ΟΡΙΣΜΟΣ – ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ - ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Παρουσίαση με θέμα: "ΟΡΙΣΜΟΣ – ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ - ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΟΡΙΣΜΟΣ – ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ - ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΟΡΙΣΜΟΣ – ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ - ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΔΗΜΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΟΣ

2 ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ: ΧΡΟΝΙΟ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΝΟΣΗΜΑ
ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ: ΧΡΟΝΙΟ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΝΟΣΗΜΑ Ο Παγκόσμιος οργανισμός Υγείας αναγνωρίζει την παχυσαρκία σαν μια παγκόσμια επιδημία και ως σοβαρό πρόβλημα για τη Δημόσια Υγεία Οι παχύσαρκοι ασθενείς έχουν αυξημένο κίνδυνο πρόωρης θνησιμότητας (WHO) Τα 2/3 των ασθενών με υπέρταση είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι (WHO) Η συχνότητα του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία 30 χρόνια λόγω της αύξησης της παχυσαρκίας (Nurses study) Ο Παγκόσμιος Oργανισμός Υγείας αναγνωρίζει την παχυσαρκία σαν τη νόσο του 21ου αιώνα

3 Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
“Αντιμετωπίζουμε μια μεγάλη επιδημία με καταστροφικές συνέπειες. Το ποσοστό της παχυσαρκίας διπλασιάζεται καθε 5 χρόνια στα περισσότερα κράτη του κόσμου λαμβάνοντας διαστάσεις παλιρροιακού κύματος για όλα τα συστήματα υγείας.” Professor Philip James Chairman of the WHO International Obesity Task Force

4 “….Καθώς το πρόβλημα διογκώνεται γρήγορα στη παιδική ηλικία….”

5

6 ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ: ΟΡΙΣΜΟΙ ΥΠΕΡΒΑΛΛΟΝ ΒΑΡΟΣ :
“ Η υπερβολική συσσώρευση λίπους (λιπώδης ιστός) μέσα στο σώμα” ΥΠΕΡΒΑΛΛΟΝ ΒΑΡΟΣ : «Πλεόνασμα σωματικού βάρους σε σχέση με το ύψος»

7 Γυναίκες Άνδρες Ποσοστό λιπώδους ιστού > 30% ΣΒ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ
Ποσοστό λιπώδους ιστού > 30% ΣΒ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ Άνδρες Ποσοστό λιπώδους ιστού > 25% ΣΒ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

8 Δείκτης Μάζας Σώματος (ΒΜΙ)
Σωματικό Βάρος BMI= Υψος2 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΒΜΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ Ελλειποβαρής < Αυξημένος Φυσιολογικού Βάρους Χαμηλός Υπέρβαρος Μέτριος Παχύσαρκος Αυξημένος Σοβαρά παχύσαρκος > Πολύ Αυξημένος Slide 3: Obesity is usually measured as body mass index (BMI) The most common measure of obesity is the body mass index (BMI). BMI is the ratio of body weight (kg) divided by height (m2). Both weight and height can be measured very simply in the clinic and the BMI determined by calculation of the formula. Using BMI, it is possible to determine obesity by reference to internationally accepted “Grades”, commencing with “normal” (Grade 0) for individuals with a BMI <25 kg/m2 and rising to “severely obese” at Grade 3 (BMI >40 kg/m2). World Health Organization, 1998 Xenical Slide Kit August Section 1 3 3

9 Η Περίμετρος Μέσης είναι Δείκτης ύπαρξης Κοιλιακού Λίπους
Γυναίκες Άνδρες cm >88 cm Αυξημένος Κίνδυνος για μεταβολικό νόσημα >102 cm Αυξημένος Κίνδυνος για μεταβολικό νόσημα Slide 5: Waistline circumference is a surrogate marker of visceral fat Waistline circumference, perhaps the simplest of all measurements, provides an accurate assessment of visceral fat mass which has been shown to be a key indicator of risk factors for major cardiovascular disease. A waistline circumference >88 cm in women and >102 cm in men reflects a significantly increased risk of developing many of the co- morbidities associated with obesity. Xenical Slide Kit August Section 1 5 5

10 ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ ?
Πολυπαραγοντικής προέλευσης μαζι με την επίδραση του γενετικού και του περιβαλλοντικού παράγοντα 60% γενετική προδιάθεση; 40% περιβαλλοντική Η σύγχρονη θεραπεία παχυσαρκίας βασίζεται στη επίδραση του περιβαλλοντικού παράγοντα 1% προκαλείται απο σπάνια γενετικά σύνδρομα και ενδοκρινικές διαταραχές

11 ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΠΑΘΕΙΕΣ & ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ
Σ. Cushing (αυξημένη κορτιζόλη – παχυσαρκία, υπέρταση, Σ.Δ. τύπου 2, οστεοπόρωση) Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (διαταραχές περιόδου, υπερτρίχωση - υπερανδρογοναιμία, παχυσαρκία στο 50%) Υποθυρεοειδισμός (μείωση BMR) Εμμηνόπαυση (έλλειψη οιστρογόνων) Γενετικά νοσήματα - παιδική ηλικία (Σ. Prader Willi – το πιο συχνό 1/10000 –15000)

12 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Δίαιτα (υπερκατανάλωση τροφής) Αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ Συνεχείς απόπειρες αδυνατίσματος (yo-yo)

13 Γεγονότα και καταστάσεις παχυσαρκία
Γεγονότα και καταστάσεις παχυσαρκία Διακοπή καπνίσματος Έντονη κοινωνική ζωή Μειωμένη φυσική δραστηριότητα Καθιστική ζωή Έντονες συναισθηματικές καταστάσεις ( stress, ανία, κατάθλιψη, μοναξιά )

14 ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ
ΗΛΙΚΙΑ Η παχυσαρκία αυξάνεται με την ηλικία (>65 ετων) ΦΥΛΟ Η παχυσαρκία ειναι πιο συχνή στις γυναίκες ΦΥΛΗ Η παχυσαρκία ειναι πιο συχνή στις μαύρες σε σχέση με τις λευκές Αμερικανίδες ΤΑΞΗ Η παχυσαρκία ειναι πιο συχνή στις χαμηλές κοινωνικές ταξεις του αναπτυγμένου κόσμου ΔΙΑΙΤΑ Η αύξηση της παχυσαρκίας στην Ιαπωνία οφείλεται στις δυτικές επιδράσεις της Ιαπωνικής δίαιτας

15 Συχνότητα Παχυσαρκίας στις ΗΠΑ From Years 1991, 1993, 1995, and 1998
< 10% 10% to 15% > 15% (Reprinted with permission from Mokdad AH, et al. JAMA. 1999)

16 Συχνότητα Παχυσαρκίας στην Ευρώπη
Ireland 31% 8% U.K. 30% 12% Netherlands 29% 10% Sweden 33% 7% Finland 33% 10% Denmark 31% 8% Belgium 31% 9% Germany 35% 11% Luxembourg 27% 9% Austria 32% 10% France 24% 7% Of particular concern is the fact that there is an alarming rise in rates of adolescent and childhood obesity. Obesity is increasing among children in all parts of Europe, a fact that should force us to adopt preventive measures if we are to avert the impending epidemic in type 2 diabetes. Martinez JA, Kearney JM, Kafatos A, et al. Variables independently associated with self-reported obesity in the European Union. Public Health Nutr 1999; 2: Greece 35% 11% Portugal 33% 9% Italy 30% 7% Spain 33% 11% Italics: Overweight Martinez JA, Public Health Nutr 1999; 2(1A):

17 HIGH PREVALENCE OF OVERWEIGHT AND OBESITY IN GREECE
AGE GROUP MEN WOMEN Overweight % Obese 20-30 30,5 11,4 16,9 7,4 31-40 38,8 27,9 29,1 15,0 41-50 43,3 26,9 32,8 20,8 51-60 42,3 29,8 36,2 33,9 61-70 40,0 28,0 32,5 44,7 Total 41,1 26,0 29,9 18,2 Data from 1st Panhellenic Epidemiological Study by H.M.A.Obesity

18 Επιπτώσεις της παχυσαρκίας
Σύνδρομο υπνικής άπνοιας Αγγειακό Εγκεφαλικό επεισόδιο Υπέρταση Δυσλιπιδαιμία Καρδιοπάθειες Χολολιθίαση Σ. Δ. τύπου 2 Οστεοαρθρίτιδα Slide 13: Consequences of obesity The slide illustrates the most common co-morbidities and risk factors associated with obesity. These range from type 2 diabetes, osteoarthritis, cancer of the breast and prostate, major cardiovascular disease, stroke and respiratory disease to gallstones and gout. In short, obesity predisposes patients to a variety of diseases and, accordingly, should be considered by the medical profession as a serious, potentially life-threatening condition rather than an affliction brought on by lack of self-control. Ορμονικές διαταραχές Καρκίνος Ουρική αρθρίτιδα Xenical Slide Kit August Section 1 13 13

19 ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ (%) ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ
ΣΔ τύπου 2 Υπέρταση Στεφανιαία νόσος Χολολιθίαση Οστεοαρθρίτιδα Καρκίνος μαστού Καρκίνος ενδομητρίου Καρκίνος παχέος εντέρου 57% 17% 30% 14% 11% Proportion of Disease Prevalence Attributable to Obesity1 Type 2 diabetes: 57% Hypertension: 17% Coronary heart disease: 17% Gallbladder disease: 30% Osteoarthritis: 14% Breast cancer: 11% Uterine cancer: 11% Colon cancer: 11% Wolf et al. Obes Res. 1998;6:

20 ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ
2.5  Ανδρες Γυναίκες 2.0    Θνησιμότητα 1.5 1.0 Πολυ χαμηλός Πολυ υψηλός Υπερβολικά υψηλός Μετριος Χαμηλός Υψηλός 20 25 30 35 40 ΔΜΣ (kg/m2) Adapted from Gray DS. Med Clin North Am. 1989; 73(1): 1–13.

21 ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑΣ
ΣΔ τυπου 2 Χολολιθιαση Υπερταση Στεφανιαια νοσος Γυναικες Ανδρες 6 6 5 5 4 4 Σχετικος κινδυνος 3 3 2 2 1 1 <21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 <21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 ΔΜΣ (kg/m2) ΔΜΣ (kg/m2) Willett WC, et al. N Engl J Med. 1999; 341: 427–434.

22 ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΝΟΣΟΣ
Σχετικός Κίνδυνος Μη Θανατηφόρων Και Θανατηφόρων ‘Ε. Μυοκαρδιου’ σε σχέση με το ΔΜΣ στις Γυναίκες 4 3 Σχετικός κίνδυνος 2 Obesity and Cardiovascular Disease1 In the Nurses’ Health Study, the incidence of coronary heart disease was studied prospectively in American female nurses 30 to 55 years of age, to test the validity of 1990 US weight guidelines, which recommend a BMI of 21 to 27 in women 35 or more years of age The relative risk for nonfatal myocardial infarction and fatal coronary heart disease increased with increases in BMI These results indicate that increasing levels of body weight within the recommended “normal range,” as well as modest weight gains after 18 years of age, appear to increase the risk of coronary heart disease in middle-aged women 1 <21 >29 BMI MI = myocardial infarction; CHD = coronary heart disease. Adapted from Willett et al. JAMA. 1995;273:

23 ATP III*: Μεταβολικό Σύνδρομο
Κεντρική Παχυσαρκία (Περίμετρος Μέσης) Άνδρες >102 cm Γυναίκες >88 cm Αυξημένα Τριγλυκερίδια (> 150 mg/dL) Χαμηλά Επίπεδα ΗDL Χοληστερόλης Άνδρες <40 mg/dL Γυναίκες <50 mg/dL Αυξημένη Αρτηριακή Πίεση (>130/>85 mmHg) Αυξημένη Γλυκόζη Νηστείας (>110 mg/dL) *Adult Treatment Panel III guideline for cholesterol management ,NCEP, Circulation 2002

24 Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΤΟΥ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ Σ.ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΤΥΠΟΥ2 ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ  Γλυκαιμία  HbA1c  Σ.Α.Π.  Δ.Α.Π.  Ολική χοληστερόλη  LDL  HDL MΕΤΡΙΑ ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ (5-10%) Obesity has been clearly and causally associated with type 2 diabetes mellitus, hypertension and dyslipidaemia. It is also well established that moderate weight loss of around 5 to 10% is associated with clinically relevant improvements in fasting glycaemia and HbA1c, systolic and diastolic blood pressure and lipid profile.

25 -58% μειωση στην εμφάνιση Σ.Διαβήτη τύπου 2
Tuomilehto J, N Engl J Med 2001;344: Knowler WC, N Engl J Med 2002;346:

26 ΜΕΙΩΣΗ ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑΝ 1-10 KG
Καρδιαγγειακη νοσος Καρκινος σχετικος με παχυσαρκια Παθησεις σχετικες με ΣΔ Ολες αιτιες Καρκινος -10 -9% -20 -20% -30 -40 -37% -44% -50 -53% -60 Am J Epidem 141: 1128 (1995)

27 ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΒΑΡΟΥΣ?
Φυσιολογικοί Παράγοντες Μείωση στην κατανάλωση ενέργειας (προσαρμοστική μείωση βασικού μεταβολισμού) Αύξηση αποθήκευσης λίπους Αυξημένη ενέργεια με τη δίαιτα Αποτέλεσμα: αυξημένη πιθανότητα επανάκτησης βάρους (Το 90% των παχυσάρκων σε 2 χρόνια) Ψυχολογικοί Ο περιορισμός των θερμίδων δεν είναι ευχάριστο γεγονός Οδηγεί σε ακόρεστη επιθυμία για φαγητό Ελλειψη αυτοπεπίθησης

28 ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ Προσληψη τροφης Καταναλωση ενεργειας
Αυξηση Βαρους Προσληψη τροφης Καταναλωση ενεργειας Προσληψη τροφης Καταναλωση ενεργειας Απωλεια Βαρους Προσληψη τροφης Καταναλωση ενεργειας

29 Επιτυχής αντιμετώπιση της παχυσαρκίας
Βάρος σώματος (kg) Φυσική εξέλιξη αύξησης βάρους Αρχικό Βάρος 1η Φάση Απώλεια Βάρους Increasing success 2η Φάση Διατήρηση Απώλειας Βάρους ΜΗΝΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΧΡΟΝΟΣ

30 ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ
Πρόληψη αύξησης βάρους Προσπάθεια διατήρησης βάρους Αντιμετώπιση νοσηρότητας της παχυσαρκίας Προσπάθεια απώλειας βάρους Adapted from WHO Technical Report Series 894

31 ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ
Υποθερμιδική Δίαιτα Αλλαγή Συμπεριφοράς/ Τρόπου Ζωής Ψυχολογική υποστήριξη Ασκηση Ιατρική υποστήριξη (Φαρμακευτική θεραπεία / Χειρουργική αντιμετώπιση) We now begin to build the concept of a multi-disciplinary approach to the management of weight and introduce the four main elements to be covered in the programme….

32 ΔΙΑΤΡΟΦΗ This information is best given by a dietician and should cover: advice on shopping and food labels meal sizes, eating patterns and planning education on food groups, food composition A point of discussion may be the availability of, or access to, dietary professionals. Another important area for consideration in discussion, are the cultural/national/regional and socio-economic issues related to food habits and eating patterns.

33 ΠΩΣ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ Η ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΥΠΟΘΕΡΜΙΔΙΚΟ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΙΟ ?
Υπάρχουν ειδικοί πίνακες υπολογισμού του βασικού μεταβολισμού με βάση την ηλικία, το ύψος και το σωματικό βάρος Προσθέτουμε 30% εως 70% του ΒΜR με βάση τη φυσική δραστηριότητα του ατόμου Απο το παραπάνω άθροισμα θερμίδων αφαιρούμε 500 εως 1000 θερμίδες και δίνουμε ενα διαιτολόγιο απώλειας βάρους με ρυθμό απώλειας 0,5 εως 1 Κg την εβδομάδα

34 ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΟΔΗΓΟΥ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ: 50% CHO, 30% ΛΙΠΟΣ, 20% ΠΡΩΤΕΙΝΕΣ
Fats, oils & sweets Use sparingly Milk, yogurt & cheese group 2-3 servings Meat, poultry, fish, dry beans, eggs & nuts group 2-3 servings Vegetable group 3-5 servings Fruit group 2-4 servings Bread, cereal, rice & pasta group 6-11 servings

35 ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
VLCD Healthy Eating Calorie Deficit 1:1 or Group Counselled Eat Less Fat or Calorie Counting Meal Replacement Meal Provision

36 ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
Many doctors will not have access to physical exercise trainers. However it may be possible to use external resources (local gyms etc) where there are trained instructors. Doctors should be encouraged to seek information on local facilities for their patients. The main areas to be addressed with the patients include: type of exercise frequency and duration of exercise sessions goal setting (making allowance for the patients’ size and other medical conditions)

37 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΦΥΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΒΑΡΟΥΣ The important point to be made here is that all and any exercise is good and patients should be encouraged to be more active ….NOT just to go to the gym for vigorous workouts. Very obese individuals experience great difficulty in moving around and many would be physically unable to engage in formal exercise. It is important to bear in mind that increases in activity will not necessarily produce significant increases in weight loss …..

38 ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ
3 εως 5 ημέρες εβδομαδιαίως (ιδανικά σε καθημερινή βάση) Αρχικώς μετρίου βαθμού* σωματική δραστηριότητα 30 – 45 min Οπως: περπάτημα, ποδήλατο, κολύμπι, οικιακή εργασία κηπουρική Για παχυσάρκους χωρίς δραστηριότητα, αρχικώς συνιστάται ήπιου βαθμού σωματική δραστηριότητα These are simple recommendations for the primary care doctor regardless of whether he has access to suitable trainers. There are questions in the HAL questionnaire which will help when discussing exercise plans with patients. For those who dislike formal exercise, other ways to increase daily activity should be explored. Very simple small ideas of improving mobility should be suggested to begin the process. Some examples of ‘Energy Burners’ are shown on the following slide. * Μετρίου βαθμού άσκηση αντιστοιχεί σε ~ 150 θερμίδες ενεργειακή κατανάλωση την ημέρα 1. NIH/NHLBI – The Practical Guide Identification, Evaluation and Treatment of overweight and obesity in adults, Oct. 2000 2. WHO Technical Report 916 Diet, Nutrition and Prevention of Chronic Diseases, 2003

39 ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ/ ΤΡΟΠΟΥ ΖΩΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ While access to the services of a psychotherapist would be ideal, this resource may be difficult to secure in the primary care setting. However behavioral change is possibly the most important element of a weight management programme and the best indicator of successful long term weight management The principles behind cognitive behavioral therapy and methods employed are reasonably straightforward and we will explore these in the next section beginning with a definition…..

40 ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ / ΑΛΛΑΓΗ ΤΡΟΠΟΥ ΖΩΗΣ
Απο τη πλευρά του θεράποντα στις επισκέψεις χρειάζεται: Δημιουργία φιλικής σχέσης / Ρεαλιστικοί στόχοι / Συχνή επαφή Συμβουλές προς τον ασθενή για αλλαγή συμπεριφοράς Αυτοέλεγχος: καταγραφή διαιτολογίου, άσκησης και βάρους Ανταμοιβή: αναγνώριση της προσπάθειας Ελεγχος: αποφυγή πειρασμών / να τρώμε σε ένα μέρος Επικέντρωση σε σημαντικά μυνήματα που έχουν σημασία NIH/NHLBI – The Practical Guide Identification, Evaluation and Treatment of Overweight and Obesity in Adults, October 2000.

41 ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Ο έλεγχος (μείωση) του σωμ. βάρους μειώνει τη κατάθλιψη και αυξάνει την αυτοεκτίμηση, ενώ η επανάκτηση του σωμ. βάρους συνοδεύεται με αντίθετα αποτελέσματα Το σύνδρομο της επεισοδιακής υπερφαγίας (Binge Eating Disorder) συνοδεύεται απο αυξημένα ποσοστά παχυσαρκίας και κατάθλιψης (Telch et al, 1988 & Marcus et al, 1988)

42 ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑΚΗΣ ΥΠΕΡΦΑΓΙΑΣ (Binge Eating Disorder)
Επαλαμβανόμενα επεισόδια υπερφαγίας (τσιμπολόγημα) Αντιληπτή απο τον ασθενή η απώλεια ελέγχου κατά τη διάρκεια του γεύματος Συχνότητα επεισοδίων υπερφαγίας τουλάχιστον 2 ανά εβδομάδα για 6 μήνες Η επεισοδιακή υπερφαγία που δεν εμφανίζεται αποκλειστικά κατά τη διάρκεια ψυχογενούς βουλιμίας

43 (ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ)
ΙΑΤΡΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ (ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ) This is the responsibility of the doctor and includes: evaluation and management of co-morbidities co-ordination of the multi-disciplinary care team tailoring of the management package, including pharmacotherapy referring severe cases to secondary care where surgery may be appropriate monitoring medical progress The medical progress of the patient can be assessed using a form as shown ..

44 ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ
Μόνο η αλλαγή τρόπου ζωής δεν είναι αποτελεσματική (υποτροπή στα 2 χρονια >90%) Η φαρμακευτική θεραπεία έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητα της στην αύξηση της απώλειας βάρους και στην μακροχρόνια διατήρηση της απώλειας σωματικού βάρους

45 ΕΝΔΕΙΞΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
ΔΜΣ  30 ΔΜΣ  27 και συνοδό μεταβολικό νόσημα (όπως, ΣΔ τύπου 2 ή/και δυσλιπιδαιμία ή/και ελεγχόμενη υπέρταση) ΣΤΟΧΟΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ Η μέτρια απώλεια βάρους (>5% & >10%) και η μακροχρόνια διατήρηση της απώλειας, διότι έχει αποδειχθεί οτι προκαλεί σημαντική βελτίωση στους μεταβολικούς παράγοντες κινδύνου, όπως ΣΔ τύπου 2, δυσλιπιδαιμία και υπέρταση

46 ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ
ΕΞΙΣΩΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ Μείωση πρόσληψης ενέργειας Αύξηση κατανάλωσης ενέργειας Πείνα Κορεσμός - Sibutramine Απορρόφηση τροφής – Orlistat Ρυθμού Βασικού Μεταβολισμού – Sibutramine National Task Force on the Prevention and Treatment of Obesity. JAMA. 1996;276:

47 absorption of fat Orlistat “Xenical” CNS acting Sibutramine “Reductil”

48 ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΟΡΛΙΣΤΑΤΗΣ
Μέσω αναστολής των γαστρεντερικών λιπασών προκαλεί μείωση απορρόφησης του λίπους της τροφής ( ~ το 1/3) 2 Το μη απορροφούμενο λίπος αποβάλλεται στα κόπρανα 2 Zhi et al. J Clin Pharmacol. 1995;35: Zhi et al. Clin Pharmacol Ther. 1994;56:82-85 Yanovski and Yanovski. N Eng J Med. Feb 2002;346:

49 ΟΡΛΙΣΤΑΤΗ : ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ (ΜΕΤΑ-ΑΝΑΛΥΣΗ 1 year studies)
Απώλεια βάρους 9% vs 5.8% (orlistat vs placebo) Επανάκτηση βάρους στα 2 χρόνια 35.2% vs 62.4% (orlistat vs placebo – διαφορά 2.5 kg) Ασθενείς με ΣΔ τύπου 2: 6.2 kg vs 4.3 kg (- 1.9 kg) Μέτρια βελτίωση μεταβολικών παραγόντων κινδύνου Λιπιδαιμικό & γλυκαιμικό έλεγχο Μέτρια συμμόρφωση στη θεραπεία S. Yanovski, J. Yanovski, N Engl J Med 2002, Vol 348, No 8:

