορρόφηση λόγω ταχείας διέλευσης της τροφής, Dumping Syndrome Άλλες επεμβάσεις → πιθανή ανεπαρκής πρόσληψη θρεπτικών συστατικών

Παθήσεις του αναπνευστικού – πνευμονοπάθεια: ↑ απαιτήσεις σε ενέργεια, δυσκολία στη λήψη τροφής, ανορεξία AIDS: AIDS Wasting Syndrome (απώλεια σωματικής μάζας, αδυναμία), χρόνια διάρροια, μειωμένη εντερική απορρόφηση Τρίτη ηλικία: λήψη φαρμάκων που καταστέλλουν την όρεξη, χρόνιες παθήσεις, δυσφαγία, κατάθλιψη

Ασιτία - ημιασιτία - έντονη ανορεξία - απόφραξης γαστρεντερικής οδού - ↓ απορροφητικής εντερικής επιφάνειας (εκτεταμένη εκτομή/δυσαπορρόφηση) ↓ πρόσληψη θρεπτικών συστατικών τα κύρια θρεπτικά συστατικά δεν φθάνουν σε κυτταρικό επίπεδο

Η αλληλουχία των γεγονότων… τελευταία πρόσληψη τροφής 4-5 ώρες μετά - εξάντληση γλυκόζης τροφής - φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου Τις επόμενες ώρες Ενδογενής ηπατική παραγωγή γλυκόζης (διάσπαση ηπατικού γλυκογόνου) παροχή γλυκόζης σε ιστούς που τη χρησιμοποιούν αποκλειστικά , με κύριο τον εγκέφαλο

Ανεπάρκεια ηπατικού γλυκογόνου (~100 γρ.) γλυκονεογέννεση 48-72 ώρες νηστείας - ήπαρ: αποκλειστικά γλυκονεογέννεση (↑ Ν ουρίας στα ούρα~10-12g/ημέρα) - μύες: χρησιμοποιούν λιπαρά οξέα που ελευθερώνονται από τον λιπώδη ιστό - σύνθεση κετονικών σωμάτων στο ήπαρ από μερική οξείδωση λιπαρών οξέων. - ηπατική κετονογένεση  παραγωγή απαραίτητης ενέργειας για τη γλυκονεογέννεση. Συνέχεια…

Συνέχεια… >72 ώρες νηστείας - ↓ δραστηριότητας του συμπαθητικού ΝΣ + ↓ θυρεοειδικής λειτουργίας  ↓↓βασικών ενεργειακών αναγκών ηρεμίας, ↓ παραγωγής κατεχολαμινών και Τ3. - ↑ κετονικών οξέων πλάσματος  ήπια μεταβολική οξέωση  ↓ όρεξης - Προσαρμογή εγκεφάλου: κάλυψη ~70-80% ημερήσιων ενεργειακών αναγκών του από κετονοσώματα (οξείδωση σε CO2 και H2O , απόδοση ίδιας ενέργειας με γλυκόζη) - ↓↓ Ν ουρίας σε 3-5g/ημέρα  παράταση επιβίωσης - νεφροί: ↑ απέκκριση κετονοξέων  γλυκόζη για τον εγκέφαλο Τα αποθέματα μυϊκής μάζας και λίπους καθορίζουν την αντοχή του οργανισμού (~10 εβδ. για ένα φυσιολογικό άτομο)

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΛΟΙΜΩΞΗ ΚΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΥΠΟΣΙΤΙΣΜΟΣ: ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΛΟΙΜΩΞΗ ΚΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Συστηματική φλεγμονώδης απάντηση Ορισμός : κλινικές, μεταβολικές, αιμοδυναμικές μεταβολές προκειμένου να αντιμετωπιστούν βλαπτικοί παράγοντες Αίτια : λοιμώξεις, νέκρωση ιστών (όπως τραύμα) έγκαυμα παγκρεατίτιδα αιματώματα ελλείμματα οξυγόνωσης κίρρωση

Συστηματική φλεγμονώδης απάντηση VS απλή ασιτία Απλή ασιτία Κάλυψη ενεργειακών αναγκών Συνεχώς μέσω οξείδωσης αμινοξέων, λίπους και γλυκόζης γλυκόζη ή λίπος ανάλογα με την χρονική στιγμή Μεταβολή ενεργειακών αναγκών ↑↑ ↓↓ Ολικό ποσό γλυκόζης που οξειδώνεται ΑΛΛΑ Λόγος Kcalγλυκόζης / Kcalολικές Λόγοι Kcalαμινοξέων / Kcalολικές και Kcalλίπους / Kcalολικές

