Ελληνογαλλική Σχολή ‘Άγιος Παύλος’’ Εργασία στο Μάθημα της: ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ Υπεύθυνη Καθηγήτρια: Σ. Μαυροματάκη Σχολικό Έτος : 2012-2013

Ονοματεπώνυμο: Ανίκητος Ρούσσης Τεχνολογικό Επίτευγμα : ΤΡΑΙΝΟ

Ορισμός: Ο σιδηρόδρομος αποτελείται από ειδικά επί τούτου οχήματα που κινούμενα επάνω σε σιδηροδρομικές γραμμές (ράγες ή σιδηροτροχιές), μεταφέρουν φορτία ή επιβάτες από ένα γεωγραφικό σημείο σε άλλο.

Ιστορική Εξέλιξη: Πριν από την ανακάλυψη του σιδηροδρόμου οι δια ξηράς μεταφορές πραγματοποιούνταν επί χιλιετίες κατά τον ίδιο σχεδόν πρωτόγονο τρόπο: για την έλξη είτε επιβατικών είτε φορτηγών αμαξών χρησιμοποιείτο η μυϊκή δύναμη των ζώων.

Όμως, στις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα παρουσιάσθηκε μια απροσδόκητη λύση. Η χρησιμοποίηση της κινητήριας δύναμης του ατμού είχε ως αποτέλεσμα την κατασκευή του σιδηροδρόμου, ο οποίος υπήρξε το πρώτο μηχανοκίνητο μέσο χερσαίων μεταφορών, που όχι μόνο έδωσε ιδανικές για την εποχή λύσεις, αλλά άνοιξε και ένα καινούργιο κεφάλαιο στην παγκόσμια τεχνολογική εξέλιξη.

Μία σιδηροδρομική γραμμή αποτελείται από ένα ζεύγος παράλληλων σηδηροτροχιών, διάφορου μεταξύ τους εύρους. Επίσης μπορεί να είναι μονής τροχιάς, όπως παλαιότερα, (σήμερα συνήθως είναι κατασκευασμένες από ειδικό τσιμέντο) ή μαγνητικές. Τα περισσότερα τραίνα κινούνται χρησιμοποιώντας κινητήρες ντίζελ ή ηλεκτρικό κινητήρα, ο οποίος τροφοδοτείται με ηλεκτρική ενέργεια παρεχόμενη από παράπλευρα στη γραμμή συστήματα.

Ιστορικά, οι ατμομηχανές ήταν η κυρίαρχη μορφή κινητήριας δύναμης από την εμφάνιση του σιδηροδρόμου ως και τα μέσα του 20ου αιώνα, αλλά και άλλες πηγές ενέργειας [όπως άλογα, έλξη με σκοινί (ή καλώδιο), βαρύτητα, αέρας, ή τουρμπίνες αερίου] είναι δυνατό να χρησιμοποιούνται για την έλξη του

Στη χώρα μας το πρώτο σιδηροδρομικό δίκτυο λειτούργησε το 1869, στη διαδρομή Αθήνας-Πειραιά και ανήκε στην «Εταιρία του απ’ Αθηνών εις Πειραιά σιδηροδρόμου». Ο σταθμός του Πειραιά βρισκόταν στο χώρο του σημερινού σταθμού του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου, ενώ της Αθήνας στο Θησείο. Με την πάροδο των χρόνων η διαδρομή επεκτείνεται μέχρι την Ομόνοια και αργότερα προς την κατεύθυνση της Κηφισιάς, ενώ το 1904 η γραμμή ηλεκτροκινείται.

ΤΡΟΠΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑΣ ΤΡΑΙΝΟΥ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗΣ ΑΙΩΡΗΣΗΣ To τρένο μαγνητικής αιώρησης είναι τρένο υπερσύγχρονης τεχνολογίας, που κινείται με πολύ υψηλή ταχύτητα (400 ως 500 χλμ. την ώρα) αιωρούμενο, δηλαδή υψωμένο λίγο πάνω από τις ράγες του, με τη βοήθεια μαγνητικών πεδίων.

Οι έρευνες για την ανάπτυξη του μαγνητικού τρένου άρχισαν στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και συνεχίστηκαν κατά τις επόμενες δεκαετίες στην Ευρώπη, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 έχουν επικρατήσει δύο κύριες παραλλαγές του που βασίζονται στην ίδια αρχή λειτουργίας, τη δημιουργία ενός ισχυρού μαγνητικού πεδίου που ανυψώνει και προωθεί το τρένο, και διαφέρουν στο σχεδιασμό και στις διατάξεις που δημιουργούν το πεδίο.

Η κίνηση του τρένου επιτυγχάνεται με τη βοήθεια γραμμικού επαγωγικού κινητήρα, ενός τύπου ηλεκτροκινητήρα σε εξελισσόμενο στάδιο που παράγει ένα οδεύον μαγνητικό πεδίο.

ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΤΡΑΙΝΟΥ Το τραίνο αποτελείται από ειδικά οχήματα που κινούνται πάνω σε σιδηροδρομικές γραμμές. Τα περισσότερα τρένα κινούνται χρησιμοποιώντας κινητήρα ντίζελ ή ηλεκτρικό κινητήρα, ο οποίος τροφοδοτείται με ηλεκτρική ενέργεια παρεχόμενη από παράπλευρα στη γραμμή συστήματα.

Ένα τρένο μπορεί να αποτελείται από συνδυασμό ενός ή περισσότερων κινητήριων οχημάτων και εφαπτομένων βαγονιών, ή αυτο-προωθούμενων πολλαπλών μονάδων ή περιστασιακά ένα απλό όχημα, το οποίο αποκαλείται αυτοκινητάμαξα

ΜΕΡΙΚΑ ΕΙΔΗ ΤΡΑΙΝΟΥ TGV τρένα μονής τροχιάς (monorails) Dinky Maglev

ΤΕΛΟΣ Σας ευχαριστώ που με παρακολουθήσατε. Ελπίζω να σας άρεσε !!!!