ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ! Κατερίνα Κορακίδου Νίκος Μανωλίδης Σταυρούλα Καραμήτρου Βασίλης Καπατσολίδης
*Θέσμιο: θεσμοί, ήθη και έθιμα που ισχύουν σε έναν τόπο Οι Ολυμπιακοί αγώνες υπήρξαν θεσπέσιο λατρευτικό- αθλητικό θέσμιο* των αρχαίων ελλήνων , σύνδρομο ποιοτικό- ηθικό βίωμα πριν ήδη από την μάχη του Μαραθώνος και την μάχη των Πλαταιών. *Θέσμιο: θεσμοί, ήθη και έθιμα που ισχύουν σε έναν τόπο
Οι ολυμπιονίκες ήταν τα πρώτα ιστορικά πρόσωπα στην αρχαία Ελλάδα που απολάμβαναν την εξαιρετική τιμή να απεικονίζονται σε δημόσιο χώρο. Όμως οι ανδριάντες ολυμπιονικών δεν στήνονται μόνο σε ανάμνηση ατόμου και της επίδοσης του, αλλά αποτελούσαν κυρίως μέσο προβολής της οικογένειες και της πολης από την όποια καταγόταν ο αθλητής.
*ανδριάντας: τιμητικό ολόσωμο άγαλμα επιφανούς προσώπου Οι απεικονίσεις με θέμα τους αγώνες δεν εξαντλούταν στους ανδριάντες* ολυμπιονικών . Όλα τα ειδή της αρχαίας τέχνης ασχολήθηκαν διεξοδικά με το θέμα: γλυπτική , ζωγραφική , ψηφιδωτά , αγγειογραφία και νομίσματα Ο λόγος είναι ότι ο αθλητισμός και η τέχνη είχαν ένα κοινό ενδιαφέρον: το ανθρώπινο σώμα. *ανδριάντας: τιμητικό ολόσωμο άγαλμα επιφανούς προσώπου
Στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής τέχνης μπορούμε να πούμε πως ο αθλητισμός στάθηκε για την αρχαία Ελλάδα μια δεύτερη θρησκεία. Η ελληνική τέχνη δεν εικονίζει μόνο τους αθλητές αλλά και τους θεούς και τους ήρωες γυμνούς και τους δίνει την μορφή αθλητικών νέων την ώρα της νεανικής τους ομορφιάς. Αυτή η ιδανική εικόνα του ανθρώπου όπως πλαστικέ μέσα στα ελληνικά εργαστήρια και παραδόθηκε στο θαυμασμό των αιώνων, δεν είναι ουράνιο όραμα των δημιουργών της αλλά η καλλιτεχνική μορφοποίηση του γυμνού νέου που αθλείται ολόγυμνος και γυμνάζει το κορμί του ώστε να δώσει την μεγίστη πληρότητα.