ΟΙ ΑΧΑΙΟΙ ΖΩΓΡΑΦΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΟΙ ΑΧΑΙΟΙ ΖΩΓΡΑΦΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΣ Ο Επαμεινώνδας Θωμόπουλος (Πάτρα, 1878 – Αθήνα, 4 Ιανουαρίου 1976) ήταν έλληνας ζωγράφος, που κινήθηκε ανάμεσα στον ακαδημαϊσμό και τον πρώιμο ελληνικό ιμπρεσιονισμό. Σπούδασε ζωγραφική στην Ιταλία. Ήταν για χρόνια καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και διετέλεσε διευθυντής της σχολής την περίοδο 1948–1949. Το 1945 εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών[1] και το 1962 διετέλεσε πρόεδρος του ίδιου ιδρύματος. Πρωτοξάδελφος του ήταν ο Στέφανος Θωμόπουλος, ιστορικός της πόλης της Πάτρας. Τα περισσότερα έργα του είναι εμπνευσμένα απο την φύση. Πολλά από αυτά φιλοξενούνται στο Δημαρχείο Πατρών και στην Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας. Το 1929 φιλοτέχνησε 16 ελαιογραφίες για λογαριασμό του Δήμου Πατρέων, και τοποθετήθηκαν στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου και στο γραφείο του δημάρχου.

Μαθητές του υπήρξαν πολλοί, γνωστοί αργότερα, ζωγράφοι, όπως ο Νίκος Γαΐτης και ο Γιάννης Σπυρόπουλος. Έχει επίσης ζωγραφίσει αγιογραφίες στον ναό της Ευαγγελίστριας στην Πάτρα. Το 1996, ο Δήμος Πατρέων τον τίμησε με μεγάλη έκθεση στην Δημοτική Πινακοθήκη της πόλης.

Ε. Θωμόπουλος, «Η αρχή του φθινοπώρου» Ε. Θωμόπουλος, «Η αρχή του φθινοπώρου»

Αγρότισσες

Καρνάγιο Ανοιξιάτικο τοπίο

Επαμεινώνδας Θωμόπουλος «Αγροικίες» Επαμεινώνδας Θωμόπουλος «Αγροικίες»

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΧΑΤΖΗΣ Ο Βασίλειος Χατζής (Πάτρα, 1865 – Αθήνα, 1915) ήταν διακεκριμένος έλληνας ζωγράφος, που έγινε γνωστός κυρίως για τις θαλασσογραφίες του Ο Χατζής έζησε από παιδί κοντά στην θάλασσα και ταξίδεψε με πολλά πλοία. Μελέτησε το καράβι στην κάθε του λεπτομέρεια και το αποτύπωσε στους πίνακές του άλλοτε αραγμένο σε ήρεμα νερά και άλλοτε να δέρνεται από τα κύματα σε τρικυμισμένες θάλασσες. Ζωγράφισε επίσης θέματα της καθημερινής ζωής, τοπία με φτωχικά σπίτια, ψαροχώρια τυλιγμένα μέσα σε ένα απαλό και γαλήνιο χρώμα. Διακρίθηκε και για τις πολεμικές θαλασσογραφίες που έφτιαξε κατά την διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων (1912–1913) κατά παραγγελία της ελληνικής κυβέρνησης. Σημαντικότεροι πίνακες εξ αυτών είναι: η «Ναυμαχία της Έλλης», η «Ναυμαχία της Λήμνου», «Νηοψία αντιτορπιλικών», «Ο Αβέρωφ ανθρακεύων», και η «Αμφιτρίτη κομίζουσα τη σορό του Γεωργίου Α΄».

Λίγο πριν τον θάνατό του κατέλειπε ημιτελές έργο: η «Τελευταία ναυμαχία του Βυζαντίου». Ο Β. Χατζής υπήρξε μαθητής του Νικηφόρου Λύτρα και του Κωνσταντίνου Βολανάκη. Μαζί με τον τελευταίο και τον Αλταμούρα, θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους θαλασσογράφος του τέλους του 19ου αι. και των αρχών του 20ου αι. Παρότι δεν έκανε σπουδές στο Μόναχο, από το ύφος του και μόνον, το έργο του εντάσσεται στην λεγόμενη «Σχολή του Μονάχου».

Πλοίο σε τρικυμία (1896).

