ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ Με την εργασία ασχολήθηκαν οι μαθητές: Αλέξανδρος Φράγκος, Γαβριήλ Χαϊδεμένος, Κώστας Σταθόπουλος, Χρηστογιάννης Πρεβεζάνος, Kωνσταντίνος Χρυσανθακόπουλος και Νάσος Σκούλικας ή αλλιώς <<Οι Pro>>.

Ιστορία της Αλεξάνδρειας. Η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου δεν είναι η μόνη Αλεξάνδρεια. Υπάρχουν άλλες 30 Αλεξάνδρειες. Ο Μέγας Αλέξανδρος όμως θέλησε να κατασκευάσει τη νέα στις όχθες αδιαφορώντας για την κακή ποιότητα του χώματος και τους κινδύνους του Δέλτα. Κατά το πέρασμά του από την Αίγυπτο το 333 π.Χ. ο Αλέξανδρος εμπιστεύτηκε το σχέδιο της πόλης στον Έλληνα αρχιτέκτονα Δεινοκράτη. Η νέα πόλη περιέλαβε ένα παλιό αιγυπτιακό χωριό το Ρακώτις το οποίο αργότερα αποτέλεσε το οικιστικό κέντρο των ιθαγενών. Η Αλεξάνδρεια από τον 3ο αιώνα π.Χ έχει αρχίσει και αποκτά διάφορα μνημεία που θα μείνουν χαραγμένα στη μνήμη των ανθρώπων για χιλιετίες. Για περισσότερο από μία χιλιετία και μέχρι την κατάκτησή της από τους Άραβες το 641, η Αλεξάνδρεια θα παραμείνει η πολιτιστική και διανοητική πρωτεύουσα του ανατολικού μεσογειακού κόσμου, αφού είχε υπάρξει και πολιτική πρωτεύουσα της Αιγύπτου κατά την ελληνιστική εποχή.

Η ζωή των κατοίκων. Τα Αδώνια γιορτάζονταν και στην Αλεξάνδρεια. Κατά την πρώτη ημέρα, ψάλλονταν ύμνοι για τον ιερό γάμο Αφροδίτης και Άδωνι και για την επάνοδο του τελευταίου από τον Κάτω Κόσμο. Η βασίλισσα συνόδευε το ομοίωμα του Άδωνι μαζί με άλλες γυναίκες, που μετέφεραν δύο κρεβάτια φτιαγμένα από χρυσό και ασήμι για την τοποθέτηση των ομοιωμάτων του Αδώνιδος και της Αφροδίτης. Γύρω από αυτά άφηναν καρπούς και φαγητά από αλεύρι, μέλι και λάδι , μυροδοχεία και γλάστρες με γλυκάνισο και μάραθο. Την επόμενη ημέρα, γυναίκες λυσίκομες, ξυπόλητες και γυμνόστηθες έριχναν τα ομοιώματα του Θεού στα νερά και τον παρακαλούσαν να επιστρέψει πίσω ξανά και το επόμενο έτος.

Η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Η πρώτη αναφορά που έχουμε για τη βιβλιοθήκη βρίσκεται σε μια επιστολή του Αριστέα κατά το 180-145 π.Χ. Οι χώροι στους οποίους στεγάζονταν και ταξινομούνταν οι πάπυροι βρίσκονταν είτε στις εξωτερικές αίθουσες ή στη Μεγάλη Αίθουσα. Οι πάπυροι ταξινομούνταν πάνω σε σχάρες ειδικά κατασκευασμένες γι’ αυτό το σκοπό και οι καλύτεροι από αυτούς ήταν τυλιγμένοι σε λινό ή δερμάτινο κάλυμμα. Η περγαμηνή είναι μια μεταγενέστερη και μάλιστα αναγκαστική ανακάλυψη. Κατά την εποχή του Δημητρίου οι ελληνικές βιβλιοθήκες ήταν στην πραγματικότητα ιδιωτικές συλλογές χειρογράφων, όπως εκείνη του Αριστοτέλη. Όσον αφορά στην Αίγυπτο, είναι γνωστό ότι στους ναούς υπήρχαν βιβλιοθήκες με θρησκευτικά και κρατικά έγγραφα, όπως σε ορισμένα μουσεία, στην ελληνική επικράτεια. Ήταν η μεγάλη φιλοδοξία του Πτολεμαίου να συσσωρεύσει όλη τη γνώση, που οδήγησε αυτές τις μικρές συλλογές στην επικράτεια μιας αληθινής βιβλιοθήκης. Τι απέγιναν τα χειρόγραφα, όσα τουλάχιστον επιβίωσαν από την καταστροφή; Άλλα στάλθηκαν στη Ρώμη, άλλα βρέθηκαν στην κατοχή μοναστηριών και κατόπιν στις βιβλιοθήκες του Βυζαντίου, οι οποίοι τα διέσωσαν και αντέγραψαν από πάπυρους σε περγαμηνές περί το 89%.

Τέλος, κάναμε μία εξαιρετική δουλειά με πολύ γέλιο και πολύ διασκέδαση!!!!