Anthony Kaldellis, The Christian Parthenon: Classicism and Pilgrimage in. Byzantine Athens, New York: Cambridge University Press, 2009, σ (κεφ. 3 ο )

Ο Βασίλειος Β’ στέφεται από τον Χριστό και αγγέλους, παραστέκεται από στρατιωτικούς αγίους και προσκυνείται από αλλοεθνείς. Ψαλτήριο του Βασιλείου του Β’, Βενετία, Μαρκιανή Βιβλιοθήκη, cod. gr. 17, fol. 3r

Το Βυζαντινό κράτος το 1025

ἐκεῖθεν ἄρας ἄπεισιν εἰς Ἀθήνας. ἐν δὲ τῷ διϊέναι τὸ Ζητούνιον τὰ ὀστᾶ τῶν πεσόντων ἐκεῖσε Βουλγάρων, ὁπηνίκα ὁ μάγιστρος Νικηφόρος ὁ Οὐρανὸς τὸν Σαμουὴλ ἐτρέψατο, θεασάμενος ἐθαύμασεν. ὑπερηγάσθη δὲ καὶ τὸ ἐν Θερμοπύλαις γενόμενον τεῖχος, ὃ Σκέλος ἄρτι κατονομάζεται, εἰς ἀποτροπὴν τῶν Βουλγάρων παρὰ τοῦ Ῥουπενίου. ἐν Ἀθήναις δὲ γενόμενος, καὶ τῇ θεοτόκῳ τὰ τῆς νίκης εὐχαριστήρια δοὺς καὶ ἀναθήμασι λαμπροῖς καὶ πολυτελέσι κοσμήσας τὸν ναόν, ὑπέστρεψεν εἰς Κωνσταντινούπολιν. ἐν Θεσσαλονίκῃ δὲ διαγνωσθείσης τῶν δυοῖν ἀρχόντων καὶ πατρικίων Ἑλινάγου καὶ Γαβρᾶ τῆς ἐπιβουλῆς, ὡς δὴ τὸ Βουλγαρικὸν ἀναδεξαμένων καὶ αὖθις κράτος, ὁ μὲν Γαβρᾶς ἤδη ἀποδρὰς εἰς τὴν ἰδίαν χώραν καὶ ἁλοὺς πηροῦται τοὺς ὀφθαλμούς, ὁ δὲ Ἑλινάγος ἐτασθεὶς καὶ πρὸς πᾶν ἔξαρνος μείνας εἰς τὴν ἰδίαν ἀπεκατέστη τιμήν. εἰσιὼν δὲ εἰς Κωνσταντινούπολιν καὶ διὰ τῶν μεγάλων πυλῶν τῆς Χρυσῆς πόρτης χρυσῷ στεφάνῳ λόφον ἐφύπερθεν ἔχοντι ἐθριάμβευσεν ἐστεφανωμένος, προηγουμένης Μαρίας τῆς τοῦ Βλαδισθλάβου γυναικὸς καὶ τῶν τοῦ Σαμουὴλ θυγατέρων. καὶ τῶν λοιπῶν Βουλγάρων καὶ τοῦ ἀρχιερέως Βουλγάρων. ἰνδικτιὼν ἦν δευτέρα, ἔτος ἑξακισχιλιοστὸν πεντακοσιοστὸν εἰκοστὸν ἕβδομον. καὶ οὕτω μετὰ τροπαίων καὶ νίκης ἐν τῇ μεγάλῃ ἐκκλησίᾳ εἰσελθὼν καὶ τῷ θεῷ εὐχαριστηρίους ᾄσας ᾠδὰς ἀπῆλθεν εἰς τὰ βασίλεια. ὃν ὁ πατριάρχης Σέργιος μετὰ νίκης εἰσελθόντα πολλὰ κατελιπάρει σβέσαι τὸ ἀλληλέγγυον (ἦν γὰρ ὑποσχόμενος ποιῆσαι τοῦτο, εἰ τῶν Βουλγάρων ὑπερισχύσειεν), ἀλλ' οὐκ ἔπεισεν. ὃς ἐπὶ εἴκοσιν ὅλους ἐνιαυτοὺς τὴν τοῦ θεοῦ ποιμάνας ἐκκλησίαν Ἰουλίῳ μηνί, ἰνδικτιῶνος δευτέρας, ἐν ἔτει τῷ ἑξακισχιλιοστῷ πεντακοσιοστῷ εἰκοστῷ ἑβδόμῳ, πρὸς κύριον ἐξεδήμησε. Ioannis Scylitzae, Synopsis Historiarum VIII 43 (έκδ. H. Thurn, CFHB, 1973)

Ο λέων του λιμανιού του Πειραιά, σήμερα έξω από τον Ναύσταθμο της Βενετίας μετά την αρπαγή του από τον ναύαρχο Φραγκίσκο Μοροζίνι το 1687

“Bamberger Gunthertuch”, μεταξωτός επιτοίχιος τάπητας (ταπισερί) που χρησιμοποιήθηκε ως σάβανο του επισκόπου Βαμβέργης Γουνθέρου (†1065). Βαμβέργη, Θησαυροφυλάκιο του καθεδρικού ναού (2,18 Χ 2,11 μ.)

Παρθενώνας, ίχνη θερμικής θραύσης σε κίονες της πρόστασης από πυρκαγιά του 3 ου ή του 4 ου αι. μ.Χ.

Παρθενώνας, κάτοψη της μεσοβυζαντινής φάσης του ναού της Παναγίας Αθηνιώτιοσσας (κατά Μ. Κορρέ)

Παρθενώνας, πρόταση αποκατάστασης της δυτικής θύρας και των φάσεων της αψίδας της Παναγίας Αθηνιώτιοσσας (κατά Μ. Κορρέ)

Παρθενώνας, πρόταση αποκατάστασης της στέγης και της αψίδας του ναού της Παναγίας Αθηνιώτιοσσας (κατά Μ. Κορρέ)