Εργασία Γυναίκες Στην Γαλλική Επανάσταση

Θέση της γυναίκας πριν την επανάσταση     Η θέση των γυναικών κατά την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης ήταν πολύ υποβαθμισμένη σε σχέση με τη θέση των ανδρών. Μερικά στοιχεία που δείχνουν τη θέση της γυναίκας είναι πρώτον ότι δεν είχαν το δικαίωμα ψήφου, το οποίο κατέκτησαν πολλά χρόνια αργότερα. Δεύτερον, ότι ήταν κτήματα των ανδρών, οι οποίοι κατασπαταλούσαν την προίκα τους, χωρίς να τους δίνουν κανένα λογαριασμό

Θέση της γυναίκας κατά την διάρκεια και μετά την γαλλική επανάσταση Οι γυναίκες όμως άρχισαν να καταλαβαίνουν με τα χρόνια την υποβαθμισμένη θέση που κατείχαν και έτσι αποφάσισαν να κάνουν τη δική τους επανάσταση από την οποία κατάφεραν να αποκτήσουν δικαίωμα στην εκπαίδευση. Έτσι άρχισαν να δημιουργούνται σχολεία, κυρίως στην επαρχία, όπου τα κορίτσια φοιτούσαν χωριστά από τα αγόρια.

Σημαντικές θέσεις των γυναικών  Μια άλλη σημαντική θέση που κατάφεραν να κατακτήσουν οι γυναίκες με την επανάστασή τους είναι στην εργασία. Το δικαίωμα εργασίας της γυναίκας ήταν κάτι που της έδινε μια μικρή, έστω, αξία απέναντι στους άνδρες.         Αυτή όμως η θέση στην εργασία και στην εκπαίδευση δεν κατάφερε να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες των γυναικών οι οποίες άρχισαν την περίοδο αυτή να ασχολούνται και με άλλα πράγματα, θέλοντας να αναβαθμίσουν τη θέση τους, όπως με την κυκλοφόρηση των γυναικείων εντύπων και διαφόρων εφημερίδων το 1789.

Μεγάλες Γυναικείες Προσωπικότητες Λουίζα ντε Κεράλιο Ολυμπία ντε Γκούζ Ανν Σαρλότ ντε Κορντέ ντ΄Αρμόν Τερουάνη ντε Μερκούρ

Χαρακτηριστικό γυναικείο παράδειγμα είναι η Λουίζα ντε Κεράλιο η οποία εξέδωσε το 1789 την εφημερίδα <<Του κράτους και του Πολίτη>>

Ολυμπία ντε Γκούζ   Εκτός όμως από τη Λουίζα ντε Κεράλιο, υπάρχει άλλη μια ικανή γυναικεία προσωπικότητα η οποία θέλησε να φέρει στο φως την καθιέρωση του θεσμού της αναζήτησης της πατρότητας, κάτι που την εποχή εκείνη ήταν πολύ δυσάρεστο για τους άνδρες, που ήθελαν να τιμωρείται μόνο η γυναίκα για την ερωτική της περιπέτεια εκτός γάμου. Αυτή λοιπόν η γυναίκα, η οποία ονομαζόταν Ολυμπία ντε Γκούζ γεννημένη στης 7 Μάη 1748, βρήκε τραγικό θάνατο στης 3 Νοεμβρίου 1793(στην ηλικία των 45 ετών), γιατί είχε το κουράγιο και τη δύναμη να σηκώσει το κεφάλι ψηλά και να υποστηρίξει νόμιμα δικαιώματα των γυναικών, όπως την ισότητα απέναντι στο θεό και στο νόμο.

Τα λόγια που συνήθιζε να λέει η Γκούζ ‘’Γυναίκες ξυπνήστε! Το μήνυμα της λογικής ακούγεται σ' ολόκληρο τον κόσμο! Ανακαλύψτε τα δικαιώματά σας! Η ισχυρή αυτοκρατορία της φύσης δεν περιβάλλεται πλέον από την προκατάληψη, τον φανατισμό, τη δεισιδαιμονία και τα ψέματα. Η φλόγα της αλήθειας έχει σκορπίσει τα σύννεφα της ανοησίας και της καταπίεσης. Ο άνδρας, που ήταν μέχρι χθες υποδουλωμένος, έχει πολλαπλασιάσει τη δύναμή του και χρειάζεται και τη δική σας βοήθεια για να σπάσει τις αλυσίδες του. Με το να απελευθερωθεί μόνο αυτός, αδικεί κατάφωρα τη σύντροφό του. Γυναίκες, γυναίκες! Πότε θα πάψετε να είστε τυφλές; Τι έχετε  κερδίσει μέχρι τώρα από την επανάσταση;[...]Αγωνιστείτε , λοιπόν, για τα δικαιώματά σας.’’

