ΔΙΑΛΕΞΗ 9 Αίτια διαταραχών του γαστρεντερικού σωλήνα Πρόληψη των διαταραχών του γαστρεντερικού σωλήνα Διαγνωστικές δοκιμασίες Συνήθη προβλήματα σχετιζόμενα με το γαστρεντερικό σωλήνα Παχυσαρκία Καρκίνος του οισοφάγου Γαστρο-οισοφαγική παλίνδρομη νόσος Γαστρίτιδα Πεπτικό έλκος Καρκίνος του στομάχου

Ανατομικά στοιχεία Τα όργανα του γαστρεντερικού συστήματος είναι το στόμα, ο φάρυγγας, ο οισοφάγος, ο στόμαχος, το λεπτό έντερο, το παχύ έντερο, το ορθό και ο πρωκτός

Λειτουργίες του γαστρεντερικού σωλήνα Τα δόντια και η γλώσσα συμμετέχουν στη διαδικασία της μάσησης Η τροφή μετακινείται από το στόμα μέσω του φάρυγγα προς τον οισοφάγο και το στόμαχο όπου πραγματοποιούνται κινήσεις ανάμιξης Η βλέννη, το υδροχλωρικό οξύ (HCl), το πεψινογόνο, και η γαστρίνη εκκρίνονται στο στόμαχο και αναμειγνύονται με την τροφή = το μίγμα που προκύπτει καλείται χυμός Το λεπτό έντερο προσλαμβάνει το χυμό από το στόμαχο, λαμβάνει τη χολή και τα παγκρεατικά ένζυμα από τον κοινό χοληδόχο πόρο και πέπτει περισσότερο το χυμό Το παχύ έντερο απεκκρίνει τα άχρηστα προϊόντα Το ορθό αποθηκεύει το κοπρανώδες περιεχόμενο μέχρι να αποβληθεί από τον πρωκτό

Αίτια Διαταραχών του Γαστρεντερικού Σωλήνα Φυσικά αίτια, όπως η έκθεση σε λοιμογόνους παράγοντες (π.χ. τροφική δηλητηρίαση) και λιγότερο προφανείς ψυχοκοινωνικούς παράγοντες Ένα πρόβλημα στον εντερικό σωλήνα μπορεί να δημιουργηθεί εξαιτίας παρεμπόδισης της προώθησης της τροφής κατά μήκος του εντέρου (εντερική απόφραξη). Οι μετεγχειρητικές συμφύσεις, ένας όγκος μερικές φορές προκαλούν απόφραξη του εντέρου Το ψυχολογικό και συναισθηματικό στρες μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την όρεξη και την κινητικότητα του στομάχου και του εντέρου (η επαρκής έκκριση των πεπτικών υγρών για τη διάσπαση της τροφής ρυθμίζεται εν μέρει από τα συναισθήματα) Θεραπείες, όπως φάρμακα και ακτινοθεραπεία, μπορούν να προκαλέσουν διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος ως ανεπιθύμητες ενέργειες (χρόνια διάρροια)

Πρόληψη των διαταραχών του γαστρεντερικού σωλήνα Η λήψη ισορροπημένης διατροφής βοηθά στη διαδικασία της πέψης Η διατήρηση καλής στοματικής υγιεινής Η κατανάλωση αρκετής ποσότητας φυτικών ινών στη δίαιτα Η λήψη τουλάχιστον 8 ποτηριών υγρών την ημέρα προστατεύει από τη δυσκοιλιότητα (βοηθά να διατηρηθούν τα κόπρανα υγρά) Η διατήρηση του βάρους του σώματος σε φυσιολογικά επίπεδα (βοηθά στην πρόληψη γαστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης) Η ανάπτυξη υγιών μηχανισμών αντιμετώπισης και ο περιορισμός του άγχους σε αποδεκτά επίπεδα Η πρόληψη των λοιμώξεων της γαστρεντερικής οδού: πλύσιμο των χεριών πριν από τη λήψη τροφής και ο καλός καθαρισμός των μαγειρικών σκευών η τήρηση των κανόνων καλής υγιεινής και απολύμανσης η τροφική δηλητηρίαση μπορεί να προληφθεί με κατάλληλη ψύξη, κατάψυξη και μεθόδους διαχείρισης της τροφής το κρέας και τα τρόφιμα που περιέχουν μαγιονέζα ή γαλακτοκομικά προϊόντα πρέπει να διατηρούνται στο ψυγείο όταν τα τρόφιμα βρίσκονται εκτός ψυγείου πρέπει να είναι καλυμμένα

