Από το μαθητή Μάριο Σπύρου Γ΄ 2

 Τα πρώτα χρόνια  Ο Γρηγόρης Αυξεντίου γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 1928 στο χωριό Λύση της επαρχίας Αμμοχώστου. Γονείς του ήταν ο Πιερής και η Αντωνία Αυξεντίου. Αφού τέλειωσε το γυμνάσιο πήγε στην Ελλάδα με σκοπό να σπουδάσει στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, όμως απέτυχε στις εξετάσεις. Αποφάσισε να καταταγεί στον Ελληνικό στρατό, στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού. Απολύθηκε από το Στρατό ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Πεζικού, και στη συνέχεια υπηρέτησε στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα για λίγους μήνες, πριν επιστρέψει στην Κύπρο το 1952, όπου εργάστηκε μαζί με τον πατέρα του και αρραβωνιάστηκε. Γρηγόρης Αυξεντίου

  Όνειρο του να δει την πατρίδα του ελεύθερη και ενωμένη με τη μητέρα Ελλάδα. Έτσι στις 20 Ιανουαρίου 1955 συναντιέται με τον Γρίβα Διγενή αρχηγό της Ε. Ο. Κ. Α., στον οποίο έδωσε τον λόγο της Στρατιωτικής του Τιμής, αντί του όρκου της Ε. Ο. Κ. Α. και έτσι μπήκε στον αγώνα κατά των Άγγλων.  Με την έναρξη του αγώνα της Ε. Ο. Κ. Α. την 1 η Απριλίου 1955 καταζητήθηκε από τους Άγγλους ως εγκληματίας, αφού συμμετείχε στις ανατινάξεις που έγιναν στη Δεκέλεια. Τον επικήρυξαν αρχικά με το ποσό των 250 λιρών και αργότερα για 5000 λίρες.  Έδωσε σκληρές μάχες σε πολλά μέρη της Κύπρου, στον Πενταδάκτυλο και στο Τρόοδος, όπου διακρίθηκε για τις στρατιωτικές του ικανότητες και πολύ γρήγορα του δόθηκε η θέση του υπαρχηγού της Ε. Ο. Κ. Α. Η ένταξη και ο αγώνας του στην ΕΟΚΑ

  Τελευταίο του καταφύγιο το μοναστήρι του Μαχαιρά, όπου μαζί με τους συναγωνιστές του έκτισαν ένα κρησφύγετο. Στις 3 Μαρτίου του 1957 οι Άγγλοι, ύστερα από προδοσία τους ανακαλύπτουν. Τους περικυκλώνουν και αρχίζει σκληρή μάχη. Οι Άγγλοι είχαν αρκετές απώλειες. Κατάλαβαν ότι δε θα παραδινόταν ποτέ και φοβισμένοι ότι θα τους ξεφύγει ρίχνουν βενζίνη στο κρησφύγετο και τον καίνε ζωντανό.  Ο Αυξεντίου μπορούσε αν ήθελε να παραδοθεί και να γλιτώσει τη ζωή του. Σήμερα θα ήταν παππούς και θα ζούσε τη ζωή του όπως κάθε Κύπριος. Προτίμησε όμως τον θάνατο δείχνοντας σε όλους πώς πεθαίνουν οι ήρωες και πώς η λευτεριά αποκτιέται με αγώνες και θυσίες. Ως υπαρχηγός της ΕΟΚΑ και πιστός στο λόγο της στρατιωτικής του τιμής έκανε το καθήκον του απέναντι στην πατρίδα του. Δεν επέτρεψε στους Άγγλους να τον γελοιοποιήσουν και με το θάνατο του έδωσε θάρρος στους υπόλοιπους για να δώσουν σκληρές μάχες για την πολυπόθητη λευτεριά και την ένωση με την Ελλάδα. Ο θάνατός του

  Πολλοί είναι αυτοί που θαύμασαν το θάρρος του και την ηρωική του θυσία. Οι κάτοικοι του χωριού Νέο Κατράμιο στην Ελλάδα μαθαίνοντας την ηρωική του θυσία άλλαξαν το όνομα του χωριού τους, σε Αυξέντιο. Έλληνες και ξένοι ποιητές έγραψαν ποιήματα προς τιμήν του, το σημαντικότερο από όλα « Ο Αποχαιρετισμός » του Γιάννη Ρίτσου.  Ο Αυξεντίου είναι ο ήρωας που θαυμάζω περισσότερο, γιατί προτίμησε το φρικτό θάνατο παρά να προδώσει τα πιστεύω του και τον τόπο του. Πάνω από όλα έβαλε την πατρίδα του, δε σκέφτηκε το μέλλον του παρά μόνο το καθήκον απέναντι της, έδωσε το αίμα του για μια καλύτερη ζωή για όλους εμάς, για τη βασανισμένη Κύπρο μας. Ο θαυμασμός της θυσίας του