ΕυρωπαΪκη πολιτικη γειτονιασ

Παρουσίαση με θέμα: "ΕυρωπαΪκη πολιτικη γειτονιασ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΕυρωπαΪκη πολιτικη γειτονιασ
Χρύσα Γιαννουκάκου Αγγελίνα Λιανού Έφη Μποζιάρη

2 ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΓ; Η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας (ΕΠΓ) καλύπτει την Αλγερία, την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, τη Λευκορωσία, την Αίγυπτο, τη Γεωργία, το Ισραήλ, την Ιορδανία, το Λίβανο, τη Λιβύη, τη Μολδαβία, το Μαρόκο, την Παλαιστίνη, τη Συρία, την Τυνησία και την Ουκρανία. Είναι θεμελιωμένη στη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και είναι μία διμερής πολιτική ανάμεσα στην ΕΕ και την κάθε χώρα εταίρο, με πρωτοβουλίες περιφερειακής συνεργασίας: Την Ανατολική Εταιρική Σχέση (EaP) Την Ένωση για τη Μεσόγειο (UfM).

3

4 Προσήλωση στις αρχές οικονομίας της αγοράς
Στοχοι Χρηστή διακυβέρνηση ευημερία ΣΤΟΧΟΙ Βιώσιμη ανάπτυξη σταθερότητα Προσήλωση στις αρχές οικονομίας της αγοράς ασφάλεια

5 κειμενα Τα σχέδια αυτά:
Στο επίκεντρο της ΕΠΓ βρίσκονται τα διμερή σχέδια δράσης που έχουν εκπονηθεί μεταξύ της ΕΕ και των χωρών εταίρων της ΕΠΓ. Τα σχέδια αυτά: Καθορίζουν την ημερήσια διάταξη των πολιτικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων. Αντικατοπτρίζουν τις ανάγκες, τα συμφέροντα και τις δυνατότητες της ΕΕ και του κάθε εταίρου. Επιδιώκουν την ανάπτυξη δημοκρατικών, κοινωνικά δίκαιων και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνιών, την προώθηση της οικονομικής ολοκλήρωσης και τη βελτίωση της διασυνοριακής κυκλοφορίας των προσώπων. Η ΕΠΓ βασίζεται στις ισχύουσες νομικές συμφωνίες μεταξύ της ΕΕ και των εταίρων της, δηλαδή τις Συμφωνίες Εταιρικής Σχέσης και Συνεργασίας (PCAs) και, πιο πρόσφατα, τις Συμφωνίες Σύνδεσης (AAs). Η ΕΠΓ δίνει στην ΕΕ τη δυνατότητα να προσαρμόζει και να διαφοροποιεί την πολιτική της αναλόγως των ιδιαιτεροτήτων του κάθε εταίρου.

6 Χρηματοδοτικη Στηριξη
Η ΕΕ παρέχει χρηματοδοτική βοήθεια, πολιτική και τεχνική συνεργασία μέσω: Του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Γειτονίας Για την περίοδο , η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας χρηματοδοτείται από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Γειτονίας (ΕΜΓ) ο οποίος αντικαθιστά τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Γειτονίας και Εταιρικής Σχέσης (ENPI) που υφίσταται από το Σε ευθυγράμμιση με την ανανεωμένη Πολιτική Γειτονίας που ξεκίνησε το 2011, ο ΕΜΓ επικεντρώνει τη στήριξή του κυρίως σε: προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου, με την οικοδόμηση ισχυρής και βιώσιμης δημοκρατίας και την ανάπτυξη μιας ακμάζουσας κοινωνίας των πολιτών, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς εξέλιξη και οικονομική, κοινωνική και εδαφική ανάπτυξη, συμπεριλαμβάνοντας την προοδευτική ενσωμάτωση στην εσωτερική αγορά της ΕΕ, κινητικότητα και επαφές μεταξύ των λαών, συμπεριλαμβάνοντας τις ανταλλαγές σπουδαστών και την κοινωνία των πολιτών, περιφερειακή ολοκλήρωση, συμπεριλαμβανομένης της διασυνοριακής συνεργασίας. Ο συνολικός 7-ετής προϋπολογισμός του ΕΜΓ ανέρχεται σε 15,4 δισεκατομμύρια ευρώ (τιμές 2014). Μεταξύ 2014 και 2017, οι χώρες εταίροι έχουν ήδη επωφεληθεί από συνολικό ποσό 2,8 δισεκατομμυρίων ευρώ από τα κονδύλια της ΕΕ.

