ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Α 1 PROJECT

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ ΤΡΟΠΟΙ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΔΙΑΜΟΝΗ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ –ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ –ΜΟΥΣΕΙΑΜΟΥΣΕΙΑ Η ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΟ ΕΡΓΟ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ H Πάρος βρίσκεται στο κέντρο του συμπλέγματος των Κυκλάδων, το οποίο αποτελείται από 24 νησιά. Απέχει 90 μίλια από τον Πειραιά και έχει περίπου κατοίκους. Το υπέδαφος της Πάρου είναι από γρανίτη και ασβεστολιθικά πετρώματα κατά κύριο λόγο, συγκριτικά δε με τα υπόλοιπα νησιά του συμπλέγματος διαθέτει αρκετά υπόγεια νερά και έτσι το νησί υδροδοτείται από τις διαθέσιμες ποσότητες, χωρίς να γίνεται μεταφορά από αλλού. Η Πάρος δεν ταλαιπωρείται από ανέμους μεγάλης έντασης όπως άλλα κυκλαδονήσια.

Στο κέντρο του νησιού είναι ο κύριος ορεινός όγκος που τον διαδέχονται μαλακοί όγκοι χαμηλών λόφων. Το μεγαλύτερο μέρος των ακτών στην Πάρο –εκτός μέρος του βόρειου τμήματος- κρύβουν πανέμορφες παραλίες, που περιμένουν το σύγχρονο περιηγητή να αποκαλύψουν τα μυστικά τους. Τόσα πολλά και διαφορετικά μυστικά, όσες και οι παραλίες. Δάση δεν συναντά κανείς, αλλά βλάστηση χαμηλή, σκληρή ή κοντόκορμα δένδρα, μεγάλους θάμνους, όπως πουρνάρια, φίδες, σχοινάρια, κουμαριές, πικροδάφνες και σε ελάχιστες παραθαλάσσιες περιοχές ένα είδος μικρού κέδρου και αρμυρίκια. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ

Στην Πάρο εξακολουθούν να υπάρχουν υγρότοποι, παρά τις συνέπειες από τη μεγάλη οικιστική ανάπτυξη. Στο νησί απογράφηκαν συνολικά 10 υγρότοποι, όλοι φυσικοί. Έλος Κολυμπήθρες, Λιμνοθάλασσα Σάντα Μαρία, Αλυκή Αγκαιριάς, Έλος Μώλου ή Κεφάλου, Έλος Παροικίας, Έλος Χρυσής Ακτής, Αλυκή Πούντας, Λιμνοθάλασσα Πούντας, Αλυκές Λάγγερης (Πλατιά Άμμος) και Πίσω Αλυκή. Υγροβιότοπος στην Πάρο

Οι αρκετές, σε σχέση με την έκταση της Πάρου, καλλιεργήσιμες εκτάσεις χρησιμοποιούνται κυρίως για αμπελοκαλλιέργεια και ελαιοκαλλιέργεια. Όπου η διαμόρφωση του εδάφους δυσκόλευε την καλλιέργεια, οι άνθρωποι έφτιαχναν πεζούλες, σύστημα αντιστήριξης του χώματος, ώστε να συγκρατείται και να δημιουργούνται καλλιεργήσιμοι χώροι. Είναι χαρακτηριστικό όλων των Κυκλαδονησιών, αλλά και της εφευρετικότητας του ανθρώπου, να βρίσκει τρόπους, προκειμένου να εξασφαλίσει τα απαραίτητα για την επιβίωση του. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ

Αρωματικά βότανα στην Πάρο Συναντάμε επίσης πολλά είδη χόρτων (καυκαλίθρες, ραδίκια, ζοχούς, μυρώνια, κάλφα, σταμναγκάθι, μάραθο), βασικά στοιχεία της διατροφής των Παριανών και αρκετά αρωματικά (δενδρολίβανο, ρίγανη, θυμάρι, φασκόμηλο, μάραθο, φλισκούνι), που χρησιμοποιούνται και στη μαγειρική απογειώνοντας τις γεύσεις, αλλά και σαν εξαιρετικά αφεψήματα. Στην παραθαλάσσια ζώνη φύεται ο κρίνος της θάλασσας, ο αμάραντος, και το κρίταμο. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ

Στην Πάρο υπάρχει και η κοιλάδα με τις πεταλούδες. Είναι κοντά στα Ψυχοπιανά, πηγαίνοντας για Αλυκή, όπου τους καλοκαιρινούς μήνες εμφανίζεται ένα είδος πεταλούδας που την ημέρα μένει ακίνητη πάνω στους κορμούς των δέντρων και στους βράχους, ενώ κατά το απόγευμα ανεβαίνει στα φυλλώματα. Τέλος, στην Πάρο λειτουργεί από το 1995 ο Σύλλογος Περίθαλψης και Προστασίας Άγριων Ζώων "Αλκυόνη". Ο σύλλογος λειτουργεί αποκλειστικά με τη βοήθεια εκατοντάδων εθελοντών απ' όλο τον κόσμο και οι εγκαταστάσεις του φιλοξενούνται σε κτήμα 12,60 στρεμμάτων στην περιοχή Καμάρες. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ Η ιστορία της Πάρου ξεκινά από την παλαιολιθική εποχή σύμφωνα με ευρήματα σε σπήλαια και άλλους φυσικούς χώρους. Σημαντικές ανακαλύψεις στο Σάλιαγκο (μικρό ακατοίκητο σήμερα νησάκι απέναντι από την Αντίπαρο), βεβαιώνουν τη ζωή και στη Νεολιθική εποχή ( πΧ). Άσβεστα σημάδια για την Πρωτοκυκλαδική και Κυκλαδική εποχή ( πΧ.), τα Κυκλαδικά ειδώλια που βρέθηκαν μέσα σε τάφους. Το σπουδαιότερο μυκηναϊκό ανάκτορο στις Κυκλάδες στην περιοχή Κουκουναριές, είναι από τα σημαντικότερα ευρήματα της Μυκηναϊκής περιόδου.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ Το ιστορικό τοπίο της Πάρου γίνεται πιο ξεκάθαρο από την εποχή του χαλκού, μετά την ανακάλυψη των τριών μεγάλων πολιτισμών, του κυκλαδικού, του μινωικού και του μυκηναϊκού. Στις περιοχές, Γλυφά, Δρυός, Κάμπος, Κουκουναριές, Πλαστήρας, Φάραγκας, διασώζονται ίχνη κυκλαδικών οικισμών. Χαρακτηριστικό δείγμα αυτός που βρίσκεται στο Λόφο του Κάστρου της Παροικιάς από την πρωτοκυκλαδική περίοδο. Ακολουθούν οι έποικοι από την μινωική Κρήτη που μεσουρανεί εκείνη την περίοδο στον Ελλαδικό χώρο. Αυτοί σταδιακά μετατρέπουν την Πάρο σε αξιόλογο εμπορικό και στρατιωτικό κέντρο. Με την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, έρχονται στο προσκήνιο οι Μυκηναίοι, οπότε η Πάρος αποτελεί αξιόλογο κέντρο αυτού του πολιτισμού. Τα μυκηναϊκά λείψανα που βρέθηκαν στις Κουκουναριές, αλλά και στο λόφο του Κάστρου της Παροικίας, πρωτεύουσας της Πάρου, επιβεβαιώνουν την ύπαρξη αυτού του πολιτισμού.

