ΕΠΤΑ ΣΟΦΟΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ << Μηδένα προ του τέλους Μακάριζε>>
ΕΙΣΑΓΩΓΗ Το θέμα το οποίο θα παρακολουθήσετε σχετίζεται με τη σχολή του Πυθαγόρα και τη ζωή του Σόλωνα.Αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με αυτό το θέμα για να προβάλλουμε κάποια χρήσιμα στοιχεία της αρχαιότητας που έχουν σχέση με δύο από επτά σοφούς.
ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓOΡΑ O μέγας φιλόσοφος Πυθαγόρας (569-475 π. X.), ο μύστης σοφός από τη Σάμο, θεμελίωσε, όπως γνωρίζουμε , τη μαθηματική φιλοσοφία και φυσική, συσχετίζοντας την τάξη και την αρμονία των ήχων με την τάξη και την αρμονία του Σύμπαντος. Η Πυθαγόρεια σχολή αρχικά είχε θρησκευτικό, πολιτικό και επιστημονικό χαρακτήρα.Τη διέκρινε αυστηρή πειθαρχία και µυστικισµός, γι' αυτό και ήταν πολύ δύσκολο να γίνει κάποιος µέλος.
Εξαιτίας αυτής της μυστικότητας, είναι πολύ λίγες οι πληροφορίες που σώθηκαν. Οι αριθμοί αποτελούσαν για τον Πυθαγόρα και τη Σχολή του, που ίδρυσε στην Κάτω Ιταλία, τη βασικότερη αρχή για την κοσμογονία. Εξάλλου στη βαθύτερη έννοια της λέξεως «αριθμός» του Πυθαγόρα επικεντρώνεται σήμερα η σκέψη των θεωρητικών επιστημόνων, εφόσον αφενός μεν ο «αριθμός» ταυτίζεται με την αρμονία των μαθηματικών, αφετέρου δε χωρίς τον «αριθμό» δεν θα υπήρχε και επιστήμη.
Η Πυθαγόρεια Σχολή, που ανέπτυξε θεωρία της «μουσικής των σφαιρών», θα μπορούσε να θεωρήσει ότι τα σωματίδια είναι μικροσκοπικές χορδές, οι παλμικές δονήσεις των οποίων παράγουν άλλα μικροσκοπικά σωματίδια που αντιστοιχούν στις νότες, οι οποίες με τη σειρά τους δημιουργούν τη μουσική των ουράνιων σφαιρών....
…ενώ ο Κόσμος μας είναι «συμφωνική όπερα», την οποία –αυτόματα– έχουν συνθέσει αυτές οι νότες. H Σχολή του Πυθαγόρα στον Κρότωνα της Μεγάλης Ελλάδας ήταν μάλλον μια «θρησκευτική» αδελφότητα με διάφορους βαθμούς μυήσεως και ίσως ιδρύθηκε πάνω στα πρότυπα των αρχαϊκών ορφικών κοινοτήτων.
H συμβολή της, όμως, στη γεωμετρία, τη μουσική, την αριθμητική και την αστρονομία ήταν καθοριστική. Μέσω της γεωμετρίας και της αρμονίας των ήχων και των αριθμών, οι Πυθαγόρειοι εισήγαγαν την έννοια της τελειότητας στο Σύμπαν, που γι’ αυτό τον λόγο πρώτοι αυτοί το ονόμασαν Κόσμο από το ρήμα «κοσμώ», που σημαίνει τακτοποιώ, επειδή το Σύμπαν είναι ένα εξαιρετικό κόσμημα. H Πυθαγόρεια Σχολή πρέσβευε ότι η ουσία των όντων ήταν ο «αριθμός», κάτι αφηρημένο, το οποίο δεν γινόταν αντιληπτό από τις αισθήσεις, αλλά μόνο από τη νόηση.
ΟΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓOΡΑ Ο Πυθαγόρας, ως µαθηµατικός, διέκρινε τους αριθμούς σε άρτιους τους οποίους επειδή επιτρέπουν την επ' άπειρων διαίρεση θεωρούσε ατελέστερους, και σε περιττούς, τους οποίους επειδή παρουσιάζουν ολοκληρωμένη µορφή, η οποία έχει αρχή, μέσο και τέλος, θεωρούσε τελειότερους.