7 Διαφόρων προγραμμάτων, όπως η Διευκόλυνση για την κοινωνία των πολιτών.
Της Επιτροπής με τη μορφή επιχορηγήσεων προς τους εταίρους. Της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη με τη μορφή δανείων. Διαπραγματεύσεων και συμφωνιών ελευθέρων συναλλαγών (DCFTA) για την προώθηση της πρόσβασης στην αγορά.

8 Ανατολικη εταιρικη σχεση (Eap)

9 Τι ειναι η αεσ/Eap; Η Ανατολική Εταιρική Σχέση αποτελεί μια ιδιαίτερη «ανατολική» διάσταση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας (ΕΠΓ). Μέσω της ΕΠΓ, η ΕΕ συνεργάζεται με τους νότιους και ανατολικούς γείτονές της (Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Λευκορωσία, Μολδαβία, Ουκρανία) για την επίτευξη της στενότερης δυνατής πολιτικής σύνδεσης και της μεγαλύτερης δυνατής οικονομικής ενοποίησης. Συμφωνήθηκε το 2008 και εγκαινιάστηκε το 2009. Η Ανατολική Εταιρική Σχέση δεν λαμβάνει μόνο υπόψη τις κυβερνήσεις αλλά και:  • τις απόψεις της κοινωνίας των πολιτών  • τις θέσεις των τοπικών και περιφερειακών αρχών • τη γνώμη των επικεφαλής επιχειρήσεων  • τα εθνικά κοινοβούλια Παράλληλα, η ΑΕΣ: παρέχει ένα σταθερό πλαίσιο πολυμερούς συνεργασίας διευκολύνει την ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας με την ΕΕ.

10 Δομεσ Οι διασκέψεις κορυφής της ΑΕΣ
πραγματοποιούνται 2 φορές το χρόνο με συμμετοχή: Αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων των κρατών-μελών της ΕΕ και χωρών εταίρων Εκπροσώπων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΕΥΕΔ.

11 Στοχοι ΣΤΟΧΟΙ Ενθάρρυνση διαπροσωπικών επαφών.
Ενθάρρυνση τομεακών μεταρρυθμίσεων, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας του περιβάλλοντος. Ενθάρρυνση διαπροσωπικών επαφών. Ενίσχυση ενεργειακής ασφάλειας. ΣΤΟΧΟΙ Προώθηση δημοκρατίας και χρηστής διακυβέρνησης. Στήριξη οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Προσφορά πρόσθετης χρηματοδότησης για προγράμματα σχετικά με τη μείωση των κοινωνικοοικονομικών ανισορροπιών και την αύξηση της σταθερότητας. Εμβάθυνση οικονομικής ολοκλήρωσης. Επίσπευση πολιτικής σύνδεσης.

12 ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ: σε ΠΟΛΥΜΕΡΕσ ΕΠΙΠΕΔΟ
Τέσσερις θεματικές πλατφόρμες που διαμορφώνουν την πολυμερή προσέγγιση της ΑΕΣ: 1η δημοκρατία, χρηστή διακυβέρνηση και σταθερότητα. 2η οικονομική ολοκλήρωση και σύγκλιση με τις πολιτικές της ΕΕ. 3η ενεργειακή ασφάλεια 4η διαπροσωπικές επαφές.

