Φωτογραφία-Έργα Τέχνης

Εισαγωγή Η συστηματική τοποθέτηση έργων τέχνης στο Μετρό της Αθήνας, στα πλαίσια της κατασκευής του Μετρό. Στόχος της εταιρίας Αττικό Μετρό ήταν να αναβαθμιστεί η αισθητική των σταθμών με την προβολή έργων τέχνης Ελλήνων δημιουργών. Τα έργα που έχουν τοποθετηθεί στους σταθμούς είναι μνημειακών διαστάσεων και αναφέρονται σε θεματικές ενότητες που έχουν άμεση σχέση με την ιστορία της πόλης ή της περιοχής. Με αυτόν τον τρόπο, «... οι σταθμοί του Μετρό μετατρέπονται από χρηστικά και άχαρα αρχιτεκτονικά κελύφη, σε ζωντανά και πλούσια - σε αισθητικά και οπτικά ερεθίσματα - αρχιτεκτονικά και εικαστικά σύνολα, που αναδεικνύουν την ιστορία της πόλης της Αθήνας, παλαιάς και σύγχρονης»

Πανεπιστημίου Έργο: Άτιτλο,ωστόσο είναι αφηρημένη τέχνη Χρονολογία: 1999 Καλλιτέχνες: Ε.Βερναδάκη και Γ.Μόραλης Το συγκεκριμένο έργο θέλει να δώσει ένα τόνο στην αρχαιότητα. Μία σε κεραμικό πλακάκι και η άλλη σε μέταλλο, οι δύο δημιουργίες του Μόραλη προτείνουν ένα αρχαϊκό λεξιλόγιο με λιτή αλλά μοντέρνα αισθητική

Ελένη Βερναδάκη Γιάννης Μόραλης Γεννήθηκε στην Κρήτη το 1933. Σπούδασε κεραμική στο Hammersmith College of Art and Architecture του Λονδίνου Μέχρι το 1967 διηύθυνε τη σχολή διακοσμητικών τεχνών του κ.τ.ε. Συνεργάστηκε με τον Γ. Μόραλη σε όλες τις κατασκευές έργων του σε δημόσιους χώρους Γιάννης Μόραλης Ο Γιάννης Μόραλης γεννήθηκε στην Άρτα στις 23 Απριλίου του 1916 Έχει ήδη αποφασίσει ότι θα γίνει ζωγράφος και έτσι το 1931 σε ηλικία 15 ετών προετοιμάζεται για τις εξετάσεις στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και γι’ αυτό το σκοπό έχει γραφτεί στο προπαρασκευαστικό τμήμα του Δημήτρη Γερανιώτη. Την περίοδο του 1945 για βιοποριστικούς λόγους ασχολείται με την συντήρηση έργων τέχνης, ταυτόχρονα όμως αφοσιώνεται στην προσωπογραφία Η Ε.Βερναδάκη και Γ.Μόραλης συνεργάστηκαν για της συνθέσεις στον σταθμό του Πανεπιστημίου

Ομόνοια Έργο: “Ουρά” Χρονολογία:2000 Καλλιτέχνης:Νίκος Κεσσανλής O Νίκος Κεσσανλής γεννήθηκε το 1930 στη Θεσσαλονίκη Ως το 1948 στο εργαστήριο του Γιάννη Σπυρόπουλου, με τον οποίο η γνωριμία υπήρξε καθοριστική για τη μετέπειτα καλλιτεχνική του εξέλιξη. Το 1948 γράφτηκε στην ΑΣΚΤ, στο εργαστήριο του Γ. Μόραλη, ενώ το διάστημα 1952-56 μαθήτευσε στο εργαστήριο του Νίκου Νικολάου

Άνδρες και γυναίκες περιμένουν, φωνάζουν, σηκώνουν τα χέρια τους, κάνουν υπομονή. Πρόκειται για τις σκιερές φιγούρες που κοσμούν τον σταθμό της Ομόνοιας, τις οποίες επιμελήθηκε ο εικαστικός Νίκος Κεσσανλής, δημιουργώντας ένα… μάλλον οικείο για τα ελληνικά δεδομένα σκηνικό στο πρώτο επίπεδο του σταθμού, θυμίζοντάς μας παράλληλα πως βρισκόμαστε σε έναν από τους σταθμούς με το μεγαλύτερο επιβατικό κοινό στην Αθήνα.

Χαλάνδρι Έργο: Διαστημική Ποίηση δίπτυχο Χρονολογία: 2004 Καλλιτέχνης: Χρίστος Καράς Ο Χρίστος Καράς γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας το 1930. Το 1948 ξεκίνησε σπουδές στην Πάντειο, τις οποίες όμως διέκοψε το 1950 για να δώσει εξετάσεις στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Από το 1951 έως το 1954 σπούδασε ζωγραφική κοντά στον Α. Γεωργιάδη και το Γ. Μόραλη και γλυπτική με το Γ. Παππά.

