ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΕΓΚΗΜΑΤΑ Παρουσίαση από : Πούλου Τίνα Θωμαΐδα Χατζηθωμά
Τα Πυθαγόρεια εγκλήματα είναι ένα ακόμα βιβλίο με μαθηματικό περιεχόμενο του Τεύκρου Μιχαηλίδη.
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ- ΔΕΥΤΕΡΑΓΩΝΙΣΤΕΣ Οι πρωταγωνιστές στο μυθιστόρημα είναι δύο. Ο πρώτος είναι ο Μιχαήλ Ιγερινός ο οποίος στο μυθιστόρημα έχει το ρόλο του κολλητού του θύματος και παράλληλα όπως αποκαλύπτεται στο τέλος είναι και ο δολοφόνος. Ο Μιχαήλ Ιγερινός επίσης είναι και ο αφηγητής της ιστορίας. Ο δεύτερος πρωταγωνιστής είναι το θύμα, ο Στέφανος Κανταρτζής. Δευτεραγωνιστούν ο αστυνόμος ο οποίος καλείται να λύσει την υπόθεση και η Μάρθα η οποία κάνει τη παραμάνα του Μιχαήλ.
Υπόθεση Το μυθιστόρημα αρχίζει με την ανακοίνωση του φόνου του Στέφανου Κανταρτζή στο κολλητό του φίλο Μιχαήλ Ιγερινό. Ο Μιχαήλ καλείται από τις αρχές να πάει στον τόπο του εγκλήματος, το σπίτι του Στέφανου, όπου εκεί βρέθηκε νεκρός ο φίλος του για να αναγνωρίσει το πτώμα. Καθώς όμως ο Μιχαήλ αντικρίζει για πρώτη φορά το πτώμα αρχίζει να αναπολεί στιγμές που είχε περάσει με τον φίλο του.
Με την αναπόληση στιγμών του παρελθόντος λοιπόν αρχίζει να τοποθετείται χρονικά η ιστορία. Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι χρονικά τοποθετούμαστε αναμέσα στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο (1897) μέχρι τη Μικρασιατική καταστροφή (1922). Οι δύο πρωταγωνιστές γνωρίζονται για πρώτη φορά στο Παρίσι, την Τετάρτη 8 Αυγούστου του 1900 όπου και οι δύο έχουν πάει να παροκολουθήσουν μία μαθηματική διάλεξη.
Μετά τη πρώτη τους επαφή οι δύο φίλοι άρχισαν να πηγαίνουν βόλτες, να επισκέπτονται αξιοθέατα στο Παρίσι και να κάθονται σε καφετέρειες να συζητούν. Έπειτα από το ταξίδι στο Παρίσι ο θάνατος του πατέρα του Μιχαήλ τον αναγκάζει να γυρίσει πίσω στην Αθήνα όπου εκεί παντρεύεται αναγκαστικά την Άννα Δελλαπόρτα. Ακολουθεί μία πολύ εκτενής αφήγηση γεγονότων από τον αφηγητή και έπειτα αποκαλύπτεται ο δολοφόνος.
Όλο το μυστήριο είναι να βρεθεί ο δολοφόνος.. Στο τελευταίο κεφάλαιο λοιπόν ο συγγραφέας επιλέγει να μας τον αποκαλύψει.
Τελικά αποδεικνύεται ότι δολοφόνος είναι ο Μιχαήλ Ιγερινός ο κολλητός φίλος του θύματος.
Γιατί να σκοτώσει τον αγαπημένο του φίλο όμως;;;;
Ο ίδιος ο δολοφόνος σαν αφηγητής μας διηγείται έπειτα γιατί και πώς σκότωσε τον φίλο του. Όπως αποκαλύπτει όλα άρχισαν από την στιγμή που ο Στέφανος ανακοίνωσε στον Μιχαήλ όταν έφτασε σπίτι του ότι επιτέλους κατάφερε να αποδίξει το πρόβλημα το οποίο είχε τραβήξει και στους δύο το ενδιαφέρον στο συνέδριο στο Παρίσι. Ο Μιχαήλ όμως θεώρησε ότι με την απόδειξη αυτή το τίμημα για την επιστήμη των επιστημών θα ήταν βαρύ αφού θα σήμαινε το τέλος των δημιουργικών μαθηματικών.
Έτσι άρχισε να σχεδιάζει την ίδια κιόλας στιγμή το φόνο του Στέφανου. Αφού άφησε την Μάρθα να αποκοιμηθεί ο ίδιος έφυγε αργά τη νύχτα γνωρίζοντας ότι ο Στέφανος θα λείπει από το σπίτι του και αφού έφτασε, μπήκε και άδιασε υπνοτικό στη κανάτα που είχε ο Στέφανος για να πίνει νερό καθώς πήρε και τα χαρτιά όπου υπήρχε η απόδειξη και τα έκαψε σπίτι του. Όπως αποδείχθηκε ήταν πολύ εύκολο να βρούν ότι εκείνος ήταν ο δολοφόνος αφού τελικά και η Μάρθα άκουσε την πόρτα το βράδυ αλλά και παρατήρησε την απουσία των υπνοτικών από το ντουλαπάκι αλλά και ένας γείτονας του Στέφανου τον είδε να μπαίνει στο σπίτι το βράδυ.
Το μυθιστόρημα τελειώνει αφήνοντας τους αναγνώστες με μία στεναχώρια και ένα μεγαλό γιατί αφού στο τέλος ο Μιχαήλ αποκαλύπτει ότι διαβάζοντας ένα μαθηματικό περιοδικό διαπιστώνει ότι σκότωσε άδικα το φίλο του διότι τελικά αποδείχθηκε από έναν άλλο νέο μαθηματικό η ακριβώς ανάποδη απόδειξη. Αυτό σήμαινε ότι ο Στέφανος λογικά είχε κάνει κάποιο λάθος στην απόδειξη του γιατί δεν υπήρχε τρόπος να αποδειχθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα.