Αβραάμ ,Δημήτρης Φ. και Δημήτρης Τρ. Πορτογαλία Αβραάμ ,Δημήτρης Φ. και Δημήτρης Τρ.

Πορτογαλία Η Πορτογαλική Δημοκρατία (πορτογαλικά: República Portuguesa) βρίσκεται στο δυτικό άκρο της Ιβηρικής χερσονήσου στη νοτιοδυτική Ευρώπη. Βόρεια και ανατολικά συνορεύει με την Ισπανία, ενώ νότια και δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό. Η χώρα περιλαμβάνει και δύο αρχιπελάγη στον Ατλαντικό, τις Αζόρες και την Μαδέρα. Έχει έκταση 92.090 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 10.341.330 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις του 2015. Πρωτεύουσα της χώρας είναι η Λισαβόνα.

Που βρίσκεται;

Σημαία H σημαία της Πορτογαλίας αποτελείται από ένα ορθογώνιο σε λόγο 2:3, με δύο ανισομεγέθη χρωματικά μέρη, ένα πράσινο και ένα κόκκινο. Το φόντο χωρίζεται κάθετα και στη μέση υπάρχει η μικρότερη έκδοση του εθνοσήμου της χώρας

Εθνικός ύμνος της Πορτογαλίας Heróis do mar, nobre povo, Nação valente, imortal, Levantai hoje de novo O esplendor de Portugal! Entre as brumas da memória, Ó Pátria, sente-se a voz Dos teus egrégios avós, Que há-de guiar-te à vitória! Às armas, às armas! Sobre a terra, sobre o mar, Às armas, às armas! Pela Pátria lutar! Contra os canhões marchar, marchar! Ήρωες της θάλασσας, ευγενείς, Γενναίο και αθάνατο έθνος, Εγέρθητι σήμερα και πάλι ξανά στη λαμπρότητα της Πορτογαλίας! Μέσα στις ομίχλες της μνήμης, Ω Πατρίδα, ακούγεται η φωνή των ιερών προγόνων, που θα σε οδηγήσουν στη νίκη! Στα όπλα, στα όπλα! σε γη, σε θάλασσα, Στα όπλα, στα όπλα! Για να πολεμήσουμε για την Πατρίδα! Βαδίζουμε, βαδίζουμε ενάντια στα κανόνια!

Η ιστορία της Πορτογαλίας Η χώρα στην αρχαιότητα αναφερόταν ως Λουζιτανία και οι ελληνικές πηγές ανέφεραν τους κατοίκους ως Βακκαιούς, Καλλαικούς, Ουετονούς και Καρπετανούς. Όταν επικράτησαν οι Καλλαικοί, η χώρα ονομάστηκε Καλλαικία -είναι η σημερινή Γαλικία, στο βορά, που ανήκει τώρα στην Ισπανία. Τα παράλια της χώρας είχαν αποικισθεί από τους Φοίνικες και τους Καρχηδόνιους. Η χώρα κατακτήθηκε ύστερα από σκληρή αντίσταση, από τους Ρωμαίους, οι οποίοι πραγματοποίησαν τις πρώτες επιδρομές το 219 π.Χ. και την είχαν κατακτήσει ολόκληρη μέχρι την εποχή του Ιουλίου Καίσαρα, που την κράτησαν στην κατοχή τους μέχρι το 298 μ.Χ.. Το 409 μ.Χ. η χώρα κατακτήθηκε από βόρειους λαούς, τους Αλανούς, τους Σαρμάτες, τους Σουηβούς και τελικά τους Βησιγότθους. Στις αρχές του 8ου αιώνα μ.Χ. κατακτήθηκε από τους Σαρακηνούς και αποτέλεσε, όπως και το μεγαλύτερο τμήμα της Ιβηρικής Χερσονήσου, τμήμα του χαλιφάτου των Ομεϋαδών. Μετά την κατάρρευση του χαλιφάτου το 750, η Πορτογαλία έγινε τμήμα του Εμιράτου και μετά το 929 του Χαλιφάτου της Κόρδοβα. Το 953 μ.Χ. οι ηγεμόνες της Αστουρίας έδιωξαν τους κατακτητές και απελευθέρωσαν την Λισαβόνα. Ο Φερδινάνδος της Καστίλης κατάκτησε όλη τη χώρα και της έδωσε το όνομα "Πορτογαλία". Από τότε ξεκινά η ανεξάρτητη ιστορία της Πορτογαλίας, που γρήγορα εξελίχθηκε σε μεγάλη ναυτική και αποικιοκρατική δύναμη και πρωτοστάτησε στην Εποχή των Ανακαλύψεων. Ο πρίγκιπας Ερρίκος ο Θαλασσοπόρος προώθησε τις εξερευνήσεις, και έτσι οι Πορτογάλοι ανακάλυψαν το νησί Μαδέρα, τις Καναρίους Νήσους και το Πράσινο Ακρωτήριο στην Αφρική. Στη συνέχεια οι Πορτογάλοι ανακάλυψαν το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας, τη θαλάσσια οδό προς την Ινδία με τον Βάσκο ντα Γκάμα, και εξερεύνησαν τη νότια Ασία. Το 1500, ο Πέδρο Άλβαρες Καμπράλ διεκδίκησε τη Βραζιλία εκ μέρους της Πορτογαλίας. Στη συνέχεια οι Πορτογάλοι ανέπτυξαν αποικιακό κράτος στην Αφρική, την Ινδία και τη Νότια Αμερική, ενώ θαλασσοπόροι της χώρας έφτασαν μέχρι την Ιαπωνία και την Κίνα. Οι ανακαλύψεις αυτές έφεραν οικονομική ευμάρεια στη Πορτογαλία, αρχίζοντας την πορτογαλική Αναγέννηση. Η κρίση της διαδοχής το 1580 οδήγησε στην κατάληψη του θρόνου της χώρας από τον Ισπανό βασιλιά Φίλιππο Β΄, ο οποίος βασίλευσε στην Πορτογαλία ως Φίλιππος Α΄ της Πορτογαλίας και μέχρι το 1640 η Πορτογαλία κυβερνιόταν από αντιβασιλέα, εκπρόσωπο του βασιλιά της Καστίλλης.