Αντίδραση του Οργανισμού στη Λοίμωξη Βιοχημικές - Ορμονικές - Μεταβολικές αντιδράσεις Μεταβολικές αντιδράσεις → υπερκαταβολισμός, εξάντληση πρωτεϊνικών αποθηκών, αυξημένη πρόσληψη οξυγόνου (↑ 13% για κάθε μονάδα πυρετού), ανακατανομή ιχνοστοιχείων (εμπύρετη λοίμωξη)

Μεταβολισμός πρωτεϊνών ↑↑↑ καταβολισμός μυϊκών πρωτεϊνών (πρωτεόλυση) → απελευθέρωση αμινοξέων → σύνθεση νέων πρωτεϊνών, ορμονών πρωτεϊνικής φύσεως, παραγωγή ενέργειας ↑ πρωτεϊνική σύνθεση σε σύγκριση με την ασιτία, ΑΛΛΑ ↓↓ συγκριτικά με τον ρυθμό καταβολισμού. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: ταχεία απώλεια καθαρής σωματικής μάζας (750- 1000g/ημέρα σε καταστάσεις σοβαρού βαθμού υπερμεταβολισμού = απώλεια 250g καθαρής μυϊκής πρωτεΐνης) γρήγορη ανάπτυξη κακής θρέψης , ↑ παραγωγή ουρίας και απώλεια σημαντικών ποσών Ν στα ούρα Αμινοξέα από τον καταβολισμό της μυϊκής σκελετικής μάζας του συνδετικού ιστού και των σπλάγχνων  υποστήριξη κυτταρικής φλεγμονώδους απάντησης, επούλωσης ιστικών βλαβών και ανοσολογικής λειτουργίας

Μεταβολισμός υδατανθράκων ↑↑ ενδογενής παραγωγή γλυκόζης από γλυκονεογένεση και ↑ παραγωγή γαλακτικού (κύκλος Cori) Δράση ορμονών (γλυκαγόνη, κατεχολαμίνες, κορτιζόλη) ↓↓ πρόσληψη και οξείδωση σε κυτταρικό επίπεδο Υπεργλυκαιμία, παρά τις σχετικά υψηλές τιμές ινσουλίνης στο αίμα ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ : η υπεργλυκαιμία δεν οφείλεται στη ↓↓ πρόσληψη και οξείδωση σε κυτταρικό επίπεδο(που είναι η μέγιστη δυνατή), ΑΛΛΑ στην ↑↑ παραγωγή γλυκόζης

Μεταβολισμός υδατανθράκων Εξάντληση ηπατικού γλυκογόνου → υπογλυκαιμία Εμπύρετες λοιμώξεις → ανοχή στη γλυκόζη ΠΡΟΣΟΧΗ στην παρέμβαση για εξωγενή υποστήριξη του μεταβολισμού των υδατανθράκων ↑↑ Kcal ή γλυκόζη ή και τα δύο  επιπλοκές και επιβάρυνση του αρρώστου

Μεταβολισμός του λίπους Αποθήκες λίπους: σημαντική πηγή ενέργειας σε εμπύρετες λοιμώξεις ↑ λιπόλυση Αυξημένη παραγωγή λιπαρών οξέων και τριγλυκεριδίων (ΤAGs) → υπεργλυκαιμία Παρεντερική χορήγηση γλυκόζης → συσσώρευση TAGs στο ήπαρ → λιπώδες ήπαρ ↓ κετονικών σωμάτων στο αίμα OXI λόγω ↓ παραγωγής, ΑΛΛΑ ↑↑ οξείδωσης (αύξηση κατά 5-10 φορές συγκριτικά με την ασιτία) ↓ λιπογένεσης, ↑ σύνθεσης και ανακύκλωση των TAG έως την εμφάνιση ανεπάρκειας πολλών οργάνων Έπειτα αρχίζει να αυξάνεται η λιπογένεση και να ελαττώνεται η κάθαρση των TAG από το αίμα (πιθανόν λόγω κακής δραστικότητας της λιποπρωτεϊνικής λιπάσης) - - -> υπερτριγλυκεριδαιμία

Μεταβολισμός Βιταμινών Ταχεία εξάντληση αποθηκών στη λοίμωξη Βιταμίνες με ανοσολογική δράση: βιταμίνες Α, Β12, Ε, φολικό οξύ, ριβοφλαβίνη, νικοτιναμίδιο, πυριδοξίνη Ενυδάτωση Αυξημένη έκκριση αλδοστερόνης → κατακράτηση νατρίου Αυξημένη έκκριση ADH → κατακράτηση ύδατος Επίμονη/ χρόνια διάρροια, έμετοι → απώλεια ύδατος και ηλεκτρολυτών