Σε αντίθεση προς τον Αναξίμανδρο, ο οποίος θεωρούσε το άπειρο ως την αρχή του κόσµου,ταυτίζοντάς το µε το θείο, στην πυθαγόρεια διδασκαλία οτιδήποτε δεν έχει πέρας και εμφανίζεται ως άπειρο είναι ελαττωματικό, και ταυτίζεται µε το ανεπίδεκτο µετρήσεως υλικό στοιχείο. Σε κάθε αριθμό απέδιδε µία αρχή, ένα νόμο και µία ενεργό δύναμη του σύµπαντος.
Οι τέσσερις πρώτοι αριθμοί αντιστοιχούσαν στις βασικές αρχές του σύµπαντος, εφόσον κάθε πράξη πρόσθεσης ή πολλαπλασιασμού µε αυτούς τους αριθμούς δημιουργεί όλους τους υπόλοιπους. Εκτός από το τρία, ο Πυθαγόρας θεωρούσε επίσης πολύ σημαντικούς τους αριθμούς επτά και δέκα. Το επτά, ως άθροισμα των αριθμών τέσσερα και τρία είναι ο αριθμός των µυστών και των μεγάλων µυηµένων ενώ το δέκα είναι ένας τέλειος αριθμός καθώς αντιπροσωπεύει τις αρχές της μονάδας στο σύνολό τους.
Οι Πυθαγόρειες θεωρίες περί αριθμών αποτέλεσαν τη βάση της σημερινής αριθμολογίας. Κατά τη γνώμη του, οι αριθμοί είναι αυτή η ίδια η ουσία του κόσμου και όχι απλώς σύμβολα ποσοτικών σχέσεων, γι' αυτό και είναι ιεροί. Η μονάδα (1) συμβολίζει το πνεύμα, τη δύναμη εκείνη από την οποία προέρχεται το παν. Η δυάδα (2) δείχνει τις δύο µορφές της ύλης - Γη και Νερό. Η τριάδα (3) φανερώνει το χρόνο στις τρεις του διαστάσεις - παρόν, παρελθόν, µέλλον κ.ο.κ. Η κατανόηση των κοσμικών φαινόμενων ήταν δυνατή µε τη αριθμολογία, τη γεωμετρία και τη μουσική.
Ο ΠΥΘΑΓΩΡΑΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡIΣΤHΚΕ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ….. Σημαντική υπήρξε και η συνεισφορά του Πυθαγόρα στο χώρο της µμουσικής καθώς λέγεται ότι επινόησε τη διατονική κλίμακα. Ανακάλυψε ότι όλη η μουσική μπορεί να ερμηνευθεί µε µαθηµατικούς τύπους οι οποίοι, όπως υποστήριζε, μπορούν να εφαρμοστούν στο συμπάν, αποτελώντας τη βάση της παράξενης θεωρίας του περί αρμονίας ή μουσικής των σφαιρών.
Ο Πυθαγόρας ήταν αντίθετος µε τη χειρουργική και συνήθιζε να διδάσκει τη βοτανική και ιατρική φυτική παράδοση. Πίστευε επίσης στη φιλία ως την πιο αληθινή και πλησιέστερα στην τελειότητα μορφή σχέσης. Καταδίκαζε την αναρχία ως το µεγαλύτερο έγκλημα. ∆ίδασκε τους μαθητές του ότι από τη στιγμή της µύησής τους έπρεπε να μάθουν να εφαρμόζουν την αλήθεια στην καθημερινή τους ζωή.
Η επίτευξη αυτού του σκοπού συνίστατο σε τρεις βασικούς παράγοντες: 1 Η επίτευξη αυτού του σκοπού συνίστατο σε τρεις βασικούς παράγοντες: 1. Πραγμάτωση της αλήθειας στη διάνοια 2. Αρετή της ψυχής 3. Αγνότητα του σώματος. ∆ίδασκε επίσης τη θεωρία της µετεµψύχωσης, συμφωνά µε την οποία η ψυχή του ανθρώπου μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει και μετά το θάνατο μέσα από ένα ζώο ή μέσα σε κάποιο φυτό, μέχρι να τελειοποιηθεί και να φτάσει στο στάδιο της τελικής της ένωσης .
Καταλήγοντας λοιπόν, αυτά ήταν μερικά ενδεικτικά παραδείγματα της ευφυΐας και της οξυδέρκειας ενός «μεγάλου» ανθρώπου που δικαία του απονέμεται ο τίτλος σοφός. Αν απαριθμούσαμε και επισημαίναμε τη συμβολή σε διαφόρους τομείς δεν θα τελειώναμε ποτέ..!
