ΜΑΝΟΣ ΑΛΕΞΗΣ

ΚΑΡΧΑΡΙΑΣ

Οι περισσότεροι καρχαρίες είναι σαρκοφάγοι Οι περισσότεροι καρχαρίες είναι σαρκοφάγοι. Ορισμένα είδη, όπως οι καρχαρίες τίγρεις, τρώνε σχεδόν τα πάντα. Η συντριπτική πλειονότητα των καρχαριών ψάχνει συγκεκριμένη λεία και σπάνια μεταβάλλει τη διατροφή του. Το Μάιο του 2012 παρατηρήθηκε ότι ένας καρχαρίας τροφός σε ενυδρείο της Βρετανίας ύστερα από εγχείρηση αφαίρεσης αγκιστριού σταμάτησε να τρώει κρέας και άρχισε να τρώει λαχανικά. Είναι πρώτη καταγεγραμένη περίπτωση φυτοφάγου καρχαρία.

ΟΡΑΣΗ Τα μάτια του καρχαρία είναι παρόμοια με αυτά των υπόλοιπων σπονδυλωτών, με φακούς, κερατοειδή χιτώνα, αμφιβληστροειδή (με κώνους και ράβδια και ίριδα, αν και έχουν προσαρμοστεί στο υδάτινο περιβάλλον με τη βοήθεια μίας δομής γνωστής ως tapetum lycidum. Αυτό σημαίνει ότι οι καρχαρίες μπορούν να συστέλλουν και να διαστέλλουν τις κόρες των ματιών τους όπως οι άνθρωποι. Αυτή η δομή βρίσκεται πίσω από τον αμφιβληστροειδή και ανακλά το φως επειδή αποτελείται από πλάκες επενδεδυμένες με γουανίνη, που ανακλά το φως. Η αποτελεσματικότητα του ιστού διαφέρει από είδος σε είδος. Οι καρχαρίες διαθέτουν βλεφαρίδες, αλλά δεν ανοιγοκλείνουν τα μάτια επειδή τα καθαρίζει το νερό. Για να προστατεύσουν τα μάτια τους, κάποια είδη διαθέτουν ειδικές μεμβράνες.

ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ Τα δόντια του καρχαρία αποτελούνται από μέσα προς τα έξω από πολφό, οδοντίνη και υαλώδη οδοντίνη, ένα μείγμα ουσιών που καθιστά τα δόντια ιδιαίτερα σκληρά και αναλλοίωτα στον χρόνο. Επίσης, ο σχηματισμός και η ανάπτυξη των δοντιών συνεχίζονται για όλη τη ζωή του καρχαρία. Τα δόντια του καρχαρία είναι ενσωματωμένα στα ούλα και όχι απευθείας στο σαγόνι. Πολλαπλές σειρές δοντιών αντικατάστασης αναπτύσσονται σε ένα αυλάκι στο εσωτερικό της γνάθου και σταθερά προχωρούν σαν σε ταινιόδρομο, εξαιτίας της ανάπτυξης των ιστών που συνδέονται με αυτά. Μερικοί καρχαρίες χάνουν 30.000 ή περισσότερα δόντια στη διάρκεια της ζωής τους. Ο ρυθμός αντικατάστασης των δοντιών ποικίλλει από μία φορά κάθε 8-10 ημέρες έως αρκετούς μήνες. Στα περισσότερα είδη τα δόντια αντικαθίστανται ένα κάθε φορά, εκτός από τους καρχαρίες του γένους ισίστιος, στους οποίους ολόκληρη η σειρά των δοντιών αντικαθίσταται ταυτόχρονα.

ΕΠΙΘΕΣΗ Το 2006 το Διεθνές Αρχείο Επιθέσεων Καρχαρία (ISAF) ανέλαβε μια έρευνα σε 96 υποτιθέμενες επίθεσεις καρχαρία, επιβεβαιώνοντας 62 από αυτές ως απρόκλητες επιθέσεις και 16 ως προκληθείσες επιθέσεις. Ο μέσος αριθμός των θανάτων παγκοσμίως ανά έτος μεταξύ 2001 και 2006 από απρόκλητες επιθέσεις καρχαρία είναι 4,3.Υπολογίζεται ότι παγκοσμίως σε 419 χρόνια 511 άνθρωποι έχουν πεθάνει από επίθεση καρχαρία.

Οι περισσότεροι καρχαρίες είναι σαρκοφάγοι Οι περισσότεροι καρχαρίες είναι σαρκοφάγοι. Ορισμένα είδη, όπως οι καρχαρίες τίγρεις, τρώνε σχεδόν τα πάντα. Η συντριπτική πλειονότητα των καρχαριών ψάχνει συγκεκριμένη λεία και σπάνια μεταβάλλει τη διατροφή του. Το Μάιο του 2012 παρατηρήθηκε ότι ένας καρχαρίας τροφός σε ενυδρείο της Βρετανίας ύστερα από εγχείρηση αφαίρεσης αγκιστριού σταμάτησε να τρώει κρέας και άρχισε να τρώει λαχανικά. Είναι πρώτη καταγεγραμένη περίπτωση φυτοφάγου καρχαρία. Οι φαλαινοκαρχαρίες, οι καρχαρίες προσκυνητές και οι μεγαλόστομοι καρχαρίες φιλτράρουν ζωοπλαγκτόν. Αυτά τα τρία είδη εξέλιξαν ανεξάρτητα την σίτιση με πλαγκτόν χρησιμοποιώντας διαφορετικές στρατηγικές. Οι φαλαινοκαρχαρίες χρησιμοποιούν αναρρόφηση για να φάνε πλαγκτόν και μικρά ψάρια. Οι καρχαρίες προσκυνητές κολυμπούν μέσα στο πλαγκτόν που αφθονεί με το στόμα ανοιχτό. Οι μεγαλόστομοι καρχαρίες τρέφονται με αναρρόφηση πιο αποτελεσματική, χρησιμοποιώντας φωτοβόλο ιστό μέσα στο στόμα για να προσελκύσουν το θήραμα στο βαθύ ωκεανό. Αυτό το είδος της διατροφής απαιτεί μακριές λεπτές ίνες που αποτελούν ένα πολύ αποτελεσματικό κόσκινο, ανάλογο με τις μπαλένες των μεγάλων φαλαινών. Ο καρχαρίας παγιδεύει το πλαγκτόν σε αυτές τις ίνες και το καταπίνει από καιρό σε καιρό σε τεράστιες μπουκιές. Τα δόντια σε αυτά τα είδη είναι συγκριτικά μικρά, γιατί δεν είναι απαραίτητα για τη διατροφή.[39] ΔΙΑΤΡΟΦΗ

ΤΕΛΟΣ