Ανατολικά από την όμορφη κωμόπολη του Ξηρόμερου Κατούνα, μόλις που διακρίνονται τα ερείπια της πάλαι ποτέ ακμάζουσας πόλης Μεδεών. Μιας από τις παλαιότερες και σπουδαιότερες πόλεις της αρχαίας Ακαρνανίας … Η ξακουστή στην εποχή της πόλη, λοιπόν, ήταν χτισμένη νοτιανατολικά της Κατούνας Ξηρομέρου, σε δύο λόφους πάνω από τη λίμνη Αμβρακία. Ανατολικά αγνάντευε τον αιτωλικό ουρανό, νότια τον κάμπο και τον ποτάμιο θεό Αχελώο, βόρεια τον Αμβρακικό και τα βουνά των Σελών και δυτικά τις Ακαρνανικές Άλπεις. Τα τείχη της ήταν τεράστια, κυκλώπεια, και εκτείνονταν σε μεγάλη έκταση, γεγονός μου μαρτυρά τη σπουδαιότητά της.

Έχουν βρεθεί νομίσματα της πόλης, τα οποία χρονολογούνται μεταξύ του π. Χ., που στη μία όψη απεικονίζουν την κεφαλή του Απόλλωνα ή της Αθηνάς και στην άλλη δάφνινο στεφάνι με τα γράμματα Α ή Μ στο μέσον του. Μερικά νομίσματα απεικονίζουν τρίποδα ή εικόνα γλαύκας ( κουκουβάγια ) και τα γράμματα Μ - Ε. Στα εκθέματα του Μουσείου Αγρινίου φιλοξενούνται αρκετά ευρήματα από τη Μεδεών : δύο χάλκινοι δάκτυλοι, εκ των οποίων ο ένας φέρει στη συναφή σφενδόνη γραμμική διακόσμηση από πολλά τεθλασμένα σχήματα ( αριθμ. 122) και ο δεύτερος διακόσμηση από πλαστικό μηνίσκο ( αριθμ. 132), καθώς και ένα από τμήμα χάλκινου ποδιού σκεύους υπό τη μορφή κεφαλής μακρόλαιμου γρύπα δράκοντα λεοντόποδα μήκους 0,125 μ. ( αριθμ. 133).

Δείγμα της μεγάλης της πολιτιστικής και πνευματικής ακμής της πόλης είναι τα ονόματα δύο σημαντικών προσωπικοτήτων της κλασσικής εποχής : του γιατρού Φιλίππου και του παιδαγωγού Λυσιμάχου. Γνωστός γιατρός της αρχαιότητας από τη Μεδεώνα της Ακαρνανίας. Ήταν προσωπικός γιατρός του Φιλίππου της Μακεδονίας, του πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μετά το θάνατο του Φιλίππου ακολούθησε τον Αλέξανδρο στην εκστρατεία του στην Ασία ως προσωπικός του γιατρός. Ο Αλέξανδρος τον αγαπούσε και του είχε μεγάλη εμπιστοσύνη και αυτό αποδεικνύεται από το παρακάτω γεγονός. Ο στρατηγός του Αλεξάνδρου Παρμενίων έγραψε ένα γράμμα στον Αλέξανδρο με το οποίο του έλεγε ότι ο Φίλιππος σχεδιάζει να τον δηλητηριάσει, ο Αλέξανδρος όμως δεν τον πίστεψε. Και θέλοντας να δείξει τη μεγάλη εμπιστοσύνη που είχε στον Φίλιππο, ενώ έπινε το φάρμακο που του είχε δώσει ο Φίλιππος, δείχνει στον Φίλιππο το γράμμα του Παρμενίωνα.

Αρριανός. Αλεξάνδρου Ανάβασις, Αθήνα, Εξάντας, 1992, ΙΙ Γ. Α. Φερεντίνος. Ιστορία της Ακαρνανίας. Αθήνα, 1989, τ. και Λίβιος 11,13. Κων. Στεργιόπουλου, ό. π. βλ. και Ε. Λιβεράτος. Ιστορία της Κεφαλληνίας. Πειραιάς, Γ. Μπαρμπαρούση Β. Κουτιβή « Πόλεις και Χωριά του Δήμου Ακτίου - Βόνιτσας » 2012