ΣΟΛΩΝ <<Ο αν μη ίδης, μη λέγε. Ειδώς σιγά..>> ΣΟΛΩΝ <<Ο αν μη ίδης, μη λέγε. Ειδώς σιγά..>>
Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΟΛΩΝΑ Ανήκε σε πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια, η οποία καταγόταν από τη γενιά του βασιλιά της Αθήνας Κόδρου. Ο πατέρας του ονομαζόταν Εξηκεστίδης· αυτός φρόντισε για την εκπαίδευση και ανατροφή του γιου του. Όταν ο Σόλων έχασε την περιουσία του, στράφηκε προς το εμπόριο και ταξίδεψε στην Αίγυπτο και τη Μ. Ασία.
Επωφελούμενος από τα ταξίδια του αυτά μελέτησε ξένους πολιτισμούς και νόμους, καθώς και τον πολιτικοοικονομικό βίο των άλλων χωρών. Τα εφόδια που απέκτησε τα χρησιμοποίησε αποτελεσματικά για την κοινωνική και οικονομική ανόρθωση της πατρίδας του και έτσι κατόρθωσε να αναδειχτεί στο σπουδαιότερο άνδρα της εποχής του.
Την εμπιστοσύνη του λαού την κέρδισε πρώτα με το ποιητικό του έργο Την εμπιστοσύνη του λαού την κέρδισε πρώτα με το ποιητικό του έργο. Ο Σόλων υπήρξε και ελεγειακός ποιητής. Έγραψε ελεγεία με τίτλο "Σαλαμίς", στην οποία προτρέπει τους Αθηναίους να ανακτήσουν το αγαπημένο τους νησί. Από την ελεγεία αυτή σώζονται μόνο οκτώ στίχοι.
Ο Σόλων έγραψε επίσης πολιτικές ελεγείες, από τις οποίες έχουμε μεγαλύτερα αποσπάσματα. Σε αυτές εκφράζει τα πολιτικά του φρονήματα και αντανακλά τη φιλοπατρία του και την αγάπη του προς τη δικαιοσύνη. Οι ελεγείες του ονομάστηκαν "γνωμικές", επειδή περιέχουν πολλές γνώμες.
Με τους φλογερούς του στίχους επηρέασε την αθηναϊκή κοινή γνώμη, συμβουλεύοντας, ενθαρρύνοντας και ενθουσιάζοντας τους Αθηναίους. Στα ποιήματά του έκανε τη διαπίστωση ότι η κακοδαιμονία της πόλης και οι φιλονικίες οφείλονται στον αγώνα των τάξεων, λόγω και του ότι οι Αθηναίοι πολίτες έχαναν την ελευθερία τους εξαιτίας χρεών, και υποσχόταν τη θεραπεία του κακού. Γι' αυτό οι Αθηναίοι τον επέλεξαν ως νομοθέτη, για να αποκαταστήσει την ειρήνη με τη μεταβολή των θεσμών.
Ο Σόλων κατά τη διάρκεια των δέκα χρόνων της αυτοεξορίας του επισκέφτηκε, μεταξύ άλλων, και το βασιλιά των Σάρδεων Κροίσο, ο οποίος τον ρώτησε αν γνώριζε κανέναν άνθρωπο πιο ευτυχισμένο από αυτόν. Ο Σόλων του ανέφερε τρεις περιπτώσεις ευτυχισμένων ανθρώπων και τον συμβούλεψε με το γνωστό: "Μηδένα προ του τέλους μακάριζε" (=μη μακαρίζεις κανέναν, πριν το τέλος του).
Όταν ξαναγύρισε στην Αθήνα, τη βρήκε σε πολύ καλή κατάσταση χάρη στα δικά του νομοθετικά μέτρα και πέθανε ευτυχισμένος σε βαθιά γεράματα.
Δεν θα θέλαμε να σας κουράσουμε άλλο όμως Δεν θα θέλαμε να σας κουράσουμε άλλο όμως. Ελπίζουμε να σχηματίσατε μια εικόνα για τους 2 μεγάλους σοφούς της αρχαιότητας και να γνωρίσατε πράγματα που δεν ξέρατε. Η εργασία έγινε με γνώμονα την αλήθεια και με πολύ προσοχή από τους παρακάτω μαθητές: -Μαρία Κόνσουλα -Ελένη Ζόγκου -Μαίρη Γεωργιάδου -Κασαμπαλής Βαγγέλης