Βασίλειος Χατζής «Ξημέρωμα στην πόλη Μοναστήρι (κάθισμα Αγ. Τρύφωνος), (1913) Βασίλειος Χατζής «Ξημέρωμα στην πόλη

Βασίλειος Χατζής Άποψη της Αθήνας Χωρική

Βασίλειος Χατζής Λουλούδια

ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΟΥΡΛΟΥΜΗΣ Ο Ανδρέας Βουρλούμης (29 Ιουλίου 1910 - 8 Αυγούστου 1999) ήταν ζωγράφος. Γεννήθηκε στην Πάτρα και ήταν το τρίτο παιδί του πολιτικού Παναγιώτη Βουρλούμη. Μεγάλωσε στην Αθήνα και από μικρός ασχολήθηκε με την ζωγραφική αν και ποτέ δεν σπούδασε συστηματικά ζωγραφική ή σχέδιο. Το 1934 αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο Αθηνών με το δίπλωμα του χημικού και αναχώρησε για το Παρίσι με σκοπό να συνεχίσει τις σπουδές του. Τελικά, αντί αυτού, ασχολήθηκε με την ζωγραφική παρατώντας την χημεία. Ζωγράφισε το ημερολόγιο της ΑΓΕΤ - Ηρακλής του 1971, που θεωρείται ένα από τα καλύτερα της σειράς

ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ

Το εργαστήρι του βρισκόταν στην ενορία του Αγίου Σπυρίδωνα ενώ είχε την τύχη να έχει ως δάσκαλο τον Φώτη Κόντογλου. Κατά τη διάρκεια της ζωής του πραγματοποίησε ελάχιστες εκθέσεις. Απεβίωσε στην Αθήνα και γιος του είναι ο πρόεδρος & διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ, Παναγής Βουρλούμης.

Σέριφος - αυγή, 1975

Ανδρέας Βουρλούμης «Πάτρα» Ανδρέας Βουρλούμης «Πάτρα»

Γυναίκες που παίζουν χαρτιά, (1959) Ανδρέας Βουρλούμης «Κορίτσι» Γυναίκες που παίζουν χαρτιά, (1959)

Ανδρέας Βουρλούμης

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΒΩΚΟΣ Ο Γεράσιμος Βώκος (1868-1927) υπήρξε Έλληνας λόγιος, λογοτέχνης, ζωγράφος και δημοσιογράφος καταγόμενος από την Υδραίικη Οικογένεια των Βώκων. Γεννήθηκε στη Πάτρα και πέθανε στο Παρίσι. Είναι ο παππούς του καθηγητή φιλοσοφίας Γεράσιμου Βώκου. Άρχισε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως δημοσιογράφος με ιδιαίτερη κλίση ως χρονογράφος και αρθρογράφος στις σπουδαιότερες αθηναϊκές εφημερίδες της εποχής του. Συνέχισε όμως ως λογοτέχνης με διάφορες μελέτες και δοκίμια εκδίδοντας πλείστα βιβλία ποικίλου περιεχομένου. Αξιολογότερα εκ των οποίων ήταν "Ο Κύριος Πρόεδρος" (μυθιστόρημα 1893), "Το 21" (1901, θεατρικό έργο), "Η Μεγάλη ιδέα" (1901, επίσης θεατρικό έργο), "Η κατοχή" (ιστορικό 1905, που διασκευάσθηκε σε θεατρικό έργο και σημείωσε εκ του αριθμού των παραστάσεων μεγάλη επιτυχία), "Ελληνικαί Συμφωνίαι" (1916), "Διηγήματα" (1923), "Εκτοπισμένος" (1923) κ.ά.

Ο Γεράσιμος.Βώκος ίδρυσε επίσης και διεύθυνε δύο φιλολογικά περιοδικά υπό τους τίτλους "Το περιοδικό μας" (15νθήμερη επιθεώρηση του Πειραιά - 1900) και ο "Καλλιτέχνης" (Αθήνα 1910-1912). Στη τελευταία περίοδο του βίου του εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και επιδόθηκε στη ζωγραφική με αρκετή μάλιστα επιτυχία μολονότι αυτοδίδακτος. Τα θέματα των πινάκων του ήταν εμπνευσμένα αφενός μεν, από την ελληνική φύση (ιδίως τοπία του Πηλίου), αφετέρου δε από τη παρισινή ζωή αξιολογότερα των οποίων υπήρξαν "Τα κορίτσια στο δάσος της Βουλώνης", "Μια χήρα πολέμου σε πάρκο" κ.ά. Γενικά το έργο του διακρίθηκε για την ακρίβεια, την αρμονία, τη λεπτή συγκίνηση και τη λυρική του ατμόσφαιρα.

Βιβλιογραφία α. Τ. Ηλιάδου-Μανιάκη «Επαμεινώνδας Θωμόπουλος» Αχαϊκές εκδόσεις Πάτρα β. Wikipedia – Αχαιοί Ζωγράφοι www.eikastikon.gr