ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ ΕΤΟΣ 2016-2017 ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΛΕΣΙΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΔΡΑΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ Ι (16ος αι.-1830)

ΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΥΣΤΕΡΟ ΡΩΜΑΪΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΖΗΤΗΜΑ ΥΠΑΡΞΗΣ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΑΠΟΨΗ ΚΩΝ/ΝΟΥ ΣΑΘΑ (ΠΡΩΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗΤΗ) ΠΡΩΪΜΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΘΕΑΤΡΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΜΙΜΟΣ: ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ π. χ. ΑΝΟΙΚΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΙΔΟΣ, ΜΠΑΛΕΤΟ, ΜΟΥΣΙΚΗ, ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΦΑΝΤΑΣΜΑΓΟΡΙΚΗ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ. ΤΡΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΙΜΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ: ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ, ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΚΟΣ. ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΝΤΟΜΙΜΟΣ: ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ: ΧΟΡΕΥΤΗΣ (ΟΡΧΗΣΤΗΣ) ΚΑΙ ΧΟΡΩΔΙΑ. ΣΤΑΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΜΙΜΟ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΜΙΜΟ. ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΤΟΥΣ. ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΑ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΟΡΤΕΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΜΕ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ

ΤΟ ZHTHMA TOY ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ Π. χ. ΒΡΟΥΜΑΛΙΑ, ΚΑΛΑ(Ε)ΝΔΕΣ, ΔΙΑΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΦΩΝΗΣΕΙΣ ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΩΝ (ΑΚΤΑ): ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ. ΘΕΑΤΡΙΚΗ Η ΟΧΙ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ. ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΤΩΝ ΤΗΣ π. χ. ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΥΣ «ΤΡΕΙΣ ΠΑΙΔΕΣ ΕΝ ΚΑΜΙΝΩ», ΕΓΕΡΣΙΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ, ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΝΙΠΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΔΗ (ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ Ή ΑΡΑΤΕ ΠΥΛΑΣ) ΔΡΑΜΑΤΟΕΙΔΕΣ ΥΛΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ «ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ» ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ π. χ. «ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΧΩΝ» ΚΑΙ ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΠΑΘΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥ: ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ. ΖΗΤΗΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥΣ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ. ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ-ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΑΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ. ΝΕΑΙΡΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΟΣΧΟΥ (ΤΕΛΗ 15ου ΑΙ.) ΚΑΙ Ι ΤRE TIRANNI ΤΟΥ AG. RICCHI (1533)- E΄ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΣΟΦΙΑΝΟ ΣΕ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ. ΜΑΝΙΕΡΙΣΜΟΣ, ΜΠΑΡΟΚ: ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ ΟΡΩΝ ΚΡΗΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΟ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΚΜΗ ΚΡΗΤΗΣ. ΛΟΓΟΙ ΤΗΣ. ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ 16ο. ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ. ΛΟΓΟΙ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΚΜΗΣ ΘΕΑΤΡΟΥ. ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ. ΛΙΓΑ ΣΩΖΟΜΕΝΑ ΕΡΓΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΝΟΛΟ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ, ΕΚΤΥΠΩΣΗ ΕΡΓΩΝ- ΕΚΔΟΣΕΙΣ. ΑΡΧΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΡΙΩΝ ΕΡΓΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 17ο ΑΙΩΝΑ (ΕΡΩΦΙΛΗ Γ. ΧΟΡΤΑΤΣΗ [1637, 1676], ΒΑΣΙΛΕΥΣ Ο ΡΟΔΟΛΙΝΟΣ ΙΩ. ΑΝΔΡΕΑ ΤΡΩΙΛΟΥ [1647], Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ [1696]) ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΡΓΑ ΣΩΖΟΝΤΑΝ ΣΕ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΌ ΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΕΞΗΣ. ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 20ό ΑΙΩΝΑ. ΕΜΜΕΣΕΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ. ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΩΖΟΜΕΝΑ ΕΡΓΑ (ΕΚΤΟΣ ΕΡΩΦΙΛΗΣ). ΛΙΓΕΣ ΟΙ ΑΜΕΣΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ. ΟΙ ΕΜΜΕΣΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΑΘΜΟ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ (Π. Χ. ΠΡΟΛΟΓΟΙ, ΑΦΙΕΡΩΣΕΙΣ). ΑΙΤΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ, ΚΤΙΡΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟ

ΚΡΗΤΙΚΗ ΚΩΜΩΔΙΑ ΣΧΕΣΗ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΜΕ ΚΩΜΩΔΙΑ ΚΩΜΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΚΡΗΤΙΚΗ ΚΩΜΩΔΙΑ- ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΚΩΜΩΔΙΑ, COMMEDIA ERUDITA (ΛΟΓΙΑ ΙΤΑΛΙΚΗ ΚΩΜΩΔΙΑ 15ου ΚΑΙ 16ου ΑΙΩΝΑ), COMMEDIA DELL’ARTE ΚΑΙ ΜΕ ΠΕΖΑ ΙΤΑΛΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΕΠΙΡΡΟΗ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΑΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ ΣΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΜΟΤΙΒΑ ΤΗΣ ΠΛΟΚΗΣ- π. χ. ΜΟΤΙΒΟ ΧΑΜΕΝΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΚΩΜΩΔΙΩΝ- ΑΡΧΕΣ ΚΛΑΣΙΚΙΖΟΥΣΑΣ (ΚΛΑΣΙΚΙΣΤΙΚΗΣ) ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΙΤΑΛΙΚΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ-ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΑΚΑ ΕΡΓΑ ΣΧΕΣΗ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΚΩΜΩΔΙΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΚΡΗΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΤΥΠΟΠΟΙΗΜΕΝΑ-ΣΥΜΒΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΡΙΩΝ ΣΩΖΟΜΕΝΩΝ ΚΩΜΩΔΙΩΝ

