Κείμενα Ελληνιστικής – Ρωμαϊκής περιόδου

Αἰμίλιο̣ς̣(*) Σατορνῖλος στρ(ατηγοῖς) Ἑπτὰ νομῶν καὶ Ἀρσινοίτου χωρὶς Αὐάσεως χαίριν(*). τὴν ἐνβολὴν καὶ σφόδρα ὑφʼ ἡμῶν(*) ἀμελουμένην ὁρῶ. ἕκαστος γὰρ ὑφʼ ἡμῶν πυρὸν ἐπιστέλλων ἐν τοῖς θησαυροῖς ἔχειν οὐ καταβλέπιν(*), τὴν δὲ αἰτίαν οὐδεμίαν ἄλλην ἢ τὴν τῶν εἰωθότων παραφέριν(*) τὸν πυρὸν ὀλιγότητα ἶναι(*). ἡγοῦμαι οὖν, πολλάκις μὲν ἐπέστιλα(*) εἰς τὸ νῦν ἀριθμὸν ἀγαγῖν(*), ὑμῖς(*) δὲ οὐδέποται(*) πρὸς 10τὰ ἐμὰ γράμματα ἐπιστραφεται(*), ἠξιώσαται(*), ἀλλὰ συνκακουργοῦντες τοῖς ὀνηλάταις εἰς μὲντὸν ἀριθμὸν αὐτοῦς ἀναλάμβαται, τὴν δὲ λεγομένην τριονίαν ὑπάρχιν(*) οὐκ ἀνανκάσεται(*), ὅθεν ο̣ὖν μέν̣ι̣(*) αὐτοὺς μὲν ἀπολάβιν(*) τῶν ἐκ τῆς ὀνηλασίας ὑπαρχόντων δικαίου, τὸ δὲ ἐξ αὐτῶν τῷ ταμείῳ μὴ παραγίνεσθαι. ἶπα(*) οὖν τοῦτο, μὴ πλέον αὐτοῖς προχωρῇ ἂν̣ ὕστερον ῥαδίως τῶν τε ἐχόντων τὸν ἐντελῆ ἀριθμὸν καὶ τὴν ἐνδεό[ν]των ὑπάρχῃ, κελεύω ἱνα(*) ἕκαστον τῶν ὀνηλατῶν ἀνανκάζιν(*) τὴν ὀφειλομένην ὑπʼ αὐτοῦ τρέφεσται(*) τριονίαν, ὑμᾶς δὲ σφραγιδαν(*) ἐπιβάλλιν(*) ἑκάστῳ ὄνῳ. οὕτως γὰρ οἵ τε ὀνηλάται τρέφιν(*) τὸν ἐντελῆ ἀριθμὸν ἀνανκασθήσονται(*) καὶ ὑμῖς(*) ⟦Traces⟧. ἔχοιται(*) τοῦς ὀνηλ[άτ]ας φωραθήσασθαι(*). ἐρῶσθε(*) ὑμᾶς [εὔχ]αμαι(*). (ἔτους) ε Ἐπεὶφ ιζ.

Ἀμμωνοῦς τῷ γλυκυτάτῳ πατρὶ χαίρειν. κομισάμενος( Ἀμμωνοῦς τῷ γλυκυτάτῳ πατρὶ χαίρειν. κομισάμενος(*) σου τὸ ἐπιστόλιον καὶ ἐπιγνοῦσα, ὅτι θεῶν θελόν-των διεσώθης, ἐχάρην πολλά· καὶ αὐτῆς ὥρας ἀφορμὴν εὑρων(*) ἔγραψά σοι ταυοῦτα(*) τὰ γράμμα- τα σπουδάζουσα προσκυνῆσέ(*) σαι(*)· ταχύτερον τὰ ἐπίγοντα(*)ἔργα φροντίζετε· ἐὰν ἡ μικρά τι ἴπῃ(*), ἔστε· ἐάν σοι ἐνέκῃ(*) κα- λάθιν ὁ κομιζόμενος σοι τὸ ἐπιστόλειον(*), πέμ[π]ω· ἀσπάζοντέ(*) σε οἱ σοὶ(*) πάντ[ε]ς κατʼ ὄνομα, 15ἀσπάζετέ(*) σε Κέλερ καὶ οἱ αὐτοῦ πάντας(*). ἐρρῶ[σ]θε(*) σοι(*) ε[ὔ]χομαι. Κέλερ Ἀντων[ίῳ] τῷ ἀδ[ε]λφῷ πολλὰ χα[ίρ]ειν. κομισάμενός [σο]υ τὰ ἱ̣[ερ]ὰ γρά- μμ[α]τα καὶ μαθών, ὅτι [θ]εῶν θελ[ό]ντων διεσ[ώ]θης, ἐ[χ]άρην πο[λ]λά· ἔγραψ[άς] μοι, π[ῶ]ς ἔτυ- χεν ὁ Ἀνθέστις [ -ca.?- ] ὑπογραφὴν 25παρακληθ[εῖσ]ιν(*) συ[ν]γυμ- νάσθητι ἐμπίροις(*) τί διʼ ἡ- μᾶς πρᾶξε(*), κ̣α̣ὶ̣ ἐ̣ά̣ν̣ τ[ι] πρα̣  ̣- μάθῃς(*), δήλωσόν μ[ο]ι ταχύ- τερον· μεταδώσις(*) δὲ καὶ 30τῷ ἀδελφῷ ὑμῶν [Λ]ονγίνῳ, ἅμμα(*) δὲ καὶ ἄσπασε(*) αὐτόν, ἀσπά̣ζοντέ(*) σε οἱ ἐμ[ο]ὶ πάν- τες κατʼ ὄνομα. ἐρρῶ[σ]θαί σοι(*) εὔχομαι.

Δημήτριος Κλέωνι χαίρ[ε]ιν Δημήτριος Κλέωνι χαίρ[ε]ιν. κη καταβάντος μου ἐπὶ τὰ ἔργα καὶ ἐπιλαβομένου λατομίδος(*) οὐσαν(*) Ψενχώνσιος παρ̣ω̣ι̣[νήθ]η̣ν(*) ὑπὸ Πρωτάρχου καὶ τῶν ἀδε[λ]φῶν αὐτο̣ῦ̣ [ἐναντίον] π̣ά̣ν̣των τ[ῶ]ν(*) δεκατάρχω[ν] καὶ τ[ῶν] ἀρχόντω[ν καὶ οὐκ ἀντεῖπα αὐτ]ῶι(*) διὰ τὰ ἔργα τὰ ἐνηστηκότ[α](*) [ἵνα μὴ πάντα συνταρά]σσηι(*). καταβὰς δὲ ὁ ἀδελφὸς ο̣υπρυς⟦.⟧τ̣ρος ὧι ὄνομα Ἡφαιστίων(*) ἐξ Ἀρσινοείδος διʼ ἡμέρων ε συνεντεσεν(*) ὑποζυγίωι ἄρτων βουλομένου ἐμοῦ ἐπιδιελει(*) ἑκάστωι 10ἄρτους ξ διὰ τὸ μὴ εἶναι ἄρτους ἐν τῆι κοίτηι καὶ λατομιμίδα(*) διακέκοφεν ὥστε ἐμφένας(*) ἐξεβιάσατό μὴ(*) καὶ τὰς χε͂ρας(*) προσένηκεν(*) ἕως Πεμψᾶς̣(*) καὶ οἱ πρεσβύτεροι οἱ παρεστηκότες δι- έλυσαν. εἰ οὖν περὶ τούτων ἐπιστροφὴν μὴ ποιήσει οἵ τε λοιποὶ(*) τὰς χε͂ρας(*) προσοίσοσιν(*). δῖ\νον/(*) γάρ ἐστιν ἐν ὄχλωι ἀτιμάζεσθαι.