50 ΚΛΙΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ XENDOS: ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ (4 χρόνια, 3305 ασθενείς)
Orlistat 120 mg t.i.d + lifestyle Σε συνδυασμό με αλλαγή τρόπου ζωής (υποθερμιδική δίαιτα – 800 Kcal/day και μέτρια άσκηση) Screening Baseline examinations Placebo t.i.d + lifestyle Double-blind treatment Day -21 Day -14 Day 1 Week 208 Torgerson SJ et al. Diabetes Care 2004, Vol 27(1):

51 XENDOS: ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ
Change in weight (kg) Placebo + lifestyle Xenical + lifestyle -3 -4.1 kg -6 -6.9 kg -9 Table: ETBW_B100000 p<0.001 vs placebo -12 52 104 156 208 Week Torgerson SJ et al. Diabetes Care 2004, Vol 27(1):

52 XENDOS: ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΔ ΤΥΠΟΥ 2
Incidence of T2D (%) Placebo + lifestyle Xenical + lifestyle 10 9.0% RR^ 37% 8 p=0.0032 6.2% 6 4 ^Hazard ratio reduction vs placebo plus lifestyle Table: cumrt1 2 26 52 78 104 130 156 182 208 Week Torgerson SJ et al. Diabetes Care 2004, Vol 27(1):

53 Studies in the prevention of type 2 diabetes - baseline patient characteristics
OGTT (% pts) Age BMI IGT Normal DPS DPP STOP-NIDDM XENDOS 1. Tuomilehto J et al. N Engl J Med 2001; 344: 2. DPP N Engl J Med. 2002; 346: 3. Chiasson J-L et al. Lancet 2002; 359: 4. Torgerson SJ et al. Diabetes Care 2004, Vol 27(1):

54 ΣΙΜΠΟΥΤΡΑΜΙΝΗ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ
ΣΙΜΠΟΥΤΡΑΜΙΝΗ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ • Αναστολέας Επαναπρόσληψης Σεροτονίνης και Νοραδρεναλίνης (SNRI) Δεν προκαλεί απελευθέρωση Νευρομεταβιβαστών Δεν έχει επίδραση στη ΜΑΟ Yanovski and Yanovski. N Eng J Med. Feb 2002;346:

55 ΝΕΥΡΟΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ Προ-συναπτικό άκρο νευρώνα Συναπτικό χάσμα
Μετα-συναπτικό άκρο νευρώνα Normally, monoamine neurotransmitters are released from pre-synaptic nerve terminals. They cross the synaptic cleft to stimulate receptors on the post-synaptic nerve terminals Moνοαμίνες Υποδοχέας

56 Releasing Agents Monoamine Releasing Agent Receptor

57 Αναστολή επαναπρόσληψης ( )
Αναστολή επαναπρόσληψης ( ) Monoamine Receptor

58 ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΩΣ ΔΡΩΝΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΓΙΑ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ
ΔΡΑΣΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΝΕΥΡΟΜΕΤΑΒΙΒΑΣΤΩΝ ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗΣ 5-HT NA DA 5-HT NA DA ΔΕΞΑΜΦΕΤΑΜΙΝΗ   ΦΑΙΝΤΕΡΜΙΝΗ   ΦΕΝΦΛΟΥΡΑΜΙΝΗ The very early amphetamine-like drugs were potent releasing agents leading to the release of central dopamine and noradrenaline. The next generation of anti-obesity drugs had a predominant mode of action through the release of serotonin, both centrally and almost certainly peripherally. It is almost certain that the direct releasing action of these drugs, particularly in the periphery led to some of the unwanted effects associated with the fenfluramines. Fluoxetine is indicated for the treatment of depression and is a serotonin reuptake inhibitor. It has been evaluated as a weight loss agent and produced only very short-term weight loss followed by weight regain despite continued administration of the drug. It is therefore of no proven value for weight management. Sibutramine differs from the above compounds in that it blocks the reuptake both of serotonin and noradrenaline.  ΔΕΞΦΕΝΦΛΟΥΡΑΜΙΝΗ  ΦΛΟΥΟΞΕΤΙΝΗ  ΣΙΜΠΟΥΤΡΑΜΙΝΗ  

59 ΣΙΜΠΟΥΤΡΑΜΙΝΗ (REDUCTIL)
Δεν προκαλεί απελευθέρωση νευρομεταβιβαστών Δεν έχει δράση στη Ντοπαμίνη Δεν είναι ανορεξιογόνο Δεν προκαλεί εξάρτηση Δεν προκαλεί βαλβιδιπάθειες ούτε πνευμονική υπέρταση Αυτό επιβεβαιώνεται σε κλινικές μελέτες ( ασθενείς) αλλά και από την μέχρι τώρα εμπειρία μετά την κυκλοφορία του προιόντος Cole et al, J Clin Phychopharmac 1998 Schuh et al, Psychopharmac 2000

60 ΤΟ REDUCTIL EXEI ΔΙΠΛΗ ΔΡΑΣΗ
ΑΥΞΑΝΕΙ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΡΕΣΜΟΥ ΑΥΞΑΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ (100 Κcal/μέρα) Therefore sibutramine is believed to have a dual mode of action: It decreases energy intake – by enhancing satiety and the feeling of fullness. It maintains energy expenditure – by reducing some of the decline in metabolic rate that normally follows weight loss. ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΡΟΦΗΣ(-356 Κcal/μέρα) ΣΥΓΚΡΑΤΕΙ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΚΟΥ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ

61 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ REDUCTIL ΣΤΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΡΟΦΗΣ μετά από 14 ημέρες χορήγησης
Placebo Sibutramine 2000 = kcal/μέρα * 1500 ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ (kcal) 1000 * In a further trial, patients were followed over two weeks, during which time they had been treated with sibutramine and the energy intake was recorded by detailed diet diaries and interviews. On sibutramine less food was consumed at each meal during the day; the reduced food intake was significant for both lunch and dinner, amounting to a reduction of 356 kcal per day. Rolls BJ, Shide DJ, Thorwart ML, Ulbrecht JS. Sibutramine reduces food intake in non-dieting women with obesity. Obes Res 1998; 6: 1-11. * 500 ΠΡΩΙΝΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ ΔΕΙΠΝΟ ΣΥΝΟΛΟ Rolls BJ, Obes Res 1988;6:1-11 * p<0.05

62 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΙΜΠΟΥΤΡΑΜΙΝΗΣ ΣΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΡΕΣΜΟΥ
ΠΛΗΡΩΣ ΧΟΡΤΑΤΟΣ 10 8 ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ 6 ΒΡΑΔΥΝΟ Visual analogue scale (cm) 4 ΠΡΩΙΝΟ The subjects in this study were asked to record their hunger or their fullness and a number of other psychological constructs relating to eating, at regular intervals during the day on a scale of 0-10. Breakfast caused a rise in fullness up to complete fullness; gradually that satiety or fullness decayed over the next few hours leading to lunch. Following lunch, there was again a rise in satiety, which gradually declined during the afternoon. This area under the curve provided an index of satiety. Hansen DL, Toubro S, Stock MJ, Macdonald IA, Astrup A. The effect of sibutramine on energy expenditure and appetite during chronic treatment without dietary restriction. Int J Obes Relat Metab Disord 1999; 23: 2 ΩΡΕΣ (hrs) 8 10 12 14 16 18 20 22 24 ΚΑΘΟΛΟΥ ΧΟΡΤΑΤΟΣ Adapted from Hansen DL, Int J Obes Relat Metab Disord 1999;23:

63 ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΚΟΥ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ (28 studies)
Αποτέλεσμα δράσης sibutramine -10 ΜΕΤΑΒΟΛΗ BMR (%) -20 -30 -40 10 20 30 ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ (%) Prentice et al, 1991

64 Sibutramine: επιδραση στη θερμογέννεση 5,5h μετά τη χορήγηση ,υπολογισμός με έμμεση θερμιδομετρία
Hansen et al. Am J Clin Nutr, 1998; 68: Randomized,double blind placebo study in 11 healthy vol..