Αντίδραση του Οργανισμού σε Κρίσιμες Καταστάσεις Τραύμα Καταβολισμός μυϊκού, λιπώδους και οστίτη ιστού Καταβολισμός μαλακών μορίων Τα παραπάνω έχουν σκοπό την πρωτεϊνοσύνθεση, τη σύνθεση παραγόντων πήξης αίματος, την ενίσχυση του ανοσοποιητικού και την ιστική αποκατάσταση. Stress Καταστάσεις Stress: έγκαυμα, λοίμωξη, σήψη, χειρουργείο Stress → αυξημένη έκκριση κορτιζόλης → πρωτεϊνικός καταβολισμός, γλυκονεογένεση → αυξημένα επίπεδα γλυκόζης ορού, αμινοξέων, ουρίας αίματος, αζώτου ούρων, κετονών

Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση Υπερμεταβολισμός, πρωτεϊνικός καταβολισμός Ορμόνες: κατεχολαμίνες, κορτιζόλη Σε λιγότερο σοβαρές κακώσεις → αύξηση ενεργειακών αναγκών μέχρι και 40% Σε πολύ σοβαρές κακώσεις → μικρότερη αύξηση ενεργειακών αναγκών (κατά 14-20%) Αρνητικό ισοζύγιο αζώτου στα ούρα Υποσιτισμός (λόγω αδυναμίας σίτισης - κατάποσης)

Έγκαυμα 3 φάσεις ανάκαμψης: shock, οξεία καταβολική φάση, αναβολική φάση ↓ Αυξημένη χορήγηση θρεπτικών συστατικών κατά τις 2 πρώτες φάσεις: Αύξηση ενεργειακών αναγκών μέχρι και 100% (εξαρτάται από την έκταση του εγκαύματος) Πρωτεϊνικός καταβολισμός → χορήγηση αμινοξέων → στόχος: θετικό ισοζύγιο αζώτου Αποκατάσταση υγρών και ηλεκτρολυτών

Η χορήγηση υψηλών δόσεων αμινοξέων (1,5-2g/Kg ΣΒ/ ημέρα)  απαραίτητη στη συστηματική φλεγμονώδη απάντηση για υποστήριξη πρωτεϊνοσύνθεσης, που αυξάνει σημαντικά με την χορήγησή τους. ΟΜΩΣ ο πρωτεϊνικός καταβολισμός (‘’αυτοκανιβαλισμός’’) δεν περιορίζεται.

Υποσιτισμός ΧΡΟΝΙΑ ΝΟΣΟΣ Καρκίνος AIDS Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια Ασιτία Υποσιτισμός Ανορεξία Δυσαπορρόφηση Φλεγμονώδης απόκριση Καταβολισμός λόγω στρες ΟΞΕΙΑ ΝΟΣΟΣ Φλεγμονή Τραύμα Έγκαυμα Αιμορραγία Παγκρεατίτιδα συχνή λοίμωξη αλλοιωμένη εντερική λειτουργία αλλοιωμένη ανάρρωση μειωμένη μυϊκή λειτουργία

Η κακή θρέψη επηρεάζει όλα τα όργανα του ανθρώπινου σώματος, με εξαίρεση τον εγκέφαλο. Η παρουσία της συνοδεύεται με λειτουργικές και μορφολογικές διαταραχές που η κλινική του έκφραση, αν και λιγότερο εντυπωσιακή από τη γνωστή καρδιακή, αναπνευστική ή νεφρική ανεπάρκεια, είναι εξίσου σοβαρή. Η κακή θρέψη αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα γενικευμένης ανεπάρκειας πρόσληψης των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών ή και ως αποτέλεσμα ανεπάρκειας συγκεκριμένου θρεπτικού συστατικού ( αμινοξέων, βιταμινών, ιχνοστοιχείων κτλ) , του οποίου οι ανάγκες πρόσληψης ή οι απώλειες αλλάζουν κατά τη διάρκεια συγκεκριμένης πάθησης, τραυματισμού ή λοίμωξης.

