Του Ιάσων Θεοδώρου
Ο Ρώσος Γιούρι Ρούσκι είναι ένας συγγραφέας βιβλίων. Του αρέσει να γράφει για πολέμους. Όλα τα βιβλία του είναι υπέροχα. Μία μέρα ένας μεγάλους θαυμαστής του ο Ντιμίτρι του έστειλε ένα γράμμα που έγραφε ότι ήθελε να του στείλει ένα βιβλίο που λεγόταν [Ο ναυαγός που χάθηκε στην Ρωσία].Ο Γιούρι του έστειλε ένα γράμμα.
Αγαπητέ κ.Ντιμίτρι, Οφείλω να σας πω ότι χαίρομαι όταν μου γράφουν ένα γράμμα και μου λένε για το πόσο ωραία είναι τα βιβλία μου, οπότε ναι ευχαρίστως να σας στείλω το βιβλίο [Ο ναυαγός που χάθηκε στην Ρωσία].
Όταν στάλθηκε το πακέτο στον κ.Ντιμίτρι και το άνοιξε χάρηκε πολύ, όχι γιατί πήρε το βιβλίο αλλά γιατί όταν διάβασε το γράμμα που του έστειλε ο κ.Γιούρι Ρούσκι παρατήρησε κάτι. Ότι ο γραφικός χαρακτήρας άνηκε στον γιο του που είχε χάσει πριν από πολύ καιρό, όταν δεν πρόλαβε ο γιος του να ανέβει στο τρένο ενώ ο κ.Ντιμίτρι είχε είδη ανεβεί. Με λίγα λόγια ο κ.Ντιμίτρι είναι ο πατέρας του κ.Γοιύρι Ρούσκι.
Μία μέρα ο κ.Ντιμίτρι πήγε να επισκεφτεί τον γιο του. Όταν εξήγησε τι είχε συμβεί τη μέρα που έχασε τον γιο του ο κ.Γιούρι συγκινήθηκε, γιατί κατάλαβε ότι είχε βρει τον χαμένο πατέρα.