Εισαγωγή στην Επικοινωνία 7η Εβδομάδα Κινηματογράφος

Η Εξέλιξη του Θεάματος Το 1889 ο Hannibal Goodwin ανακαλύπτει το culluloid. Το 1890 ο George Eastman αγοράζει τα δικαιώματα ο οποίος βελτιώνει το φιλμ ώστε να γίνει κατάλληλο για κινούμενη εικόνα. Την ίδια περιοχή έδειξε ενδιαφέρον για το φιλμ ο Thomas Edison. Όταν δεν κατάφερε να συνδυάσει τον φωνογράφο με το φιλμ, τα παράτησε.

Η εξέλιξη του θεάματος Μέσα από τις πρώιμες προσπάθειες του Edison, προέκυψαν το Kinetograph και το Kinetoscope. To 1894 άνοιξαν μια από τις πρώτες αίθουσες προβολής ταινιών. Παράλληλα στη Γαλλία, οι αδελφοί August και Louis Lumiere είχαν δημιουργήσει ένα εργοστάσιο κατασκευής φωτογραφικού υλικού.

Η εξέλιξη του θεάματος Οι κάμερες των αδ. Lumiere ήταν πιο ελαφριές και εύχρηστες σε σχέση με αυτές του Edison. Επίσης ο εξοπλισμός προβολής των Γάλλων ήταν πιο εξελιγμένος από τον Αμερικανικό. Επειδή το φιλμ, δεν ήταν τελικά πρόσκαιρη μόδα, ο Edison επανήλθε με το Vitascope. Το 1896 έγινε μια από τις πρώτες προβολές στη Νέα Υόρκη.

Η Εξέλιξη του Θεάματος Λίγο πριν το τέλος του 19ου αιώνα, το φιλμ είχε ήδη καθιερωθεί. O George Melies δεν το χρησιμοποιούσε μόνο για την καταγραφή της «πραγματικότητας» αλλά και ως μέσο για «θεατρικές παραστάσεις». Σύντομα άρχισε να σκηνοθετεί παραμύθια, παλιές ιστορίες και έργα επιστημονικής φαντασίας.

Η Εξέλιξη του Θεάματος Στην Αμερική ο Edwin Porter πειραματίζεται με το μοντάζ. Ο Porter γύριζε διάφορες ενότητες άσχετα από τη θέση τους μέσα στην αφήγηση και στη συνέχεια τις ένωνε. Δύο από τις πιο γνωστές ταινίες του είναι: The Life of an American Fireman και The Great Train Robbery.

Η Βιομηχανία του Cinema Οι πρώτες αίθουσες (Nichelodeons) εμφανίζονται πριν το 1910. Ορισμένες διαμορφώνονται με πολυτέλεια. Ο Κινηματογράφος θα παρέμενε βουβός για δυο ακόμη δεκαετίες. Το 1909 υπήρχαν περίπου 10,000 αίθουσες. Μέχρι το 1910 είχαν εδραιωθεί οι μηχανισμοί παραγωγής, διανομής και προβολής.

Η Βιομηχανία του Cinema Οι προοπτικές για κερδοφορία ήταν μεγάλες. Ο Edison δημιουργεί ένα μονοπωλιακό σκηνικό μέσω των πατέντων που είχε εξασφαλίσει και αγοράζοντας άλλες, κυρίως από τη Γαλλία. Η εταιρία του (MPPC: Motion Picture Patents Company) πέρασε στην ιστορία ως αμφίγνωμος οργανισμός.

Η Βιομηχανία του Cinema Ο εξοπλισμός που διακινούσε η MPPC ήταν αποκλειστικής τεχνογνωσίας. Σύμπραξη της MPPC με την Eastman για την παροχή φιλμ. Η εταιρία ήταν αμφίγνωμη γιατί εμπόδιζε άλλους παραγωγούς και διανομείς να μπουν στην αγορά – συχνά με αθέμιτα μέσα. Το θετικό ήταν η συμβατότητα του εξοπλισμού στην Αμερικανική αγορά.