Αυξημένη διάρκεια νοσηλείας και θνησιμότητα Οι συνέπειες του υποσιτισμού λόγω νόσου Φυσιολογικές Σωματικές Διαταραχή της ανάπτυξης Μείωση του λίπους και της άλιπης μάζας σώματος Μειωμένη αντοχή και λήθαργος Μειωμένη κινητικότητα και αυξημένες πτώσεις Μειωμένη ικανότητα για βήχα Αυξημένος κίνδυνος λοιμώξεων του αναπνευστικού Διαταραγμένη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος  Αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης / επιπλοκών Διαταραγμένη οργανική λειτουργία Καθυστερημένη επούλωση τραυμάτων Καθυστερημένη ανάρρωση Διαταραγμένος μεταβολισμός του φαρμάκου Αυξημένες  παρενέργειες Μειωμένες γαστροεντερικές εκκρίσεις Αυξημένη δυσαπορρόφηση Ψυχολογικές απάθεια και κατάθλιψη Χαμηλή ποιότητα ζωής MUST 2003 Αυξημένη διάρκεια νοσηλείας και θνησιμότητα

Προβλήματα διάγνωσης υποσιτισμού Έλλειψη εκπαιδευμένου προσωπικού Έλλειψης οργανωμένων πρωτοκόλλων ανίχνευσης, εκτίμησης και δράσης Μη κατανόηση του προβλήματος μεταξύ των επαγγελματιών υγείας Αποτέλεσμα…. ανεπαρκής διάγνωση και θεραπεία

Ανίχνευση υποσιτισμού Απλή και γρήγορη Υψηλή ευαισθησία Συνυπολογισμός κλινικής κατάστασης (π.χ ο ήπιος υποσιτισμός έχει μεγαλύτερη βαρύτητα όταν συνυπάρχει σοβαρή ασθένεια) Τυποποιημένα αποτελέσματα (π.χ με αριθμητική διαβάθμιση) Καθορισμός σαφή τρόπου δράσης

Εργαλεία ανίχνευσης υποσιτισμού Τα περισσότερα εργαλεία ανίχνευσης απαντούν σε βασικές ερωτήσεις όπως: πρόσφατη ακούσια απώλεια βάρους πρόσληψη τροφής παρών Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) σοβαρότητα της νόσου Παράδειγμα: Nottingham Screening tool

Τεχνικές που χρησιμοποιούνται κατά τη διατροφική εκτίμηση

Ανθρωπομετρία Βάρος σώματος: Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη παράμετρος Βραχυπρόθεσμες αλλαγές: αλλαγές στο ισοζύγιο υγρών Μακροπρόθεσμες αλλαγές: καθαρές αλλαγές ιστικής μάζας Αξιολόγηση της ανάπτυξης (βρέφη & παιδιά) Υπολογισμό του μεταβολικού ρυθμού Υπολογισμός των διατροφικών αναγκών Καθορισμός δόσεων των φαρμάκων

Ανθρωπομετρία ΔΜΣ: Επιτρέπει τη σύγκριση μεταξύ των φύλων Επιτρέπει τη σύγκριση μεταξύ ηλικιακών ομάδων Επιβίωση με ΔΜΣ< 10 στις γυναίκες ή <12 στους άνδρες είναι ασυνήθιστη <20 : αυξημένη θνησιμότητα Στους γηραιότερους, με την απώλεια του ύψους, το εύρος κινείται ανοδικά, έτσι ώστε ΔΜΣ <22 να μπορεί να υποδηλώνει υποσιτισμό

Ανθρωπομετρία Περιφέρεια μέσου βραχίονα (MAC): Μέτρηση με μεζούρα στο μέσο της απόστασης μεταξύ ακρωμίου και ωλέκρανου Χαμηλά επίπεδα: θνησιμότητα, νοσηρότητα Αξιολογεί την αποτελεσματικότητα της διατροφικής υποστήριξης Εκτίμηση: συνολικό ιστό, κόκαλα, μύες, υγρά και λίπος Σε συνδυασμό με δερματική πτυχή τρικέφαλου (TSF): σχέσεις μεταξύ μυϊκού ιστού και λίπους Οι MAC και TSF επηρεάζονται από το ισοζύγιο υγρών

Ανθρωπομετρία Η επιφάνεια των μυών του βραχίονα (ΑΜΑ): Άνδρες : ΑΜΑ=[(MAC-πTSF)2-10]/4π Γυναίκες: ΑΜΑ= [(MAC-πTSF)2-6,5]/4π όπου [ΑΜΑ= επιφάνεια μυών βραχίονα (cm2), MAC=περίμετρος μέσου βραχίονα (cm), TSF=δερματική πτυχή τρικέφαλου (cm)]

Λειτουργικές δοκιμασίες Δυναμομέτρηση χειρός: μετράει την εκούσια δύναμη λαβής συσχετίζεται με τη διατροφική κατάσταση προβλέπει τη κλινική πορεία του ασθενούς μετεγχειρητικά Άμεση διέγερση μυών: Αφορά την ηλεκτρική διέγερση του προσαγωγού μυός και την άμεση μέτρηση της σύσπασης, δύναμης και χαλάρωσης του μυός, επιτρέποντας την καταγραφή καμπύλης ισχύος.

