Lucius Annaeus Seneca Bίος και Έργο Lucius Annaeus Seneca Bίος και Έργο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ TMHMA ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ Διδάσκων Θεόδωρος Αντωνιάδης

Ποίηση (περίοδος Νέρωνα): Λουκανός (Marcus Annaeus Lucanus) [έπος Πέρσιος (Persius)[σάτιρα], Σενέκας (τραγωδίες) Ποίηση (περίοδος Φλαβίων): Ioυβενάλης (Decimus Iunius Iuvenalis), Μαρτιάλης (Marcus Valerius Martialis) [επίγραμμα], Στάτιος (Publius Papinius Statius), Βαλέριος Φλάκκος (Valerius Flaccus), Σίλιος Ιταλικός (Silius Italicus) [έπος]. Ιστοριογραφία, Βιογραφία (Αντωνίνοι): Τάκιτος (Publius/ Gaius Cornelius Tacitus) [Annales], Σουητώνιος (Gaius Suetonius Tranquillus) [De Vita Caesarum].

Πεζογραφία: Πετρώνιος (Gaius Petronius Arbiter) [Satyricon ?], Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (Gaius Plinius Secundus) [φυσική ιστορία, επιστήμη, ρητορική], Πλίνιος ο Νεότερος [επιστολογραφία, ρητορικοί λόγοι] (Gaius Plinius Caecilius Secundus) Κοϊντιλιανός (Marcus Fabius Quintilianus) [ρητορική, λογοτεχνική κριτική].

Λούκιος ή Λεύκιος Ανναίος Σενέκας (Lucius Annaeus Seneca), γνωστός ως Σενέκας ο Νεότερος ή απλώς Σενέκας Ρωμαίος πολιτικός, ρήτορας, δραματουργός και στωικός φιλόσοφος Γέννηση στην Κόρδοβα της ρωμαϊκής επαρχίας της Ισπανίας το 4 π.Χ Γιος του Σενέκα του Πρεσβύτερου, δάσκαλος του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Νέρωνα, στωικός φιλόσοφος, τραγωδός και ευνοούμενος της Αυλής.

Εγκαταλείπει νεαρός τη γενέτειρα του και ταξιδεύει στη Ρώμη και την Αίγυπτο. Κατά τις περιπλανήσεις του αυτές διδάχθηκε ρητορική και μυήθηκε στη στωική φιλοσοφία. 30 μ.Χ. Εγκαθίσταται στη Ρώμη, αρχίζει να δικηγορεί και, παρά την κακή του υγεία, να ανελίσσεται σε κρατικά αξιώματα. 41 μ.Χ. Κατηγορείται από τη Μεσαλλίνα (σύζυγο του αυτοκράτορα Κλαύδιου) για μοιχεία με την Ιουλία Λιβίλα, αδερφή του Καλιγούλα. Εξορία στην Κορσική από τον Κλαύδιο. Ενασχόληση με την ποίηση και τη φιλοσοφία. 49 μ.Χ. Ανακληση από την εξορία. Η Αγριππίνα, η τρίτη γυναίκα του Κλαύδιου, τον κάνει πραίτορα και παιδαγωγό του γιού της Νέρωνα, που τότε ήταν 11 χρόνων. Όταν ο τελευταίος ανεβαίνει στον θρόνο ο Σενέκας, για μία πενταετία, επηρεάζει ενεργά τη διακυβέρνηση του με θετικά αποτελέσματα. Ωστόσο τελικώς ο Νέρων επιβάλλει ένα τυραννικό καθεστώς κρατικής τρομοκρατίας, δολοφονεί την ίδια τη μητέρα του, και αποκόπτει τις γέφυρες επικοινωνίας με τον Σενέκα.

62 μ.Χ. Παραχωρεί όλη του την περιουσία στο Νέρωνα και για να αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή αλλά ο αυτοκράτορας αρνείται. Αργότερα αναγκάζεται να κάνει όλο και περισσότερες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς μέχρι που έφτασε στο σημείο να συντάξει γράμμα προς τη Σύγκλητο, με το οποίο προσπαθούσε να δικαιολογήσει τη δολοφονία της Αγριππίνας από τον ίδιο της τον γιο. Το 65 μ.Χ. κατηγορείται για συμμετοχή σε αποτυχημένη συνωμοσία κατά του Αυτοκράτορα· αμέσως διατάσσεται να αυτοκτονήσει κόβοντας τις φλέβες του.

ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ Hercules furens "Ηρακλής μαινόμενος", Troades "Τρωάδες", Phoenissae "Φοίνισσες", Medea "Μήδεια", Phaedra "Φαίδρα", Oedipus "Οιδίπους", Agamemnon"Αγαμέμνων", Thyestes "Θυέστης" και Hercules Oetaeus "Ηρακλής επί της Οίτης". Octavia

Dialοgοrum libri ΧΙΙ Ad Lucilium De providentia. (Περί προνοίας). Ad Serenum De constantia sapientis. (Περί σταθερότητας του σοφού). Ad Novatum De ira. (Περί οργής). Ad Gallionem De vita beata. (Περί ευτυχίας). Ad Serenum De otio. (Περί αργίας). Ad Serenum De tranquillitate animi. (Περί της αταραξίας της ψυχής). Ad Paulinum De brevitate vitae. (Περί της βραχύτητας του βίου).

De Consolatione ad Helviam Matrem: απευθύνεται στην μητέρα του για να την παρηγορήσει για την εξορία του ίδιου De Consolatione ad Polybium: το πρόσωπο που προσφωνείται είναι πανίσχυρος απελεύθερος του Κλαυδίου, που είχε χάσει πρόσφατα τον αδελφό του. De Consolatione ad Marciam: Ο Σενέκας παρηγορεί τη Ρωμαία δέσποινα Μαρκία που είχε χάσει το γιό της και εξακολουθούσε να είναι πάντοτε βυθισμένη στη λύπη.

Ad Neronem De clementia. (Περί επιείκειας). De beneficiis. (Περί ευεργεσίας – 7 βιβλία). Νaturales quaestiοnes (7 ή 8 βιβλία). Διατριβές γύρω από φυσικά φαινόμενα Αποκολοκύνθωσις σάτιρα σε πεζό λόγο και στίχους με θέμα το θάνατο του Κλαύδιου, στην οποία διηγείται τη μεταμόρφωση του Κλαύδιου σε κολοκύθα. Epistulae Morales. 124 επιστολές προς Λουκίλιο, προορισμένες για δημοσίευση, πάνω σε διάφορα θέματα της στωικής φιλοσοφίας