Αγγελική Κωσταντινίδου Αγησίλαος Κουτσομήτρος Μαρινέλα Καραφίλη Γουιέλμος Mαρκονι Αγγελική Κωσταντινίδου Αγησίλαος Κουτσομήτρος Μαρινέλα Καραφίλη
Η γέννηση του Ο Γουιέλμος Μαρκόνι γεννήθηκε τον Απριλίο 1874 – και πέθανε 20 Ιουλίου 1937. Ήταν Ιταλός εφευρέτης, γνωστός ως ο πατέρας της εκπομπής ραδιοκυμάτων σε μεγάλη απόσταση και για την ανάπτυξη του Νόμου του.
Η βιογραφία του. Τον Οκτώβριο του 1900 ο Μαρκόνι έκανε στην Κορνουάλη την εγκατάσταση του πρώτου σταθμού ασυρμάτου μεγάλων αποστάσεων.
Η βιογραφία του. Οι κεραίες του είχαν ύψος 70 μέτρα, όμως επειδή μία ανεμοθύελλα τις έσπασε, αναγκάστηκε να τις κατεβάσει 10 μέτρα χαμηλότερα.
Η βιογραφία του. Έπειτα από τον σταθμό εκπομπής ήρθε η σειρά του σταθμού λήψεως, πέραν του Ατλαντικού.
Ο σταθμός του Με την πρώτη προσπάθεια ο Μαρκόνι είχε γεφυρώσει τον Ατλαντικό.
Ο σταθμός του Πράγματι ο Μαρκόνι εγκατέστησε έναν τέτοιο σταθμό στη Νέα Γη. Οι κεραίες του, με τη βοήθεια χαρταετών, έφταναν στο ύψος των 140 μέτρων. Έτσι, τον Δεκέμβριο του 1901, από την Κορνουάλη μετέδωσε στη Νέα Γη μία σειρά από σήματα.
O νέος σταθμός Το 1903 ο Μαρκόνι ίδρυσε στο Μόντρεαλ την Marconi's Wireless Telegraph Company of Canada το 1925 μετονομάστηκε σε Canadian Marconi Company, η οποία εξαγοράστηκε το 1953 από την English Electric, και το 2001 άλλαξε ξανά το όνομά της σε CMC Electronics.
Η ζωή του Ο Γουλιέλμο Μαρκόνι , 25 Απριλίου 1874- 20 Ιουλίου 1937 ήταν Ιταλός εφευρέτης, γνωστός ως ο πατέρας της εκπομπής ραδιοκυμάτων σε μεγάλη απόσταση.
Η ζωή του και για την ανάπτυξη του Νόμου του Μαρκόνι και ενός ραδιοτηλεγραφικο συστήματος.
Το βραβείο που πήρε Μαρκόνι συχνά πιστώνεται ως ο εφευρέτης του ραδιοφώνου και το 1909 μοιράστηκε το Βραβεία Νόμπελ Φυσικής.
Το βραβείο που πήρε Με τον Καρλ Φέρντινα Μπράουν για τη συμβολή τους στην ανάπτυξη της ασύρματης τηλεγραφίας
Αληθινός εφευρέτης του ραδιοφώνου Αν και ο Μαρκονί θεωρήθηκε ευρέοσως ο εφευρέτης του ραδιοφώνου, το γεγονός αμφισβητήθηκε από πολλούς επιστήμονες, καθώς το σύνολο σχεδόν των πατεντών που είχε χρησιμοποιήσει ήταν του Νίκολα Τέσλα.
ΤΕΛΟΣ Προκλήθηκαν έντονες διαμάχες και η υπόθεση κατέληξε το 1943 στο Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο και δικαίωσε τον Τέσλα