Κατά τη γεωμετρική εποχή φτάνουν στο νησί Αρκάδες έποικοι, ο αρχηγός των οποίων Πάρος, έδωσε το όνομα στο νησί. Οι Αρκάδες συγχωνεύονται με τους Ίωνες που εμφανίζονται αργότερα και η Πάρος εξελίσσεται σε μεγάλη ναυτική δύναμη μέσα από την εμπορία του παριανού μαρμάρου, γνωστού για τη διαύγεια του. Το μάρμαρο, φυσική πηγή πλούτου της Πάρου, αλλά και η γενικότερη ευημερία της, φέρνουν και την πολιτισμική άνθηση, ιδιαίτερα κατά την αρχαϊκή εποχή (7ος αιώνας π.Χ). Τότε εμφανίζεται και ακμάζει η λεγόμενη λυρική ποίηση, με τον φημισμένο λυρικό ποιητή Αρχίλοχο, που κατάγεται από την Πάρο. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ

Στα κλασσικά χρόνια η Πάρος συμμαχεί με τους Πέρσες, που προσπαθούν να υποτάξουν τον Ελλαδικό χώρο. Η ήττα τους όμως στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, οδηγεί τους Πέρσες σε υποχώρηση και τον Θεμιστοκλή στην Πάρο, όπου υποχρεώνει τους κατοίκους της να προσχωρήσουν στην Αθηναϊκή Ηγεμονία. Το 338 π.Χ., αφού πλέον η Πάρος έχασε την παλιά της δύναμη, υπόκυψε, με χρονολογική σειρά, στους Μακεδόνες, στους Πτολεμαίους, στο Μιθριδάτη και τους Ρωμαίους. Κατά την εποχή αυτή στο νησί δραστηριοποιούνται κορυφαίοι γλύπτες, μεταξύ των οποίων, ο Σκόπας ο Πάριος. Η Πάρος είναι γεμάτη από εργαστήρια γλυπτικής, ναούς και άλλα θαυμαστά οικοδομήματα. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ

Η ανάπτυξή της Πάρου ανακόπτεται τη Ρωμαϊκή εποχή, καθώς χρησιμοποιείται, όπως και άλλα κυκλαδίτικα νησιά, ως τόπος εξορίας. Ο Χριστιανισμός έρχεται στο νησί την εποχή του Βυζαντίου, με τον εντυπωσιακό ναό της Παναγιάς της Εκατονταπυλιανής. Το 1207, η Πάρος πέρασε στην κατοχή των Ενετών και αποτέλεσε μέλος του δουκάτου του Αιγαίου, που ίδρυσε ο Μάρκος Σανούδος. Από το 1389 μέχρι και το 1537 περνά στην κατοχή της Φραγκικής δυναστείας των Σωμαρίπων, οι οποίοι ανέδειξαν την Πάρο σε εμπορικό κέντρο. Τα κάστρα της Παροικίας, της Νάουσας, του Κέφαλου, της Μάρπησσας, είναι από τα σημάδια της εποχής των Ενετών. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ

Η μεγαλύτερη καταστροφή όμως γίνεται από το γνωστό πειρατή Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα ο οποίος, παρά τη γενναία αντίσταση των κατοίκων, σκότωσε το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και όσοι απέμειναν, άλλους τους έστειλε σαν κωπηλάτες στο τουρκικό ναυτικό και άλλους στα τάγματα των γενίτσαρων. Τότε είναι που κατακτάται από τους Τούρκους (1560 μ.Χ). Το λιμάνι της Πάρου μετατράπηκε σε πολεμικό ναύσταθμο του Τουρκικού στόλου. Κατά τη διάρκεια των ρωσοτουρκικών πολέμων (1770), ο όρμος της Νάουσας χρησιμεύει ως ορμητήριο για το στόλο των Ρώσων (αδελφοί Ορλόφ).

Την περίοδο της Τουρκοκρατίας, παρόλο που οι Παριανοί απέδιδαν τους ανάλογους φόρους και υπήρχε περιοδική τουρκική παρουσία, δεν έχουμε σημαντικά, αντιπροσωπευτικά αρχιτεκτονικά δείγματα αυτής της περιόδου. Κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, η Πάρος δε διέθεσε κανένα πλοίο στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Έλαβε μέρος όμως στον ένοπλο αγώνα κατά των Τούρκων. Το 1830, σύμφωνα με τη συνθήκη του Λονδίνου, η Πάρος όπως και όλα τα νησιά των Κυκλάδων προσαρτήθηκε στο Ελληνικό κράτος. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ

Από την Πάρο δεν έλειψαν και οι Γερμανοί, αναγκάζοντας τους παριανούς να φύγουν για τον Πειραιά ή για το εξωτερικό. Η Πάρος ακολουθεί την πορεία της υπόλοιπης Ελλάδας και κυρίως της επαρχίας τη δεκαετία του '50 που μαστίζεται από την μετανάστευση με συνέπεια την εγκατάλειψή της. Μετά από περίπου δύο δεκαετίες, υπήρξε ανάκαμψη αυτής της πορείας για το νησιωτικό σύμπλεγμα με την στροφή της οικονομίας της Πάρου στον Τουρισμό με ό,τι αυτό σημαίνει για τη διατήρηση της ταυτότητας της. Σήμερα αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ

Η ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ Στα τοπικά παραδοσιακά φαγητά και γλυκά του Κυκλαδίτικου νησιού περιλαμβάνονται οι χωριάτικες σαλάτες, στις οποίες αντικαθιστούν συνήθως τη φέτα, με τη μυζήθρα, η γούνα, που είναι ψητό σκουμπρί, οι καραβέλες, που είναι σαλιγκάρια, τα οποία συνοδεύονται από μία γευστική παριανή σάλτσα, τα πετιμεζίνια και οι κολοκυθόπιτες, που είναι εξαιρετικά γλυκά. Μην παραλείψετε να συνοδεύσετε το ουζάκι σας ή το παριανό κρασί σας με γεμιστά καλαμάρια του νησιού με πλιγούρι ή ρύζι, καθώς πρόκειται για έναν ιδιαίτερα νόστιμο μεζέ. Η Παριανή κουζίνα στηρίζεται κατά κύριο λόγο στα προϊόντα της θάλασσας και της γης. Είναι πλούσια σε ψαρικά, τα οποία μαγειρεύονται με διάφορους τρόπους, σε λαχανικά, χόρτα και όσπρια και λιγότερο σε κρεατικά ενώ όλα είναι πάντα μαγειρεμένα με ελαιόλαδο.

Στα αγαπημένα παριανά πιάτα συγκαταλέγονται η κακαβιά, το σαλατούρι, που είναι σαλάτα με σαλάχι, οι ντοματοκεφτέδες, τα ρεβύθια στο φούρνο, τα αμπελοφάσουλα και οι κολοκυθοκορφάδες. Από τα τοπικά προϊόντα της Πάρου ξεχωρίζουν τα εξαιρετικά τυριά, που νοστιμίζουν το τραπέζι. Η ξινομυζήθρα, το λαδοτύρι, το τυρί της άλμης, το τουλουμίσιο τυρί και η μυζήθρα, που σε συνδυασμό με φρέσκα ζυμωτά ψωμιά, παξιμάδια και κριθαροκουλούρες, δίνουν μοναδικές γεύσεις στην ελληνική κουζίνα. Οι Παριανές νοικοκυρές με τα ξακουστά τυριά του νησιού τους, φτιάχνουν και νόστιμα παραδοσιακά γλυκά, όπως ραφιόλια, μυζηθροπιτάκια, λαμπροκούλουρα, λαζαράκια, πετιμεζίνια και σκαλτσούνια, τα οποία μπορείτε να προμηθευτείτε πριν αναχωρήσετε από την Πάρο. Το Κυκλαδίτικο νησί φημίζεται επίσης για τα κρασιά του, αλλά και για το τοπικό τσίπουρο, που λέγεται σούμα. Από τα προϊόντα, που θα αγοράσετε από το νησί δεν πρέπει να λείπει ο ζαχαρομπακλαβάς, τα χειροποίητα ζυμαρικά, οι χυλοπίτες, οι λιαστές ντομάτες και η κάπαρη.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ-ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ Σε κάθε γωνιά της Πάρου, από άκρη σε άκρη, βρίσκονται κάτασπρα εκκλησάκια, ξωκλήσια και μοναστήρια. Οι εκκλησίες της Πάρου έχουν θαυμάσιες τοιχογραφίες, αξιόλογες εικόνες. Κτίστηκαν κυρίως την περίοδο του 16ου - 17ου αι. κατά την οποία η εκκλησία της Πάρου γνωρίζει μεγάλη ακμή. Ο Άγιος Γεώργιος ο Θαλασσίτης στο Πίσω Λιβάδι (13ος αι.), ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου στην Μάρπησσα (1410) έχουν αρχιτεκτονικό και ιστορικό ενδιαφέρον. Τα μοναστήρια, χώροι πίστης, αλλά και σπουδαία πνευματικά κέντρα είναι δεμένα με την ιστορία του νησιού.

