Μακάριος Γ΄ 1959-1977 Γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1913 στο χωριό Άνω Παναγιά της Πάφου . Πατέρας του ήταν ο Χριστόδουλος Μούσκος και μητέρα του η Ελένη Αθανασίου Το πραγματικό του όνομα ήταν Μιχάλης Μούσκος

Παιδικά Χρόνια Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν ακόμη δημοτικό Διδάχτηκε τα πρώτα του γράμματα στο σχολείο του χωριού του Το 1926 αποφοιτά από το σχολείο και γίνεται δεκτός ως δόκιμος στο μοναστήρι του Κύκκου. Εκεί παρακολούθησε τα πρώτα γυμνασιακά μαθήματα ταυτόχρονα με την εκκλησιαστική μύηση και αγωγή

Παιδικά Χρόνια - Σπουδές Το 1933 κερδίζει υποτροφία από το μοναστήρι. Συνεχίζει τις σπουδές του στο Παγκύπριο Γυμνάσιο. Το 1936 αποφοιτά με άριστα το Παγκύπριο Γυμνάσιο. Επιστρέφει στο μοναστήρι του Κύκκου, όπου εργάζεται ως δάσκαλος στο σχολείο του μοναστηριού.

Θεολογικές Σπουδές Το 1938 χειροτονείται διάκονος και από Μιχάλης ονομάζεται Μακάριος Κυκκώτης Την ίδια χρονιά πηγαίνει στην Αθήνα για Σπουδές. Φοιτά στη θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοιτά το 1942, με άριστα Μετά την αποφοίτησή του γράφτηκε στην Νομική Σχολή, όπου και παρακολούθησε μαθήματα μέχρι το 1946

Μητροπολίτης Κιτίου - 1948 Στις 13 Γενάρη του 1946 χειροτονήθηκε στην Αθήνα, σε πρεσβύτερο και αμέσως χρίστηκε αρχιμανδρίτης. Την ίδια χρονιά, του δόθηκε υποτροφία από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής για περαιτέρω θεολογικές σπουδές. Στις 8 Απριλίου 1948 εκλέγηκε Μητροπολίτης Κιτίου και στις 13 Ιουνίου χειροτονήθηκε σε Επίσκοπο

Δράση στη Μητρόπολη Ανακαίνισε τη Μητρόπολη στη Λάρνακα Βελτίωσε την οικονομική κατάσταση της εκκλησίας Ίδρυσε Φιλόπτωχες Αδελφότητες Αναπτέρωσε το ηθικό του εξουθενωμένου λαού. Εργάστηκε για προώθηση της παιδείας

Εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Με εισήγησή του, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου οργάνωσε στις 15 Ιανουαρίου 1950 Παγκύπριο Δημοψήφισμα κατά το οποίο 97% του Ελληνικού Κυπριακού πληθυσμού ψήφισαν υπέρ της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα Στις 20 Οκτωβρίου 1950 εκλέγηκε Αρχιεπίσκοπος και Εθνάρχης

Στις 3.10.1948 εκφώνησε στη Λευκωσία, σε παγκύπριο ενωτικό συλλαλητήριο, την πρώτη πολιτική του ομιλία. Ενα δριμύ κατηγορητήριο κατά των Βρετανών αποικιοκρατών 1950-Προσπάθησε να πείσει την Ελληνική Κυβέρνηση να προσφύγει στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό ζήτημα. 1952 -Στη Νέα Υόρκη, όπου συγκροτείτο η Ζ΄ Σύνοδος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, προωθεί το Κυπριακό ζήτημα στο διεθνές πεδίο. 1953 απηύθυνε αίτηση προς το Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ για να προωθήσει το αίτημα του Κυπριακού λαού για Ένωση με την Ελλάδα Αντί-αποικιακή δράση

Για Απελευθέρωση της Κύπρου Ο Μακάριος μεθόδευσε την απελευθερωτική προσπάθεια των Ελλήνων Κυπρίων, εργαζόμενος από την αρχή και παράλληλα προς τέσσερις κατευθύνσεις: Προετοιμασία, κυρίως ψυχολογική, του λαού στο εσωτερικό. Εξασφάλιση της ελληνικής συμπαράστασης. Διεθνής προβολή του Κυπριακού ζητήματος. Μυστική προπαρασκευή ένοπλης δραστηριότήτας στην Κύπρο.