ΚΑΤΖΟΥΡΜΠΟΣ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ, ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΕΡΓΟΥ, ΓΝΗΣΙΑ ΚΑΙ ΝΟΘΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΠΡΩΤΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΩΤΗ ΣΚΗΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ, ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΣΚΗΝΙΚΑ-ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ, ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΡΓΟΥ ΣΚΗΝΟΓΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΚΑΙ ΣΚΗΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΑ ΗΡΩΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ Ή ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΤΙΒΟ ΧΑΜΕΝΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΑΝΤΣΤΟΙΧΑ (ΠΛΑΥΤΟΣ, ΤΕΡΕΝΤΙΟΣ) ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΙΤΑΛΙΚΩΝ ΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΘΕΩΡΙΩΝ ΚΑΙ ΚΛΑΣΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

ΚΑΤΖΟΥΡΜΠΟΣ ΥΦΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΓΕΛΟΙΟ ΚΩΜΙΚΟΙ ΤΡΟΠΟΙ: ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΝΟΝΩΝ 15ΣΥΛΛΑΒΟΥ, ΕΙΡΩΝΕΙΑ-ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ, ΧΙΟΥΜΟΡ (OΠΤΙΚΟ, ΛΕΚΤΙΚΟ), ΛΕΚΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ, ΔΙΦΟΡΟΥΜΕΝΟ ΝΟΗΜΑ, ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ- ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ, ΛΕΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΒΙΑ, ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΚΑΙ ΑΡΝΗΣΗ ΗΘΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ, ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΚΑΤΖΟΥΡΜΠΟΣ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΡΝΕΙΑΣ, ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΡΟΛΟΣ ΥΠΗΡΕΤΩΝ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΣ ΥΠΗΡΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ-ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΙΤΛΟΥΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΥΟ ΚΩΜΩΔΙΩΝ ΣΧΕΣΕΙΣ ΗΡΩΩΝ, ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΔΥΑΔΕΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ Π. Χ. ΔΑΣΚΑΛΟΣ-ΓΙΑΚΟΥΜΟΣ, ΔΑΣΚΑΛΟΣ-ΚΟΥΣΤΟΥΛΙΕΡΗΣ, ΚΟΥΣΤΟΥΛΙΕΡΗΣ-ΠΟΥΛΙΣΕΝΑ, ΝΙΚΟΛΟΣ-ΚΑΤΣΑΡΑΠΟΣ, ΑΡΜΕΝΗΣ-ΜΟΥΣΤΡΟΥΧΟΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΤΗΣ ΠΛΟΚΗΣ: ΥΦΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΩΝΗΣΗ, ΤΕΛΙΚΗ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΙ ΓΑΜΟΙ, ΣΧΕΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ-ΙΔΕΩΔΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ-ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΑ

ΒΑΣΙΛΕΥΣ Ο ΡΟΔΟΛΙΝΟΣ, ΖΗΝΩΝ Α. ΒΑΣΙΛΕΥΣ Ο ΡΟΔΟΛΙΝΟΣ ΠΡΟΤΥΠΟ (IL RE TORRISMONDO TOY T. TASSO, 1587) ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΡΓΟΥ: ΕΠΙΡΡΟΗ ΑΠΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΜΠΑΡΟΚ (ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΠΑΡΟΚ), ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ, ΛΕΠΤΕΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΞΟΧΟΙ ΣΤΙΧΟΙ Β. ΖΗΝΩΝ ΠΡΟΤΥΠΟ (ZENO TOY JOSEPH SIMONS, 1631, 1648) ΠOΛΥΤΟΠΙΚΗ ΣΚΗΝΗ, ΓΡΑΜΜΙΚΗ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΚΗ ΔΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΡΑΓΩΔΙΩΝ ΜΠΑΡΟΚ, ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΘΕΑΜΑΤΙΚΟΥ, ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΣΜΟΥ, ΚΥΡΙΟ ΒΑΡΟΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ, ΜΟΥΣΙΚΗ, ΧΟΡΟ, ΠΑΝΤΟΜΙΜΑ, ΣΚΗΝΙΚΑ ΕΦΦΕ, ΜΑΧΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ ΤΟ 1683- ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΩΡΟ

ΕΡΩΦΙΛΗ ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ, ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ ΕΡΓΟΥ, ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΟΙΗΤΗ ΠΡΟΤΥΠΑ-ΣΗΜΕΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ-ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ-ΠΗΓΕΣ (ΟRBECCHE G. G. CINTHIO, 1549- PHILOSTRATO E PAMPHILA A. CAMMELLI IL PISTOIA, 1508, IL RE TORRISMONDO) ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΡΓΟΥ, ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΠΗΧΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΣΕ ΛΑΪΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ (ΚΡΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΛΟΓΗ, ΛΑΪΚΕΣ ΔΙΑΣΚΕΥΕΣ, ΛΑΪΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ) ΑΠΗΧΗΣΗ, ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΑ ΣΕ ΕΡΓΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΤΟΥ ΕΠΟΧΗ (ΚΡΗΤΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΑΙΓΑΙΟΠΕΛΑΓΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΟ ΘΕΑΤΡΟ) ΠΟΛΛΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠO ΤΟ 1637,ΕΚΔΟΣΕΙΣ 20ού ΑΙΩΝΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ 20ού ΑΙΩΝΑ (ΑΠΟ ΤΗ «ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ» Κ. ΚΟΥΝ, 1934) ΜΕΛΕΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 1870 (ΒURSIAN)

ΕΡΩΦΙΛΗ ΔΟΜΗ-ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ, ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΛΑΣΙΚΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: ΕΝΟΤΗΤΕΣ, ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ, ΣΚΗΝΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΧΟΡΙΚΩΝ (AMINTA T. TASSO, 1573, SOFONISBA G. TRISSINO, 1515) ΚΑΙ ΙΝΤΕΡΜΕΔΙΑ ΣΚΗΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΣΚΗΝΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ- ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΚΙΑΣ ΔΥΟ ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΕΡΓΟΥ ΜΕΤΡΙΚΗ ΔΟΜΗ, ΑΞΙΟΜΝΗΜΟΝΕΥΤΕΣ ΡΙΜΕΣ ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΥΨΗΛΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ (10) ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΧΑΡΟΥ: ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ

ΕΡΩΦΙΛΗ ΕΚΤΑΣΗ ΔΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΡΟΛΩΝ (ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ, ΒΑΣΙΛΙΑΣ, ΕΡΩΦΙΛΗ) ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΥΣΙΑ ΕΡΩΦΙΛΗΣ-ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ, ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΚΡΟΣ ΔΙΑΛΟΓΩΝ, ΧΑΜΗΛΗ «ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ» ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΩΝ ΤΡΟΠΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΗ ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ Π. Χ. ΣΕ ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΡΟΠΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ-ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ (ΣΧΕΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΣΚΗΝΩΝ, Π. Χ. Α΄ β΄, Β΄ β΄, Ε΄ γ΄) ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΛΑΣΙΚΙΖΟΥΣΑΣ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑΣ ΒΑΣΙΚΟΙ ΗΡΩΕΣ: ΣΤΑΣΗ ΠΑΝΑΡΕΤΟΥ, ΣΤΑΣΗ ΕΡΩΦΙΛΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΜΕ ΒΑΣΙΛΙΑ, ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΗ ΧΑΡΟΥ, ΦΙΛΟΓΟΝΟΥ ΚΑΙ ΑΣΚΙΑΣ

ΕΡΩΦΙΛΗ ΒΑΣΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΕΝΝΟΙΩΝ, ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ: ΘΑΝΑΤΟΣ-ΖΩΗ, ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ-ΑΔΗΣ-ΚΟΛΑΣΗ, ΧΑΡΟΣ-ΘΕΟΣ-ΜΟΙΡΑ (ΡΙΖΙΚΟ)-ΤΥΧΗ-ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ Ή ΣΥΝΕΧΙΣΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΘΕΪΚΟ ΣΧΕΔΙΟ-ΣΤΑΣΗ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΗΡΩΩΝ ΖΗΤΗΜΑ ΘΕΙΑΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΝΕΩΝ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΡΩΜΑΙΟ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ ΤΟΥ ΣΑΙΞΠΗΡ ΑΝΟΔΟΣ ΚΑΙ ΠΤΩΣΗ ΒΑΣΙΛΙΑ-ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΥΒΡΕΩΣ ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΠΛΟΚΗΣ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ: ΡΟΛΟΣ ΘΕΟΥ, ΑΠΟΝΟΜΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΡΑΣΗ ΧΟΡΟΥ-ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΘΕΣΗ ΓΥΝΑΙΚΑΣ, ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΝΔΡΩΝ, ΣΤΑΣΗ ΝΕΝΑΣ, ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΟRBECCHE, ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΔΥΟ ΠOIHTIKA ΚΡΗΤΙΚΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ 15ου ΑΙΩΝΑ ΑΝΩΝΥΜΟ ΕΜΜΕΤΡΟ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΜΕ ΑΡΚΕΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ: 37 ΕΚΔΟΣΕΙΣ (1696-1874) ΩΣ «ΙΣΤΟΡΙΑ» ΩΣ ΤΟ 1836- ΜΗ ΚΛΑΣΙΚΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΣΕ ΠΡΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΞΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑΣ ΑΥΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ 1855 (ΖΑΚΥΝΘΟΣ) ΠΛΑΤΙΑ ΔΙΑΔΟΣΗ ΜΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΜΕ ΕΛΛ. ΧΑΡΑΚΤΗΡ. ΘΕΑΤΡΙΚΟΤΗΤΑ ΕΡΓΟΥ, ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ: ΠΟΛΥΤΟΠΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΠΙΘΑΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ Ο ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ ΠΡΟΤΥΠΟ ΑΠΟ ΤΟ 1928 ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ L. GROTTO LO ISACH (1586)

ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΕΡΓΟΥ ΑΠΟ ΜΟΥΣΙΚΗ-ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΩΣ ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΜΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΝΩΤΕΡΟ ΑΠΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΣΥΝΥΦΑΝΣΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΡΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΡΓΟ (ΠΡΩΤΟΓΟΝΟ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ) ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ, ΟΠΩΣ ΟΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΣΗΜΕΙΑ ΚΟΡΥΦΩΣΗΣ, ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΝΤΑΣΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ, ΚΕΝΤΡΟ ΒΑΡΟΥΣ ΣΕ ΗΡΩΕΣ ΣΧΕΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΡΟΛΟΥ ΑΒΡΑΑΜ, ΣΑΡΡΑΣ, ΙΣΑΑΚ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΘΕΜΑ ΩΣ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

ΠΟΙΜΕΝΙΚΗ (ΒΟΥΚΟΛΙΚΗ) ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ. ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΩΖΟΜΕΝΑ ΕΡΓΑ. ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΚΡΗΤΙΚΑ ΕΡΓΑ (π. χ. ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ) ΤΡΕΙΣ ΒΑΣΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΑΚΜΗΣ ΒΟΥΚΟΛΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΚΡΗΤΗ ΩΣ ΒΟΥΚΟΛΙΚΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ- ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΑΣΤΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΕΙΔΟΥΣ- ΙΤΑΛΙΚΗ ΒΟΥΚΟΛΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΑ ΠΟΙΜΕΝΙΚΑ ΔΡΑΜΑΤΑ ΩΣ ΠΡΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ: ΑΜΙΝΤΑ T. TASSO (1573), PASTOR FIDO G. B.GUARINI (1590) ΑΡΚΑΔΙΑ (ΜΥΘΙΚΟΣ ΕΞΙΔΑΝΙΚΕΥΜΕΝΟΣ ΤΟΠΟΣ) ΚΑΙ ΑΡΚΑΔΙΣΜΟΣ (ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ) ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ- ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΑΠO ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ KΡHTIKH ΔIAΣΚΕΥΗ ΤΟΥ PASTOR FIDO

ΠΟΙΜΕΝΙΚΗ (ΒΟΥΚΟΛΙΚΗ) ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ L’AMOROSA FEDE ΤΟΥ Α. ΠΑΝΤΙΜΟΥ (έκδοση του 1620, ΒΕΝΕΤΙΑ). AΡΧAIOEΛΛHNIKOΣ ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΘΗΣΕΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΥ- ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΜΗΝΥΜΑ Η ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΑ (έκδοση του 1627, ΒΕΝΕΤΙΑ): ΠΟΙΜΕΝΙΚΟ ΕΙΔΥΛΛΙΟ. ΑΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΚΑΔΙΣΜΟ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΤΡΑΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΗΞΗΣ. ΔΗΜΟΦΙΛΙΑ ΕΡΓΟΥ. ΣΧΕΔΟΝ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ ΠΑΝΩΡΙΑ ΤΟΥ Γ. ΧΟΡΤΑΤΣΗ- LA CALISTO LUIGI GROTTO (1583). TΡΕΙΣ ΚΥΡΙΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΡΓΟΥ AΠΟ Κ. ΣΑΘΑ ΚΑΙ ΕΜΜ. ΚΡΙΑΡΑ (1878, 1940, 1975) ΚΑΙ ΤΡΙΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ (ΝΑΝΙΑΝΟ-[Ν], ΑΘΗΝΑΪΚΟ-[Α], ΔΑΠΕΡΓΟΛΑ-[D])

ΠΑΝΩΡΙΑ (ΓΥΠΑΡΙΣ) ΡΟΛΟΣ ΠΡΟΛΟΓΩΝ (ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ-ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ) ΚΑΙ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ (ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ- ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ). ΠΑΝΩΡΙΑ-ΑΘΟΥΣΑ-ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ-ΦΡΟΣΥΝΗ (π. χ. Β΄ 1-2, Γ΄ 3, Δ΄ 1, Ε΄ 4-5, σσ. 89-93, 126-135, 150-153, 176-177, 183-186, 189). ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΡΣΗ ΤΟΥΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ (ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ) ΣΤΟΙΧΕΙΑ: α. ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΘΕΑΣ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ, β. ΣΚΗΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ, γ. ΛΕΞΕΙΣ-ΕΝΝΟΙΕΣ, δ. ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ (Δ΄ 4, σσ. 162-164), ε. ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΕΡΩΤΑ (Ε΄ 1, σσ. 172-175), στ. ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΠΛΟΚΗΣ ΕΡΩΤΙΚΑ-ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΑ-ΜΑΓΙΚΑ ΚΑΙ ΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: α. ΡΟΛΟΣ ΦΡΟΣΥΝΗΣ, β. ΑΝΙΜΙΣΜΟΣ ΦΥΣΗΣ, γ. ΕΡΩΤΑΣ ΓΥΠΑΡΗ, δ. ΝΕΡΑΪΔΑ και ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ, ΕΠΕΝΕΡΓΕΙΑ ΘΕΟΤΗΤΩΝ (ΑΦΡΟΔΙΤΗ, ΑΡΤΕΜΙΣ), ε. ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΠΛΟΚΗΣ (π. χ. Α΄ 2-3, Β΄ 5, Δ΄ 3-4, Ε΄ 5, σσ. 66, 81, 78-79, 100, 156-158, 190)

ΚΡΗΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΘΕΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΛΟΓΙΟΥΣ 17ου ΑΙΩΝΑ ΦΑΝΑΡΙΩΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ. ΛΟΓΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΛΑΪΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ. 19ος ΚΑΙ 20ός ΑΙΩΝΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΧΗ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΔΥΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΕΠΑΝΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 20ό ΑΙΩΝΑ

ΤΟ ΑΙΓΑΙΟΠΕΛΑΓΙΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΝΕΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΘΕΑΤΡΟ 17ου ΚΑΙ 18ου ΑΙΩΝΑ ΣΥΝΔΕΣΗ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΜΕ ΟΨΙΜΟ ΜΠΑΡΟΚ, ΡΟΚΟΚΟ ΑΝΤΙΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΩΙΜΟ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ, ΚΥΡΙΩΣ ΤΩΝ ΙΗΣΟΥΙΤΩΝ, ΣΤΟΝ ΑΙΓΑΙΟΠΕΛΑΓΙΤΙΚΟ ΧΩΡΟ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 17ο ΑΙΩΝΑ ΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ (1534-1773) ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΤΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΚΕΣ

ΤΟ ΑΙΓΑΙΟΠΕΛΑΓΙΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΙΗΣΟΥΙΤΕΣ, ΦΡΑΓΚΙΣΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΥΚΙΝΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ-ΧΙΟΣ-ΣΜΥΡΝΗ-ΝΑΞΟΣ-ΣΥΡΟΣ-ΠΑΤΡΑ-ΝΑΥΠΛΙΟ. ΓΑΛΛΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ-ΣΧΟΛΗ ΑΓΙΟΥ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ ΓΑΛΑΤΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΧΙΟΥ: ΣΙΚΕΛΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ. ΡΟΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ (ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ) ΠΡΩΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΛΕΓΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΤΗ ΡΩΜΗ ΥΠΟ ΙΗΣΟΥΙΤΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ (1580). ΧΙΩΤΗΣ ΛΟΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΡΕΝΤΙΟΣ (ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ) ΠΟΛΗ: ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΑΠΌ ΤΟ 1612-1629. ΧΙΩΤΗΣ ΙΗΣΟΥΙΤΗΣ ΔΟΜΗΝΙΚΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ

ΤΟ ΑΙΓΑΙΟΠΕΛΑΓΙΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΧΙΟΣ: ΑΠΑΓΓΕΛΙΕΣ Ή ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ 1616. ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ ΜΙΧΑΗΛ ΒΕΣΤΑΡΧΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ. ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ: ΔΡΑΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΕΑ ΒΙΚΤΩΡΑ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥ. ΠΑΡΟΣ ΝΑΞΟΣ: ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΙΗΣΣΟΥΙΤΩΝ ΤΟ 1627 ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ. ΑΦΙΞΗ ΚΑΠΟΥΚΙΝΩΝ ΤΟ 1629. ΠΡΟΣΤΡΙΒΕΣ ΔΥΟ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ ΣΕ ΙΗΣΟΥΙΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 1653. ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟ 1723 ΤΗΣ ΤΡΑΓΕΔΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΙΗΣΟΥΙΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ. ΑΚΡΙΒΗΣ ΤΟΠΟΣ, ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΩΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΩΣ ΤΟ 1821 ΔΕΚΑ ΣΩΖΟΜΕΝΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ Ή ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΡΓΩΝ

ΤΟ ΑΙΓΑΙΟΠΕΛΑΓΙΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ. ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΧΙΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ. ΤΑ ΕΝΝΕΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΚΑ ΕΜΜΕΤΡΑ ΣΕ ΙΑΜΒΙΚΟ 15ΣΥΛΛΑΒΟ. ΔΙΑΦΟΡΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΟΥΣ. ΤΑ ΕΠΤΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΙΟ.ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΑΠ’ΑΥΤΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΙΕΡΕΙΣ (Μ. ΒΕΣΤΑΡΧΗΣ, ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΚΟΝΤΑΡΑΤΟΣ, ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΡΟΣΟΨΑΣ). ΔΑΒΙΔ ΤΡΙΑ ΕΡΓΑ ΣΕ ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΗ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ. ΔΥΟ ΑΠ’ ΑΥΤΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΑ (ΤΡΑΓΕΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΗΡΩΔΗΣ Ή Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ [ΣΥΜΒΑΤΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ]) ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΑΒΙΔ (ΠΕΝΤΕ ΣΚΗΝΕΣ): ΣΕ ΦΡΑΓΚΟΧΙΩΤΙΚΑ, ΜΕ ΤΡΕΙΣ ΣΚΗΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΤΑ ΙΤΑΛΙΚΑ- ΔΥΝΑΤΗ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΑΠΟΧΡΩΣΗ- ΑΡΚΕΤΑ ΛΑΪΚΟΣ ΤΟΝΟΣ-ΙΧΝΗ ΡΟΚΟΚΟ-ΕΝΤΟΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΙΚΡΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ

ΤΡΑΓΕΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟ ΠΙΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΕΜΜΕΤΡΟ ΕΡΓΟ- ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΕΝΤΕ ΠΡΟΛΟΓΟΙ, ΔΥΟ ΕΠΙΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΤΕΣΣΕΡΑ ΚΩΜΙΚΑ ΙΝΤΕΡΜΕΔΙΑ («ΔΙΛΟΥΔΙΑ») ΘΕΜΑ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΙΗΣΟΥΙΤΕΣ ΤΥΠΟΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΑ ΤΟΥ ΜΠΑΡΟΚ (ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ «ΑΙΣΙΑ» ΕΚΒΑΣΗ ΠΛΟΚΗΣ) ΣΕ ΚΛΑΣΙΚΙΣΤΙΚΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΓΛΩΣΣΑ: ΕΞΕΛΙΞΗ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΟ ΧΡΩΜΑ ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΜΕ ΑΡΚΕΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΑΚΗΣ ΠΗΓΗΣ ΓΡΑΜΜΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΣΗ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΤΗΡΗΣΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΩΝ «ΔΙΛΟΥΔΙΑ»: ΣΥΖΕΥΞΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΗΣ ΔΡΑΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑΣ, ΕΓΧΩΡΙΑΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ

ΗΡΩΔΗΣ Ή Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ ΣΕ ΠΕΖΟ ΛΟΓΟ (ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ 1650 ΚΑΙ 1750) ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΜΕ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ π. χ. ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΙΤΛΟΥ, ΠΡΟΛΟΓΟΥ, ΕΠΙΛΟΓΟΥ, ΤΕΛΟΥΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΟΥ CHRISTMAS PLAY ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΒΕΣΤΑΡΧΗ ΕΝΑ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΡΑΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΜΠΑΡΟΚ ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΛΟΚΗΣ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΤΗΣ ΧΙΩΤΙΚΗΣ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑΣ (ΦΙΛΟΤΙΜΙΑ, ΖΟΥΛΙΑ, ΟΡΓΗ, ΔΑΙΜΩΝ)-ΑΓΓΕΛΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ ΠΛΗΘΩΡΑ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ (ΟΚΤΩ) ΚΑΙ ΣΥΡΡΑΦΗ ΜΟΤΙΒΩΝ ΚΑΙ ΧΩΡΙΩΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ (π. χ. ΠΟΛΛΑ REALIA, ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΑΓΜΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΛΑΪΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ) ΓΛΩΣΣΑ: ΙΔΙΟΤΥΠΟ ΜΕΙΓΜΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗΣ ΙΔΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΧΙΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΗΣ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΩΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΔΡΑΜΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΜΠΑΡΟΚ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΚΟΚΟ ΑΦΕΤΗΡΙΑ Η ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΞΑΡΙΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ

ΤΟ ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΔΥΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 1185. ΒΕΝΕΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΕΩΣ ΤΟ 1797. ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΝΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΡΟΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. «ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ» ΡΟΠΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΤΡΕΙΣ ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ, ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΨΙΜΗ ΙΤΑΛΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ, ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ ΜΠΑΡΟΚ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ. ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΗΧΑΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΟΥ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΜΕ ΤΟ ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΟ ΘΕΑΤΡΟ. ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ π. χ. ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΒΟΥΚΟΛΙΚΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΜΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΣΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ- ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ

ΤΟ ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ ΤΟΝ 16ο ΑΙΩΝΑ. ΖΑΚΥΝΘΟΣ 1571, ΚΕΡΚΥΡΑ: 1526, 1528, 1583 17ος ΑΙΩΝΑΣ: ΕΚΔΟΣΗ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ ΤΟ 1646 ΤΗΣ ΕΥΓΕΝΑΣ ΤΟΥ Θ. ΜΟΝΤΣΕΛΕΖΕ. ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΚΑΜΩΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΕΠΑΙΝΟΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΗΜΟΥ ΝΗΣΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΖΗΝΩΝΑ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ ΤΟ 1683. ΚΕΡΚΥΡΑ: 1685-86 ΕΥΓΕΝΑ: ΠΡΟΤΥΠΑ-ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ-ΓΛΩΣΣΑ-ΔΟΜΗ-ΣΚΗΝΗ- ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ 18ος ΑΙΩΝΑΣ: ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΑΤΑ ΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ (Π. Χ. ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΙΜΠΡΕΣΑΡΙΩΝ). ΘΕΑΤΡΟ ΣAN TZIAKOMO. XΡΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΑΥΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1730 ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟ 1770. ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΜΕΛΟΔΡΑΜΑΤΟΣ (ΟΠΕΡΑΣ). ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΡΩΦΙΛΗΣ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ ΤΟ 1728 ΣΕ ΣΠΙΤΙ ΕΥΓΕΝΟΥΣ. ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 18ο ΚΑΙ 19ο ΑΙΩΝΑ: ΘΙΑΣΟΙ, ΗΘΟΠΟΙΟΙ, ΚΤΙΡΙΑ, ΚΟΙΝΟ ΘΕΑΤΡΑ ΣΕ ΚΕΡΚΥΡΑ, ΖΑΚΥΝΘΟ, ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ, ΛΕΥΚΑΔΑ. ΜΟΝΙΜΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ ΚΥΡΙΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟ Α΄ ΜΙΣΟ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ.

ΟΜΙΛΙΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΛΑΪΚΟΤΡΟΠΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΣΕ ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΛΟΓΙΟΣ ΟΡΟΣ ΙΔΙΑΖΟΥΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΘΕΤΗ ΜΟΡΦΗ ΛΑΪΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ. ΒΕΝΕΤΣΙΑΝΙΚΑ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ (ΜΠΟΜΠΑΡΙΑ- MOMARIA) ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥΣ. ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΑ ΠΙΟ ΑΓΑΠΗΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΡΕΙΣ ΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ «ΟΜΙΛΙΩΝ» Η ΤΡΙΤΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΕΚΦΡΑΣΗ Ή ΟΧΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΛΑΪΚΗ ΚΑΙ ΛΟΓΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗ ΘΕΑΤΡΟΥ

ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ: ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ, ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑΣΤΑΣΙΟΥ ΑΠΟ 1750 ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΓΚΟΛΝΤΟΝΙ: ΜΙΚΡΕΣ ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΚΩΜΩΔΙΕΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΕΣ ΚΩΜΩΔΙΕΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1798 ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΙΟΝΙΑ ΝΗΣΙΑ ΣΩΖΟΜΕΝΑ ΕΡΓΑ 18ου ΚΑΙ Α΄ ΜΙΣΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΘΕΑΤΡΙΚΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΣΕ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΕΜΠΕΙΡΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΕΡΓΩΝ Π. ΚΑΤΣΑΪΤΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΡΓΩΝ 18ου ΑΙΩΝΑ

ΚΩΜΩΔΙΑ 18ου ΑΙΩΝΑ ΠΑΡΩΔΙΑ, ΣΑΤΙΡΙΚΑ ΚΑΙ ΦΑΡΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ, ΗΘΩΝ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ COMMEDIA DEL’ARTE KAI ΛΑΪΚΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΟΜΙΛΙΩΝ» ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΩΜΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΔΟΜΗΣ: ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΛΑΡΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΣΚΗΝΩΝ ΓΛΩΣΣΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ: ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΕΝΟΣ ΑΤΟΜΙΚΟΥ Ή ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ ΗΡΩΩΝ- ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΚΡΗΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΗ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ (Β΄ ΜΙΣΟΥ) 18ου-19ου ΑΙΩΝΑ ΣΕ ΦΑΣΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΑΠΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΛΑΣΙΚΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΤΟΧΕΥΣΗ ΥΣΤΕΡΩΝ ΕΡΓΩΝ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ ΩΣ ΕΚΦΡΑΣΗ ΕΝΟΣ ΤΟΠΙΚΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ: ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΩΝ, ΦΟΡΜΑΛΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΣΤΙΧΟΥ ΚΑΙ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΗΘΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΑΣΗ

ΕΥΓΕΝΑ Θ. ΜΟΝΤΣΕΛΕΖΕ ΕΚΔΟΣΗ 1646 ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ ΤΟ 1965 ΑΠO ΤΟΝ M. VITTI ΠΡΟΤΥΠΟ Η ΙΤΑΛΙΚΗ SACRA RAPPRESENTAZIONE STELLA, TO ΠΑΡΑΜΥΘI ΤΗΣ ΚΟΥΤΣΟΧΕΡΑΣ (ΜΕ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΑΔΟΣΗ) ΚΑΙ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΑΚΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΠΡΟΪΟΝ ΜΙΑΣ ΛΑΪΚΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΜΙΜΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΚΛΑΣΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΕΥΓΕΝΑ ΣΥΓΧΥΣΗ ΟΡΩΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΙΔΟΣ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΧΡΗΣΗ ΟΡΟΥ «ΜΙΛΗΜΑ» ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΟΡΟΥΣ (π. χ. «ΣΚΗΝΗ», «ΣΗΜΕΙΩΣΗ») ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ ΜΕ ΧΑΛΑΡΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΟΛΥΤΟΠΙΚΗ ΣΚΗΝΗ (3 ΣΚΗΝΙΚΑ) ΑΝΑΛΥΣΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