65 ΣΙΜΠΟΥΤΡΑΜΙΝΗ:ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Επίδραση της Σιμπουτραμίνης στο ενεργειακό ισοζύγιο Δράση στους νευρομεταβιβαστές Αποτελεσματικότητα στην απώλεια βάρους Εγκαιρη πρόβλεψη της ανταπόκρισης στη θεραπεια Next: Weight loss success with sibutramine.

66 Philip James (Principal Investigator)
STORM STUDY 8 ΚΕΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ Sibutramine Trial in Obesity Reduction and Maintenance Philip James (Principal Investigator) (Aberdeen) Arne Astrup (Copenhagen) Jannik Hilsted (Hvidœvre) Nick Finer (Luton) Stephan Rössner (Stockholm) Peter Kopelman (London) Wim Saris (Maastricht) STORM was conducted by obesity experts at 8 European centres. Philip James (Aberdeen) was the Principal Investigator of the team that included Nick Finer and Peter Kopelman (UK), Luc Van Gaal (Belgium), Wim Saris (Netherlands), Stephan Rössner (Sweden), and Arne Astrup and Jannik Hilsted (Denmark). Luc Van Gaal (Antwerp)

67 ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΕΙΧΑΝ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ
STORM STUDY, Lancet 2000 605 ασθενείς sibutramine 10 mg 352 ασθενείς sibutramine SV BL 1 2 3 4 5 6 ΜΗΝΑΣ 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 ΜΗΝΑΣ 115 ασθενείς placebo Follow- Up ΤΥΧΑΙΟΠΟΙΗΣΗ ΕΑΝ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΑΝ >5% ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΦΑΣΗ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΕΙΧΑΝ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ James et al, Lancet 2000

68 ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΒΑΡΟΥΣ 54% ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΕΧΑΣΕ >10% ΤΟΥ ΑΡΧΙΚΟΥ ΣΩΜ. ΒΑΡΟΥΣ 94% ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΕΧΑΣΕ > 5% ΤΟΥ ΑΡΧΙΚΟΥ ΣΩΜ. ΒΑΡΟΥΣ Placebo+δίαιτα+άσκηση Sibutramine + δίαιτα+άσκηση 104 n=605 43% των ασθενών με Σιμπουτραμίνη διατήρησαν την αρχική απώλεια βάρους στο διάστημα των 18 μηνών 102 100 98 Σωματικό βάρος (Kg) 96 94 The STORM (Sibutramine Trial on Obesity Reduction and Maintenance) trial data show that weight loss was achieved with 6 months’ treatment of sibutramine and a comprehensive lifestyle management programme. At 6 months, patients were randomised either to continue with the lifestyle programme and sibutramine or to switch to a lifestyle programme with placebo in a double blind design. For those patients switched to placebo, despite the presence of the lifestyle programme weight regain was rapid over the next 18 months. Continued use of sibutramine maintained weight loss almost completely for this period of time although there was a very slight upward trend over the last 6 months. James WP, Astrup A, Finer N, Hilsted J, Kopelman P, Rossner S, Saris WH, Van Gaal LF. Effect of sibutramine on weight maintenance after weight loss: a randomised trial. STORM Study Group. Sibutramine Trial of Obesity Reduction and Maintenance. Lancet 2000; 356: 92 90 -12κιλά Mήνες 88 2 4 6 8 10 12 14 16 18 20 22 24 James WPT et al, Lancet 2000;356:

69 Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΣΙΜΠΟΥΤΡΑΜΙΝΗ ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑΚΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΣΙΜΠΟΥΤΡΑΜΙΝΗ ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑΚΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ STORM: ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΤΡΟ ΜΕΣΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ 24 ΜΗΝΩΝ [mean (+/- se)] 109 99 97 95 12 2 4 6 8 10 14 16 18 20 22 24 PLACEBO Sibutramine Adapted from James et al, Lancet 2000 107 105 ΠΕΡΙΜΕΤΡΟΣ ΜΕΣΗΣ (cm) 103 101 ΜΗΝΕΣ

70 ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΜΕ SIBUTRAMINE
ΜΕΛΕΤΗ 1 Σε επίπεδο πρωτοβάθμιας περίθαλψης ΜΕΛΕΤΗ 2 Εύρεση δοσολογίας ΜΕΛΕΤΗ 3 Μετά από δίαιτα πολύ χαμηλών θερμίδων Four trials give us some clues as to how sibutramine should be used in clinical practice. The first was a trial undertaken in general practice with modest dietetic intervention. The second trial was a sibutramine dose-ranging study over 6 months conducted in a hospital setting but with a rather simplistic dietary intervention. The third trial used a weight loss induction programme of a very low calorie diet. This had a more comprehensive diet and lifestyle programme than in the previous two studies. The fourth trial was the STORM study, which included a very comprehensive lifestyle management programme.

71 ΜΕΛΕΤΗ 1 Απώλεια βάρους σε επίπεδο πρωτοβάθμιας περίθαλψης
Placebo (n = 157) Sibutramine 10 mg (n = 154) Sibutramine 15 mg (n = 153) -2 -4 * Μέση % απωλεια βαρους -6 In the general practice trial, sibutramine was effective but the difference between the 10 mg and the placebo group was really quite small (about a 4-5% difference). The weight loss was maintained completely throughout the year but the absolute amount of weight loss was relatively limited (-1.6 kg for placebo; -4.4 kg for 10 mg; -6.4 kg for 15 mg). Smith IG, Goulder MA. Randomized placebo-controlled trial of long-term treatment with sibutramine in mild to moderate obesity. J Fam Pract 2001; 50: * -8 Μήνες θεραπείας -10 2 4 6 8 10 12 Διαιτητικές οδηγίες μέσω φυλλαδίων Smith IG, J Fam Pract 2001;50:505-12 * p < vs placebo

72 ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟ PLACEBO
EΩΣ 5 ΦΟΡΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ ΜΕ ΤO REDUCTIL ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟ PLACEBO ** >5% απώλεια >10% απώλεια ** ** * PLACEBO 10 mg 15 mg PLACEBO 10 mg 15 mg ** p < compared to placebo * p < 0.01 compared to placebo Smith IG, Goulder M J Fam Pract Jun;50(6):505-12

73 ΜΕΛΕΤΗ 2 Εύρεση δοσολογικού σχήματος
ΜΕΛΕΤΗ 2 Εύρεση δοσολογικού σχήματος Placebo (n=84) Sibutramine 10mg Sibutramine 1 mg od (n=92) -5 * 5 mg od (n=103) -10 Mean Weight Change (lb) * 10 mg od (n=95) The 6-month dose-ranging study shows that there was about a 12 pound (5.7 kg) weight loss with 10 mg. Bray GA, Blackburn GL, Ferguson JM, Greenway FL, Jain AK, Mendel CM, Mendels J, Ryan DH, Schwartz SL, Scheinbaum ML, Seaton TB. Sibutramine produces dose-related weight loss. Obes Res 1999; 7: -15 * 15 mg od (n=94) * 20 mg od (n=89) * 30 mg od (n=96) -20 3 6 9 12 15 18 21 24 Βδομάδες θεραπείας Bray GA, Obes Res 1999;7:189-98 *p<0.05

74 ΜΕΛΕΤΗ 3 Μετά από V.L.C.D. * * * * * * * * * * Placebo (n=78)
Sibutramine (n=81) VLCD 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Μήνας θεραπείας -4 (-6.9) Απώλεια βάρους (kg) -8 In the third study, patients were treated with a very low calorie diet for the first four weeks, and then a more modest, tightly supervised and individually prescribed diet for the remainder of the study. At the end of the VLCD period, patients were randomised to either sibutramine or placebo. Weight loss maintenance was quite good in those who just received placebo. But further weight loss was achieved with sibutramine; this too was maintained out to 1 year and was significantly greater than in the placebo group. Apfelbaum M, Vague P, Ziegler O, Hanotin C, Thomas F, Leutenegger E. Long-term maintenance of weight loss after a very-low-calorie diet: a randomized blinded trial of the efficacy and tolerability of sibutramine. Am J Med 1999; 106: -12 * (-12.9) * * * * * * * -16 * * * p < 0.001, comparison vs placebo Mean ± SEM Apfelbaum M, Am J Med 1999;106:179-84

