ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

Ναρκωτικά Είναι ουσίες ποικίλης χημικής δομής που επιδρούν στο ΚΝΣ (είτε διεγερτικά είτε κατασταλτικά), μεταβάλλουν την θυμική κατάσταση του ατόμου, και προκαλούν εξάρτηση ποικίλου βαθμού, ψυχική ή και σωματική. Λόγω της αντίφασης που προκύπτει, από το ότι υπάρχουν ουσίες με διεγερτική δράση που χαρακτηρίζονται «ναρκωτικά» στη διεθνή βιβλιογραφία, χρησιμοποιείται το ορθότερο «εξαρτησιογόνα φάρμακα»

Εξάρτηση Η κατάσταση, ψυχική ή σωματική, που εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της επίδρασης μιας ουσίας και χαρακτηρίζεται από ποικιλία εκδηλώσεων, κυρίως όμως από τη διάθεση για την συνέχιση λήψεως με σκοπό την επανεκδήλωση των φαρμακολογικών της ενεργειών ή και την αποφυγή δυσάρεστων συμπτωμάτων που ενδεχομένως προκαλούνται όταν απέχει το άτομο από την χρήση της. Τα χαρακτηριστικά της εξάρτησης διαφέρουν ανάλογα με την ουσία που την προκαλεί.

Εθισμός Είναι το φαινόμενο της προοδευτικής μεταβολής της ευαισθησίας ενός βιολογικού συστήματος σε μια ουσία που λαμβάνεται κατ’ επανάληψη, με τρόπο που να επαναλαμβάνεται το αυτό αποτέλεσμα μόνο μετά από προοδευτική αύξηση της δόσης. Εθισμός δεν εγκαθίσταται με όλα τα ναρκωτικά, και στις υπόλοιπες εξαρτησιογόνες ουσίες η εξάρτηση φέρει την μορφή της απλής συνήθειας, που εκδηλώνεται, όμως, στο άτομο με κυρίαρχο χαρακτήρα.

ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΡΑΣΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΡΑΣΗ

Ψευδαισθησιογόνα-παραισθησιογόνα Κάνναβις LSD Άλλα: Ψιλοκίνη, Ψιλοκυβίνη: Προϊόντα μυκήτων Βουφοτενίνη: Από αδένες ορισμένων βατράχων και από κάποια φυτά Μεσκαλίνη: Στον φλοιό διαφόρων ειδών κάκτου (κάκτος Peyote) Φαινκυκλιδίνη (PCP): Συνθετικό προϊόν

βουφοτενίνη ψιλοκυβίνη

Κατασταλτικά του ΚΝΣ Βαρβιτουρικά Βενζοδιαζεπίνες Οινόπνευμα χλωροδιαζεποξείδιο

Διεγερτικά του ΚΝΣ Κοκαΐνη Αμφεταμίνες

Οργανικοί διαλύτες και ατμοί Ορισμένοι υδρογονάνθρακες της αρωματικής και της αλειφατικής σειράς που ασκούν ευφοριστική και εξαρτησιογόνο δράση τολουόλιο

Κατ’ εξοχήν ναρκωτικά-ναρκωτικά αναλγητικά Μορφίνη Ηρωίνη Μεθαδόνη Μεπεριδίνη Πενταζοκίνη Φαιντανύλη πενταζοκίνη

ΚΑΝΝΑΒΙΣ

Λαμβάνεται από διάφορες ποικιλίες του φυτού Cannabis sativa (π. χ Λαμβάνεται από διάφορες ποικιλίες του φυτού Cannabis sativa (π.χ. var indica)

Δράση Κύρια δραστική ουσία θεωρείται η Δ9-Τετραϋδροκανναβινόλη (THC), αφού δεν έχει ακόμα διαπιστωθεί εάν οι ενέργειες που εκδηλώνονται με το κάπνισμα είναι αποτέλεσμα και άλλων συστατικών Η ουσία αυτή προκαλεί ευφορία που ακολουθείται από υπνηλία και χαλάρωση. Οι δράσεις εξαρτώνται από την περίσταση-κοινωνικό χώρο που γίνεται η χρήση Η THC αναστέλλει την βραχυχρόνια μνήμη και την νοητική δραστηριότητα, μειώνει την μυϊκή ισχύ και εμποδίζει τις κινητικές δραστηριότητες που απαιτούν μεγάλη επιδεξιότητα, όπως την οδήγηση Αυξάνει την όρεξη, προκαλεί ξηροστομία, οπτικές ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις και επίταση της αισθητικής δραστηριότητας. Ο μηχανισμός δράσης της είναι άγνωστος.