Κτισμένα σε πανέμορφες, απόμακρες τοποθεσίες μοιάζουν εξωτερικά με απόρθητα φρούρια. Τον καιρό της τουρκοκρατίας λειτουργούσαν στην Πάρο περίπου 35 μοναστήρια. Σήμερα παραμένουν σε λειτουργία πέντε. Το μοναστήρι της Λογγοβάρδας, στον δρόμο Παροικιάς - Νάουσας, είναι ανδρικό κοινόβιο, φημισμένο για την πνευματική του προσφορά και την βοήθεια που πρόσφερε στους νησιώτες στα χρόνια της γερμανικής κατοχής. Η κοινωνική του προσφορά συνεχίζεται στις μέρες μας αφού παραχώρησε ένα κτήμα 12 στρεμμάτων στον σύλλογο περίθαλψης και προστασίας άγριων ζώων "Αλκυόνη" που λειτουργεί στην Πάρο σε 24ωρη βάση με εθελοντές συνεργάτες. Άλλα μοναστήρια σε λειτουργία είναι των Θαψανών, νότια του Έλιτα, του Αγίου Αρσενίου (του Χριστού στο Δάσος), νότια της Παροικιάς, όπου βρίσκεται και ο τάφος του Αγίου Αρσενίου, προστάτη του νησιού, του Ταξιάρχη, βόρεια της Παροικιάς και των Αγίων Θεοδώρων, ανατολικά της Αγγαιριάς.

Ναός Εκατονταπυλιανής: Το στολίδι της Πάρου είναι ο ναός της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, ένα από τα σημαντικότερα παλαιοχριστιανικά μνημεία της Ελλάδας. Βρίσκεται στο Β.Α. τμήμα της Παροικιάς, σε μικρή απόσταση από το λιμάνι. Οικοδομήθηκε τον 4ο αιώνα από την Αγία Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ήταν μία σταυροειδής βασιλική που καταστράφηκε πιθανώς από πυρκαγιά. Την εποχή του Ιουστινιανού ανακατασκευάστηκε. Τον ναό της Εκατονταπυλιανής έκτισε ο μαθητής του Πρωτομάστορα που έκτισε την Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης. Κατά τις περιόδους της Φραγκοκρατίας και της Τουρκοκρατίας υπέστη καταστροφές και λεηλασίες με αποκορύφωμα την καταστροφή του από τους σεισμούς του Το 1959 άρχισε η αποκατάσταση της Εκατονταπυλιανής, η οποία σήμερα έχει την αρχική μορφή της, δηλαδή σταυροειδής βασιλική με τρούλο. Στη νότια πλευρά του ναού, βρίσκεται το βαπτιστήριο του 4ου αιώνα, το αρχαιότερο και καλύτερα διατηρημένο σε όλη την ορθόδοξη Ανατολή.

