Περίοδοι της Οθωμανικής Ιστορίας Ίδρυση : Osmanlı Beyliği: 27 Ιουλίου 1302 (μετά την μάχη Koyunhisar) Εrtuğrul Gazi I. Osman Gazi (1299-1326) I. Orhan Gazi (1326-1359) I Murad (1359-1389) I. Beyazid (Yıldırım) (1389-1402) I. Mehmet (1403-1421) II. Murad (1421-1451)

Yükselme devri : 1453-1579 Osmanlı Devleti: 1453 (Άλωση της Κων/πολης) I. Mehmet (Fatih Sultan Mehmet) (1451-1481) II. Beyazid (Yıldırım) (1481-1512) I. Selim (Yavuz Sultan Selim) (1512-1520) I. Süleyman (Kanuni) (1520-1566) II Selim (1566-1574) III. Murat (1574-1595)

Duraklama Devri 1579-1699 Jitvatorok Antlaşması 1606 - Karlofça Antlaşması 1699 III. Mehmet (1595-1603) I. Ahmet (1603-1617) I. Mustafa (1617-1623) II. Osman (Genç Osman) (1618- 1622) IV Murat (1623-1640) I. İbrahim (1640-1648) IV. Mehmet (1648-1687) II. Süleyman (1687-1691) II. Ahmet (1691-1695) II. Mustafa (1695-1703) Lale Devri Köprülüler devri

Gerileme Devri 1699-1792 Rusya ile savaşlar: (1736/1768/1787) III. Ahmet (1703-1730) I. Mahmut (1730-1754) III. Osman (1754-1757) III. Mustafa (1757-1774) I. Abdülhamit (1774-1789) III. Selim (1789-1807) IV. Mustafa (1807-1808) II. Mahmut (1808-1839) I. Abdülmecit (1839-1861)

Osmanlı İmparatorluğunun sonu I. Abdülaziz (1861-1876) V. Murat (1876) II. Abdülhamit (1876-1909) V. Mehmet Reşat (1909-1918) VI. Mehmet Vahdettin (1918-1922)

Α) Η Τουρκική Λογοτεχνία προ του εξισλαμισμού των Τούρκων. ( Α) Η Τουρκική Λογοτεχνία προ του εξισλαμισμού των Τούρκων. (.... – IX αιώνας) Β) Η Τουρκική Λογοτεχνία κατά την εποχή του Ισλαμισμού (11ος -19ος αιώνας) Γ) Η Τουρκική Λογοτεχνία υπό την επίδραση της Δύσης TANZİMAT EDEBİYATI (1860-1896) EDEBİYAT-I CEDİDE (1896-1901) FECR-İ ÂTİ EDEBİYATI (1909-1912) ΜİLLİ EDEBİYAT(1911-1923) CUMHURİYET DEVRİ EDEBİYATI (1923-1940) 1940 SONRASI EDEBİYAT

ΠΡΟΦΟΡΙΚΩΣ ΜΕΤΑΦΕΡΟΜΕΝΗ Α) Η Τουρκική Λογοτεχνία στην εποχή προ του εξισλαμισμού των Τούρκων. (.... – IX αιώνας) ΠΡΟΦΟΡΙΚΩΣ ΜΕΤΑΦΕΡΟΜΕΝΗ

Προϊόντα θρησκευτικών τελετών που ονομάζονταν: Sığır :(τελετή για το ομαδικό κυνήγι), Şölen:(τελετή κατά την οποία θυσιάζονταν ζώα) Yuğ: (τελετή πένθους, κηδειών).

