ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΠΗΤΟΥ ΑΜ 423Μ ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΠΗΤΟΥ ΑΜ 423Μ

Ο ποιητής στην εποχή του… 525-456 π.Χ. Η μετάβαση από την αρχαϊκή εποχή στην κλασική. Τυραννικό πολίτευμα – Πεισίστρατος Δημοκρατικό πολίτευμα - Οι μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη Περσικοί πόλεμοι Αθηναϊκή Συμμαχία – Περικλής 5ος αιώνας π.Χ.

Τα χαρακτηριστικά της ποιητικής του τέχνης Εκφράζει τα ιδανικά της νικηφόρας εποχής του Πιστεύει στη θεία δικαιοσύνη Πλάθει του ήρωες μεγαλόπρεπους Δείχνει προσήλωση στις αρχές της ελευθερίας και της δημοκρατίας

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ… Καινοτομίες στα έργα του ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ… Καινοτομίες στα έργα του προσθήκη του δεύτερου υποκριτή (δευτεραγωνιστή) μείωση των χορικών αύξηση του διαλογικού μέρους σύσταση της τριλογίας ενιαίου περιεχόμενου βελτίωση της χορογραφίας και της σκευής

Ο Μύθος … πραγματεύεται το φόνο του βασιλιά Aγαμέμνονα, αρχιστράτηγου της Tρωικής εκστρατείας, από τη γυναίκα του, την Kλυταιμνήστρα, μετά το νικηφόρο γυρισμό του από την Tροία.

Η εξέλιξη του πάθους…

Πρόλογος (στ.1-22) ..παρακαλώ τους θεούς να με λυτρώσουν απ’ αυτά τα βάσανα… Κι ακόμα προσμένω το σημάδι της φωτιάς, τη λάμψη της φλόγας που θα φέρει το μαντάτο… …έλα λοιπόν χαρούμενη λύτρωση από τα βάσανα, φωτιά που στο σκοτάδι φεγγοβολά τη χαρμόσυνη είδηση.. …καλοσώρισες λυχνάρι της νύχτας που λάμπεις σαν την μέρα!

Οιωνός… (στ.104-121) ..τους δύο ηγέτες στέλνει με χέρι οπλισμένο και εκδικητικό ο πολεμικός οιωνός εναντίον της Τρωϊκής χώρας, να κατασπαράξουν λαγίνα πολύτοκη, ετοιμόγεννη, που της στέρησαν το τελευταίο δρόμο της..

Ύμνος του Δία.. (στ.160-179) Όταν κάποιος με φρόνηση ψάλλει προς τον Δία το τραγούδι για τη νίκη, έχει πετύχει την πιο φρόνιμη πράξη, προς αυτόν που οδήγησε τους θνητούς στο δρόμο της σκέψης και όρισε να έχει κύρος ο νόμος: από το πάθημα στο μάθημα.

Το δίλλημα του Αγαμέμνονα.. (στ.205-219) ..βαριά η συμφορά να μην υπακούσω, βαριά κι αν το παιδί μου σφάξω, μολύνοντας με τα ποτάμια του αίματος της σφαγμένης παρθένας τα πατρικά μου χέρια... Πώς να εγκαταλείψω το στόλο, παρατώντας τη συμμαχία; Και αφού μπήκε στης ανάγκης το ζυγό και στης ψυχής του φύσηξε αέρας ασεβής, ανόσιος, ανίερος…

Α΄ επεισόδιο.. (στ. 264-354) η δύναμη της ταξιδεύτρας φωτιάς χαρούμενη..και ο πυρσός, σαν ήλιος, το λαμπρότατο φως έφερε.. και πάνω στην στέγη των Ατρειδών πέφτει αυτό το φως, που πρόγονο του έχει το φως της Ίδης.. νικάει αυτός που πρώτος έτρεξε και τελευταίος… Τέτοιο σημάδι και μαντάτο σου λέω πως έστειλε ο άντρας μου από την Τροία!

Α΄ στάσιμο (στ. 355-487) Όλοι έχουν την ευθύνη των αποφάσεων τους..

Β΄ επεισόδιο.. (στ.499-680) Κήρυκας: εκείνον που κατέστρεψε συθέμελα την Τροία με του τιμωρού του Δια τη σκαπάνη, κι όλο το χώμα ανάσκαψε. Άφαντοι έγιναν οι βωμοί και των θεών οι ναοί και ο σπόρος αφανίστηκε εντελώς απ’όλη τη χώρα.

Γ΄επεισόδιο Η έλευση του Αγαμέμνονα στο παλάτι – (στ.810-854) Γ΄επεισόδιο Η έλευση του Αγαμέμνονα στο παλάτι – (στ.810-854) Αγαμέμνων: «πρώτα είναι δίκαιο να χαιρετίσω το Άργος και τους Θεούς που ζουν στην πόλη, αυτούς που με βοήθησαν να γυρίσω στην πατρίδα και δίκαια να τιμωρήσω την πόλη του Πριάμου. γιατί οι Θεοί εισάκουσαν τις ανέκφραστες ικεσίες μου για δικαιοσύνη…»

Η σκηνή του τάπητα..(στ 855-974) Κλυταιμνήστρα: αμέσως πορφυρόστρωτος να γίνει ο δρόμος σ’ ανέλπιστους θαλάμους η Δίκη ας τον οδηγεί..

Το παραλήρημα της Κασσάνδρας (στ 1035-1330) του Αγαμέμνονα τον θάνατο σου λέω.. αυτή η οιδίποδη λιονταρίνα θα με σκοτώσει την δυστυχισμένη ακονίζοντας το ξίφος για τον άντρα της, ότι εκδίκηση θα πάρει με τον φόνο για τη δική μου μεταφορά.

Έξοδος (στ.1372- τέλος) Έτσι ξερνάει την ψυχή του πέφτοντας κα φυσώντας ψηλά το σφαγμένο αίμα, με χτυπά με μαύρες στάλες φονικής δροσιάς και χάρηκα όχι πιο λίγο από ότι με την θεόσταλτη βροχή στο σιτάρι, όταν αρχίζει να δένει ο καρπός.

Βασικά χαρακτηριστικά και έννοιες του έργου… ζωντανές λεκτικές εικόνες λέξεις με διφορούμενο νόημα ηθική σύγχυση πολιτική σύγχυση θεϊκή και ανθρώπινη αιτιότητα Η έννοια της κληρονομικής κατάρας

Σας ευχαριστώ!!!

Βιβλιογραφία Albin Lesky, Η τραγική ποίηση των αρχαίων Ελλήνων, μορφωτικό ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1997 Gilbert Murray, Αισχύλος, εκδόσεις Καρδαμίτσα, Αθήνα 1993 Η.D.F. Kitto, Η αρχαία ελληνική τραγωδία, εκδόσεις Παπαδήμα, Αθήνα 1993 Ι.Ν.Γρυπάρη, οι τραγωδίες του Αισχύλου, εκδ. Εστία, Αθήνα 1999. John Herington, Αισχύλος, εκδ. Βάνιας, Θεσσαλονίκη 2000.

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ το έργο απεικονίζει έναν κόσμο θολό, έναν κόσμο σε ηθικό χάος, όπου φαίνεται ότι δεν έχει απομείνει καμιά σταθερή αξία.