Λαογραφικό Μουσείο Νάουσας Με λαογραφική συλλογή όπου παρουσιάζονται παραδοσιακές φορεσιές από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Ενετικό Κάστρο Νάουσας: Το θαλασσοδαρμένο βενετσιάνικο Κάστρο που κλείνει από βορρά το λιμάνι της Νάουσας, είναι έργο της δυναστείας των Σομμαρίπα (15ος αιώνας) και αποτελεί ένα ιδιότυπο οχυρωματικό έργο. Λαογραφικό Μουσείο Μάρπησσας: Πριν από πέντε χρόνια, σε συνεργασία με την κοινότητα, ο Σύλλογος Γυναικών της περιοχής ξεκίνησε την υλοποίηση ενός λαογραφικού μουσείου, που παρουσιάζει το παραδοσιακό νησιώτικο σπίτι, τόσο από αρχιτεκτονικής άποψης όσο και από πλευράς διακόσμησης και επίπλωσης. Το Λαογραφικό Μουσείο Μάρπησσας λειτουργεί από τον Οκτώβριο μέχρι το τέλος Μαΐου κάθε Κυριακή, ενώ από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο είναι ανοιχτό σε καθημερινή βάση. Το μουσείο δέχεται πλήθος επισκέψεων από ντόπιους, τουρίστες αλλά και από μαθητές για εκπαιδευτικούς λόγους. ΜΟΥΣΕΙΑ

Λαϊκό Μουσείο Πολιτισμού του Αιγαίου Βρίσκεται στις εγκαταστάσεις του Lefkes Village. Προσεγγίζοντας τον Λαϊκό Πολιτισμό του Αιγαίου, μέσα από τα εκθέματα της καθημερινής ζωής και των παραδοσιακών επαγγελμάτων, ανακαλύπτουμε ένα κόσμο που σε δύσκολες συνθήκες κατόρθωσε να ζει σε αρμονία με το περιβάλλον του, σεβόμενος την φύση και τον άνθρωπο. Στον χώρο του Μουσείου παρουσιάζονται κάθε χρόνο σχετικές θεματικές φωτογραφικές εκθέσεις ενώ μία πλούσια βιβλιοθήκη και ένα αρχείο με dvd Video συμπληρώνουν την βουτιά στον λαϊκό Πολιτισμό του Αρχιπελάγους. Κυκλαδίτικη Λαογραφία: Βρίσκεται στην Αλυκή της Πάρου, κοντά στο αεροδρόμιο, στο κτήμα "Σκορπιός". Η Κυκλαδίτικη Λαογραφία του Μπενέτου Σκιαδά είναι ένα από τα πιο αξιόλογα μουσεία στην Ελλάδα. Η ιστορία των Κυκλάδων φιλοτεχνημένη σε μεγάλες μινιατούρες πλοίων και σημαντικών κτιρίων με απαράμιλλη τέχνη και μαστοριά.

Βυζαντινό Μουσείο Νάουσας: Στεγάζεται στη μονή του Αγίου Αθανασίου (17ου αιώνα) που βρίσκεται στη δυτική είσοδο της Νάουσας. Φιλοξενεί πάνω από εκατό βυζαντινές και μεταβυζαντινές εικόνες (από τον 15ο ως τον 19ο αι.), πολλές από τις οποίες είναι έργα Παριανών αγιογράφων.

Αρχαιολογικό Μουσείο Πάρου: Δίπλα στο Γυμνάσιο της Παροικιάς, βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο της Πάρου. Εδώ εκτίθενται νεολιθικά ευρήματα από τον προϊστορικό οικισμό στο νησάκι Σάλιαγκο, όπως το μαρμάρινο ειδώλιο της "Χοντρής Κυρίας" και θαυμάσια πήλινα αγγεία. Ένα από τα αριστουργήματα του Μουσείου της Πάρου, είναι το άγαλμα Νίκης (5ου π.Χ. αι.), το οποίο παριστάνει μία γυναικεία φτερωτή μορφή. Ένα δεύτερο έργο είναι το άγαλμα της Γοργούς του 6ου π.Χ. αι. Από τα υπόλοιπα γλυπτά του μουσείου ξεχωρίζουν το κολοσσιαίων διαστάσεων άγαλμα της θεάς Άρτεμης (3,7 μ.) στο Δήλιο, το καθιστό άγαλμα γυναικείας θεότητας καθώς και το κάτω μέρος μεγάλου αγάλματος της Αθηνάς, όλα του 5ου π.Χ. αιώνα. Στο αρχαιολογικό μουσείο της Πάρου φιλοξενείται ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της ελληνικής ιστορίας, το "Πάριο Χρονικό". Το Πάριο Χρονικό είναι μαρμάρινη επιγραφή, που χαράχτηκε στα μέσα του 3ου π.Χ. αιώνα και περιλαμβάνει σε 134 στίχους χρονολογικές αναφορές που καλύπτουν περίοδο χρόνων (1528 π.Χ -263 π.Χ.). Το μεγαλύτερο τμήμα του βρίσκεται σήμερα στο μουσείο της Οξφόρδης.

ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ: ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΩΣ Καθημερινά εκτελούνται πτήσεις από το αεροδρόμιο της Αθήνας (Ελ. Βενιζέλος) προς το αεροδρόμιο της Πάρου. Τους καλοκαιρινούς μήνες οι πτήσεις πυκνώνουν για να ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες της τουριστικής κίνησης. Για την Πάρο πραγματοποιούνται πτήσεις και από άλλες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού. Περισσότερες πληροφορίες: ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΣΠΑΤΩΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΠΑΡΟΥ Ο.Α. ΑΘΗΝΩΝ Ο.Α. ΠΑΡΟΥ ΑΚΤΟΠΛΟΪΚΩΣ Στην Πάρο μπορείτε να πάτε με πλοίο από τον Πειραιά και τη Ραφήνα. Καθημερινά πραγματοποιούνται δρομολόγια με πλοία και ταχύπλοα. Η Πάρος συνδέεται με τοπικά δρομολόγια, αλλά και με το πλοίο της γραμμής με τη Νάξο, τη Θήρα, την Ίο, τη Σύρο, το Καρλόβασι, το Βαθύ και τη Κρήτη.

Λιβάδια: Είναι η δημοφιλής και πολυσύχναστη παραλία στη βόρεια πλευρά της Παροικιάς, στην θέση Λιβάδια. Εκτεταμένη αμμουδιά με πεντακάθαρα νερά, οργανωμένη τουριστικά. Κατά μήκος της, συναντάμε μαγαζιά κάθε είδους. Κριός: Η παραλία του Κριού (2 χλμ. απόσταση από το κέντρο της Παροικιάς), στη βόρεια πλευρά του κόλπου της Παροικιάς, είναι μία μεγάλη αμμουδιά με πεντακάθαρη θάλασσα. Υπάρχουν εστιατόρια και μπαράκια. Πρόσβαση με καραβάκι από το λιμάνι της Παροικιάς ή με δικό σας μεταφορικό μέσο. Μαρτσέλο: Μεγάλη αμμουδιά που αποτελεί συνέχεια της παραλίας του Κριού. Απέχει 2,5 χλμ. από το κέντρο της Παροικιάς. Υπάρχουν εστιατόρια και μπαράκια. Πρόσβαση με καραβάκι από το λιμάνι της Παροικιάς ή με δικό σας μεταφορικό μέσο. ΠΑΡΑΛΙΕΣ