Πολιτικός Αρχηγός του Αγώνα Ο Μακάριος ήταν, αναμφισβήτητα, ο αρχηγός του απελευθερωτικού αγώνα του οποίου τη στρατιωτική αρχηγία είχε ο Γεώργιος Γρίβας, εμφανιζόμενος με το Ψευδώνυμο "Διγενής". Είχε το ψευδώνυμο "Γενικός" Ο αγώνας ήταν απελευθερωτικός, ενός μικρού και αδύνατου λαού ενάντια σε μια πανίσχυρη αυτοκρατορία και, παρά την αγγλική προπαγάνδα, ο Μακάριος άρχισε να αποκτά παγκόσμια φήμη.

Εξορία Η δράση του και η πολιτική καθοδήγηση του Αγώνα της ΕΟΚΑ ενοχλούσε τους Άγγλους. Στις 9 Μαρτίου 1956 εξορίστηκε στις Σεϋχέλλες, αφού οι συνομιλίες που είχε με τον Κυβερνήτη για το μέλλον της Κύπρου δεν κατέληξαν σε συμφωνία. Αφού αφέθηκε ελεύθερος, μετά από ένα περίπου χρόνο, πηγαίνει στην Αθήνα και συνεχίζει τον αγώνα για απελευθέρωση της Κύπρου. Στις αρχές του 1959 υπογράφει τις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου. Με τις Συμφωνίες αυτές η Κύπρος θα ανακηρυσσόταν ανεξάρτητη Δημοκρατία.

Πρώτος πρόεδρος της Κύπρου Επιστρέφει στην Κύπρο την 1η Μαρτίου 1959 και γίνεται δεκτός με πανηγυρισμούς Στις 16 Αυγούστου του 1960 η Κύπρος ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη Δημοκρατία και ο Μακάριος ανέλαβε καθήκοντα προέδρου, αφού κέρδισε τις εκλογές στις 13 Δεκεμβρίου 1959, με ποσοστό 66.29%

Έθεσε τις βάσεις και οργάνωσε το νέο κράτος Ως πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας της Κύπρου, ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος ήταν εκείνος που: Έθεσε τις βάσεις και οργάνωσε το νέο κράτος Ενέταξε την Κύπρο στην οικογένεια των Ηνωμένων Εθνών, ως ισότιμο κράτος-μέλος, καθώς και στην ομάδα των χωρών-μελών της Κοινοπολιτείας. Ακολούθησε αδέσμευτη εξωτερική πολιτική. Η Δράση του ως πρόεδρος

Προβλήματα Προβληματική λειτουργία του κράτους εξαιτίας διαφόρων άρθρων του Συντάγματος που προέκυψε από τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου. Οι Τουρκοκύπριοι εξ άλλου, εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες και τις παραδοξότητες του Συντάγματος, πρόβαλλαν συνεχώς εμπόδια διαμέσου της βουλής κυρίως, όπως η άρνησή τους να αποδεχτούν την καταβολή φόρων.

Προσπαθούν να τον σκοτώσουν Το Φεβρουάριο του 1968 ο Μακάριος επανεκλέγηκε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.  Στις 8 Μαρτίου 1970 έγινε δολοφονική απόπειρα εναντίον του Μακαρίου, ο οποίος επέβαινε ελικοπτέρου, που θα τον μετέφερε στην ιερά Μονή Μαχαιρά για το μνημόσυνο του Υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου. Ο Μακάριος δεν έπαθε τίποτε, αλλά τραυματίσθηκε ο χειριστής του ελικοπτέρου, ο οποίος κατόρθωσε να το προσγειώσει σε οικόπεδο κοντά στην Αρχιεπισκοπή. Ακολούθησαν άλλες 5 προσπάθειες δολοφονίας του Μακαρίου, με κυριότερη το σχέδιο «Απόλλων», από την ΕΟΚΑ Β΄ - 1973 Προσπαθούν να τον σκοτώσουν

