Ομάδα τοποθετήσεων: Μ. Τσακαρέστου, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Εκπαιδευτική τηλεόραση Ν. Γιαννούτσου, Πανεπιστήμιο Πατρών Χ. Κοντάκη, Μουσείο Μπενάκη Ν. Αβούρης, Πανεπιστήμιο Πατρών Συντονίζει ο Δ. Χαρίτος, Πανεπιστήμιο Αθηνών ΄ Απο την ψηφιακή εκπαίδευση στην ψηφιακή μαθησιακή επικοινωνία: έρευνα και ανάπτυξη

Tokyo: “……probably the most visually complex, electronic mediated and media saturated place in the world”

Εγκατάσταση του Lissitsky

Nam Jun Paik - Fish Flies on Sky (1985) Pre-recorded video εγκατάσταση με 88 monitors - 2 videotapes

Bruce Nauman - Video Corridor ( )

Dara Birnbaum - Rio Videowall (1989)

Robert Stern Architects - Πρόταση για το ξαναζωντάνεμα της 42ης οδού.

Το VR σύστημα προβολής (projection-based VE system) τύπου CAVE: SSVR

Εμβυθιστικό VE με το όνομα NICE, με στόχο την εκπαίδευση παιδιών στις επιπτώσεις του ηλιασμού και της βροχής στα φυτά (University of Chicago, EVL)

Εκπαίδευση παιδιών με αυτιστικό σύνδρομο κάνοντας χρήση desktop συστήματος VR: Έργο ΑΜΕΑ 21 – ΕΚΠΑ, ΓΓΕΤ.

Εικονικά Μουσεία Έργο – ΕΚΠΑ, ΓΓΕΤ.

Εικόνες από την on-line κοινωνία Alpha-World

Εικόνες από την Blaxxun

Σκηνές από την εικαστική εμπειρία εικονικής πραγματικότητας: Ephemere, Char Davies (1999)

A mobile AR game that takes place in the urban context (Piekarski & Thomas, 2002).

Μια γραφική αναπαράσταση ενός μέσου επικοινωνίας δι’ εντοπισμού, των συμμετεχόντων, των συστατικών του στοιχείων και της χρήσης του

Ολλανδική εφαρμογή που αξιοποιεί τα νέα υβριδικά περιβάλλοντα επικοινωνίας για να προωθήσει την εντοπισμένη στο γεωγραφικό χώρο κοινωνική αλληλόδραση. Οι χρήστες μπορούν να συνδυάσουν την ψηφιακή επι-σημείωση ( geo-annotation) του φυσικού χώρου με την μεταξύ τους χωρική εγγύτητα. Kolman S., “Bliin” (2007)

Δημιουργεί την αίσθηση της πανταχού παρούσας και διάχυτης χωρικής συνύπαρξης καθώς η λήψη και η διάδοση πληροφοριών κατά τη διάρκεια της μετακίνησης των χρηστών γίνεται σε αληθινό χρόνο Με την εφαρμογή “Bliin” δημιουργούνται αναρίθμητα μικρο-διηγήματα της καθημερινής ζωής και εμπειρίας

Η δυνατότητα ιδιοποίησης της χαρτογραφικής πρακτικής και της συμμετοχικής χαρτογράφησης Burns D., κ.α., “Fallen Fruit” ( 2004) Συμμετοχική χαρτογράφηση και κατηγοριοποίηση των οπωροφόρων δέντρων τα οποία βρίσκονται σε δημόσιους χώρους για την αξιοποίηση του εδώδιμου πλούτου της πόλης

Η διερεύνηση της σχέσης του ψηφιακού με τον φυσικό χώρο Hight J. & Spellman N., “34 North 118 West” Δημιουργία ενός διηγήματος το οποίο αποκαλύπτε- ται στον θεατή σύμφωνα με την περιήγησή του στο χώρο

Institute for Applied Autonomy, “iSee” (2001) Λογισμικό το οποίο βρίσκεται στο διαδίκτυο και δημιουργεί ανάμεσα σε δύο σημεία ενδιαφέροντος την διαδρομή στην οποία υπάρχουν οι λιγότερες κάμερες επιτήρησης

Επι-σημείωση προσωπικών δεδομένων Bleecker κ.α., “PDPal” ( ) “Write your own city” Διερεύνηση της δημιουργίας του προσωπικού και κοινωνικού χώρου μέσα από την αυτοβιογραφική χαρτογράφηση των καθημερινών δραστηριοτήτων των ανθρώπων και καταγραφή της προσωπικής τους εμπειρίας.

Επι-σημείωση προσωπικών δεδομένων Nold C., “Biomapping” ( ) Καταγραφή των σημείων της πόλης όπου παρατηρείται έντονη συναισθηματική φόρτιση και η συναρμογή τους σε μία συλλογική αναπαράσταση των συναισθημάτων των κατοίκων της

Καταγραφή της ενσώματης μετακίνησης των ανθρώπων Polak E. & Waag Society, “Amsterdam Real Time” (2002) Οι λευκές γραμμές αναπαριστούν τα ίχνη της πορείας που έχουν διανύσει κάτοικοι του Άμστερνταμ. Η αθροιστική τους συσσώρευση δημιουργεί με το πέρασμα των ημερών ένα μερικό χάρτη του Άμστερνταμ ο οποίος διαμορφώνεται εξ ολοκλήρου από τις κινήσεις των ανθρώπων

Καταγραφή της ενσώματης μετακίνησης των ανθρώπων Εργαστήριο Senseable City του MIT, “Real Time Rome” (2006) Αναπαράσταση των δικτύων της πληροφορίας και της επικοινωνίας, της μετακίνησης των ανθρώπων και των μέσων μεταφοράς.