Διαγνωστικές δοκιμασίες Ακτινογραφία, αξονική τομογραφία, σπινθηρογράφημα, μαγνητική τομογραφία, υπερηχογράφημα, ενδοσκόπηση, βιοψία, εργαστηριακές εξετάσεις, εξετάσεις γαστρικών εκκρίσεων και αναλύσεις κοπράνων και ούρων Πολλές από τις εξετάσεις απαιτούν τη χορήγηση σκιαγραφικού μέσου (πρέπει να γίνεται έλεγχος του ασθενούς για αλλεργίες) Ο νοσηλευτής κατά την εκπαίδευση πρέπει να παρέχει οδηγίες για την προαγωγή της άνεσης στο στάδιο προετοιμασίας διαγνωστικής δοκιμασίας Η ψυχολογική φροντίδα του ασθενούς δεν πρέπει να παραλείπεται (μια εξέταση η οποία φαίνεται να αποτελεί ρουτίνα για το νοσηλευτή μπορεί να έχει τελείως διαφορετική βαρύτητα για τον ασθενή)

Συνήθη προβλήματα σχετιζόμενα με το γαστρεντερικό σωλήνα 1. Ανορεξία (έλλειψη της όρεξης) σωματικά, ψυχοκοινωνικά αίτια 2. Ναυτία και έμετος σχετίζονται με την ασθένεια, την αναισθησία, τον πόνο, τις ανεπιθύμητες ενέργειες της θεραπείας του καρκίνου ή το στρες 3. Συσσώρευση αερίων χειρουργικές παρεμβάσεις, μηχανική απόφραξη και τραυματισμοί του γαστρεντερικού σωλήνα 4. Δυσκοιλιότητα (κόπρανα σκληρά, δυσκολία να διέλθουν από τον αυλό του εντέρου) δίαιτα πτωχή σε φυτικές ίνες, μειωμένη πρόσληψη υγρών, μειωμένη φυσική δραστηριότητα, το στρες και διάφορες νευρολογικές διαταραχές που επηρεάζουν τα νεύρα στον εντερικό σωλήνα 5. Διάρροια τροφική δηλητηρίαση, υπερβολικό στρες, φλεγμονή του εντέρου 6. Ακράτεια κοπράνων σοβαρή ασθένεια, τραυματισμός, νευρολογική βλάβη ή παρατεταμένος κλινοστατισμός

Παχυσαρκία H έρευνα είναι συνεχής προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπάρχει γενετική προδιάθεση για τη διαταραχή αυτή Η παχυσαρκία θεωρείται ότι προδιαθέτει στην ανάπτυξη αρτηριακής υπέρτασης και καρδιαγγειακών νόσων Η Βαριατρική είναι ο κλάδος της ιατρικής που ασχολείται με τη θεραπεία και τον έλεγχο της παχυσαρκίας

Αίτια Συμπτώματα η γενετική προδιάθεση η κατανάλωση τροφών με πολλές θερμίδες και πλούσιες σε λίπος η έλλειψη σωματικής άσκησης μεγάλες μερίδες φαγητού φάρμακα (κάποια αυξάνουν την όρεξη) έτοιμα (υψηλής θερμιδικής αξίας) αντίδραση στο έντονο στρες μεταβολισμός (κάποιοι παχύσαρκοι άνθρωποι φαίνεται να μεταβολίζουν τις θρεπτικές ουσίες διαφορετικά από κάποιους άλλους) Γενικά: παχύσαρκος είναι κάποιος όταν ζυγίζει περισσότερο από 20% του ιδανικού βάρους σώματος, για το ύψος, την ηλικία και το σωματότυπό του Οι επιπλοκές της παχυσαρκίας περιλαμβάνουν τα ακόλουθα: Σακχαρώδη διαβήτη Υπέρταση Υπερλιπιδαιμία Στεφανιαία νόσο Άπνοια στον ύπνο Χολολιθίαση Αρθρίτιδα με προβλήματα στη σπονδυλική στήλη και στα γόνατα Τα παχύσαρκα άτομα είναι πιο επιρρεπή στην ανάπτυξη λοιμωδών νοσημάτων (εμφανίζουν μειωμένη επούλωση τραυμάτων)

