Μαστίχα Χίου
Η αποκλειστική καλλιέργεια της μαστίχας στη Χίο, έχει εξηγηθεί τόσο από επιστημονική όσο κι από θρησκευτική άποψη.
Πολλοί είναι αυτοί που την αποδίδουν στο μικροκλίμα της περιοχής σε συνδυασμό με την σύσταση του εδάφους.
Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι οι σχίνοι ξεκίνησαν να δακρύζουν από τότε που μαρτύρησε στη Χίο ο Άγιος Ισίδωρος.
Οι πρώτες πληροφορίες για τη συστηματική οργάνωση της εμπορίας της μαστίχας, ανάγονται στην περίοδο κατοχής της Χίου από τους Γενουάτες.
Συγκεκριμένα το 1347 ιδρύθηκε στο νησί η εμπορική εταιρεία με όνομα «ΜΑΟΝΑ», η οποία αντλούσε τα κέρδη της εκτός από τους φόρους και τα εμπορικά έσοδα, από τη γεωργική εκμετάλλευση της Χίου που σχετιζόταν κατά κύριο λόγο με την μαστίχα.
Στην συνέχεια κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, το νησί απέκτησε ιδιαίτερα προνόμια χάρη στη μαστίχα, την οποία εκμεταλλευόταν αποκλειστικά οι Τούρκοι. Μάλιστα, η μαστίχα πρώτης ποιότητας προοριζόταν για το χαρέμι του σουλτάνου στην Κωνσταντινούπολη.
Αυτή η ακμή του εμπορίου της μαστίχας εξακολούθησε να υπάρχει μέχρι και τις αρχές του 20ου αι. αλλά διακόπηκε εξαιτίας του Α’ Παγκοσμίου πολέμου. Μετά τη λήξη του, η παραγωγή συνεχίστηκε, ωστόσο το προϊόν δεν μπόρεσε να αποκτήσει την προνομιούχο θέση του.
Έτσι η δυσμενής αυτή κατάσταση επέσυρε την προσοχή της πολιτείας, χάρη στην οποία το 1939 λειτούργησε για πρώτη φορά η «Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου». Από το 1997 η μαστίχα έχει χαρακτηριστεί προϊόν «Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης».