Φάρμακα για τη Θεραπεία της Οστεοπόρωσης

Παρουσίαση με θέμα: "Φάρμακα για τη Θεραπεία της Οστεοπόρωσης"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Φάρμακα για τη Θεραπεία της Οστεοπόρωσης

2 Η οστεοπόρωση είναι κατάσταση κατά την οποία τα οστά γίνονται εύθραυστα εξ αιτίας της σταδιακής απώλειας οστικής μάζας. Παρατηρείται σε ηλικιωμένα άτομα και των δύο φύλων αλλά είναι πιο έντονη στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Χαρακτηρίζεται από συχνά οστικά κατάγματα, που αποτελούν σημαντική αιτία νοσηρότητας στους ηλικιωμένους.

3

4 ΔΙΦΩΣΦΟΝΙΚΑ (BIPHOSPHONATES)
Αποτελούν μία σημαντική ομάδα φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση διαταραχών του μεταβολισμού των οστών (οστεοπόρωση και νόσος Paget), αλλά και των οστικών μεταστάσεων από καρκίνο. Μειώνουν την απορρόφηση οστού μέσω των οστεοκλαστών με διάφορους μηχανισμούς, στους οποίους περιλαμβάνονται: 1) αναστολή της αντλίας πρωτονίων των οστεοκλαστών, 2) μείωση του σχηματισμού και της ενεργοποίησης των οστεοκλαστών και 3) αύξηση του ρυθμού απόπτωσης (προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου) των οστεοκλαστών. Η μείωση της οστικής απορρόφησης έχει ως αποτέλεσμα μικρή αλλά σαφή αύξηση της οστικής μάζας σε ασθενείς με οστεοπόρωση, αφού η δράση των οστεοβλαστών δεν παρεμποδίζεται. Σε ασθενείς με νόσο του Paget (αυξημένη οστεοκλαστική δραστηριότητα) επαναφέρουν στο φυσιολογικό τον ρυθμό αναδιαμόρφωσης του οστού. Ανεπιθύμητες ενέργειες: διάρροια, ναυτία και κοιλιακά άλγη, έλκη του οισοφάγου. Η ετιδρονάτη είναι το μόνο φάρμακο αυτής της κατηγορίας, η συνεχής και μακροχρόνια χορήγηση του οποίου μπορεί να προκαλέσει οστεομαλακία.

5

6 ΑΛΛΑ ΦΑΡΜΑΚΑ Οιστρογόνα Η πιο αποτελεσματική μέθοδος για την πρόληψη της μετεμμηνοπαυσιακής απώλειας οστικής μάζας. Όταν αρχίσει αμέσως μετά την εμμηνόπαυση προλαμβάνει την οστεοπόρωση και μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης κατάγματος του ισχίου. Καλσιτονίνη Σε μελέτες που διήρκεσαν αρκετά χρόνια φάνηκε ότι προκάλεσε μείωση της οστικής απορρόφησης, βελτίωση της αρχιτεκτονικής των οστών, μείωση του πόνου και αύξηση της λειτουργικότητας. Ασβέστιο Η συμπληρωματική χορήγηση ασβεστίου και βιταμίνης D σε άντρες και γυναίκες άνω των 65 ετών έχει δειχθεί ότι μείωσε τον κίνδυνο κατάγματος από 13 σε 6% μέσα σε διάστημα τριών ετών.