Η Βιομηχανία του Cinema Στη δεύτερη δεκαετία, πολλοί ανεξάρτητοι παραγωγοί αντιστάθηκαν στο μονοπώλιο της MPPC. Δύο Ούγγροι μετανάστες, οι Adolph Zukor και William Fox συνέβαλαν στη δημιουργία της Paramount και της Twentieth Century Fox. Σταδιακά οι νέες εταιρίες μετακινήθηκαν στην Καλιφόρνια.

Στην Καλιφόρνια οι μεγάλες φάρμες ήταν ιδανικές για στούντιο παραγωγής ενώ βοήθησε πολύ το κλίμα. Το μονοπώλιο της MPPC διαλύθηκε το 1917. Το 1915, η ταινία The Birth of a Nation είναι η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους. Η σκηνοθεσία του Griffith ήταν τεχνικά άψογη και ανέβασε τις απαιτήσεις των ακροατηρίων ως προς την αισθητική του θεάματος. Η αφήγηση περιείχε απλοϊκά στερεότυπα και ρατσιστικές αναφορές.

Μαζί με τον Griffith συμμετείχε στην εταιρία United Artists, ο Charlie Chaplin και η ηθοποιός Mary Pickford. Στα πρώιμα χρόνια, τα ονόματα των ηθοποιών δεν περιλαμβάνονταν στις ταινίες. Οι ανώνυμοι ηθοποιοί κέρδιζαν από 5-15 δολάρια την εβδομάδα. Σύντομα, οι επιχειρηματίες πρόσεξαν την τάση του κοινού να παρακολουθεί ταινίες με συγκεκριμένες ηθοποιούς. Έτσι οι μισθοί και οι απαιτήσεις των ηθοποιών αυξήθηκαν.

Καθώς οι βιομηχανία του κινηματογράφου άρχισε να γιγαντώνεται, οι εταιρίες παραγωγής άρχισαν να αγοράζουν τις αίθουσες προβολής. Η εσωτερική αγορά εδραίωσε τον Αμερικανικό κινηματογράφο παγκοσμίως. Το 1927, η ταινίες The Jazz Singer ήταν η πρώτη ταινία με ήχο – περιείχε σύντομους διαλόγους.

Εξελίξεις της τρίτης δεκαετίας Η πρωτοπόρος του ήχου ήταν η εταιρία Warner Brothers. Η RCA δεν θέλησε να μείνει αμέτοχη. Συμμάχησε με την εταιρία RKO (Radio Keith-Orpheum Co). Μέχρι το 1943 παρείχε το 60% των ηχητικών συστημάτων για φιλμ. 1930: Η βιομηχανία του Κινηματογράφου πειραματίζεται με πολλές μορφές αφήγησης: κωμωδίες, θρίλερ, έργα επιστημονικής φαντασίας, δράμα, γουέστερν, μιούζικαλ, φιλμ νουάρ, περιπέτειες, ρομαντικές ιστορίες, ταινίες τρόμου κ.α.

Μετακίνηση ταλέντων από όλο τον κόσμο. Η εδραίωση των εταιριών Warner, Metro-Goldwyn-Mayer, Paramount, RKO, Twentieth Century Fox. Και τρεις μικρότερες: Universal, Columbia, United Artists. Οι 5 μεγάλες έκοβαν το 75% των εισιτηρίων. Οι ιδιοκτήτες αιθουσών υποχρεώθηκαν να αγοράζουν πακέτα ταινιών και όχι αποκλειστικά ταινίες της προτίμησης τους.

Το 1941, ο Orson Welles, τρία χρόνια μετά την ραδιοφωνική εκπομπή που κατατρόμαξε την Αμερική, σκηνοθέτησε το αριστούργημα του, ο Πολίτης Κέιν. Το έργο αυτό αποτέλεσε δεύτερο σημαντικό σταθμό στην εξέλιξη του φιλμ. Ο Welles ήταν μόλις 26 ετών. Χρησιμοποίησε πρωτοποριακό εξοπλισμό, ειδικούς φακούς και φωτισμό.