13 1η πλατφόρμα 2η πλατφόρμα 3η πλατφόρμα 4η πλατφόρμα
Mια σειρά συγκεκριμένων Panels έχει καθιερωθεί κάτω από την κάθε πλατφόρμα: Μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης Ολοκληρωμένο πρόγραμμα διαχείρισης των εθνικών συνόρων Κράτος Δικαίου Μετανάστευση και άσυλο Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας Ανάπτυξη των επιχειρήσεων Μεταφορά Περιβαλλοντική και κλιματική αλλαγή Εμπόριο και κανονιστική συνεργασία Γεωργία και Αγροτική Ανάπτυξη Statistics Εναρμόνιση των Ψηφιακών Αγορών Προσέγγιση του ρυθμιστικού πλαισίου Ανάπτυξη διασυνδέσεων ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αερίου και πετρελαίου Προσπάθειες για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και την αύξηση της χρήσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας Δημιουργία και ενίσχυση ενός ρυθμιστικού πλαισίου για την πυρηνική ασφάλεια Ανταλλαγή πραγματογνωμοσύνης σχετικά με συμβατικούς και μη συμβατικούς πόρους πετρελαίου και φυσικού αερίου Έρευνα και Καινοτομία

14 Την Κοινοβουλευτική Συνέλευση Euronest.
Εκτός από τις κυβερνήσεις, η Ανατολική Εταιρική Σχέση περιλαμβάνει επίσης: Το Φόρουμ της Κοινωνίας των Πολιτών για την ΑΕΣ, το οποίο διατυπώνει συστάσεις με στόχο την άσκηση επιρροής στα θεσμικά όργανα της ΕΕ και στις κυβερνήσεις των χωρών της ΑΕΣ. Τη Διάσκεψη των Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών για την ΑΕΣ (CORLEAP), η οποία φέρνει στο προσκήνιο τα επίπεδα διακυβέρνησης που είναι τα πλησιέστερα προς τον λαό. Την Κοινοβουλευτική Συνέλευση Euronest. Εκδηλώσεις υψηλού επιπέδου με τους εκπροσώπους της νεολαίας, των επιχειρήσεων και των μέσων ενημέρωσης κάθε δεύτερο έτος κατά την προετοιμασία της συνόδου κορυφής της ΑΕΣ.

15 EURONEST Είναι η κοινοβουλευτική συνέλευση της ΑΕΣ και εγκαινιάστηκε τον Μάιο του 2011. Είναι υπεύθυνη για τη διαβούλευση, την εποπτεία και την παρακολούθηση της εταιρικής σχέσης. Αποτελείται από 60 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και 10 μέλη από το Κοινοβούλιο της κάθε χώρας εταίρου. Έχει 4 μόνιμες επιτροπές και συγκεκριμένα: Την Επιτροπή Πολιτικών Υποθέσεων, Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και Δημοκρατίας Την Επιτροπή Οικονομικής Ολοκλήρωσης, Νομικής Προσέγγισης και Σύγκλισης με τις Πολιτικές της ΕΕ Την Επιτροπή Ενεργειακής Ασφάλειας Την Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, Παιδείας, Πολιτισμού και Κοινωνίας των Πολιτών.

16 ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ: ΣΕ ΔΙΜΕΡΕΣ ΕΠΙΠΕΔΟ
Συμφωνίες Σύνδεσης (ΣΣ) Η ΕΕ έχει καταθέσει συγκεκριμένες ιδέες για κάθε χώρα εταίρο της Ανατολικής Ευρώπης μέσω συμφωνιών σύνδεσης. Οι συμφωνίες αυτές αντικαθιστούν τις συμφωνίες εταιρικής σχέσης και συνεργασίας που είχαν συναφθεί με τις χώρες της εταιρικής σχέσης στα τέλη της δεκαετίας του ΄90. Η ΕΕ διαπραγματεύτηκε με τους εταίρους της ΑΕΣ μια σειρά συμφωνιών σύνδεσης που προβλέπουν τα εξής: ενισχυμένη πολιτική σύνδεση ενισχυμένο πολιτικό διάλογο στενότερη συνεργασία σε θέματα δικαιοσύνης και ασφάλειας. Οι συμφωνίες συγκροτούν ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που θα φέρει τις χώρες εταίρους πιο κοντά στην ΕΕ με την ευθυγράμμιση της νομοθεσίας και των κανόνων τους προς τους αντίστοιχους ενωσιακούς, πράγμα το οποίο θα βελτιώσει απτά τη ζωή των ανθρώπων.