Τις τελετές αυτές οργάνωναν άτομα που ονομάζονταν: şaman (Tonguz Türkleri) ozan (Oğuz Türkleri) kam (Altay Türkleri) bahşı (Kırgız Türkleri) oyun (Yakut Türkleri)

Στη Λαϊκή Λογοτεχνία koşma και στη Λόγια Λογοτεχνία gazel. -Κoşuk: ανδραγαθήματα ηρώων ή ύμνοι για τον έρωτα και τη φύση. Στη Λαϊκή Λογοτεχνία koşma και στη Λόγια Λογοτεχνία gazel. -Sagu : Ύμνοι για σπουδαίο προύχοντα ή αρχηγό στην τελετή της κηδείας του ή μετά το θάνατό του. Στη Λαϊκή Λογοτεχνία ağıt και στη Λόγια Λογοτεχνία mersiye. Το παλαιότερο δείγμα Sagu που διασώζεται αναφέρεται στον Alp Er Tunga. -Sav : Ρητά αντίστοιχα με παροιμίες. -Destan: Επικά ποιήματα που αφηγούνται μεγάλα γεγονότα όπως οι πόλεμοι, οι μετοικεσίες, οι φυσικές καταστροφές. Τα θέματα των έργων βασίζονται στους ηρωισμούς (yiğitlik), στην πατρίδα (yurt), στην αγάπη για τη φύση (tabiat sevgisi) και τον σεβασμό στους μεγαλύτερους (büyüklere saygı).

ΓΡΑΠΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ 3 kitabe : «Kültekin» «Bilge Hakan» «Tonyukuk»

Orhun yazıtı

Συγγραφείς : Bilge Hakan, Tonyukuk και Yolluğ Tigin Είναι κείμενα του 720-735 μ.Χ Έχουν γραφτεί με το αλφάβητο Göktürk που θεωρείται το εθνικό αλφάβητο των Τούρκων Στα κείμενα αυτά αναφέρεται για πρώτη φορά η λέξη Τούρκος. (Tu-kiie)

Wilhelm Ludwig Peter Thomsen Τα κείμενα των τριών επιγραφών «αποκρυπτογράφησε» ο Δανός Wilhelm Ludwig Peter Thomsen με τη βοήθεια του Ρώσου Vasili Vasilyeviç Radlof (1893)

Kültegin

Tonyukuk

Orhun yazıtları

Β) Η Τουρκική Λογοτεχνία κατά την εποχή του Ισλαμισμού (11ος -19ος αιώνας) Το 920 μ.Χ. ο ηγεμόνας των Karahanlı Satuk Buğra Han αποδέχεται τη θρησκεία του Ισλάμ

Mε την αποδοχή του ισλαμισμού Εξασφαλίζεται η ενότητα Εμφανίζεται στην Κεντρική Ασία ένα νέο είδος λογοτεχνίας υπό την επίδραση του Ισλάμ (Kur’an-ı Kerim), των Περσών (λογοτεχνία) και των Αράβων (επιστημονικά έργα). Παρουσιάζονται περισσότερα γραπτά έργα, παράλληλα με την προφορική λογοτεχνία.

Kaşgarlı Mahmut (11ος αιώνας: 1008-1105) Σπουδαίο έργο του το Divanü Lugat’it Türk (1073-1077), (Γενικό λεξικό της Τουρκικής) όπου παραθέτει δείγματα λογοτεχνίας και διαλέκτων από όλη την τότε τουρκική περιοχή Θεωρείται ο θεμέλιος λίθος της Τουρκολογίας και ο θησαυρός της τουρκικής λογοτεχνίας και της παράδοσης. Γράφτηκε με σκοπό να διδάξει την τουρκική γλώσσα στους Άραβες. Περιλαμβάνει 7500 λέξεις των οποίων η έννοια δίνεται στην αραβική γλώσσα. Περιλαμβάνει δείγματα από τη λογοτεχνία της εποχής, και επίσης στοιχεία της ζωής των Τούρκων, ήθη, έθιμα κλπ. Επίσης, υπάρχει ο χάρτης των περιοχών όπου κατοικούσαν Τούρκοι την εποχή εκείνη. Στόχος του είναι να διασώσει, να διαδώσει την τουρκική παράδοση και το μεγαλείο του έθνους του, και να το κάνει γνωστό στον υπόλοιπο κόσμο.