Η ιστορία της Πορτογαλίας Το 1640, με την ευκαιρία της επανάστασης της Καταλονίας, επαναστάτησαν εναντίον των Ισπανών και οι Πορτογάλοι, με τον Ιωάννη Δ΄ να ανεβαίνει στον θρόνο της Πορτογαλίας. Ανέκτησαν την ανεξαρτησία τους, αλλά ακολούθησε 25ετής πόλεμος με την Ισπανία. Ανέκτησε τη Βραζιλία και τις αφρικανικές της αποικίες, αλλά αναγκάστηκε να παραχωρήσει τη Βομβάη των Ινδιών στη Βρετανία και τη Θέουτα, στα βόρεια παράλια του Μαρόκου, στην Ισπανία. Το 1908 ο βασιλιάς της Πορτογαλίας ανέθεσε έκτακτες εξουσίες στον Φράνκο καταλύοντας τη συνταγματική νομιμότητα, γεγονός που προκάλεσε επαναστατικά κινήματα και οδήγησε στη δολοφονία του βασιλιά Καρόλου Α' και του διαδόχου του Λουδοβίκου. Έλαβε μέρος στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο με το πλευρό της Αντάντ. Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η χώρα αρνήθηκε για πρώτη φορά να ταυτιστεί με την εξωτερική πολιτική της Βρετανίας και έμεινε ουδέτερη. Μετά το τέλος του πολέμου άντεξε σε εσωτερικούς κλυδωνισμούς που προκάλεσαν απεργίες και αντιμετώπισε επιτυχώς στρατιωτικό κίνημα το 1947. Από το 1961 έως το 1974 η Πορτογαλία προσπάθησε να διατηρήσει με πολέμους τις αποικίες που της είχαν απομείνει. Στη δεκαετία του 1970 ήταν οι μόνοι Ευρωπαίοι οι οποίοι προσπαθούσαν να κρατηθούν με τη βία στην Αφρική. Η διαδικασία της από- αποικιοποίησης των Πορτογαλικών αποικιών ήταν αποτέλεσμα του υψηλού οικονομικού και έμψυχου κόστους -το 25% της Πορτογαλικής νεολαίας υπηρετούσε στις ένοπλες δυνάμεις- αλλά και των πτώσης της δικτατορίας το 1974. Τον Απρίλιο του 1974 έγινε η "Επανάσταση των Γαρυφάλλων" όπως ονομάστηκε το αναίμακτο πραξικόπημα από αριστερούς στρατιωτικούς, οι οποίοι και οδήγησαν τη χώρα στη δημοκρατία. Το 1986 η Πορτογαλία έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τότε Ε.Ο.Κ.) και το 1999 μπήκε στη ζώνη του ευρώ.