! Πρέπει να ελέγχεται η λειτουργία του θυρεοειδούς προκειμένου να Διάγνωση Προκειμένου να χαρακτηριστεί ένας ασθενής ως παχύσαρκος χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες μετρήσεις: 1. Διάγραμμα ύψους και βάρους. Αν βρίσκεται πάνω από το 20%, του ιδανικού βάρους σώματος για την ηλικία και το σωματότυπο, ο ασθενής θεωρείται παχύσαρκος 2. Μέτρηση της περιφέρειας της μέσης και στη συνέχεια της περιμέτρου των ισχίων. Υπολογίζεται ο λόγος μέσης προς ισχία (διαιρώντας την τιμή της μέσης με εκείνη των ισχίων). Αν ο λόγος είναι πάνω από 1,0 στους άνδρες και πάνω από 0,8 στις γυναίκες αυτό υποδηλώνει ότι ο ασθενής είναι υπέρβαρος Αυτός είναι ένας ακριβέστερος δείκτης παχυσαρκίας στους ηλικιωμένους ασθενείς. 3. Δείκτης Μάζας Σώματος (ΒΜΙ) πάνω από 30 υποδηλώνει παχυσαρκία Βάρος (kg) ΒΜΙ = Ύψος (m)2 ! Πρέπει να ελέγχεται η λειτουργία του θυρεοειδούς προκειμένου να αποκλειστεί ο υποθυρεοειδισμός ως αιτία αύξησης του βάρους

Θεραπεία Συνήθως συνιστάται δίαιτα με χαμηλότερες θερμίδες και σωματική άσκηση Ο ασθενής διδάσκεται πώς να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του σχετικά με τις τροφές και το βάρος του σώματός του Οι ασθενείς με BMI > 40, πιθανόν να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση, προκειμένου να μειώσουν το βάρος του σώματός τους Φάρμακα τα οποία καταστέλλουν την όρεξη ή αναστέλλουν την απορρόφηση του λίπους μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μικρό χρονικό διάστημα Η συβουταμίνη είναι το συνηθέστερα χρησιμοποιούμενο κατασταλτικό της όρεξης (είναι εκλεκτικός ανταγωνιστής της επαναπρόσληψης σεροτονίνης, ο οποίος επιτείνει το αίσθημα πληρότητας κατά τη λήψη τροφής) Οι τρεις συνηθέστεροι τύποι βαριατρικής χειρουργικής είναι ο γαστρικός περιορισμός, η δυσαπορρόφηση και ο γαστρικός περιορισμός, σε συνδυασμό με δυσαπορρόφηση

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΟΙΣΟΦΑΓΟΥ Παρόλο που η αιτία του καρκίνου του οισοφάγου είναι άγνωστη, ωστόσο σχετίζεται με την κατανάλωση αλκοόλ ή το κάπνισμα Ο καρκίνος, όταν διαγνωστεί, συνήθως είναι σε προχωρημένο στάδιο Είναι ο δεύτερος συνηθέστερος καρκίνος στην Κίνα Ο όγκος είναι συνήθως είτε αδενοκαρκίνωμα ή καρκίνωμα από πλακώδη κύτταρα Οι κυτταρικές αλλαγές οι οποίες πραγματοποιούνται από τον ερεθισμό των γαστρικών υγρών μπορεί να οδηγήσουν σε κακοήθειες

1. Συμπτώματα Δυσφαγία (στην αρχή κρέας, στη συνέχεια μαλακές τροφές και τελικά με τα υγρά) το αίσθημα πληρότητας στον τράχηλο την παλινδρόμηση τροφής κακοσμία του στόματος πόνος (εμφανίζεται σε προχωρημένα στάδια) απώλεια βάρους 2. Διάγνωση Το βαριούχο γεύμα μαζί με ακτινοσκόπηση μπορεί να δείξει τη στένωση στον οισοφάγο Η οριστική διάγνωση γίνεται με ενδοσκόπηση και λήψη βιοψίας 3. Θεραπεία Η χειρουργική επέμβαση, η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία χρησιμοποιούνται με διάφορους συνδυασμούς για τη θεραπευτική αντιμετώπιση. Η πρόγνωση είναι πτωχή γιατί συνήθως η νόσος κατά τη διάγνωση είναι ήδη προχωρημένη