Λειτουργικές δοκιμασίες Αναπνευστική λειτουργία: H μέγιστη ροή και ο FEV1 τροποποιούνται κατά τον υποσιτισμό Αντανακλούν την ισχύ των αναπνευστικών μυών Στενή σχέση ανάμεσα σε αυτές τις παραμέτρους και την συνολική πρωτεΐνη του σώματος (ταχεία εξασθένιση μετά από 20% απώλεια της πρωτεΐνης του σώματος) Ανοσοποιητική λειτουργία: Αριθμός λεμφοκύτταρων 900-1500 κύτταρα/mm3 μέτριο υποσιτισμό Αριθμός λεμφοκυττάρων <900 κύτταρα/mm3 σοβαρό υποσιτισμό

Εργαστηριακές παράμετροι Κρεατινίνη: Αντικατοπτρίζει τη νεφρική λειτουργία & τη μυϊκή μάζα Υψηλά επίπεδα σε αθλητές της άρσης βαρών & χαμηλά σε καταβεβλημένους ασθενείς Η απέκκριση της κρεατινίνης στο 24ωρο χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό ενός δείκτη μεταξύ κρεατινίνης και ύψους (CHI)

Εργαστηριακές παράμετροι CHI(%): (24ώρη κρεατινίνη ούρων Χ 100)/ιδανική 24ωρη έκκριση Αντανακλά την μυϊκή μάζα Απώλεια μυϊκής μάζας CHI (%) Ήπια 5-15 Μέτρια 15-30 Σοβαρή >30 Ισοζύγιο αζώτου: Ερευνητικό εργαλείο Αλλαγές του καθαρού καταβολισμού της πρωτεΐνης

Άλλες μέθοδοι Λειτουργικές δοκιμασίες ήπατος, κρεατινίνη, επίπεδα ουρίας και ηλεκτρολυτών. Τα επίπεδα του μαγνησίου, του ψευδαργύρου, του σεληνίου, του σιδήρου είναι χρήσιμα σε γαστρεντερικές νόσους. Εξετάσεις αίματος, φυλλικού και βιταμίνης Β12 θα πρέπει να είναι εξετάσεις ρουτίνας. Η C-πρωτεΐνη οξείας φάσης μετράει την αντίδραση στη φλεγμονή. Βιοηλεκτρική φασματοσκοπία ηλεκτρικής αντίστασης (BIS): Τεχνική μέτρησης των συνολικών υγρών του σώματος (TBW), του εξωκυττάριου υγρού (ECW) και του ενδοκυττάριου (ICW). Βασίζεται στις διαφορές αγωγιμότητας που παρουσιάζουν οι διάφοροι ιστοί. Ισότοπα: Η «τεχνική» του δευτέριου, ενός ισοτόπου του υδρογόνου που χρησιμοποιείται στον προσδιορισμό του ολικού νερού του σώματος (ΟΝΣ) Πρόσληψη τροφής: Η καταγραφή της πρόσληψης τροφής είναι μια ανεκτίμητη μέθοδος για την διατροφική εκτίμηση των ασθενών.

Υποσιτισμός Νόσος Κατασταλμένη λειτουργικότητα Υψηλός κίνδυνος επιπλοκών Φτωχή αποκατάσταση Όλοι οι ασθενείς θα πρέπει να αξιολογούνται αρχικά, χρησιμοποιώντας ένα γρήγορο εργαλείο ανίχνευσης Όσοι βρίσκονται ήδη σε κατάσταση υποσιτισμού ή σε κίνδυνο να υποσιτιστούν, θα πρέπει να παραπέμπονται για λεπτομερέστερη διατροφική εκτίμηση και φροντίδα

Αντιμετώπιση Υποσιτισμού: Εξωγενής χορήγηση μακρο- και μικροθρεπτικών συστατικών Εξωγενής χορήγηση ύδατος και ηλεκτρολυτών Εξωγενής χορήγηση: από το στόμα (στερεή ή πολτοποιημένη μορφή) εντερική σίτιση (σε λειτουργικό ΓΕΣ) παρεντερική σίτιση (μη- λειτουργικό ΓΕΣ)