Θρησκευτική δράση Το Μάρτιο του 1971 μετέβη στην Κένυα, όπου κατέθεσε το θεμέλιο λίθο της Ιερατικής Σχολής, η οποία περατώθηκε το 1974 με δαπάνες της Αρχιεπισκοπής. Κατά την επίσκεψη του στην Κένυα προέβη σε ομαδικές βαπτίσεις πέντε χιλιάδων ιθαγενών περί

Το Φεβρουάριο του 1973 ο Μακάριος επανεξελέγη για τρίτη φορά Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Την 15ην Ιουλίου του 1974 το στρατιωτικό καθεστώς των Αθηνών μαζί με την ΕΟΚΑ Β΄ διενήργησε πραξικόπημα για την ανατροπή του Μακαρίου. Ο Μακάριος, διασωθείς ως εκ θαύματος, αναχώρησε την επομένη, μέσω Μάλτας, στη Βρετανία και από εκεί στις Ηνωμένες Πολιτείας Αμερικής, όπου και μίλησε ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας. ΕΟΚΑ Β΄ - Πραξικόπημα

Εισβολή Την 20η Ιουλίου του ιδίου έτους, η Τουρκία χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα το πραξικόπημα, εισέβαλε στην Κύπρο και κατέλαβε το 36% περίπου του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Μακάριος επιστρέφει στην Κύπρο στις 7 Δεκεμβρίου 1974 και αναλαμβάνει ξανά την ηγεσία της Κύπρου. Ο λαός,του επιφύλαξε πρωτοφανή υποδοχή και στη Λευκωσία τον υποδέχτηκε ένα τεράστιο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί, πανηγυρίζοντας, από την προηγούμενη μέρα.

Αγώνας μετά την εισβολή Κατά το διάστημα που ακολούθησε, ο πρόεδρος Μακάριος αφιέρωσε τις δυνάμεις του στην αντιμετώπιση της τραγικής κατάστασης στο εσωτερικό (προσφυγικό πρόβλημα, πρόβλημα αγνοουμένων, επαναδραστηριοποίηση, ανόρθωση της οικονομίας, επανασυγκρότηση) και στην προσπάθεια για εξεύρεση λύσης του Κυπριακού προβλήματος με βάση τα νέα δεδομένα. Αυτή τη φορά όμως η Τουρκία ήταν ο σίγουρος νικητής που επέβαλε τους όρους.

Θάνατος και κηδεία Ο Μακάριος παρέμεινε πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας μέχρι το θάνατό του. Πέθανε από καρδιακή προσβολή στη Λευκωσία στις 3 Αυγούστου του 1977. Στις 8 του ίδιου μήνα, ο κυπριακός Ελληνισμός τον κήδεψε με ανείπωτη οδύνη. Όπως ήταν η επιθυμία του, τάφηκε στην κορυφή Θρονή, στα βουνά του Τροόδους, πάνω ακριβώς από το μοναστήρι του Κύκκου από το οποίο και είχε αρχίσει την τόσο θεαματική πορεία του.

Ο Χαρισματικός ηγέτης Ο Μακάριος ήταν, αναμφίβολα, ένας χαρισματικός ηγέτης. Ξεκινώντας από την πιο απλοϊκή καταγωγή, απέκτησε παγκόσμια φήμη και τεράστιο κύρος. Σε πολλά μέρη του κόσμου η Κύπρος έγινε γνωστή αποκλειστικά εξαιτίας του Μακαρίου και δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις κατά τις οποίες Κύπριοι στο εξωτερικό, προκειμένου να εξηγήσουν ποια ήταν η χώρα καταγωγής τους, χρησιμοποιούσαν τη λέξη Μακάριος.

Τάξη = Στ ’ Θέμα = Μακάριος ο Γ ΄ ΕΡΑΣΜΙΑ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Τάξη = Στ ’ Θέμα = Μακάριος ο Γ ΄