ΓΑΣΤΡΟΟΙΣΟΦΑΓΙΚΗ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗ ΝΟΣΟΣ (ΓΟΠΝ) Αποτελεί σύνδρομο και όχι νόσο Εμφανίζεται το ίδιο συχνά στους άνδρες και στις γυναίκες Οφείλεται σε παροδική χάλαση του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα (επιτρέπει σε υγρά ή τροφές να παλινδρομήσουν από το στομάχι στον οισοφάγο) Η καθυστερημένη εκκένωση του στομάχου, φάρμακα, παχυσαρκία αποτελούν παράγοντες παλινδρόμησης Η ΓΟΠΝ μπορεί να συμβάλει και σε βρογχική απόφραξη και σε συμπτώματα άσθματος εξαιτίας του ερεθισμού των ανώτερων αεραγωγών από γαστρικές εκκρίσεις

Διάγνωση Συμπτώματα Η διαταραχή διαγιγνώσκεται με ενδοσκόπηση και συχνά με βαριούχο γεύμα Άλλες δοκιμασίες: μανομετρία του οισοφάγου (υπολογίζει τις πιέσεις στον οισοφάγο οι οποίες είναι αυξημένες) παρακολούθηση του pH για 24 ώρες (ένας λεπτός σωλήνας με μορφοτροπέα περνάει διαμέσου του οισοφάγου και πραγματοποιεί μετρήσεις του οισοφαγικού pH ) Δυσπεψία και παλινδρόμηση αποτελούν τα συνηθέστερα συμπτώματα της ΓΟΠΝ Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν θωρακικό άλγος, βήχα, δυσφαγία και κοιλιακή διάταση μετά από τη λήψη τροφής Ορισμένοι ασθενείς δεν εκδηλώνουν συμπτώματα Σε ασθενείς που εμφανίζουν συμπτώματα, αυτά επιδεινώνονται κατά την κατάκλιση

Θεραπεία Δίαιτα (θα πρέπει να αποκλείει τις τροφές οι οποίες προκαλούν χάλαση των σφιγκτήρων) Αλλαγές στον τρόπο ζωής Θεραπεία με φάρμακα (τη χορήγηση αντιόξινων) Εκπαίδευση Ο ασθενής ελέγχεται για τη συνέργεια των χορηγούμενων φαρμάκων με άλλα φάρμακα τα οποία λαμβάνει Επιβεβαιώνεται ότι ο ασθενής είναι σε θέση να αντεπεξέλθει οικονομικά στα χορηγούμενα φάρμακα καθώς πολλά από αυτά είναι ιδιαίτερα ακριβά Αν οι παραπάνω θεραπείες δεν ελέγχουν το πρόβλημα, πρέπει να εφαρμοστούν ενδοσκοπικές μη επεμβατικές θεραπείες (laser), οι οποίες συχνά είναι αποτελεσματικές Η πραγματοποίηση λαπαροσκοπικής χειρουργικής κινητοποίησης του κατώτερου άκρου του οισοφάγουείναι αποδοτική στο 92% των ασθενών

Επιπλοκές Η συνεχής παλινδρόμηση προς τον οισοφάγο γαστρικού υγρού προκαλεί ερεθισμό του βλεννογόνου Ο συχνός ερεθισμός μπορεί να προκαλέσει κυτταρικές αλλαγές όπως συμβαίνει στον οισοφάγο του Barrett (είναι μια κατάσταση στην οποία υπάρχουν προκαρκινικές περιοχές στον ιστό του οισοφάγου) H παλινδρόμηση είναι παράγοντας κινδύνου για την εισρόφηση περιεχομένου του στομάχου και την πρόκληση πνευμονίτιδας Η μακροχρόνια παλινδρόμηση οξέος στη στοματική κοιλότητα μπορεί να προκαλέσει τερηδόνα στα δόντια

ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΑ Είναι φλεγμονή του βλεννογόνου του στομάχου παρά νόσος Μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια Η κύρια αιτία της γαστρίτιδας είναι το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού Άλλοι παράγοντες οι οποίοι προκαλούν γαστρίτιδα είναι η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ, η λοίμωξη από μολυσμένες τροφές και η λήψη ορισμένων φαρμάκων (ασπιρίνη, κορτικοστεροειδή) Φαίνεται να σχετίζεται με το γαστρικό έλκος και τις κακοήθειες του στομάχου Η μη θεραπευμένη χρόνια γαστρίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε δημιουργία έλκους και αιμορραγία του ανώτερου γαστρεντερικού συστήματος