Kaşgarlı Mahmut

Kaşgarlı Mahmut’un haritası

Yusuf Has Hacip Kutatgu Bilig (1070) (Hicri:462) «Η Επιστήμη /Η Γνώση της Ευτυχίας» είναι το πρώτο διδακτικό ποίημα που γράφτηκε στην τουρκική γλώσσα. (Επίσης το πρώτο siyasetname) Oı 4 ήρωες του έργου αυτού έχουν σαφή κοινωνικό ρόλο και ο καθένας εκπροσωπεί μια συγκεκριμένη αξία, που για τον ποιητή αποτελούν τη βάση της ζωής.

4 ήρωες Küntogdı/Gündoğdu: Είναι ο ηγεμόνας και εκπροσωπεί το δίκαιο. Aytoldı/Aydoğdu: Είναι ο Βεζίρης και εκπροσωπεί την ευτυχία Ögdülmiş/Öğüdülmüş: Είναι Βεζίρης και εκπροσωπεί τη λογική Odgurmış/Odgurmuş: Είναι ο εκπρό-σωπος της σκέψης/μοίρας

Edip Ahmet Yükneki (Hitabet) Atabetü’l Hakayık, 12ος αιώνας. Περιέχει κανόνες ηθικής και γνώσεις περί της ισλαμικής θρησκείας. Τονίζει ότι όλες οι γνώσεις πρέπει να βασίζονται στην επιστήμη. Παραθέτει τα καλά της μόρφωσης και τα δεινά της άγνοιας. Είναι γραμμένο στη γλώσσα Kaşgar με αλφάβητο Uygur και το πρωτότυπό του φυλάσσεται στη βιβλιοθήκη της Αγίας Σοφίας. Το μέτρο του είναι προσωδιακό και αποτελείται από 101 τετράστιχα.

Κατά τη δημιουργία των Anadolu Beylikleri και στη συνέχεια των Αυτοκρατοριών των Selçuklu και των Osmanlı η λογοτεχνία εξελίχτηκε σε δύο κλάδους: Ηalk Edebiyatı Divan Edebiyatı

1. Halk Edebiyatı (Λαϊκή Λογοτεχνία) - Βασίζεται περισσότερο στην προφορική παράδοση, - Αφορά τους ανθρώπους της υπαίθρου, - Ασχολείται με θέματα θρησκείας (tasavvuf), Στηρίζεται στην παράδοση της Κεντρικής Ασίας,

Η Λαϊκή Λογοτεχνία χωρίζεται: Η Λαϊκή Λογοτεχνία χωρίζεται: Anonim (Ανώνυμη) Aşık Tekke (tasavvuf:Θρησκευτική)

H Ανώνυμη Λαϊκή Λογοτεχνία αποτελείται από: Destan, Efsane, Masal, Halk şiiri, Fıkra, Bilmece, Mani, Deyim, Atasözü, Τürkü, Tekerlemeler Όλα αυτά μεταφέρονται προφορικά

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ - Η γλώσσα είναι απλή, η καθομιλουμένη. - Οι ποιητές συνήθως δεν είναι μορφωμένοι. Δεν υπάρχουν επιδράσεις από άλλες γλώσσες Βασίζονται στην παρατήρηση του περιβάλλοντος, των ανθρώπων κλπ. -Αναφέρονται συχνά ρητά και παροιμίες. Το ποίημα συνοδεύεται πάντοτε από μουσική. Τα ποιήματα βασίζονται σε τετράστιχα με συλλαβικό μέτρο 7-8-11 συλλαβών (hece vezni). Υπάρχουν παρομοιώσεις και τυποποιημένες εκφράσεις π.χ. (boy: selvi, yüz: ay; kaş: kalem, diş: inci, yanak: gül )

Το ποίημα δεν έχει τίτλο. Συνήθως ονομάζεται σύμφωνα με τον τύπο ποίησης στην οποία ανήκει. -Τα θέματα είναι σχετικά με: αγάπη, ηρωισμό, θάνατο, θρησκεία, παράπονα για προβλήματα της εποχής κλπ. Γενικώς θέματα της καθημερινής ζωής του ανθρώπου.

