ΣΥΜΒΟΛΑ

ΡΩΜΑΙΚΟΣ ΑΕΤΟΣ Ο αετός αποτελούσε το σύμβολο και η ταυτότητα των ρωμαικών λεγεώνων και για τις επαρχίες, ήταν και σύμβολο της υπεροχής και δύναμης της Ρώμης. Στα λατινικά ονομάζεται Aquila και ο λεγεωνάριος που το κρατούσε Aquilifer. Προερχόταν από τις απαρχές της Ρωμαικής Παντοκρατορίας, όπου για σύμβολα του στρατού ήταν το άλογο, ο αετός, το αγριογούρουνο, ο μινώταυρος και ο λύκος. Εν τέλει, όμως επικράτησε ο αετός ως το κύριο στρατιωτικό σύμβολο μιας λεγεώνας, ενώ για τα μικρότερα τμήματα υπήρχε μεγαλύτερη ποιότητα και περισσότερες εκδοχές.

Ήταν φτιαγμένος από σίδηρο ή μπρούντζο, πιθανότατα να ήταν και πολύ ελαφρύς. Λόγω της λατρείας του αυτοκράτορα, συχνά πάνω από τον αετό έβαζαν το πρόσωπο του αυτοκράτορα, για να τον δοξάζουν και προσκυνούν. Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος αντικατέστησε τον αετό,λόγω της ειδωλολατρικής φύσης του, με το επονομαζόμενο “labarum” που ακόμα χρησιμοποιείται και στην ορθόδοξη εκκλησία.

ΧΡΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑ

Το Χριστόγραμμα αποτέλεσε το σύμβολο της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας και της Δυτικής και Ανατολικής όταν χωρίστηκε από τον Θεοδόσιο η αυτοκρατορία στα δύο. Η προέλευση του ήρθε από τα αρχικά του Χριστού Χ,Ρ και ήταν σύμβολο της χριστιανικής πίστης. Υιοθετήθηκε από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Μέγα αφού επισημοποίησε το χριστόγραμμα ως το σύμβολο της Ρώμης, μετά την επικράτηση του ως μονοκράτορας.

Ο Κωνσταντίνος επίσης έκοψε νόμισμα στο οποίο υπήρχε το χριστόγραμμα και ο ίδιος αποτυπωμένος και παρέμεινε το κύριο νόμισμα για περίπου 800 χρόνια. Αντικατέστησε τον ρωμαικό αετό και και το στεφάνι και έγινε το μοναδικό σύμβολο της Ρώμης μέχρι και την επικράτηση του βυζαντινού αετού επί του χριστογράμματος και αργότερα από τον σταυρό. Συνδύασε το στεφάνι και το χριστόγραμμα συμβολίζοντας έτσι την νέα πίστη της αυτοκρατορίας και την δύναμη του λαού

Ο δικέφαλος αετός ακολούθησε και έγινε το νέο σύμβολο της Ρώμης(Βυζαντινής Αυτοκρατορίας), αλλά δεν αποτελούσε εξέλιξη του αρχικού ρωμαικού. Ο δικέφαλος αετός εντοπίζεται έντονα σε πολλές θρησκευτικές κοινότητες και κοινωνίες, ιδιαιτέρως των Χετταίων και των Σουμερίων όπου αντιπροσώπευε δύναμη-ισχύ και έναν θεό αντίστοιχα. Μετά την πτώση των αυτοκρατοριών αυτών δεν ξαναεμφανίζεται πουθενά εκτός από στα μικρά βασίλεια. Οι βυζαντινοί μέχρι και την βασιλεία του Ισαάκ Κομνηνού ακόμα είχαν ως σύμβολο αυτοκρατορικής δύναμης τον ρωμαικό αετό. Υποτίθεται πως το ότι ήταν δικέφαλος συμβόλιζε την κυριαρχία της αυτοκρατορίας σε Δύση και Ανατολή, ή την συνεργασία και στενή σχέση του κράτους με την θρησκεία.

Ο δικέφαλος αετός έχει χρησιμοποιηθεί και σε πολλά αλλά πράγματα και έχει λειτουργήσει ως σύμβολο πάμπολλων κρατών. Οι Σελτζούκοι Τούρκοι, η Αγία Ρωμαική Αυτοκρατορία, η Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, η Ρωσική Αυτοκρατορία είχαν υιοθετήσει και διατηρούν τον αετό ως σύμβολο τους.

Η πιο πρόσφατη και ίσως πιο γνωστή απεικόνιση του αετού, είναι ως σύμβολο της Γερμανίας κατά την περίοδο του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Αποτελεί το σύμβολο των ναζί μαζί με την σβάστικα. Όπως και πριν ο αετός συμβολίζει την δύναμη και αποτελεί πιθανώς έναν τρόπο τιμής προς τους Ρωμαίους, επειδή σύμφωνα με την ιστορία αποτελούσαν το Πρώτο Ράιχ, ενώ οι Γερμανοί το τρίτο. Ήταν ένα σύμβολο υπεροψίας και εθνικισμού. Ονομαζόταν και ατσαλένιος αετός.

Τέλος, η Αμερική χρησιμοποιεί τον αετό συνδυάζοντας και τις δύο απεικονίσεις την ρωμαική και βυζαντινή. Θεωρείται σύμβολο της προεδρικής εξουσίας και της κυβέρνησης. Όλα τα κρυφά αρχεία και οι κρυφές τοποθεσίες έχουν πάνω αυτό το σύμβολο και την σφραγίδα του Προέδρου.