Συμπτώματα και Διάγνωση Τόσο σε οξεία όσο και σε χρόνια γαστρίτιδα τα κύρια συμπτώματα είναι η ανορεξία, η ναυτία, ο έμετος, ο πόνος και η ευαισθησία στην περιοχή του στομάχου, ο λόξυγκας και μερικές φορές η διάρροια Ο ασθενής με χρόνια γαστρίτιδα μπορεί να μην έχει συμπτώματα και ξαφνικά να εκδηλώσει μαζική γαστρορραγία Η διάγνωση τίθεται από το ιστορικό, την κλινική και την ενδοσκοπική εξέταση

Θεραπεία Η οξεία γαστρίτιδα συνήθως έχει βραχεία διάρκεια Η θεραπεία περιλαμβάνει την αποφυγή της τροφής και τη χορήγηση φαρμάκων τα οποία μειώνουν τον περισταλτισμό του γαστρεντερικού συστήματος Σε περίπτωση που θα εμφανιστεί σοβαρή αφυδάτωση ή ναυτία και έμετος, πρέπει να χορηγούνται ενδοφλέβια υγρά Ο ασθενής με γαστρίτιδα πρέπει να παρακολουθείται στενά για την εμφάνιση διαταραχών υγρών και ηλεκτρολυτών Η χρόνια γαστρίτιδα δεν αντιμετωπίζεται τόσο εύκολα όσο η οξεία γαστρίτιδα (η διαιτητική θεραπεία είναι πρωταρχικής σημασίας – όχι πικάντικες ή όξινες τροφές) Η θεραπεία περιλαμβάνει τη χορήγηση σπασμολυτικών για τη μείωση του επώδυνου σπασμού του στομάχου, αντιόξινα, έναν αναστολέα των Η2 υποδοχέων (ρανιτιδίνη) για τη μείωση της παραγωγής οξέων και την αλλαγή του pH Αν υπάρχει λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού = αντιβίωση

ΠΕΠΤΙΚΟ ΕΛΚΟΣ Η πραγματική αιτία = το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού Η πραγματική αιτία = το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού Τόσο τα γαστρικά όσο και τα δωδεκαδακτυλικά έλκη τείνουν να έχουν οικογενή χαρακτήρα (υπάρχει κάποιου είδους γενετική προδιάθεση) Ούτε οι πικάντικες τροφές ούτε η καφεΐνη έχει αποδειχθεί ότι αποτελούν παράγοντες κινδύνου για έλκη, αλλά οι ουσίες αυτές μπορεί σε πολλούς ασθενείς να επιδεινώσουν τα συμπτώματα Τα γαστρικά έλκη εμφανίζονται στους ασθενείς που υποσιτίζονται είτε λόγω οικονομικής δυσπραγίας ή λόγω κακών συνηθειών διατροφής Το στρες έχει κάποια επίδραση στην εξέλιξη των πεπτικών ελκών (το παρατεταμένο στρες επηρεάζουν τη γαστρική λειτουργία) Οι ασθενείς με πολλαπλά τραύματα, εγκαύματα ή πολυοργανικές διαταραχές είναι επιρρεπείς στην ανάπτυξη ελκών από στρες Τα φαρμακευτικά έλκη συνήθως οφείλονται σε ασπιρίνη, αλκοόλ και γλυκοκορτικοειδή Το κάπνισμα είναι γνωστός αιτιολογικός παράγοντας για την ανάπτυξη πεπτικού έλκους (κατανάλωση > μισό πακέτο την ημέρα)

Παθολογική Φυσιολογία Τα έλκη αναπτύσσονται όταν ο βλεννογόνος δεν είναι σε θέση να προστατευθεί από διαβρωτικές ουσίες (γαστρικό οξύ, πεψινογόνο, αλκοόλ, χολικά άλατα) Φυσιολογικά, ο βλεννογόνος του ανώτερου γαστρεντερικού μπορεί να αντισταθεί στη διάβρωση Όταν οι γαστρικές εκκρίσεις βρίσκονται εκτός ισορροπίας, εμφανίζονται προβλήματα Το πεπτικό έλκος αποτελεί μια εξέλκωση με απώλεια ιστού που εντοπίζεται στην ανώτερη γαστρεντερική οδό Ο όρος περιλαμβάνει τα γαστρικά και τα δωδεκαδακτυλικά έλκη Το συνηθέστερο σημείο ανάπτυξης πεπτικού έλκους είναι τα πρώτα λίγα εκατοστά του δωδεκαδακτύλου, αμέσως κάτω από τον πυλωρικό σφιγκτήρα