Ολυμπία ντε Γκούζ φωτογραφία

Ανν Σαρλότ ντε Κορντέ ντ΄Αρμόν Το έργο όμως της τόσο δυναμικής Ολυμπίας ντε Γκούζ συνέχισε η μόλις είκοσι ετών Άνν Σαρλότ ντε Κορντέ ντ’ Αρμόν,γεννημένη στης 27 Ιουλίου 1768, η οποία σπούδασε στη σχολή Καλογραιών. Αργότερα έγινε συνδρομήτρια στην εφημερίδα του Περλέ, μέσα από την οποία κατάφερε να βγάλει από τις φυλακές πολλούς άδικα φυλακισμένους, ανάμεσα στους οποίους βρισκόταν δύο αγαπημένα της πρόσωπα.Επίσης δολοφόνησε το Μαρά(αν ενδιαφέρεστε να μάθετε λίγα λόγια για τον Μαρά,τότε μεταβείτε στις διαφάνειες 16 και 17 μετά το τέλος της εργασίας) .Δυο χρόνια αργότερα,η Κορντέ αποκαταστάθηκε καθώς θεωρήθηκε ότι βοήθησε στην εξολόθρευση ενός <<τέρατος>>.Η Κορντέ πέθανε στην λαιμοτόμο στης 17 Ιουλίου 1793(μόλις 25 ετών).

Ανν Σαρλότ ντε Κορντέ ντ΄Αρμόν φωτογραφία

Τερουάνη ντε Μερκούρ   Η Τερουάνη ντε Μερκούρ έγινε ο χαρακτηριστικότερος γυναικείος τύπος της Επανάστασης. Ζητούσε συνεχώς το λόγο στη Συντακτική Συνέλευση, αναπτύσσοντας ριζοσπαστικές, ακραίες απόψεις. Κατηγορήθηκε ότι είχε οργανώσει συνωμοσία για τη δολοφονία της Μαρίας-Αντουανέττας και φυλακίστηκε για εννιά μήνες. Πήρε μέρος σ’ όλα τα επαναστατικά γεγονότα του 1792 και στις Σφαγές του Σεπτεμβρίου, όπου οι φυλακισμένοι την αντιμετώπισαν έντρομοι να εισβάλει στα κελιά τους με το θρυλικό ξίφος στο χέρι. Αργότερα συνελήφθηκε από τους Ιακωβίνους και βασανίστηκε. Η φοβερή αυτή δοκιμασία ήταν η χαριστική βολή. Από τότε ως το τέλος της ζωής της μπαινόβγαινε σε φρενοκομεία και πέθανε έγκλειστη το 1817 σε άθλια κατάσταση. 

Συμπεράσματα Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι ήταν αρκετά αισθητή η παρουσία των γυναικών κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, κάτι που μας χαροποιεί αρκετά γιατί αρχίζει να εξυψώνεται αργά και σταθερά η θέση της γυναίκας όπως δηλαδή είναι στις μέρες μας. Με τον τρόπο τους , οι γυναίκες, άλλαξαν την ιστορία της Γαλλίας άμεσα αλλά και της ανθρωπότητας όλης έμμεσα.Επιδίωξαν κάτι δύσκολο, με αρκετό ρίσκο και στο τέλος τα κατάφεραν. Απέδειξαν σε όλες τις γυναίκες του τότε κόσμου ότι όλοι πρέπει να είναι ίσοι και στους άνδρες έδειξαν το πώς δείχνουμε εμπιστοσύνη στο αντίθετο φύλο. Μέχρι και σήμερα υπάρχει αυτή η ισότητα που κατάφεραν και δημιούργησαν τότε στην γαλλική επανάσταση και ελπίζουμε να παραμείνει.

Βιβλιογραφία Βικιπαίδεια Ιστοσελίδες (links) https://www.google.gr/search?q=οι+γυναικες+στη+γαλλικη+επανασταση+ζωγραφική&client=firefox-b-ab&biw=1366&bih=64 http://gym-ag-myron.ira.sch.gr/kethi/gymvar2c.htm http://ofisofi.blogspot.gr/2012/01/blog-post_6470.html

Τέλος εργασίας ‘’Γυναίκες στην γαλλική επανάσταση’’ Δημιουργία. Ντάβιτ Μιέλοχ Σχολική σεζόν. 2016-2017 Ημερομηνία λήξης εργασίας. 9 Μάη 2017

Ζαν Πολ Μαρά Γεννήθηκε στο Μπουντρί (Ελβετία)στης 24 Μαιου 1743 και πέθανε στο Παρίσι(Γαλλία) στης 13 Ιουλίου 1793(50 χρόνια ζωής) Σπούδασε ιατρική στο Παρίσι και στο Μπορντό. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια αν και μετά τις σπουδές του άρχισε να ζητιανεύει εφόσον δεν του πέτυχε η ιατρική. Ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία αργότερα παραμένοντας εκεί ριζικά.

Ζαν Πολ Μαρά φωτογραφία