75 STORM: % μεταβολή στους μεταβολικούς παράγοντες κινδύνου στους 24 μήνες
Placebo (n=103) Όλοι οι ασθενείς Sibutramine (n=323) >5% απωλεια (n=235) >10% απώλεια (n=131) 25 15 5 % Μεταβολή Tριγλυκερίδια VLDL HDL -5 These data from the STORM study confirm that the lipid effects are maintained in the long term (2 year data) and that the results are proportional to the degree of weight loss. -15 -25 Abbott Laboratories data on file unpublished from STORM study

76 STORM : ΜΕΣΗ % ΜΕΤΑΒΟΛΗ TΗΣ HDL ΣΤΟΥΣ 24 MΗΝΕΣ
21% ΑΥΞΗΣΗ HDL : 2-3 ΦΟΡΕΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΥΞΗΣΗ ΑΠΟ ΟΤΙ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ MOMO ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ STORM : ΜΕΣΗ % ΜΕΤΑΒΟΛΗ TΗΣ HDL ΣΤΟΥΣ 24 MΗΝΕΣ James et al, Lancet 2000 6 12 18 24 MHNAΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ 5 10 15 20 25 Sibutramine PLACEBO % ΜΕΤΑΒΟΛΗ HDL

77

78 ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣ (n=6360)
ΑΝΔΡΕΣ 1623 (25%) ΓΥΝΑΙΚΕΣ 4619 (75%) ΗΛΙΚΙΑ 46.9 ± 11.9 BMI 34.7 ± 5.4 Waist (cm) ± 17.7 59% ιστορικό μέχρι 5 αποτυχημένες προσπάθειες απώλειας βάρους ΥΠΕΡΤΑΣΗ 2067 (33%) σε θεραπεία 1676 (81%) ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ 1394 (22%) ΔΙΑΒΗΤΗΣ 725 (11%) σε θεραπεία 424 (58%) J. Scholze, Berlin Medical University Polyclinic, Dtsch. Med. Wochenschr. 2002

79 J. Scholze, Berlin Medical University Polyclinic, Dtsch. Med
J. Scholze, Berlin Medical University Polyclinic, Dtsch. Med. Wochenschr. 2002

80 ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣ Μεταβολές ΣΑΠ και ΔΑΠ σε σχέση με τις αρχικές τιμές σε ασθενείς υπό αγωγή με Σιμπουτραμίνη Συστολική (mmHg) Διαστολική (mmHg) AV AV Εβδομάδες AV = Admission Visit Εβδομάδες WHO/ISH Κατάταξη με βάση τις αρχικές Τιμές Α.Π. Υπερταση Σταδίου 2 (n=378) : / mmHg Υπέρταση Σταδίου 1 (n=1237) : /90-99mmHg Νορμοτασικοί (n=1644) : <140/90mmHg Scholze J, DMW 2002; 127:

81 ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣ (n=6360) ΑΡΙΣΤΗ ΑΝΟΧΗ
10% των ασθενών διακοπή λόγω κόστους και αναποτελεσματικότητας Μονο 1.8% των ασθενών αναφορά Α.Ε. Ξηροστομία (n=23) Δυσκοιλιότητα (n=22) Αυπνία (n=17) Ταχυκαρδία (n=20) J. Scholze, Berlin Medical University Polyclinic, Dtsch. Med. Wochenschr. 2002

82 Η ΑΡΧΙΚΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ ΠΡΟΔΙΚΑΖΕΙ ΤΗ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
1 3 6 9 12 -6 5-10% ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ -12 ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ(kg) 10-15% -18 Data pooled from a number of long term sibutramine trials suggest that initial weight loss in the first weeks of treatment is the most important predictor of weight loss at 1 year. Among those patients who achieved 5-10%, 10-15%, 15-20% and >20% weight loss, each group was characterised by more rapid and greater early weight loss. Finer N. Sibutramine in clinical practice. Int J Obes Relat Metab Disord 2001; 25 (Suppl 4): S12-S15. 15-20% -24 >20% -30 Finer N, Int J Obes Relat Metab Disord 2001;25 (Suppl 4):S12-S15

83 Η απώλεια βάρους σε υπέρβαρους διαβητικούς ασθενείς τύπου 2 είναι πιο δύσκολη
Μή διαβητικοί ασθενείς Διαβητικοί ασθενείς p<0.02 -4 p<0.02 p<0.01 p<0.02 -8 -12 % Μεταβολή βάρους One study conducted in obese diabetic patients and in their obese non-diabetic spouses showed that the decline in body weight following a behavioural weight loss programme was much more pronounced in the non-diabetic spouses than in the diabetic patients. Wing RR, Marcus MD, Epstein LH, Salata R. Type II diabetic subjects lose less weight than their overweight nondiabetic spouses. Diabetes Care 1987; 10: -16 -20 εβδομάδες 5 10 15 20 Adapted from Wing RR, Diabetes Care 1987;10:563-6

84 ΓΙΑΤΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ ?
Μεγαλύτερη ηλικία Συνυπάρχουσες παθήσεις (π.χ. κατάθλιψη) Πολυφαρμακία Προηγούμενες προσπάθειες απώλειας βάρους Σουλφονυλουρίες και ινσουλίνη προάγουν την αύξηση βάρους

85 Η ΜΕΙΩΣΗ 1% ΤΗΣ HbA1c ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΑΤΑ:
21% RR όλων των διαβητικών επιπλοκών 25% RR θνητότητας σχετιζόμενη με τον διαβήτη 17% RR θνησιμότητας από όλες τις αιτίες 18% RR για οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου 35% RR για μικροαγγειοπάθεια Based on UKPDS data RR:ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ

86 ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΜΕ ΣΙΜΠΟΥΤΡΑΜΙΝΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ Σ.Δ. ΤΥΠΟΥ 2
Control Sibutramine 15 mg (n=122) Υπό δίαιτα (Rissanen et al, 12 μήνες) p<0.001 (n=114) -8 (n=65) Απώλεια βάρους (%) Υπό σουλφονυλουρία (Serrano-Rios et al, 6 μήνες) In all three studies sibutramine produced a significantly greater reduction in weight thanplacebo. Weight loss appears to plateau at around 6 to 8 months and is maintained out to one year. But how does this degree of sibutramine-induced weight loss compare to weight loss that is known to produce benefit in type 2 diabetic patients? (n=60) p<0.001 -8 (n=68) Υπό μετφορμίνη McNulty et al Diabetes Care 2003, 12 μήνες (n=62) p<0.001 -8 2 4 6 8 10 12 Mήνες

87 Η ΣΙΜΠΟΥΤΡΑΜΙΝΗ ΜΕΙΩΝΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΤΗ HBA1C ΚΑΙ ΒΕΛΤΙΩΝΕΙ ΤΟ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ Ασθενείς υπο αγωγή με σουλφονυλουρία (n=134) placebo Ολοι 10% Απώλεια βάρους 0.0 -0.5 Μεταβολή της HbA1c (%) -1.0 -1.5 **p <0.01 ** -2.0 Serrano Rios et al; Role of Sib in the treatment of obese type 2 diabetic patients receiving sulphonylurea therapy Diabetes Medicine 2002,19, ,

88 Η ΣΙΜΠΟΥΤΡΑΜΙΝΗ ΜΕΙΩΝΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΤΗ HBA1C ΚΑΙ ΒΕΛΤΙΩΝΕΙ ΤΟ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ Ασθενείς υπο αγωγή με μετφορμίνη (n=195) placebo Ολοι 10% Απώλεια βάρους 0.0 -0.5 Μεταβολή της HbA1c (%) -1.0 ** -1.5 **p <0.01 -2.0 MC NULTY JS, et al, Sibutramine with metformin in type 2 diabetes, Diabetes Care, Vol 26 (1), Jan 2003