Συμπτώματα (1/2) Επιγαστρικό άλγος (μπορεί να περιγράφεται ως καύσος ή διαξιφιστικό άλγος) = διαρκεί μερικά λεπτά Η ημερήσια εμφάνιση του άλγους σχετίζεται με την έκκριση του γαστρικού υγρού σε σχέση με την παρουσία τροφής Η δυσφορία συχνά διαρκεί αρκετές ημέρες ή εβδομάδες και στη συνέχεια υποχωρεί για να ξαναεμφανιστεί εβδομάδες ή μήνες αργότερα Άλλα υποκειμενικά συμπτώματα περιλαμβάνουν την ύπαρξη ναυτίας, ανορεξίας και μερικές φορές απώλειας βάρους Η παρουσία εμέτου συνοδεύει συχνότερα τα έλκη του δωδεκαδακτύλου και λιγότερο συχνά τα γαστρικά έλκη

Συμπτώματα (2/2) Αιμορραγία από το Γαστρεντερικό Σύστημα (ύπαρξη αδυναμίας και κόπωσης, ναυτίας, εμέτου, ανησυχίας, δίψας και διανοητικής σύγχυσης) Τα αντικειμενικά σημεία περιλαμβάνουν την παρουσία καθαρού ερυθρού αίματος στα εμέσματα (αιματέμεση) Τα μαύρα κόπρανα (μέλαινα κένωση), σχεδόν πάντα υποδηλώνουν την παρουσία αίματος το οποίο έχει υποστεί πέψη γεγονός που σημαίνει ότι η εστία της αιμορραγίας είναι στο ανώτερο γαστρεντερικό σύστημα Μπορεί να συνυπάρχουν διάρροια, μειωμένη αρτηριακή πίεση, γρήγορος σφυγμός και άλλα σημεία υποογκαιμικού shock Η εκτίμηση της απώλειας αίματος από το γαστρεντερικό σωλήνα βασίζεται εν μέρει στη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης , του αριθμού των σφίξεων και από τον υπολογισμό της κεντρικής φλεβικής πίεσης Οι μεταβολές των ζωτικών σημείων, οι οποίες υποδηλώνουν την παρουσία υποογκαιμικού shock, δεν εμφανίζονται, αν ο ασθενής δεν απωλέσει 20% ή περισσότερο από τον όγκο του αίματος Επιπρόσθετα στοιχεία, τα οποία είναι χρήσιμα για τον καθορισμό της κατάστασης του ασθενούς με αιμορραγία του γαστρεντερικού συστήματος, είναι οι τιμές του αιματοκρίτη και της αιμοσφαιρίνης

Διάγνωση Η ενδοσκόπηση μπορεί να βοηθήσει στην εντόπιση του έλκους και της αιμορραγίας και στη διαφορική διάγνωση ανάμεσα σε καλοήθη και κακοήθη έλκη Η ανάλυση του γαστρικού υγρού, προκειμένου να μετρηθούν τα επίπεδα του υδροχλωρικού οξέος, μπορεί να είναι επιβοηθητική Οι ορολογικές δοκιμασίες για την ανίχνευση αντισωμάτων έναντι του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού υποδηλώνουν την ύπαρξη ενεργού ή πρόσφατης λοίμωξης Όταν ο ασθενής εμφανίζει εκτεταμένη αιμορραγία από το γαστρεντερικό σύστημα, η κατάστασή του θα πρέπει να σταθεροποιηθεί και να πραγματοποιηθούν διαγνωστικές δοκιμασίες για την ανίχνευση του σημείου της αιμορραγίας Οι δοκιμασίες αυτές περιλαμβάνουν την ενδοσκοπική εξέταση του οισοφάγου, του στομάχου και του λεπτού εντέρου