17 Συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών
Στο πλαίσιο των συμφωνιών σύνδεσης, η ΕΕ έχει ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις για μια ζώνη εκτενών και ολοκληρωμένων ελεύθερων συναλλαγών (DCFTA) με τη Γεωργία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία που οδηγεί σε: ♦ καλύτερη πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες ♦ μείωση των δασμών, των ποσοστώσεων και των εμποδίων στις συναλλαγές ♦ εξασφάλιση σταθερού νομικού περιβάλλοντος ♦ ευθυγράμμιση πρακτικών και προτύπων.

18 International trade in goods with the EU-28, 2015 (% share of total exports and imports)
Πηγή: Eurostat

19 Ενωση για τη μεσογειο (UfM)
Κράτη της ΕΕ Άλλα μέλη Μέλη-παρατηρητές

20 Τι ειναι η ufm; Η Ένωση για τη Μεσόγειο αποτελεί ένα πολυμερές πλαίσιο για τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και των χωρών της Νότιας και Ανατολικής Μεσογείου. Ξεκίνησε το 2008 στη Σύνοδο Κορυφής του Παρισιού και αποτελεί συνέχεια της Ευρωμεσογειακής Εταιρικής Σχέσης (Euro-Med), επίσης γνωστής και ως Διαδικασία της Βαρκελώνης. Η Ένωση για την Μεσόγειο περιλαμβάνει τα 28 κράτη μέλη την ΕΕ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και 15 μεσογειακές χώρες (Αλβανία, Αλγερία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Αίγυπτο, Ισραήλ, Ιορδανία, Λίβανο, Μαυριτανία, Μαυροβούνιο, Μονακό, Μαρόκο, Παλαιστίνη, Συρία -η συμμετοχή της οποίας έχει ανασταλεί λόγω του εμφυλίου πολέμου- , Τυνησία και Τουρκία). Ο Αραβικός Σύνδεσμος έχει συμμετάσχει σε όλες τις συνεδριάσεις από το 2008 ενώ στη Λιβύη έχει αναγνωριστεί καθεστώς παρατηρητή.

21 σΤΟΧΟΙ Δημιουργία ενός χώρου ειρήνης, σταθερότητας, ασφάλειας και κοινής οικονομικής ευημερίας, με πλήρη σεβασμό των δημοκρατικών αρχών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών Προώθηση της κατανόησης μεταξύ των πολιτισμών στην Ευρωμεσογειακή περιοχή.

22 Δομεσ Η Προεδρία της Ένωσης για τη Μεσόγειο είναι διπλή, με την «συμπροεδρία» αυτή να αναδεικνύει το πνεύμα «συνιδιοκτησίας» που διέπει την ομάδα. Το 2012 ,η ΕΕ ανέλαβε τη βόρεια συμπροεδρία και η Ιορδανία τη νότια. Παρά το γεγονός ότι η Διακήρυξη του Παρισιού προβλέπει τακτικές συνόδους κορυφής, η Αραβοϊσραηλινή Διένεξη και ο πολιτικός αναβρασμός στην περιοχή της νότιας Μεσογείου δεν έχουν επιτρέψει μέχρι στιγμής τη διεξαγωγή τους.

23 Διοικητικα όργανα Συνοδοσ ανωτατων υπαλληλων Γραμματεια τησ ufm
Έχει ως αποστολή: Τον εντοπισμό, την εκπόνηση, την προώθηση και τον συντονισμό τεχνικών έργων σε τομείς όπως οι μεταφορές, η ενέργεια, το νερό, η προστασία του περιβάλλοντος κ.λ.π. Ο μεγαλύτερος χορηγός της είναι η ΕΕ. Αποτελεί το κύριο διοικητικό όργανο. Επιβλέπει και συντονίζει το έργο της UFM. Εγκρίνει τον προϋπολογισμό και το πρόγραμμα εργασίας της Γραμματείας. Προετοιμάζει τις συναντήσεις των Υπουργών Εξωτερικών και άλλων υπουργικών σχημάτων. Διορίζει το Γενικό Γραμματέα και τους έξι αναπληρωτές Γενικούς Γραμματείς. Σε αυτή συζητούνται προτάσεις έργων που υποβάλλονται από τη Γραμματεία για έγκριση και υιοθέτηση. Διοικητικα όργανα

