ΑΓΩΝ, ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ, ΠΑΙΧΝΙΔΙ, SPORT Ευάγγελος Αλμπανίδης

Επισημάνσεις Στις διάφορες ευρωπαϊκές γλώσσες οι Ολυμπιακοί Αγώνες μεταφράζονται ως παιχνίδια Olympic Games, Olympishe Spiele, Jeux Olympiques, Juegos Olimpicos, Olimpici Giochi….. Οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν τους αγώνες ludi

Ορισμοί Αθλητισμός= προέρχεται από τη λέξη αθλέω-ώ που σημαίνει κοπιάζω και άθλος= μόχθος, κόπος, επικράτηση, κατόρθωμα, βραβείο Αθλητισμός= επιδίωξη της επικρατήσεως δηλ. της κατάκτησης της πρωτιάς (νίκης) Αγών= επίπονος και μακρά προσπάθεια

Ορισμοί Αθλοπαιδιά= συνδυασμός παιχνιδιού και αγώνα Παιχνίδι= ενστικτώδης και ηθελημένη λειτουργία με σκοπό την ψυχαγωγία Sport= Disport= Διασκέδαση, ξέσπασμα, χαρά

Χαρακτηριστικά Παιχνιδιού Ελεύθερη δράση Έλλειψη εσωτερικού και εξωτερικού αναγκασμού Έλλειψη υπολογισμού Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν θεατές, διαιτητές, αντίπαλοι ή επίδοση Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν νικητές και ηττημένοι

Θεωρίες παιχνιδιού Θεωρία της ενεργητικότητας Θεωρία της ανακούφισης Θεωρία της προπαρασκευής Θεωρία της κάθαρσης

Σωματική δραστηριότητα & Αθλητισμός ως δραστηριότητα της «σχόλης» Σχόλη= ελεύθερα επιλεγμένη μη αμειβόμενη ενασχόληση (ασχολία, σχολείο) Εργασία= ηθική υποχρέωση και αυτοσκοπός Η σωματική δραστηριότητα και ο αθλητισμός εντάχθηκαν στις δραστηριότητες της σχόλης την περίοδο της εκβιομηχάνισης όπου υπήρχε μείωση της χειρωνακτικής εργασίας, αύξηση του ελεύθερου χρόνου, περίσσεια ενεργητικότητας.

Αρματοδρομία

ΑΚΟΝΤΙΣΜΟΣ

Αθλητισμός στην αρχαία Ελλάδα Θρησκευτικός χαρακτήρας – Μυθολογικές καταβολές Πολεμική προέλευση αγωνιστικών δραστηριοτήτων (αρματοδρομίες, πάλη πυγμή, παγκράτιο, ακόντιο, δίσκος, δρόμος…) Δεν επιτρεπόταν η συμμετοχή γυναικών Κυριαρχία αριστοκρατών (τουλάχιστον μέχρι το τέλος της κλασικής εποχής)

Συγκρίσεις με τον αθλητισμό της αρχαιότητας Ο αθλητισμός στην αρχαία Ελλάδα είχε ατομικό χαρακτήρα Ήταν ξεκάθαρη η ανάδειξη του νικητή Απουσίαζαν τα ομαδικά αθλήματα Δεν υπήρχε μέτρηση της επίδοσης Περιέκλειε περισσότερη βία Ήταν στενά συνδεδεμένος με τη θρησκεία

ΡΩΜΑΪΚΑ ΘΕΑΜΑΤΑ

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΡ ΚΑΤΑ ΤΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ Αιματηρά σπορ (μονομαχίες, θηριομαχίες, ανθρωποκυνήγια) Αθλητισμός ως θέαμα για διασκέδαση πλήθους και την πολιτική τους απάθεια Επαγγελματικός χαρακτήρας αθλητισμού Άσκηση σώματος για υγεία Μικρή συμμετοχή γυναικών

Ομοιότητες –διαφορές με τα σύγχρονα σπορ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ Αθλητισμός ως θέαμα Αιματηρά θεάματα Επαγγελματικός χαρακτήρας – Εξειδίκευση Άσκηση για υγεία ΔΙΑΦΟΡΕΣ Ο αθλητισμός είχε θρησκευτικό χαρακτήρα κατά τη ρωμαϊκή εποχή Δεν υπήρχε μέτρηση επιδόσεων

Βυζαντινή εποχή (αρματοδρομίες) Εμφάνιση των Δήμων Εμφάνιση των Δήμων (φανατισμός (φανατισμός οργανωμένων οπαδών) οργανωμένων οπαδών) Εκτεταμένα επεισόδια Εκτεταμένα επεισόδια (Σφαγή στην Κων/πολη, (Σφαγή στην Κων/πολη, στη Θεσσαλονίκη, στη Ρώμη στη Θεσσαλονίκη, στη Ρώμη

Μεσαίωνας (Tournament, Giostra) Σκοπός: Τραυματισμός ή θανάτωση του αντιπάλου

Citius, Altius, Fortius Ερμηνεία: Ταχύτερα, Ψηλότερα, Δυνατότερα Τι θα κερδίσει η ανθρωπότητα με τις καταρρίψεις ρεκόρ? Τι κοστίζει στον αθλητή ή στον πρωταθλητή αυτή η τάση? Τι πρέπει να προτιμήσουμε να γίνουμε ισχυρότεροι ή υγιέστεροι?