Εισαγωγή στη Συγκριτική Πολιτική Εισαγωγή στη Συγκριτική Πολιτική Η Ποσοτική Μέθοδος Διδάσκων: Μάνος Τσατσάνης

Μέθοδοι Αναλύσεων Παρατήρησης στο Μακροεπίπεδο Μεγάλο Ποσοτική μέθοδος Επίπεδο Αφαίρεσης Συγκριτική μέθοδος Μεσαίο Μικρό Περιπτωσιολογικές Έρευνες Λίγες (<15) Μία Πολλές (>40) Αριθμός Περιπτώσεων (πολιτικά συστήματα) Πηγή: Landman (2000) Issues and Methods in Comparative Politics

Ποσοτική μέθοδος: Βασικά γνωρίσματα Η ποσοτική μέθοδος ή έρευνα μεγάλου δείγματος είναι η μέθοδος παρατήρησης που παρουσιάζει τις μεγαλύτερες ομοιότητες με την πειραματική μέθοδο Η ποσοτική μέθοδος στηρίζεται κυρίως στις μεταβλητές και όχι στις περιπτώσεις: σκοπός είναι η διερεύνηση της συνδιακύμανσης μεταβλητών Οι τεχνικές ποσοτικής ανάλυσης μας επιτρέπουν τη διερεύνηση της συσχέτισης μίας μεταβλητής με μία άλλη διατηρώντας σταθερούς μία σειρά από άλλους παράγοντες

Ποσοτική μέθοδος: Πλεονεκτήματα Στατιστικός έλεγχος τρίτων μεταβλητών (και άρα εναλλακτικών εξηγήσεων) Ισχυροί έλεγχοι υποθέσεων (και άρα μεγαλύτερη δυνατότητα αξιολόγησης θεωριών) και δυνατότητα γενίκευσης ευρημάτων Αναγνώριση «αποκλινουσών» περιπτώσεων (απροσδόκητες τιμές στην εξαρτημένη μεταβλητή) Ελαχιστοποίηση του κινδύνου «μεροληπτικής» επιλογής περιπτώσεων

Ποσοτική μέθοδος: Μειονεκτήματα Προβλήματα εγκυρότητας (χρησιμοποίηση εννοιών/μεταβλητών σε υψηλό επίπεδο αφαίρεσης) Δυσκολία εύρεσης δεδομένων (ιδιαίτερα όταν ο μεγάλος αριθμός περιπτώσεων αναφέρεται σε διαφορετικά πολιτικά συστήματα/χώρες) Δυσκολία διερεύνησης μηχανισμού αιτιότητας (πιθανές εσφαλμένες συσχετίσεις, αντίστροφη κατεύθυνση αιτιότητας, οικολογικά ή ατομικιστικά σφάλματα, κλπ.) Απαραίτητη γνώση ποσοτικών/στατιστικών μεθόδων και χρήσης στατιστικών πακέτων (SPSS, Stata, R, κ.α.)

Παράδειγμα: Θεωρία Εκσυγχρονισμού (ή Πολιτικής Ανάπτυξης) Παράδειγμα: Θεωρία Εκσυγχρονισμού (ή Πολιτικής Ανάπτυξης) Η Θεωρία του Εκσυγχρονισμού αποτελεί πιθανώς το πρώτο ηγεμονικό θεωρητικό υπόδειγμα της Συγκριτικής Πολιτικής (δεκαετία του 1960) Η βασική ιδέα της θεωρίας που διέπει το έργο των περισσότερων πολιτικών επιστημόνων που συνδέονται με τη θεωρία είναι ότι η οικονομική ανάπτυξη και ο (συνεπακόλουθος) κοινωνικός εκσυγχρονισμός (π.χ. ανόδος του εκπαιδευτικού επιπέδου) οδηγεί στην αλλαγή σταδίων πολιτικής ανάπτυξης (π.χ. από μοναρχίες ή δικτατορίες σε φιλελεύθερες δημοκρατίες) Η έννοια του εκσυγχρονισμού συνδέεται με τη γραμμική εξέλιξη όλων των κοινωνιών προς καπιταλιστικές δημοκρατίες, υιοθετώντας κοινές αξίες και θεσμικά χαρακτηριστικά Πως μπορεί να ελεγχθεί εμπειρικά;

Παράδειγμα: Varieties of Democracy (V-Dem) βάση δεδομένων (https://www Μεταβλητές Παρατηρήσεις

Παράδειγμα: Φιλελεύθερη δημοκρατία και κατά κεφαλήν ΑΕΠ, 2009 (Δεδομένα: V-Dem) Γραμμή παλινδρόμησης: γραμμή της πλησιέστερης στατιστικής προσαρμογής προς τα αρχικά δεδομένα

Παράδειγμα: Απλή γραμμική παλινδρόμηση (Δεδομένα: V-Dem) y=a+bx+e Δείκτης Φιλελεύθερης Δημοκρατίας = 0.24 + 0.000024 κατά κεφαλήν ΑΕΠ + e

Παράδειγμα: Απλή γραμμική παλινδρόμηση με επανακωδικοποιημένες μεταβλητές (Δεδομένα: V-Dem) y=a+bx+e Δείκτης Φιλελεύθερης Δημοκρατίας (0-100) = 24 + 2.4 κατά κεφαλήν ΑΕΠ (1= $1000) + e

Πολλαπλή γραμμική παλινδρόμηση με δύο ανεξάρτητες μεταβλητές (Δεδομένα: V-Dem) y=a+b1x1+b2x2+e Δείκτης Φιλελεύθερης Δημοκρατίας (0-100) = -22.8 + 1.63 κατά κεφαλήν ΑΕΠ (1= $1000) + 0.75 Βαθμός οργάνωσης κοινωνίας πολιτών (0-100) + e

Απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή και αναδημοσίευση Το παρόν υλικό διατίθεται προς αποκλειστική χρήση ως συμπληρωματικό υλικό στους φοιτητές του μαθήματος της Εισαγωγής στη Συγκριτική Πολιτική του τμήματος Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών Διευκρινίζεται ότι οι επιλεγμένες διαφάνειες είναι ενδεικτικές και δεν καλύπτουν σε καμία περίπτωση το σύνολο της ύλης αυτής της ενότητας που πρόκειται να εξεταστεί