24 Κοινοβουλευτικη συνελευση τησ Ufm
Βασίζεται στις εργασίες της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης και αποτελείται από 280 μέλη. Πραγματοποιεί τουλάχιστον μία σύνοδο ολομελείας ετησίως. Εγκρίνει ψηφίσματα ή συστάσεις για όλες τις πτυχές της ευρωμεσογειακής συνεργασίας που αφορούν τα εκτελεστικά όργανα της UfM, το Συμβούλιο της ΕΕ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις εθνικές κυβερνήσεις των χωρών εταίρων. Έχει 5 επιτροπές: Πολιτικών Υποθέσεων Οικονομικών Υποθέσεων Πολιτισμού Γυναικών Ενέργειας

25 Trade in goods with the EU-28, 2015 (% of reporting country's total exports & imports accounted for by the EU-28) Πηγή: Eurostat

26 Η αναθεωρημενη επγ Τα περιορισμένα αποτελέσματα της ΕΠΓ όσον αφορά την ενίσχυση της σταθερότητας, της ασφάλειας και της ευημερίας στις γειτονικές χώρες οδήγησαν στον αναστοχασμό αυτής της πολιτικής και τα γεγονότα της “Αραβικής Άνοιξης”* επιτάχυναν τη διαδικασία της αναθεώρησης.  *Αραβική Άνοιξη ονομάστηκε ένα κύμα διαδηλώσεων και διαμαρτυριών στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, που εκδηλώθηκε από τις 18 Δεκεμβρίου του Πριν τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, το Σουδάν ήταν η μόνη Αραβική χώρα που ανέτρεψε επιτυχώς δικτατορικά καθεστώτα το 1964 και το Εκδηλώθηκαν εξεγέρσεις στην Τυνησία και την Αίγυπτο, εμφύλια σύρραξη στη Λιβύη, εξεγέρσεις στο Μπαχρέιν, τη Συρία και την Υεμένη. Μεγάλες διαδηλώσεις έγιναν επίσης στην Αλγερία, το Ιράν, το Ιράκ, την Ιορδανία, το Μαρόκο και το Ομάν. Μικρότερες οργανωμένες διαμαρτυρίες έγιναν στο Τζιμπουτί, το Κουβέιτ, τον Λίβανο, τη Μαυριτανία, τη Σαουδική Αραβία, και το Σουδάν. Κοινό γνώρισμα των διαδηλώσεων ήταν οι μαζικές διαμαρτυρίες με καμπάνιες, απεργίες, πορείες, καθώς και η χρήση κοινωνικών δικτύων όπως το Facebook, το Twitter και το YouTube, για την οργάνωση, την επικοινωνία, και την ενημέρωση περί των προσπαθειών των κρατών για καταπίεση και λογοκρισία.

27 Στις 8 Μαρτίου 2011, η Επιτροπή εξέδωσε την ανακοίνωση:
Στις 25 Μαΐου 2011, η Επιτροπή παρουσίασε την κοινή ανακοίνωση: «Μια φιλόδοξη εταιρική σχέση για τη δημοκρατία και την κοινή ευημερία με τις χώρες της νότιας Μεσογείου». «Μια νέα απάντηση σε μία γειτονιά που αλλάζει» που αποτέλεσε τον πυρήνα της Αναθεωρημένης ΕΠΓ. Το 1ο έγγραφο εισήγαγε ως νέο στοιχείο την αρχή του «περισσότερα για περισσότερα» (more for more), βασισμένο στη λογική πως όσο περισσότερο οι κυβερνήσεις των γειτονικών χωρών θα εφαρμόζουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η «επιβράβευση» και η «ανταμοιβή» τους από την ΕΕ. Ωστόσο, η θετική αιρεσιμότητα υπήρχε ήδη στην αρχική ΕΠΓ. Αυτό που ίσως μπορεί να θεωρηθεί νέο στοιχείο της Αναθεωρημένης ΕΠΓ είναι η ρητορική του «λιγότερα για λιγότερα» (less for less) και η ετοιμότητα της ΕΕ να χρησιμοποιήσει αρνητική αιρεσιμότητα, δηλώνοντας ότι «η παρεχόμενη στήριξη θα αναδιανέμεται ή θα επανεστιάζεται σε όσες χώρες παραμένουν στάσιμες ή υπαναχωρούν σε σχέση με συμφωνηθέντα μεταρρυθμιστικά προγράμματα». Αυτή η αλλαγή ρητορικής αποτελεί μία ρήξη με όσα ισχύουν μέχρι τότε και δείχνει τη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα της ΕΕ να μην αγνοήσει εφεξής τη μην συμμόρφωση των εταίρων της με το περιεχόμενο των συμφωνιών τους.