τετραϋδροκανναβινόλες

Ανεπιθύμητες Ενέργειες Τα προϊόντα της καννάβεως δεν προκαλούν άμεσα τον θάνατο με την έννοια της οξείας δηλητηριάσεως Τοπικές: Ερεθισμός αναπνευστικού βλεννογόνου, βήχας (επί καπνίσματος), διαρροϊκό σύνδρομο που μεταπίπτει σε δυσκοιλιότητα Εξ απορροφήσεως: Αύξηση καρδιακού ρυθμού, αρτηριακής πιέσεως, σε μεγάλες δόσεις τοξική ψύχωση (αμφισβητούμενη)

Χασισική μέθη Ο χρήστης χωρίς να απολέσει εντελώς την συνείδηση του περιβάλλοντος αναπτύσσει προοδευτικά διάθεση για πανανθρώπινη σχέση και επικοινωνία Εκδηλώνονται ακόμα τάσεις προσήλωσης σε δυσδιάκριτες λεπτομέρειες του περιβάλλοντος, παραισθήσεις, μεταβολή στην αίσθηση του χώρου Αρχικώς επέρχονται ζάλη, ναυτία, εμετός, επακολουθεί ανησυχία και ψευδαισθησιακό παραλήρημα δυσάρεστου περιεχομένου Ο ύπνος είναι συνήθως ταραχώδης λόγω εφιαλτικών ονείρων, κατά την διάρκεια των οποίων μπορεί να εμφανιστούν επιληπτοειδείς σπασμοί Ο χρήστης μπορεί να γίνει επιθετικός ή και επικίνδυνος.

Εξάρτηση Η εξάρτηση (τύπου χασίς) χαρακτηρίζεται από την διάχυτη επιθυμία για την συνέχιση λήψης με σκοπό την επανεμφάνιση των ενεργειών της ουσίας (ψυχική εξάρτηση) Σωματική εξάρτηση και στερητικά φαινόμενα απουσιάζουν Εφόσον δεν υπάρχει θέμα ανοχής, η διάθεση αύξησης της δόσης είναι από μικρή έως και μηδαμινή

LSD (ΔΙΑΙΘΥΛΑΜΙΔΙΟ ΤΟΥ D-ΛΥΣΕΡΓΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ)

Ημισυνθετικό προϊόν του λυσεργικού οξέος που παραλαμβάνεται από την ερυσιβώδη όλυρα (το σκληρώτιο του μύκητα Claviceps purpurea)

Δράση Κατ’ εξοχήν παραισθησιογόνο που εκδηλώνει την φαρμακολογική ενέργειά του σε αρκετά μικρές δόσεις Οι δράσεις του περιλαμβάνουν διαταραχές του θυμικού και της συμπεριφοράς και διαταραχές των αισθήσεων Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η ουσία αυτή προκαλεί διαταραχές στο χρώμα, στο χώρο και στο χρόνο, και το «ονειρικό ταξίδι» αποτελεί την κλινική τους έκφραση Προκαλεί σοβαρές χρωμοσωμικές βλάβες με επιπτώσεις και στους απογόνους Επηρεάζει και το ΑΝΣ με προεξάρχουσα δράση στο συμπαθητικό, όπως εκσεσημασμένη μυδρίαση, υπερθερμία, ανόρθωση των τριχών, υπεργλυκαιμία, ταχυκαρδία και υπέρταση

λυσεργικό οξύ

Ανεπιθύμητες ενέργειες οξείες αντιδράσεις-κρίσεις πανικού ανάδρομα βιώματα (flashbacks) παρατεταμένες ψυχώσεις (παράνοια ή σχιζοφρένεια) 

Τα ανάδρομα βιώματα διακρίνονται περαιτέρω Α. Αντίληψης: Το άτομο βλέπει έντονα χρώματα και ακούει ήχους από προηγούμενα «ταξίδια» του Β. Σωματικό: Το άτομο έχει παραισθήσεις και ταχυκαρδία Γ. Συναισθηματικό-συγκινησιακό: Εμφανίζονται αισθήματα μοναξιάς, πανικού και κατάθλιψης, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και στην αυτοκτονία

ΑΜΦΕΤΑΜΙΝΕΣ

Η αμφεταμίνη είναι χημικώς η β-φαίνυλο-ισοπροπυλαμίνη, συνθετική ουσία με συμπαθητικομιμητική δράση.

Μηχανισμός δράσης Προκαλούν έντονη διέγερση του ΚΝΣ: απελευθερώνοντας κατεχολαμίνες στους κεντρικούς συναπτικούς χώρους αναστέλλοντας την επαναπρόσληψή τους από τις νευρικές απολήξεις

Δράσεις Ανορεξιογόνος και ευφορική δράση Ανοχή και εξάρτηση σε αυξημένη ημερήσια χρήση ΤΟΞΙΚΗ ΨΥΧΩΣΗ μετά από μήνες, που ονομάζεται αμφεταμινική ψύχωση

Ενδείξεις Σήμερα, η χρήση τους έχει περιοριστεί στην ναρκοληψία, στην βραχυχρόνια αντιμετώπιση της παχυσαρκίας και στην υπερκινητικότητα των παιδιών, κυρίως λόγω της εξαρτησιογόνου δράσης που εμφανίζει σε χρόνια χρήση, αλλά και εξαιτίας της υπερευαισθησίας που πολλά άτομα παρουσιάζουν προς αυτήν

Αμφεταμινική ψύχωση Εκδηλώνεται με ευφορία, ψευδαισθήσεις και απώλεια βάρους. Η ευφορία αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τη διάδοση της τοξικομανίας των αμφεταμινών, ενώ οι ψευδαισθήσεις, ακουστικές ή και οπτικές, είναι κατά κανόνα δυσάρεστες και εμφανίζονται σε χρόνιους χρήστες ή μετά από την εφάπαξ λήψη μεγάλης δόσης (οπτικές). Η ψύχωση συνήθως δεν διαρκεί περισσότερο από μια εβδομάδα με τις ψευδαισθήσεις να υποχωρούν πρώτες.

φενφλουραμίνη

Κλινικές εκδηλώσεις οξείας δηλητηρίασης Πνευματική διαύγεια, πνευματική υπερένταση, αϋπνία, κεφαλαλγία, ανορεξία, σε μεγαλύτερες δόσεις μπορεί να εμφανισθούν αύξηση της πίεσης, ταχυκαρδία, εφίδρωση, προκάρδιο άλγος, άγχος, σπαστικά «τικ», αιμωδίες των άκρων, αύξηση των αντανακλαστικών, υπερκινητικότητα, σύγχυση, υπέρταση, ταχύπνοια, παραλήρημα, μανία, αρρυθμίες, σπασμούς, κώμα Το χαρακτηριστικότερο σημείο δηλητηρίασης είναι η εμφάνιση υπερπυρεξίας, οπότε και η θερμοκρασία του σώματος μπορεί να υπερβεί ακόμα και τους 43ο C

Ανοχή – Εξάρτηση Σε συχνή χρήση, αναπτύσσεται ανοχή σε πολλές από τις κεντρικές δράσεις των αμφεταμινών, όπως στην ανορεξιογόνο και την ευφοριστική δράση, με αποτέλεσμα οι χρήστες να αυξάνουν την δόση τους κατά εκατοντάδες mg κάθε μέρα Μετά από συνεχή χρήση αυτών των ουσιών για μήνες, μπορεί να εμφανισθεί τοξική ψύχωση, ενώ καθώς ο ουδός των σπασμών βαίνει συνεχώς μειούμενος με τον καιρό, ο κίνδυνος πρόκλησης θανατηφόρας αντίδρασης αυξάνεται επικίνδυνα

Θεραπεία Μείωση απορρόφησης φαρμάκου Επιτάχυνση απέκκρισης φαρμάκου, με αναγκαστική όξινη διούρηση Αντιμετώπιση υπερθερμίας (χορήγηση ντιπυρετικών) Αντιμετώπιση επεισοδίων σπασμών Αντιμετώπιση πίεσης αίματος Αντιμετώπιση αρρυθμιών Χορήγηση δανδρολένης (ειδικό φάρμακο κατά της κακοήθους υπερπυρεξίας)

ΚΟΚΑΪΝΗ

Η κοκαΐνη λαμβάνεται από τα φύλλα του φυτού Erythroxylon coca, θάμνου αυτοφυούς της Νοτίου Αμερικής, ανέκαθεν δε χρησιμοποιούνταν από τους ιθαγενείς σαν ευφραντικό μέσο (δια της μάσησης των φύλλων του φυτού)

Μηχανισμός δράσης Αναστολή της επαναπρόσληψης πολλών νευρομεταβιβαστών, κυρίως όμως της ντοπαμίνης, της νορεπινεφρίνης και της σεροτονίνης

Δράση Ως αποτέλεσμα αυτών των δράσεων παρουσιάζονται: ελαφρά διέγερση του ΚΝΣ (σε μικρές δόσεις), διέγερση της κινητικής σφαίρας του εγκεφάλου (σε μεγάλες δόσεις), τονικοκλονικοί σπασμοί (σε υπερβολικές δόσεις)

Δράση Η τοπική αναισθητική της ιδιότητα ίσως να οφείλεται σε παρεμπόδιση από την ουσία της εκπόλωσης της κυτταρικής μεμβράνης. Η ουσία αυτή μειώνει το αίσθημα της κοπώσεως και αυξάνει τη μυϊκή δράση και γι’ αυτό μάλλον χρησιμοποιήθηκε αρχικά. Σήμερα, η ευρεία διάδοσή της οφείλεται κυρίως στις ψυχότροπες ιδιότητές της, που περιλαμβάνουν αίσθημα ανωτερότητας, διαύγειας πνεύματος, ισχύος, και φυσικά ευφορίας.

Κλινικές εκδηλώσεις οξείας δηλητηρίασης: Σε λήψη μικρών δόσεων παρατηρούνται ταχυκαρδία, ταχύπνοια, ωχρότητα προσώπου, μυδρίαση, εμβοές των ώτων, υπερκινητικότητα, απτικές και οπτικές παραισθήσεις, διέγερση, ευφορία, κοινωνικότητα Σε μεγαλύτερες δόσεις τα παραπάνω συμπτώματα καθίστανται εντονότερα, εμφανίζονται διαταραχές του σφυγμού, λιποθυμίες, σπασμοί, υπερθερμία Λήψη πολύ υψηλών δόσεων επιφέρει άμεσα σπασμούς, αναπνευστική και κυκλοφορική ανεπάρκεια, ή και άμεση μυϊκή παράλυση, που οδηγούν στο θάνατο

Χρόνια δηλητηρίαση (κοκαϊνομανία): Κατά την μύηση του ατόμου στην χρήση κοκαΐνης, η ευφορική της δράση δεν εκδηλώνεται, παρά μόνο αργότερα, όπου ο χρήστης αισθάνεται ψυχική και σωματική ευεξία, αφού οι κινήσεις φαίνονται ευκολότερες, ιδέες κατακλύζουν το νου, εντείνεται η γενετήσια επιθυμία (ιδίως σε γυναίκες), το κοινωνικό περιβάλλον φαίνεται πιο φιλικό Προοδευτικά η λήψη της ουσίας καθίσταται απαραίτητη για να διατηρούνται τα ευχάριστα αισθήματα του χρήστη, ενώ ταυτόχρονα εγκαθίσταται ανοχή στις δράσεις της

Χρόνια δηλητηρίαση (κοκαϊνομανία): Η ημερήσια δόση αυξάνεται με μεγάλους ρυθμούς και στα διαστήματα που υπάρχει έλλειψη το άτομο περιπίπτει σε σωματική και πνευματική κατάπτωση Η συνεχής χρήση κοκαΐνης οδηγεί σε απίσχνανση, ανορεξία, δυσπεψία, καταστολή της γενετήσιας λειτουργίας, εξασθένιση της μνήμης, ανησυχία, αϋπνίες Ο χρήστης καταλαμβάνεται από αδιαφορία για το περιβάλλον του, και συχνά βρίσκεται υπό την επίδραση οπτικών, ακουστικών, οσφρητικών και γευστικών παραισθήσεων που καταλήγουν τελικά σε παρανοϊκή ψύχωση που χαρακτηρίζεται από διέγερση και επιθετικότητα