89 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΙΜΠΟΥΤΡΑΜΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑΚΗ ΥΠΕΡΦΑΓΙΑ (Binge Eating Disorder) (Randomized, double-blind, placebo-controlled study, n= 60) Μείωση σωματικού βάρους (Sibutramine 15mg vs Placebo: –7.4 Kg vs Kg) Σημαντική μείωση των ημερών με επεισόδια υπερφαγίας βάσει ερωτηματολόγιου (Binge Eating Scale- BES) και βελτίωση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με κατάθλιψη βάσει ερωτηματολογίου (Beck Depression Inventory- BDI) J.C. Appolinario et al. Arch Gen Psychiatry 2003; 60:

90 R Sari et al. Endocr. Res. 2004 May; 30 (2): 159-67
ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ (Sibutramine vs Orlistat vs Combination) 89 παχύσαρκες γυναίκες (Δ.Μ.Σ. >30) με μέτρια σωματική άσκηση (οικιακά) Χορήγηση ήπιας υποθερμιδικής δίαιτας (NHBI) Τυχαιοποίηση σε 3 ομάδες, μετά το 1ο μήνα: Ομάδα 1: Ορλιστάτη + Δίαιτα Ομάδα 2: Σιμπουτραμίνη + Δίαιτα Ομάδα 3: Συνδυασμός + Δίαιτα Παρακολούθηση για 6μήνες R Sari et al. Endocr. Res May; 30 (2):

91 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ Ποσοστά ασθενών με σημαντική απώλεια βάρους
R Sari et al. Endocr. Res May; 30 (2):

92 ΣΙΜΠΟΥΤΡΑΜΙΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ
Eπίδραση στην αρτηριακή πίεση και στην καρδιακή συχνότητα: Ασθενείς χωρίς υπέρταση Υπερτασικοί Ανεπιθύμητες ενέργειες και ασφάλεια Κλινική εμπειρία The cardiovascular effects of sibutramine have been evaluated both in patients with uncomplicated obesity and in those patients with hypertension.

93 ΔΟΣΟΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΠΙΕΣΗ (Σ.Α.Π.)
Placebo n=1944 10 mg n=1318 15 mg n=1924 20 mg n=1126 30 mg n=128 10 Sibutramine 8 6 +3.8 * Μεταβολή στη Σ.Α.Π. (mmHg) 4 +2.6 * However, if you consider the currently recommended doses of 10 and 15 mg the average increase in blood pressure in the group treated with 15 mg is around 1 mmHg. There is virtually no change in blood pressure in patients treated with 10 mg. 2 +1.0 * -0.1 -0.1 -1 Adapted from Sharma AM, Int J Obes Relat Metab Disord 2001;24 (Suppl 4): S20-S23 * p<0.05 compared to placebo

94 ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΣΤΗΝ Α.Π. ΣΕ ΠΑΧΥΣΑΡΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗ (n=1102)
Placebo (n=201) Διακεκομένη χορήγηση Sibutramine(n = 395) Συνεχής χορήγηση Sibutramine (n = 405) Συστολική Α.Π. 150 130 110 εβδομάδες Διαστολική Α.Π. These data are from a long-term study that evaluated the effect of sibutramine treatment on blood pressure over 48 weeks. They show that treatment made no change in mean blood pressure over a period of almost 1 year. But what about patients with hypertension? Wirth A, Krause J Long-term weight loss with sibutramine: a randomized controlled trial. JAMA 2001; 286: 90 70 4 8 12 16 20 24 28 32 36 40 44 48 Wirth A, JAMA 2001; 286:1331-9

95 ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΗΣ Σ.Α.Π. ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ (12 εβδομάδες, n=127)
Placebo Sibutramine 10mg 6 -2.3% -4.7% 4 Απώλεια βάρους % 2 n=59 n=54 mmHg -2 Sibutramine is not contraindicated in patients with well-controlled hypertension. Several studies have shown that sibutramine is safe, effective, and results in weight decrease in patients with well-controlled hypertension. Hazenberg BP. Randomized, double-blind, placebo-controlled, multicenter study of sibutramine in obese hypertensive patients. Cardiology 2000; 94: McMahon FG, Fujioka K, Singh BN, Mendel CM, Rowe E, Rolston K, Johnson F, Mooradian AD. Efficacy and safety of sibutramine in obese white and African American patients with hypertension: a 1-year, double-blind, placebo-controlled, multicenter trial. Arch Intern Med 2000; 160: McMahon FG, Weinstein SP, Rowe E, Ernst KR, Johnson F, Fujioka K. Sibutramine is safe and effective for weight loss in obese patients whose hypertension is well controlled with angiotensin-converting enzyme inhibitors. J Hum Hypertens 2002; 16: 5-11. Sramek JJ, Leibowitz MT, Weinstein SP, Rowe ED, Mendel CM, Levy B, McMahon FG, Mullican WS, Toth PD, Cutler NR. Efficacy and safety of sibutramine for weight loss in obese patients with hypertension well controlled by beta-adrenergic blocking agents: a placebo-controlled, double-blind, randomised trial. J Hum Hypertens 2002; 16: 13-9. -4 NS -6 Hazenberg Cardiology 2000: 94:

96 Μελέτες μεγάλης διάρκειας
Απόσυρση ασθενών λόγω α.ε. στις ελεγχόμενες μελέτες μεγάλης διάρκειας με Σιμπουτραμίνη COSTART Μελέτες μεγάλης διάρκειας Placebo (n=770) Sibutramine (n=1741) p< ΥΠΕΡΤΑΣΗ 0.6% 1.1% 0.21 ΑΙΣΘΗΜΑ ΠΑΛΜΩΝ 0.0% 0.2% 0.22 TΑΧΥΚΑΡΔΙΑ 0.0% 0.6% 0.048 This table presents a summary of patient withdrawals for cardiovascular adverse events among patients enrolled in long-term clinical trials comparing sibutramine and placebo. Despite the fact that there was a slight increase in the prevalence of withdrawal for tachycardia in patients with sibutramine, there was no significant difference in terms of hypertension, palpitations or vasodilatation. Sharma AM. Sibutramine in overweight/obese hypertensive patients. Int J Obes Relat Metab Disord 2001; 24 (Suppl 4): S20-S23. ΑΓΓΕΙΟΔΙΑΣΤΟΛΗ 0.0% 0.1% 0.48 ΣΥΝΟΛΙΚΑ 8.7% 9.0% Adapted from Sharma AM, Int J Obes Relat Metab Disord 2001;25 (Suppl 4):S20-S23 Narkiewicz K, Int J Obes Relat Metab Disord 2002;26 (Suppl 4):S38-S41.

97 Μεταβολή στην Σ.Α.Π.(mmHg)
ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΣΤΗΝ Σ.Α.Π. ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ Placebo vs Σιμπουτραμίνη (1-30mg) Placebo (n=2,255) Sibutramine (n=4,636) <5% απώλεια ή Αύξηση βάρους 4 2 >5% απώλεια βάρους >10% απώλεια βάρους Μεταβολή στην Σ.Α.Π.(mmHg) Weight loss among patients taking sibutramine appears to be accompanied by a proportional fall in blood pressure. Among those patients who did not lose weight or who lost less than 5% of their initial body weight, there is a slight increase in blood pressure in patients taking sibutramine. But once patients achieve 5% or more weight loss, there is a decline in blood pressure that correlates with the decline in weight. It may be argued that the decrease in blood pressure in patients treated with sibutramine is less than subjects who achieved such a weight loss by diet alone. From this meta-analysis of various clinical trials (duration: 3 months to 2 years; doses: 1 mg-30 mg), only 22% of patients taking placebo achieved weight loss of more than 5% in comparison to more than 50% of those who were taking sibutramine This difference is even bigger in the group of patients who lost more than 10% of their weight. Sharma AM. Sibutramine in overweight/obese hypertensive patients. Int J Obes Relat Metab Disord 2001; 24 (Suppl 4): S20-S23. -2 -4 -6 Sharma AM, Int J Obes Relat Metab Disord 2001;25 (Suppl 4):S20-S23

98 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η Σιμπουτραμίνη προκαλεί σημαντική απώλεια βάρους σε ασθενείς με συνυπάρχουσες παθήσεις Η απώλεια βάρους με Σιμπουτραμίνη οδηγεί σε σημαντική βελτίωση των μεταβολικών παραγόντων κινδύνου του Μεταβολικού Συνδρόμου:  Σπλαχνικού λίπους  Tριγλυκερίδια  HDL χοληστερόλη  HbA1c  ουρικό οξύ In conclusion, it is clear that sibutramine produces significant weight loss in obese patients who have comorbidities. Furthermore, sibutramine induced weight loss results in significant reductions in a cluster of clinically relevant metabolic risk factors. Specifically, it results in: reduced visceral fat decreased triglyceride levels increased HDL-cholesterol concentrations decreased glycosylated haemoglobin levels decreased uric acid concentrations. Achieving these metabolic benefits in these at-risk patients in the long run is likely to have a significant impact on mortality rates.