28 «προκαταρτική προϋπόθεση για τη σύναψη εταιρικής σχέσης θα είναι η ανάληψη δέσμευσης για διεξαγωγή ελεύθερων και ανόθευτων εκλογών, που θα αποτελούν το αντικείμενο επαρκούς παρακολούθησης » Μια πρόσθετη καινοτομία της Αναθεωρημένης ΕΠΓ η αποσαφήνιση της έννοιας της δημοκρατίας, είναι δηλώνοντας ότι: Σύμφωνα με τη δεύτερη ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής , η ΕΕ εισάγει την ιδέα της «βαθιάς και βιώσιμης δημοκρατίας» είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ενδυνάμωση της κοινωνίας των πολιτών και την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης. Μολονότι η ιδέα της «βαθιάς δημοκρατίας» συνιστά αλλαγή σε σχέση με την έμφαση που είχε δοθεί τα προηγούμενα χρόνια στην πολιτική σταθερότητα ,η έλλειψη αντίστοιχων αποσαφηνίσεων και σημείων αναφοράς για το τι ακριβώς συνιστά «βαθιά» δημοκρατία καθιστά δύσκολο να εκτιμηθεί σε ποιο βαθμό πρεσβεύει κάτι καινούριο ή όχι.

29 Διευρυνση vs επγ Η πολιτική της διεύρυνσης και η ΕΠΓ είναι δύο άρρηκτα συνδεδεμένες πολιτικές, καθώς η ΕΠΓ δομήθηκε στα πρότυπα της πολιτικής της διεύρυνσης και ακολουθεί την λογική της.

30 ΚΟΙΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ των δυο πολιτικων
Σύναψη εταιρικών σχέσεων Χρηματοδότηση μέσω διάφορων προγραμμάτων συνεργασίας ΚΟΙΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Χρήση του εργαλείου της αιρεσιμότητας Ρητορική σχετικά με τις «κοινές αξίες» Εμβάθυνση των διμερών σχέσεων Μεταφορά τεχνογνωσίας

31 Διαφορα των δυο πολιτικων
Η προοπτική της ένταξης στην ΕΕ Η αποτελεσματικότητα της εφαρμογής της αιρεσιμότητας Στην περίπτωση της διεύρυνσης: Στην περίπτωση της ΕΠΓ: Τα υποψήφια κράτη έχουν ισχυρό κίνητρο να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις που υποδεικνύονται από την ΕΕ, αναγνωρίζοντας πως αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να καταφέρουν να προσχωρήσουν στις κοινοτικές δομές. Η απουσία της ενταξιακής προοπτικής λειτουργεί ως αντι-κίνητρο για τους εταίρους, αφού η αιρεσιμότητα χρησιμοποιείται πιο ευέλικτα και το κόστος της μη συμμόρφωσης είναι μικρό.

32 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Τα τελευταία χρόνια, η ΕΕ έχει στρέψει την προσοχή της στην ΕΠΓ εξαιτίας των γεγονότων της «Αραβικής Άνοιξης» και της ουκρανικής κρίσης. Ως επιστέγασμα των προαναφερθέντων, η μεγαλύτερη πρόκληση στο άμεσο μέλλον για την ΕΕ είναι να καταφέρει να αυξήσει την αποτελεσματικότητα της ΕΠΓ και να ενισχύσει την αξιοπιστία της αιρεσιμότητάς της προς τους εταίρους της γειτονίας, δεδομένης της απουσίας από την πολιτική αυτή της ενταξιακής προοπτικής.

33 βιβλιογραφια “The European Neighbourhood Policy and the Challenge of the Mediterranean Southern Rim”, Richard Gillespie “The Construction of Ambiguity and the Limits of Attraction: Europe and its Neighbourhood Policy”, Geoffrey Edwards