Θεραπεία Απομάκρυνση της ληφθείσας δόσης (αν είναι δυνατό) Συμπτωματική αγωγή Τεχνητή αναπνοή, χορήγηση οξυγόνου και διατήρηση της διαβατότητας της αναπνευστικής οδού Αντιμετώπιση της υπερθερμίας με χλωροπρομαζίνη Αντιμετώπιση των σπασμών με διαζεπάμη Αντιμετώπιση της υπέρτασης-ταχυκαρδίας με προπρανολόλη Αντιμετώπιση ψύχωσης με αλοπεριδόλη

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΑΝΑΛΓΗΤΙΚΑ Ναρκωτικά αναλγητικά: Αποτελούν θεραπευτικό μέσον για την καταπολέμηση του πόνου

ΟΠΙΟΕΙΔΗ-ΜΟΡΦΙΝΗ-ΗΡΩΙΝΗ

Το όπιο είναι ο αποξηραμένος γαλακτώδης οπός που λαμβάνεται από τις άωρες κωδίες του φυτού Papaver somniferum (μήκων η υπνοφόρος). Το σημαντικότερο αλκαλοειδές που περιέχεται σ’ αυτό, είναι η μορφίνη. Η ηρωίνη, ένα ημισυνθετικό παράγωγο της μορφίνης, έχει παρόμοιες δράσεις, όμως θεωρείται περισσότερο τοξική και προκαλεί ευκολότερα εξάρτηση, γι’ αυτό και δεν χρησιμοποιείται στην θεραπευτική. Σε γενικές γραμμές, με παρόμοιο τρόπο δρουν και τα άλλα παράγωγα της μορφίνης, φυσικά και συνθετικά, με διαφοροποιήσεις ως προς την ένταση και την διάρκεια των δράσεων

ηρωίνη μορφίνη

Μηχανισμός δράσης Δρουν μέσω ειδικών υποδοχέων, των μ, κ, δ (κυρίως), και άλλων (ε, λ, σ), για ενδογενείς οπιοειδείς ουσίες του οργανισμού.

Τοξική δράση Καταστολή του ΚΝΣ ( από λήθαργο μέχρι βαθύ κώμα) Καταστολή της αναπνοής Ψυχρό, κολλώδες δέρμα ή/και υποθερμία Μύση Βραδυκαρδία Υπόταση Αδυναμία σκελετικών μυών Ελαττωμένη απέκκριση ούρων Ελαττωμένη κινητικότητα του εντέρου Σε σοβαρή δηλητηρίαση άπνοια, collapsus, καρδιακή ανακοπή, θάνατος

Δράση Η κύρια δράση τους αφορά το ΚΝΣ, και συγκεκριμένα τα κέντρα της αναπνοής, του βήχα, του πόνου, του εμετού Μέσω του ΚΝΣ επηρεάζονται και πολλά ακόμα συστήματα όπως το γαστρεντερικό και το καρδιαγγειακό. Αποτελέσματα αυτών των δράσεων είναι η μύση, η πρόκληση εμέτων, η καταστολή του βήχα, η ελάττωση του αριθμού αναπνοών (και η αύξηση του βάθους τους), η δυσκοιλιότητα, η ελάττωση της διούρησης και γενικά της ανταλλαγής της ύλης, καθώς και η πτώση της θερμοκρασίας

Κλινικές εκδηλώσεις οξείας δηλητηρίασης Η μορφή και η ένταση των συμπτωμάτων της εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, σημαντικότεροι των οποίων είναι η ληφθείσα δόση και η ενδεχόμενη ευαισθησία του ατόμου στην μορφίνη Σε λήψη μικρών δόσεων παρατηρείται ερύθημα του προσώπου, εφίδρωση, αίσθημα θερμότητας, ευεξία Μεγαλύτερες δόσεις προκαλούν ξηροστομία, δίψα, ωχρότητα δέρματος, επιβράδυνση σφυγμού και αναπνοής, μύση, ναυτία, έμετος, δυσκοιλιότητα Μεγάλες δόσεις μπορεί να επιφέρουν διάρροια, εμβοές, ολιγουρία, βαθύ ύπνο που μεταπίπτει σε κώμα, περαιτέρω επιβράδυνση της αναπνοής και του σφυγμού, κυάνωση, υποθερμία, μυδρίαση στα τελικά στάδια, θάνατο σε 7-12 ώρες από την λήψη από παράλυση του κέντρου της αναπνοής