Λόγω των επιρροών από τον πόλεμο και την τεχνολογία, ο καλλιτέχνης προσεγγίζει την τέχνη με μια ιδιαίτερη φόρμα, αυτή της «διαστημικής ποίησης», όπως χαρακτηρίζεται και το έργο τέχνης που κοσμεί τον τοίχο πίσω από την κεντρική σκάλα του σταθμού Χαλανδρίου.

Λαρίσης Έργο: Άτιτλο ωστόσο χαρακτηρίζεται από τα γνωστά “Ανθρωπάκια” Χρονολογία: 2001 Καλλιτέχνης: Γιάννης Γαϊτης Ο Γιάννης Γαΐτης γεννήθηκε το 1923 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το 1951 και το 1954 αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο Παρίσι και πιο συγκεκριμένα στην Ecole des Beaux Arts και την Academie De la Grande Chaumiere. ο Γιάννης Γαΐτης υπήρξε ένας εκ των πρωτοπόρων καλλιτεχνών, με διεθνείς διακρίσεις και, ουσιαστικά, ο πρώτος που επιβεβαίωσε την άποψη ότι ο καλλιτέχνης επηρεάζεται και ταυτόχρονα επηρεάζει την εποχή του και τον κόσμο του. Λαρίσης

“Εγώ νομίζω έχω πιο πολύ δικαίωμα να μιλήσω για τα Ανθρωπάκια, αυτά τα οποία είναι ξύλινα βέβαια, αλλά αληθινά Ανθρωπάκια. Δηλαδή είναι τα Ανθρωπάκια τού σήμερα, είναι το κατεστημένο και το ίδιο το Ανθρωπάκι αυτό αντιδρά στο κατεστημένο. Οι άνθρωποι, τα Ανθρωπάκια που λέω, το κατεστημένο, έφτασε σ’ ένα σημείο όπου δεν παίρνει άλλο να πάει πιο μακριά” ,δηλώνει ο ίδιος ο καλλιτέχνης.

Μοναστηράκι Έργο: "Ο κόσμος στα χέρια μου" Χρονολογία: 2010 Καλλιτέχνης: Λήδα Παπακωνσταντίνου Γεννήθηκε στον Αμπελώνα Λαρίσης το 1945. Ξεκίνησε με σπουδές γραφικών τεχνών στη Σχολή Δοξιάδη (1962-65) και φοίτησε στο προπαρασκευαστικό έτος της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας (1965-66).

Η δημιουργία της εικαστικού Λήδας Παπακωνσταντίνου κοσμεί τον «ουρανό» του σταθμού στο Μοναστηράκι, φτιαγμένη από 324 κομμάτια πλεξιγκλάς που καταλαμβάνουν χώρο 134 τετραγωνικών μέτρων στην οροφή του επιπέδου έκδοσης εισιτηρίων. Η εγκατάσταση της λαρισαίας καλλιτέχνιδας έλαβε χώρα το 2010, ενώ αρχικά σχεδιάστηκε έτσι ώστε όχι μόνο να είναι ορατή και έξω από το σταθμό, αλλά μέσω υπολογιστών να υπάρχουν προβολές στον θόλο του σταθμού – κάτι που εγκαταλείφθηκε μετά από λίγες ημέρες λειτουργίας λόγω κόστους.

Πανόρμου Έργο: «ΜΑΖΑΡΕΚΟ» Χρονολογία: 2006 Καλλιτέχνης: Μιχάλης Κατζουράκης Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1933. Το 1951 πήγε στο Παρίσι για να σπουδάσει αρχιτεκτονική, αλλά προτίμησε τη γραφιστική. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση (1955, Πέην), και ξεκίνησε μαθήματα γλυπτικής.

Το «φωτογλυπτικό» έργο «ΜΑΖΑΡΕΚΟ» κοσμεί τον σταθμό της Πανόρμου, και του προσδίδει ιδιαίτερο χρώμα χάρη στις εγκαταστάσεις καθρεφτών και χρωματικών αντανακλάσεων, δημιουργώντας την αίσθηση του ρυθμού στον χώρο. Ο καλλιτέχνης, γνωστός για τις μινιμαλιστικές του τάσεις, υπήρξε ο «πατέρας» της γραφιστικής τέχνης στην Ελλάδα, ποντάροντας πολλή από την λειτουργία των έργων του στην οπτική επικοινωνία.

« Ο μύθος της γειτονιάς μου » Σταθμός ΜεταξουργείουΑλέκος Φασιανός

Είναι ένα έργο σύνθετο και σε πολλά μέρη, που καλύπτει όλα τα επίπεδα και τους χώρους του σταθμού. Στο επίπεδο έκδοσης εισιτηρίων βρίσκονται δύο μεγάλες ζωγραφικές συνθέσεις. Στην αριστερή απεικονίζεται ένα οπωροπωλείο ενώ στη δεξιά ένα υπαίθριο κινηματοθέατρο. Στις κλίμακες επιβίβασης έχουν αναρτηθεί δύο γλυπτά, τα οποία απεικονίζουν τον Ήλιο και τη Σελήνη. Επίσης έχουν τοποθετηθεί δύο γλυπτές κατασκευές που απεικονίζουν Πουλιά, της ίδιας τεχνοτροπίας. Στην κάθε αποβάθρα εκτίθενται οι«Ποδηλάτες» και οι «Φύλακες άγγελοι», επτά μεγαλόσωμα επίπεδα γλυπτά της ίδιας τεχνοτροπίας. Το έργο