Καμίνια: Μεγάλη αμμουδιά, στο βόρειο άκρο του κόλπου της Παροικιάς. Αποτελεί συνέχεια της παραλίας Μαρτσέλο. Πολύ κοντά, στο ακρωτήρι του Αγίου Φωκά, βρίσκεται και η σπηλιά του Αρχίλοχου, μία μεγάλη τρύπα στην σχεδόν κάθετη ακτή. Πρόσβαση με καραβάκι, τακτικά δρομολόγια από το λιμάνι της Παροικιάς ή με δικό σας μεταφορικό μέσο. Σουβλιά: Αμμουδιά, στο νότιο άκρο του κόλπου της Παροικιάς, 1,5 χλμ περίπου από το κέντρο της Παροικιάς. Υπάρχουν εστιατόρια. Πρόσβαση με λεωφορείο μέχρι τον δημόσιο δρόμο ή με δικό σας μεταφορικό μέσο. Παρασπόρος: Πολύβουη αμμουδιά, νότια της Παροικιάς (2,5 χλμ περίπου από το κέντρο της Παροικιάς), οργανωμένη τουριστικά, ιδιαίτερα αγαπητή στους νέους. Υπάρχουν εστιατόρια και μπαράκια. Πρόσβαση με λεωφορείο μέχρι τον δημόσιο δρόμο ή με δικό σας μεταφορικό μέσο. Αγία Ειρήνη: Βρίσκεται νότια της Παροικιάς, σε απόσταση 4 χλμ. Από το κέντρο της Παροικιάς. Προστατευμένη από τον άνεμο αμμουδιά με φοινικόδενδρα. Πρόσβαση με λεωφορείο μέχρι τον δημόσιο δρόμο ή με δικό σας μεταφορικό μέσο.

Κολυμπήθρες: Όμορφη και ήσυχη αμμουδιά, στο δυτικό τμήμα του κόλπου της Νάουσας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι βράχοι από γρανίτη που εξ αιτίας της αποσάθρωσης έχουν πάρει διάφορα σχήματα και δημιουργούν φυσικές κοιλότητες που γεμίζουν με θαλασσινό νερό και μοιάζουν με κολυμπήθρες. Υπάρχουν εστιατόρια. Πρόσβαση με καραβάκι από την Νάουσα ή οδικώς, με δικό σας μεταφορικό μέσο. Άγιοι Ανάργυροι: Η παραλία των Αγίων Αναργύρων, αμμουδιά με λίγα δένδρα, βρίσκεται ανατολικά της Νάουσας σε απόσταση 200 μ. περίπου. Λάγγερη: Η παραλία της Λάγγερης (1,5 χλμ. περίπου από την Νάουσα), είναι όμορφη, ήσυχη αμμουδιά με ψιλή άμμο και αμμόλοφους. Πρόσβαση με καραβάκι από την Νάουσα, με λεωφορείο μέχρι τον δημόσιο δρόμο ή με δικό σας μεταφορικό μέσο. ΠΑΡΑΛΙΕΣ

ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΑΡΧΕΙΟ ΜΕ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΠΑΡΟΥ

ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΑΡΧΕΙΟ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗΣ ΖΩΗΣ

ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΑ

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ: ΔΗΜΟΣ ΠΑΡΟΥ , ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΝΑΟΥΣΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΛΕΥΚΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΜΑΡΠΗΣΣΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΑΓΚΑΙΡΙΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΚΩΣΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΑΡΧΙΛΟΧΟΥ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ ΠΑΡΟΙΚΙΑΣ ΛΙΜΕΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΝΑΟΥΣΑΣ ΛΙΜΕΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΠΑΡΟΙΚΙΑΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΝΑΟΥΣΑΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΑΡΠΗΣΣΑΣ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ – 2 ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ: ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ ΡΑΦΗΝΑΣ , ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ ΠΑΡΟΥ BLUE STAR FERRIES G. A. FERRIES HELLENIC SEAWAYS TΗΛ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΜΑΡΠΗΣΣΑΣ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΝΑΟΥΣΑΣ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΚΩΣΤΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΛΕΥΚΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΜΑΡΜΑΡΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΑΓΚΑΙΡΙΑΣ , ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΠΥΛΙΑΝΗΣ , ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΡΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΡΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΝΑΟΥΣΑΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΝΑΟΥΣΑΣ , 52246

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΔΡΙΚΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ ΔΡΑΓΑΤΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΑΝΤΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΥΛΩΝΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΟΤΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΝΤΕΤΣΚΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΥΛΟΥΡΙΔΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΝΤΟΝΤΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΡΙΟΣ ΠΡΕΚΑ ΜΑΡΙΑΝΝΑ