Δράση Μετά από συχνή χρήση των οπιοειδών που δρουν μέσω μ-υποδοχέων, εγκαθίσταται ανοχή που οφείλεται στην ελάττωση της ευαισθητοποίησης αυτών των υποδοχέων στις ουσίες. Η μορφίνη, πέρα από τους κινδύνους που κρύβει η χρήση της, είναι ένα πολύ σημαντικό φάρμακο για τη θεραπευτική.

Χρόνια δηλητηρίαση Ψυχικές διαταραχές: Ψυχική διέγερση, ευφορία, ευχάριστη διάθεση (αρχικά), εξασθένιση της μνήμης και της αντίληψης, δυσχέρεια διεκπεραίωσης διανοητικής εργασίας, διανοητική κατάπτωση, που μπορεί να καταλήξει σε παραισθήσεις, μανία καταδίωξης Λειτουργικές διαταραχές: Γενική ελάττωση των εκκρίσεων (εκτός του ιδρώτα) με επιπτώσεις από το γαστρεντερικό, απώλεια όρεξης, αναιμία, ωχρότητα προσώπου, λεύκανση και απόπτωση των τριχών της κεφαλής, χαλασμένα δόντια, μείωση γενετήσιας επιθυμίας, διαταραχές του έμμηνου κύκλου, αυξημένα αντανακλαστικά, ελάττωση του μυϊκού τόνου, δυσχέρεια στην ομιλία, χαλάρωση των σφιγκτήρων, εξασθένιση της καρδιακής λειτουργίας, προβλήματα στην όραση

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΣΤΕΡΗΣΗΣ Μεγάλη καταβολή δυνάμεων, απάθεια Αδιαθεσία, ανησυχία, αγωνία, ρινόρροια, πταρνίσματα, εφίδρωση, διάρροια, ανωμαλίες του σφυγμού Επίταση των προηγουμένων, ψευδαισθήσεις, βίαιη συμπεριφορά, μανιακοί παροξυσμοί, τρομώδες παραλήρημα Έμετος, καθολικός τρόμος, διάφορα άλγη, κολικοί του ήπατος, χολεροειδείς κενώσεις, αναπνευστικές και κυκλοφορικές διαταραχές

Θεραπευτική αντιμετώπιση Σε οξεία δηλητηρίαση: Χρησιμοποιείται ναλοξόνη, ένας ειδικός ανταγωνιστής των απιοειδών (καταπολεμά τις μ-δράσεις αυτών των ουσιών και είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στην αναστροφή του κώματος από οπιοειδή, χρειάζεται προσοχή στην χορήγηση, καθώς είναι πιθανό να εμφανιστούν τα συμπτώματα συνδρόμου στέρησης και τότε χορηγείται το φάρμακο που προκάλεσε την δηλητηρίαση, ή αν αυτό δεν είναι δυνατό, μεθαδόνη) Η ελεγχόμενη παροχή μεθαδόνης σε χρήστες, εγκαινιάσθηκε τα τελευταία χρόνια και στην χώρα μας

Θεραπευτική αντιμετώπιση Η μεθαδόνη, ένας συνθετικός μ-αγωνιστής με μικρότερη δράση από την ηρωίνη, χορηγείται ώστε να μειώσει την ανάγκη των χρηστών για ηρωίνη και ταυτόχρονα να αποτρέψει την εμφάνιση του συνδρόμου στέρησης. Οι δόσεις μειώνονται με την πάροδο του χρόνου μέχρι που δυνητικά το άτομο είναι πιθανό να απεξαρτηθεί από την ηρωίνη Η αποτελεσματικότητα αυτής της θεραπείας, όπως και όλων των άλλων προγραμμάτων που βρίσκονται σε εφαρμογή, αμφισβητείται