99 Η ΣΙΜΠΟΥΤΡΑΜΙΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ
Περισσότεροι από 14 εκατομύρια χρήστες > ασθενείς σε κλινικές μελέτες Γνωστό προφίλ ανεπιθύμητων ενεργειών (ξηροστομία, δυσκοιλιότητα, αυπνία) Καλή ανοχή Το ποσοστό των ασθενών στις κλινικές μελέτες που διακόπτει τη θεραπεία λόγω α.ε είναι παρόμοιο με αυτό του placebo

100 ΔΟΣΟΛΟΓΙΚΟ ΣΧΗΜΑ 1 κάψουλα των 10 mg ,μια φορά την ημέρα (συνήθως πρωί,ολόκληρη με ένα ποτήρι νερό) Σε ασθενείς με μη ικανοποιητική ανταπόκριση (δηλ <2 kg σε 4 εβδομάδες) η δόση μπορεί να αυξηθεί σε 1 καψάκιο 15mg,υπό την προπόθεση ότι το Reductil 10mg υπήρξε καλά ανεκτό Επίσης μπορεί η δόση να αυξηθεί σε15mg και σε ασθενείς με καλή ανταπόκριση υπό την προπόθεση ότι το Reductil 10mg υπήρξε καλά ανεκτό Sibutramine Summary of Product Characteristics (SmPC)

101 ΔΕΝ ΕΝΔΕΙΚΝΥΤΑΙ Η ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
Ψυχιατρική νόσος / ταυτόχρονη χρήση ή χρήση τις τελευταίες 2 βδομάδες αναστολέων ΜΑΟ ή άλλων κεντρικώς δρώντων φαρμάκων για την αντιμετώπιση ψυχικών διαταραχών (αντικαταθλιπτικών, αντιψυχωσικών) ή τρυπτοφάνης(για διαταραχές ύπνου) Ιστορικό Στεφανιάιας νόσου,συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας,ταχυκαρδίας, περιφερικής αρτηριακήςς αποφρακτικής νόσου,αππυθμίας ή εγκεφαλοαγγειακής νόσου Ανεπαρκώς ελεγχόμενη υπέρταση(>145/90mmHg) Υπερθυρεοειδισμός/ Φαιοχρωμοκύττωμα Κύηση,γαλουχία κλπ Sibutramine Summary of Product Characteristics (SmPC)

102 1 χρόνος με βάση την παρούσα έγκριση (FDA 2 χρόνια)
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ 1 χρόνος με βάση την παρούσα έγκριση (FDA 2 χρόνια) Η θεραπεία να διακόπτεται σε : απώλεια <5% του αρχικού βάρους στο τρίμηνο Σε ασθενείς που ξαναπαίρνουν >3 kg μετά την αρχική απώλεια Sibutramine Summary of Product Characteristics (SmPC)

103 (Χειρουργική αντιμετώπιση)
ΙΑΤΡΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ (Χειρουργική αντιμετώπιση) This is the responsibility of the doctor and includes: evaluation and management of co-morbidities co-ordination of the multi-disciplinary care team tailoring of the management package, including pharmacotherapy referring severe cases to secondary care where surgery may be appropriate monitoring medical progress The medical progress of the patient can be assessed using a form as shown ..

104 ΕΝΔΕΙΞΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΔΜΣ >40 ή ΔΜΣ >35 με επιπλοκές
Vertical Banded Gastroplasty Roux-en-Y Gastric Bypass Gastric Banding

105 Μελέτη SOS: Swedish Obese Subjects ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ
-0.3 -22.6 -16.2 0.8 -25 -20 -15 -10 -5 5 % Weight change (mean) Control Surgical 2 Years 6 Years Agren G, et al., IJO (2002) 26:

106 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ This is the responsibility of the doctor and includes:
evaluation and management of co-morbidities co-ordination of the multi-disciplinary care team tailoring of the management package, including pharmacotherapy referring severe cases to secondary care where surgery may be appropriate monitoring medical progress The medical progress of the patient can be assessed using a form as shown ..

107 Το φορτίο ενός παχύσαρκου
ΙΑΤΡΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΕΕ Απνοια ύπνου Οισοφαγίτιδα Στεφανιαία νόσος Υπέρταση ΣΔ τύπου 2 Οστεοαρθρίτιδα Ουρική αρθρίτιδα ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ Κοινωνική απομόνωση Μείωση επαγγελματικών προσδοκιών Ελλειψη αυτοεκτίμησης Εφιδρώσεις Δύσπνοια Ροχαλητό Κακή ποιότητα ζωής

108 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η παχυσαρκία χρειάζεται μακροχρόνια θεραπεία και αντιμετώπιση, όπως ο Σ.Δ. τύπου 2 και η υπέρταση1 Μέτρια απώλεια βάρους (5% με 10%) προσφέρει σημαντικά κλινικά οφέλη Χρειάζεται μια πειθαρχημένη θεραπεία κατα τη διάρκεια ολης της ζωης ‘ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ /ΑΛΛΑΓΗ ΤΡΟΠΟΥ ΖΩΗΣ’ 1. Atkinson. Ann Intern Med. 1993;119(7 pt 2): Bray. Ann Intern Med. 1993;119(7 pt 2): Rationale for Obesity Treatment2-6 Obesity is a chronic disease associated with many health risks Obesity requires long-term treatment – Similar to Type 2 (non-insulin-dependent) diabetes3 Moderate weight losses (5% to 10%) offer proven clinical benefits2 Moderate, sustainable weight losses can be achieved3 – Multidisciplinary treatment strategies are important – Drug therapy can produce significant weight loss5 – Lifelong treatment may be necessary3,4

109 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Π.Ο.Υ. = αντιμετώπιση με συνδυασμό κατάλληλου διαιτολογίου, άσκησης και φαρμακευτικής θεραπείας όταν κρίνεται απαραίτητη This information is best given by a dietician and should cover: advice on shopping and food labels meal sizes, eating patterns and planning education on food groups, food composition A point of discussion may be the availability of, or access to, dietary professionals. Another important area for consideration in discussion, are the cultural/national/regional and socio-economic issues related to food habits and eating patterns.

110 Η ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ
Després JP et al.: BMJ 2001;322:716

111 ΟΙ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΩΝ
Reference: Ziegler O, Meyer L, Guerci B et al.

112 ΜΗ ΕΦΙΚΤΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ FASHION MODEL vs ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ*
Average Fashion Model Average Woman ΥΨΟΣ ΒΑΡΟΣ BMI 5' 9" 110 lb 16.3 5' 4" 142 lb 24.3 Unrealistic Goals: Average Fashion Model vs Average Woman* The image of the ideal body type portrayed by the fashion industry represents an unrealistic goal for women Compared with the average woman, the average fashion model: – Is 12.70cm taller – Weighs 14.52kg less – Has a BMI that is 8 kg/m2 lower *Written communication from TA Wadden, PhD, July 1997. BMI = body mass index - Δείκτης Μάζας Σώματος.

113 ΣΩΣΤΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ (Mechanism)
‘Medicalise’ the problem Motivate Establish individual responsibility Focus Set individual long-term targets Reinforce Provide means Measure Use individualised objective measures

114

115 ΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΩΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΤΡΩΓΑΜΕ ΓΙΑ
There was a time when man ate to live. Today it seems as if we would rather live to eat. ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