Ο καλλιτέχνης Ο καλλιτέχνης που υπήρξε ο ίδιος «γέννημα θρέμμα» του Μεταξουργείου, ανέλαβε να αναβιώσει στους χώρους του μετρό την γειτονιά του ’50. Δημιούργησε ένα σκηνικό με έντονα χρώματα, που θυμίζει παλιά ελληνικά ταινία. Με φανερή νοσταλγική διάθεση αποτύπωσε τον οπωροπώλη της γειτονιάς με την «παλάντζα» του, τους περαστικούς με τα ποδήλατά τους, τους θαμώνες του θερινού κινηματογράφου και όσα περιγράψαμε παραπάνω. «Θέλησα να φτιάξω μια μυθική ηθογραφία της μεταπολεμικής εποχής. Δεν λειτούργησα όμως σαν μια απλή φωτογραφική μηχανή», διευκρινίζει στα «ΝΕΑ». «Κράτησα μέσα στο μυαλό μου την ουσία της μεταπολεμικής εποχής και έφτιαξα δύο πραγματικά έργα τέχνης με καθαρή ζωγραφική και πομπηιανά χρώματα ¬ έντονο κόκκινο και μπλε».

Ο Αλέκος Φασιανός (Αθήνα, 1935) είναι Έλληνας ζωγράφος, χαράκτης και σκηνογράφος. Σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών και ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, ενώ παρακολούθησε μαθήματα λιθογραφίας στην Ecole des Beaux-Arts του Παρισιού, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, κοντά στους Clairin και Dayez. Το 1966 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, ενώ από το 1974 ζει και εργάζεται στο Παρίσι και την Αθήνα. Ο Φασιανός ασχολήθηκε επίσης με τη χαρακτική, το σχεδιασμό αφισών, καθώς και τη σκηνογραφία, συνεργαζόμενος κυρίως με το Εθνικό Θέατρο Αθηνών. Ανέλαβε την εικονογράφηση αρκετών βιβλίων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, γνωστών ποιητών και συγγραφέων. Από το 1959 έχει παρουσιάσει περισσότερες από εβδομήντα ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Παρίσι, Μόναχο κ.α. Έχει επίσης εκδώσει και δικά του κείμενα, πεζά και ποιητικά.

Σταθμός Μεγάρου ΜουσικήςΠάνος Φειδάκης «Μπαμπουζίνα» Σταθμός Μεγάρου ΜουσικήςΠάνος Φειδάκης

Το έργο του εικαστικού Παναγιώτη Φειδάκη, στον σταθμό Μετρό του Μεγάρου Μουσικής «Μπαμπουζίνα», τα ψηφιδοποιημένα πουλιά ( 2003-2006 ) είναι τοποθετημένα πάνω στη μαρμάρινη επιφάνεια παρ’ όλη την ανομοιογένεια των υλικών δημουργείται η ψευδαίσθηση ότι πρόκειται για ανάγλυφο. Επίσης τα καλώδια όπου κάθονται τα πουλιά ,είναι πραγματικά συρματόσχοινα αυλακωμένα μέσα στο μάρμαρο. Το έργο

Ο καλλιτέχνης Ο Πάνος Φειδάκης (Αίγιο, 1956 – Αθήνα, 2003) ήταν Έλληνας ζωγράφος. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1976-1981) με καθηγητές τους Γιάννη Μόραλη, Γιώργο Μαυροϊδή και Δημήτρη Μυταρά. Τα θέματα που τον απασχόλησαν ήταν πορτρέτα, γυμνά, τοπία, νεκρές φύσεις και αρκετές μεγάλες συνθέσεις. Λάτρης της παραστατικής ζωγραφικής, παρέμεινε πάντα πιστός στην απλότητα της τεχνικής και στην αναγκαιότητα της άμεσης ζωγραφικής πράξης. Γι’ αυτό άλλωστε, τα έργα του απέπνεαν πάντα μια βαθιά αίσθηση τρυφερότητας για τον κόσμο που μετέφερε στο τελάρο του. Είχε παρουσιάσει τη δουλειά του σε πολλές εκθέσεις σε όλη την Ελλάδα και στο Παρίσι. Το 2003, όταν δημιούργησε τη «Μπαμπουζίνα».. «έφυγε» πρόωρα από τη ζωή με τραγικό τρόπο, αφήνοντας ένα μεγάλο κενό στον καλλιτεχνικό χώρο.

ΣΤΑΘΜΟΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ

Μάθημα: Φιλοσοφία Καθηγητής: κα Κουσερή Τμήμα: Β1 Μαθητές: Αλικάκη Μαριάννα Βελέντζα Αργυρώ Καλογεροπούλου Ουρανία Ζύμπα Χρύσα