Το πολίτευμα της Πορτογαλίας Το πολίτευμα της Πορτογαλίας Το πολίτευμα τη Πορτογαλίας είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία προεδρικού τύπου. Το δημοκρατικό πολίτευμα επικράτησε στη χώρα τυπικά το 1910, μετά την πτώση της μοναρχίας. Αρχηγός του κράτους είναι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος εκλέγεται με άμεσες γενικές εκλογές κάθε πέντε χρόνια.

Το κλίμα Το κλίμα της Πορτογαλίας είναι μεσογειακό, με ψυχρούς χειμώνες και ήπιο καλοκαίρι και άφθονες βροχοπτώσεις, που τις φέρνουν οι υγροί δυτικοί άνεμοι του Ατλαντικού. Όσο προχωράμε στο εσωτερικό, οι χειμώνες είναι ψυχρότεροι και τα καλοκαίρια θερμότερα και οι βροχές πέφτουν μόνο το φθινόπωρο.

Πρωτεύουσα Πληθυσμός Η Λισαβόνα, παλαιότερα Ολισσιπόνα, είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Πορτογαλίας. Η Λισαβόνα έχει πληθυσμό 545.245 κατοίκους ενώ η μητροπολιτική (γενικότερη) περιοχή της Λισαβόνας με τα προάστια έχει σχεδόν 3.000.000 κατοίκους (2005). Έχει χαρακτηριστεί «Πόλη του Οδυσσέα», επίσης «Πόλη των μεγάλων θαλασσοπόρων - εξερευνητών», ως και «Πριγκίπισσα του Ωκεανού».

Μεγάλες πόλεις Πόρτο Πόρτο Μονίζ

Αξιοθέατα-Μνημεία

Όμορφα τοπία της Πορτογαλίας

Η γλώσσα Η Πορτογαλική γλώσσα είναι ρομανική γλώσσα της ινδοευρωπαϊκής γλωσσικής οικογένειας. Εμφανίστηκε στη σημερινή Γαλικία (Ισπανία) και τη βόρεια Πορτογαλία. Είναι η επίσημη γλώσσα στην Πορτογαλία, αλλά και σε οχτώ ακόμα χώρες που είναι πρώην πορτογαλικές αποικίες.

Διάσημες προσωπικότητες Ronaldo Pepe

Διάσημα προϊόντα Κρασί Λάδι

Πορτογαλική κουζίνα- Παέλια

Χριστουγεννιάτικα έθιμα Στην Πορτογαλία τα Χριστούγεννα λέγονται Natal. Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τον Menlino Jesus, το μικρό Χριστό, που είναι το σύμβολο της αγάπης, της ειρήνης και της ευτυχίας. Στη χώρα οι κάτοικοι αυτές τις άγιες μέρες δεν πρέπει ποτέ να κλείνουν την πόρτα σε κάποιον δυστυχισμένο. Οι Πορτογάλοι συνηθίζουν να σερβίρουν το χριστουγεννιάτικο δείπνο τα μεσάνυχτα της 24ης Δεκεμβρίου, το οποίο περιλαμβάνει παστό μπακαλιάρο με βραστές πατάτες. Την ημέρα των Χριστουγέννων, η γιορτή είναι γνωστή ως Consoda, τα μέλη της οικογένειας βάζουν επιπλέον θέσεις στο τραπέζι για τις ψυχές των νεκρών. Πιστεύουν, ότι η προσφορά τροφίμων στους προγόνους θα ευλογήσει το νοικοκυριό για το επόμενο έτος. Τα παιδιά την παραμονή των Θεοφανείων βάζουν τα παπούτσια τους στις πόρτες και τα περβάζια των παραθύρων τα παπούτσια τους γεμάτα με καρότα και άχυρο, για να προσελκύσουν τα άλογα των Τριών Μάγων στο σπίτι τους. Το πρωί τα παιδιά βρίσκουν τα παπούτσια τους γεμάτα με ζαχαρωμένα φρούτα, γλυκά και λιχουδιές.