Ο ΧΑΣΗΣ Δ. ΓΟΥΖΕΛΗ ΚΩΜΩΔΙΑ ΤΟΥ 1790, 1795 ΕΚΔΟΣΗ 1851 ΚΑΙ 1860- ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΡΓΟΥ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ COMMEDIA DELL’ARTE ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΥΠΟΛΟΓΙΑΣ Ή ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΗΡΩΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ ΠΛΟΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΖΕΥΞΗ ΤΟΥΣ ΚΩΜΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ (π. χ. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ) ΣΧΕΣΗ ΧΑΣΗ ΜΕ ΓΙΟΥΣ ΤΟΥ

Ο ΧΑΣΗΣ ΣΧΕΣΗ ΧΑΣΗ ΜΕ ΓΙΟΥΣ ΤΟΥ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑΣ: 1. ΠΡΟΘΕΣΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΙ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΠΛΟΚΗΣ 2. ΑΝΟΛΟΚΛΗΡΩΤΗ ΠΛΟΚΗ Ή ΑΝΟΛΟΚΛΗΡΩΤΕΣ ΥΠΟΠΛΟΚΕΣ 3. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΘΕΣΗ ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΑΣ 4. ΣΤΙΧΟΥΡΓΙΑ (ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΝΟΝΩΝ 15ΣΥΛΛΑΒΟΥ- ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΡΑ) ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ (π. χ. Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΧΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ)

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ ΟΡΙΣΜΟΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ. ΣΧΕΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ. ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΙΣΜΟΣ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΜΟΤΙΒΑ, ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ (ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ) ΚΑΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ (ΚΟΡΝΕΙΓ) ΣΕ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ ΒΟΛΤΑΙΡΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΟΧΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ ΒΙΤΤΟΡΙΟ ΑΛΦΙΕΡΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ O ΣΑΙΞΠΗΡ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΧΗ ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΙΣΜΟΥ ΜΕ ΕΚΚΟΛΑΠΤΟΜΕΝΟ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟ

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ ΔΙΑΔΟΣΗ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΙΔΕΩΝ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΘΙΣΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΙΔΡΥΣΗ ΣΧΟΛΩΝ (ΣΧΟΛΕΙΩΝ) ΚΥΡΙΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 1750 ΜΑΡΟΥΤΣΑΙΑ (ΚΑΠΛΑΝΕΙΟΣ) ΣΧΟΛΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΨΑΛΙΔΑΣ ΔΡΑΣΗ ΡΗΓΑ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΗ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΠΟΧΗΣ

ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΦΑΝΑΡΙΩΤΕΣ- ΕΠΤΑΝΗΣΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΑΓΩΓΟΙ ΕΙΣΟΔΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ ΣΕ ΦΑΝΑΡΙΩΤΙΚΟ ΧΩΡΟ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΓΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΙΤΑΛΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΗΓΕΜΟΝΙΑ, ΓΑΛΛΟΙ-ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 1770-1780 ΕΝΤΟΝΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ. ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΕΚΤΥΠΩΣΗ ΠΡΩΤΟΤΥΠΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΑΡΧΕΣ 19ου ΑΙΩΝΑ

ΚΛΗΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΦΑΝΑΡΙΩΤΙΚΕΣ ΣΑΤΙΡΕΣ ΑΧΟΥΡΙ ΤΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ (1692) ΑΛΕΞΑΝΔΟΒΟΔΑΣ Ο ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΤΣΟΥ (1785, ΕΚΔ. 1995). ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΕΡΓΟΥ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΚΟΙΝΩΝΙΑ ΦΑΝΑΡΙΩΤΩΝ. ΠΟΝΗΜΑΤΑ ΤΙΝΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ Γ. ΣΟΥΤΣΟΥ (ΒΙΕΝΝΗ, 1805) (ΤΟ ΑΣΥΛΟΝ ΤΟΥ ΦΘΟΝΟΥ, Ο ΚΑΤΗΧΟΥΜΕΝΟΣ Ή ΤΟ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΚΟΝ ΘΕΑΤΡΟΝ: ENANTION YΛΙΣΤΙΚΩΝ ΘΕΩΡΙΩΝ ΚΟΣΜΟΥ-ΦΥΣΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ- ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΗΣ ΣΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ). ΙΔΙΟΤΥΠΕΣ ΗΘΙΚΟΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΑΛΛΗΓΟΡΙΕΣ Ή ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΑΤΙΡΕΣ. ΕΠΑΝΟΔΟΣ Ή ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΑΓΑΠΙΟΥ ΧΑΠΙΠΗ (1803, 1836). ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΒΟΛΤΑΙΡΟΥ. ΚΟΡΑΚΙΣΤΙΚΑ ΙΑΚΩΒΑΚΗ ΡΙΖΟΥ ΝΕΡΟΥΛΟΥ (ΒΙΕΝΝΗ, 1813). Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΥΠΩΜΕΝΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΩΜΩΔΙΑ. ΜΟΛΙΕΡΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΧΩΡΙΣ ΜΙΜΗΣΗ ΔΟΥΛΙΚΗ. ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΣΑΤΙΡΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΟΡΑΪΚΟΥ ΓΛΩΣΣΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΑΠΛΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΡΑΗ. ΑΡΧΗ ΧΡΗΣΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΣΕ ΚΩΜΩΔΙΕΣ 19ου ΑΙ. ΩΣ ΜΕΣΟ ΚΩΜΙΚΗΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΩΣ ΠΗΓΗ ΚΩΜΙΚΩΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΩΝ.

ΕΚΔΟΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΩΝ ΕΡΓΩΝ (ΤΡΑΓΩΔΙΩΝ ΚΑΙ ΔΡΑΜΑΤΩΝ) ΠΡΩΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΡΗΓΑ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΡΑΤΖΑ (1790, 1792) ΔΡΑΜΑ ΗΡΩΙΚΟΝ ή ΑΧΙΛΛΕΥΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ (Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΛΟΥ) (ΕΚΔ. ΒΙΕΝΝΗ, 1805, ΠΑΡΑΣΤ.: ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ, 1819) ΑΣΠΑΣΙΑ Ι. ΡΙΖΟΥ ΝΕΡΟΥΛΟΥ (ΕΚΔ. ΒΙΕΝΝΗ, 1813, ΠΑΡ.: ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ, 1819) ΠΟΛΥΞΕΝΗ Ι. ΡΙΖΟΥ ΝΕΡΟΥΛΟΥ (ΕΚΔ. ΒΙΕΝΝΗ, 1814, ΠΑΡΑΣ.: ΚΕΡΚΥΡΑ, 1817, ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ, 1820, ΣΑΜΟΣ, 1828/29, ΑΘΗΝΑ, 1836/37, 1840) Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΕΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΑΙΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥ (ΕΚΔ. ΒΙΕΝΝΗ, 1816, ΠΑΡΑΣΤ.: ΟΔΗΣΣΟΣ, 1817): ΠΕΖΟ ΠΡΩΤΟΛΕΙΟ ΜΕ ΣΑΦΕΙΣ ΑΝΤΙΤΥΡΑΝΝΙΚΕΣ ΑΙΧΜΕΣ. ΜΙΚΤΗ ΓΛΩΣΣΑ. ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ. ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΣ.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΞΕΝΩΝ ΕΡΓΩΝ ΣΧΟΛΗ ΚΥΔΩΝΙΩΝ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ (1817) ΣΧΟΛΕΙΑ ΙΑΣΙΟΥ (1814εξ.) ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΤΕΡΓΕΣΤΗΣ (π. χ. 1820, ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ) ΣΕ ΑΡΧΟΝΤΙΚΑ ΦΑΝΑΡΙΩΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΣΕ ΑΙΘΟΥΣΑ ΣΤΟ ΠΕΡΑΝ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ (ΚΩΝ/ΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΖΑΜΠΕΛΙΟΥ) ΙΑΣΙΟ: ΑΞΙΟΛΟΓΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΕ ΑΥΛΗ ΑΛ. ΜΟΥΡΟΥΖΗ ΑΠΟ ΤΟ 1805 ΟΔΗΣΣΟΣ: ΑΞΙΟΛΟΓΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 1814. ΑΠΟ ΤΟ 1816 ΣΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ

ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΖΩΗ ΣΤΟ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΙΩ. ΚΑΡΑΤΖΑ (1812-1818) ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΛ. ΣΟΥΤΣΟΥ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΘΕΑΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΣΤΟΝ 18ο ΑΙΩΝΑ ΕΝΑΡΞΗ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΟ 1816/17. ΣΤ. ΚΟΜΜΗΤΑΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΘΙΑΣΟΣ ΤΟ 1817 ΑΠΟ ΡΑΛΛΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑ. Θ. ΑΛΚΑΙΟΣ ΚΑΙ Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΣ-ΑΡΙΣΤΙΑΣ ΝΕΟΣ ΘΙΑΣΟΣ ΤΟ 1819 ΑΠΟ ΑΛ. ΡΙΖΟ ΡΑΓΚΑΒΗ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΠΗΧΗΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΡΓΩΝ ΒΟΛΤΑΙΡΟΥ, ΑΛΦΙΕΡΙ, ΡΑΚΙΝΑ, ΜΕΤΑΣΤΑΣΙΟ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΑΡΙΣΤΙΑ ΣΕ ΚΕΡΚΥΡΑ ΤΟ 1825 ΚΑΙ ΣΕ ΒΛΑΧΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 1827

ΡΟΛΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΣ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΘΕΑΤΡΟΥ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΓΑΛΛΙΚΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΠΟ Κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟ, Κ. ΑΣΩΠΙΟ, Ι. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ, ΑΔ. ΚΟΡΑΗ ΘΕΑΤΡΟ «ΙΔΕΩΝ» ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΔΙΑΔΟΣΗΣ ΙΔΕΑΣ ΘΕΑΤΡΟΥ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ (ΛΟΓΙΟΙ, ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΚΟΙΝΟ) ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΔΙΟΧΕΤΕΥΣΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΜΕΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΩΝ ΣΚΗΝΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΣΕ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΗΓΕΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΟΔΗΣΣΟΥ ΚΑΙ ΜΟΛΔΟΒΛΑΧΙΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΕΛΛ. ΘΕΑΤΡΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΝΙΚΗΡΑΤΟΣ ΕΥΑΝΘΙΑΣ ΚΑΪΡΗ (1826, ΕΚΔ. ΝΑΥΠΛΙΟΥ, ΠΑΡΑΣΤ. ΣΥΡΟΥ) ΚΑΙ ΑΘΗΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΑΙ Γ. ΠΡΑΝΤΟΥΝΑ (1830) ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΕΡΓΩΝ ΕΛ. ΜΟΥΤΖΑΝ-ΜΑΡΤΙΝΕΓΚΟΥ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΕ ΤΗΝΟ (1822, ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ, 1825, ΜΕΓΑΚΛΗΣ, ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ), ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ (1826/27), ΠΑΡΟ (1834), ΣΑΜΟ (1828/29, ΠΟΛΥΞΕΝΗ), ΣΥΡΟ (ΘΙΑΣΟΣ Θ. ΚΑΪΡΗ, ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΘΙΑΣΟΣ Θ. ΑΛΚΑΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1829, ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΘΙΑΣΟΣ ΑΠΟ ΤΟ 1830, ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ)