ΤΡΙΧΟΦΥΪΑ ΑΠΟΤΡΙΧΩΣΗ – ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

 Η τριχοφυΐα αναπτύσσεται και στα δύο φύλλα, αλλά σημαντικό στοιχείο διαχωρισμού είναι η κατανομή της στα διάφορα σημεία του σώματος.  Η τριχοφυΐα χωρίζεται σε τρεις μορφές:  α)Στην τριχοφυΐα που παρουσιάζεται η ίδια και στα δύο φύλα (χνούδι σώματος, βλεφαρίδες, φρύδια, τριχωτό κεφαλής).  β)Στην τριχοφυΐα που εμφανίζεται στην εφηβεία και βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο των ενδοκρινών αδένων (μασχάλες, εφήβαιο κλπ.)  γ)Στην τριχοφυΐα που χαρακτηρίζει το ανδρικό φύλο και βρίσκεται και αυτή κάτω από τον έλεγχο των ενδοκρινών αδένων.  Οργανικές διαταραχές στο γυναικείο σώμα είναι δυνατόν να προκαλέσουν αύξηση της τριχοφυΐας σε περιοχές του σώματος που φυσιολογικά δεν εμφανίζεται. Μ’ αυτές τις διαταραχές ασχολείται η ιατρική (δερματολογία, ενδοκρινολογία, γυναικολογία).

 Αποτρίχωση είναι ένα σύνολο μεθόδων με την βοήθεια των οποίων αφαιρούνται προσωρινά ή μόνιμα οι ανεπιθύμητες τρίχες από διάφορες περιοχές του δέρματος.  Άνδρες και γυναίκες χρησιμοποιούσαν πολλούς τρόπους για να αφαιρέσουν τις ανεπιθύμητες τρίχες από τα διάφορα σημεία του σώματός τους. Έκοβαν, ξύριζαν, συνέθλιβαν, έκαιγαν, αφαιρούσαν με ειδικές λαβίδες ή και καψάλιζαν ακόμη τις τρίχες, πιστεύοντας κάθε φορά, ότι η μέθοδος που χρησιμοποιούν είναι η καλύτερη. Τα μέσα που τους βοηθούσαν στην αφαίρεση των τριχών είναι όστρακα, ελαφρόπετρες, αιχμηρές πέτρες, κοφτερά δόντια ζώων, μεταλλικές λεπίδες και λαβίδες. Στην Αίγυπτο και στην Κρήτη βρέθηκαν ειδικά ξυράφια από χαλκό όμοια με τις λεπίδες που χρησιμοποιούσαν παλαιότερα στα κουρεία.

 Οι ιστορικοί αναφέρουν ότι στις Μεσογειακές και Ασιατικές χώρες μεταξύ και 3.000π.Χ. οι γυναίκες αφαιρούσαν τις τρίχες από το σώμα τους με τη βοήθεια μιας αποτριχωτικής πάστας. Η πάστα αυτή ήταν ένα μίγμα τρισουλφιδίου του αρσενικού, οξειδίου του ασβεστίου, αμύλου και νερού.  Στη Ν. Αμερική χρησιμοποιούσαν εκχύματα δένδρων (κακαόδενδρου) σαν αποτριχωτικά μέσα.  Οι Ινδιάνοι της Αμερικής ξερίζωναν τις τρίχες της περιοχής του γενείου με τη βοήθεια οστράκων μυδιών.  Σήμερα η αποτρίχωση γίνεται με πολλούς τρόπους και αυτό οφείλεται στην πρόοδο της κοσμετολογίας και της αισθητικής που με πολλές μεθόδους και νέα προϊόντα επιδιώκουν να λύσουν αυτό το πρόβλημα που απασχολεί κυρίως τις γυναίκες.  Η αποτρίχωση χωρίζεται σε δύο τύπους: την προσωρινή και τη μόνιμη.  Η προσωρινή χωρίζεται στην αποτρίχωση μεγάλης διάρκειας και στην αποτρίχωση μικρής διάρκειας.

Το εσωτερικό, επιδερμικό στρώμα του θύλακα που περιβάλλει την τρίχα, ονομάζεται χιτώνας της ρίζας. Αποτελείται κι αυτός από δύο χιτώνες, έναν εξωτερικό κι έναν εσωτερικό που έρχεται σε άμεση επαφή με το ευαίσθητο περιτρίχιο (βλέπε εικόνα Τομή που Δείχνει τη Δερμική Περιοχή του Βολβού Ρίζας). Ο εσωτερικός χιτώνας της ρίζας περιλαμβάνει τη στιβάδα του Huxley που αποτελείται από σκληρά επίπεδα πυρηνούχα κύτταρα και την στιβάδα του Henle, που αποτελείται από επιμήκη κύτταρα χωρίς ορατό πυρήνα.