Θεραπεία Τα πεπτικά έλκη αντιμετωπίζονται αρχικά συντηρητικά # χειρουργική επέμβαση Τα φάρμακα τα οποία ανακουφίζουν από τον πόνο περιλαμβάνουν τα αντιόξινα Η θεραπεία της αιμορραγίας από το στομάχι ξεκινάει με την εισαγωγή ενός ευρέως (μεγέθους) ρινογαστρικού σωλήνα και με την πραγματοποίηση πλύσεων Δίνει τη δυνατότητα στο στομάχι να συσπαστεί και να μειώσει τη ροή του αίματος Τα αντιόξινα χορηγούνται μέσω του σωλήνα προκειμένου να ουδετεροποιήσουν την πεψίνη και να βοηθήσουν στην επίσχεση της αιμορραγίας Το 80% των αιμορραγιών του γαστρεντερικού θα σταματήσει με τις θεραπείες που προαναφέρθηκαν Στην περίπτωση που υπάρχει σημαντική απώλεια αίματος, μπορεί να απαιτηθούν μεταγγίσεις ολικού αίματος Η εξασφάλιση της ισορροπίας υγρών είναι εξαιρετικής σημασίας (τα προσλαμβανόμενα και τα αποβαλλόμενα θα πρέπει να υπολογίζονται και να καταγράφονται) Η οξυγονοθεραπεία θα πρέπει να εφαρμόζεται για τη μεγιστοποίηση της οξυγόνωσης των ιστών Εάν υπάρχει αποδεδειγμένη παρουσία ελικοβακτηριδίου του πυλωρού, η θεραπεία περιλαμβάνει τη χορήγηση αντιβιοτικού και ένα αναστολέα Η2 υποδοχέων (μείωση της έκκρισης του γαστρικού οξέος) Μερικές φορές, χορηγούνται ηρεμιστικά (βοηθούν στη μείωση του άγχους)

Καρκίνος του Στομάχου Το αδενοκαρκίνωμα του στομάχου δεν είναι ιδιαίτερα συχνό Συνήθως ανακαλύπτεται σε προχωρημένο στάδιο Η πενταετής επιβίωση είναι 75% αν η νόσος ανακαλυφθεί εγκαίρως και μόλις 30% αν ανακαλυφθεί σε προχωρημένο στάδιο Οι μεταστάσεις είναι συχνές Η αιτία του καρκίνου του στομάχου είναι άγνωστη Επιβαρυντική θεωρείται η δίαιτα πλούσια σε αλμυρές, καπνιστές και πικάντικες τροφές Επιπλέον, η γενετική προδιάθεση διαδραματίζει σημαντικό ρόλο καθώς ο κίνδυνος αυξάνεται στα μέλη μιας οικογένειας και σε εκείνους με ομάδα αίματος Α

Συμπτώματα Διάγνωση Τίθεται με την πραγματοποίηση εξετάσεων του ανώτερου γαστρεντερικού συστήματος (γαστροσκόπηση και λήψη βιοψίας) Η αναιμία επιβεβαιώνεται με γενική εξέταση αίματος Οι καρκινικοί δείκτες και ιδίως το καρκινοεμβρυϊκό αντιγόνο (CA19-9), είναι χρήσιμοι για τη διαπίστωση του βαθμού διηθητικότητας του όγκου και την ύπαρξη ηπατικών μεταστάσεων Τα συμπτώματα είναι ίδια με εκείνα του πεπτικού έλκους Η χορήγηση αντιόξινων μπορεί να ανακουφίσουν τα συμπτώματα Ο ασθενής θα αναπτύξει ωχρότητα ενώ θα διαμαρτύρεται για αίσθημα κόπωσης, αδυναμίας και ζάλης και μερικές φορές για δύσπνοια Η αναιμία αποτελεί την υποκείμενη αιτία των παραπάνω συμπτωμάτων Συχνά υπάρχει αίμα στα κόπρανα

Θεραπεία Οι χειρουργικές επεμβάσεις μπορεί να ανακουφίσουν τον ασθενή από τα συμπτώματα Οι ίδιες χειρουργικές διαδικασίες χρησιμοποιούνται και για την αντιμετώπιση του πεπτικού έλκους Υπάρχει μόλις ένα 40% πενταετής ίαση με την πραγματοποίηση της χειρουργικής επέμβασης Μπορεί να συστηθεί η συμπληρωματική χορήγηση ακτινοθεραπείας ή/και χημειοθεραπείας Πρόσφατα, μια Βρετανική μελέτη έδειξε ότι τρεις κύκλοι χημειοθεραπείας προεγχειρητικά και τρεις κύκλοι μετεγχειρητικά μειώνουν την πιθανότητα μετάστασης και παρατείνουν την επιβίωση

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