ΒΕΡΓΑΔΗΣ ΧΑΡΗΣ Β2 Υπευθυνος Καθηγητης: Γ. Καπετανάκης ΣΧΙΣΜΑ (1054)

Το Σχίσμα του 1054 ή Σχίσμα των δύο Εκκλησιών είναι η διαίρεση και διάσπαση της κοινωνίας μεταξύ της Δυτικής και της Ανατολικής Εκκλησίας όταν επικεφαλής τους ήταν ο Πάπας Ρώμης Λέων Θ' και ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μιχαήλ Κηρουλάριος, ύστερα από τους αμοιβαίους αναθεματισμούς που εξαπολύθηκαν τον Ιούλιο του 1054. Αν και μοιάζει να προέκυψε ξαφνικά, στην πραγματικότητα επισημοποίησε μια ήδη προϋπάρχουσα κατάσταση καθώς με το πέρασμα των χρόνων ο ανατολικός και ο δυτικός Χριστιανισμός διαμόρφωσαν διαφορετικές παραδόσεις, αν και εξελίχθηκαν παράλληλα, καθώς το χάσμα μεταξύ τους διευρυνόταν σε επίπεδο δογματικό, λειτουργικό και διοικητικό

Αιτια θεολογικά (filioque),  πολιτικά (ίδρυση τού παπικού κράτους καί τής φραγκικής αυτοκρατορίας από τό Καρλομάγνο) και  εκκλησιαστικά (παπικό πρωτείο, εκκλ. έθιμα κ.λπ) Λειτουργικά λάθη Δογματικά λάθη

Ιστορικη ΠΗΓΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ Επιστολή του Μιχαήλ Κηρουλαρίου για τις διαφορές με τους Λατίνους      Πρέπει να ξέρεις ότι οι Ρωμαίοι δεν έχουν χτυπηθεί από ένα μόνο βέλος (πλάνη), δηλ. τα άζυμα, αλλά πολλά και διάφορα βέλη, που πρέπει να απομακρύνουμε.     [...] Στο άγιο σύμβολο [της Πίστεως] κάνουν την ακόλουθη κακόβουλη και επικίνδυνη προσθήκη: «Και εις το Πνεύμα το άγιον, το κύριον και ζωοποιόν, το εκ του Πατρός και Υιού εκπορευόμενον.     [...] Οι επίσκοποι τους φοράνε δαχτυλίδι στο χέρι τους, σαν να έχουν τάχα παντρευτεί την εκκλησία, και λένε ότι φοράνε τον αρραβώνα. Επιπλέον, πηγαίνουν στον πόλεμο και βά¬φουν τα χέρια αλλά και τις ψυχές τους με αίμα, φονεύοντας και φονευόμενοι. Acta et scripta [...] de controversio ecclesiae Graecae et Latinae [...], έκδ. C. Will, Λειψία-Marburg 1861, 180-182.

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΟΥΜΒΕΡΤΟΥ-ΚΗΡΟΥΛΑΡΙΟΥ Παπική πρεσβεία με αρχηγό τον καρδινάλιο Ουμβέρτο επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη, για να συζητήσει με τον πατριάρχη Μιχαήλ Κηρουλάριο την επίλυση των λειτουργικών και δογματικών διαφορών που υπήρχαν ανάμεσα στα δύο πατριαρχεία. Οι διαφορές δεν ήταν αγεφύρωτες, αλλά η αλαζονεία των διαπραγματευτών οδήγησε σε οριστική ρήξη μεταξύ των δύο πατριαρχείων, τα οποία στο εξής αντιπροσωπεύουν δύο χωριστές χριστιανικές εκκλησίες (την Ορθόδοξη και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία). Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε μεγάλη αντιπαλότητα και μίσος μεταξύ Ανατολής και Δύσης.

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ Στην Ανατολή: • Πνευματική κυριαρχία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. • Διατήρηση της παράδοσης της Εκκλησίας.

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ Στη Δύση: • Κυριαρχία του Πάπα. Σταυροφορίες. • Νέα σχίσματα (Προτεσταντισμός). • Απομάκρυνση από το συνοδικό σύστημα.

ΠΗΓΕΣ http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-B107/371/2480,9513/ https://el.wikipedia.org/wiki/Σχίσμα_του_1054