Α) Anonim Halk Edebiyatı Δεν ασχολείται με τη θρησκεία, -Ανώνυμη. Διατηρεί τα στοιχεία του έπους και την απλή γλώσσα. -Τα θέματά της αντλούνται από ζητήματα έρωτα, ηρωισμού, θανάτου κλπ

Η Ανώνυμη Λαïκή Λογοτεχνία αποτελείται κυρίως από: παροιμίες, παραμύθια, λαϊκό θέατρο (karagöz, meddah, orta oyunu) αινίγματα και γλωσσοδέτες. νανουρίσματα, μαντινάδες, δημοτικά τραγούδια

Λαϊκά αφηγήματα (Halk Hikâyeleri) Ιστορίες που διηγούνταν οι aşık με συνοδεία έγχορδου οργάνου στα καφενεία και στους τόπους σύναξης του λαού. Θέμα τους ο έρωτας και τα κατορθώματα των ηρώων. Δεν υπάρχουν παράξενες ή υπερφυσικές καταστάσεις, αφηγούνται πράγματα που είναι κοντά στην καθημερινή ζωή ή ακόμα και την κοινωνική κατάσταση ή τις εσωτερικές διαμάχες της εποχής. Είναι πεζός λόγος με εμβόλιμο τραγούδι.

Λαïκό Θέατρο: α) Meddah Το θέατρο του ενός ανθρώπου Θεατρικό έργο χωρίς σκηνή, σκηνικά, φώτα κλπ Βασίζεται αποκλειστικά στην ικανότητα αφήγησης, μίμησης, επικοινωνίας του αφηγητή με το κοινό του.

Λαϊκό Θέατρο: β) Οrtaoyunu -Θέατρο του δρόμου. -Δεν έχει κείμενο, δεν έχει σκηνή, -Τα θέματα είναι περισσότερο σατιρικά. Πολλές φορές στηρίζονται σε λογοπαίγνια.

Οι ηθοποιοί αναλαμβάνουν τους ρόλους: Pişekâr (του ηθοποιού που ουσιαστικά κατευθύνει το έργο, κάνει την εισαγωγή, τα λογοπαίγνια, μπαίνει πρώτος στη σκηνή), Kavuklu (αμόρφωτου αλλά λογικού ανθρώπου, ρεαλιστή, που είναι μεν μια γελοία φιγούρα αλλά είναι συμπαθητικός τύπος) Ζenne (του άνδρα που υποδύεται γυναικείους ρόλους

Ήρωες του Ortaoyunu

Λαϊκό Θέατρο: γ) Karagöz Το θέατρο σκιών. Τα θέματα είναι ορισμένα. Ήρωές του είναι: Ο Karagöz που είναι ο λογικός, αλλά και πονηρός εκπρόσωπος του λαού που συνήθως απλά επιβιώνει. Ο Hacivat που είναι ο γραμματιζούμενος, άνθρωπος που θεωρεί ότι ανήκει στην ανώτερη τάξη και κοροϊδεύει τον Καραγκιόζη για την άγνοιά του αλλά και ο Καραγκιόζης αντίστοιχα για την υπερβολική φροντίδα που επιδεικνύει στην έκφραση των ιδεών του και επίσης διάφοροι άλλοι ήρωες, βοηθητικοί, όπως ο Tuzsuz Deli Bekir, ο Bebe Ruhi κα.

Φιγούρες του Karagöz

Β) Aşık Edebiyatı Δεν ασχολείται με τη θρησκεία, -Γενικώς οι τροβαδούροι είναι αγράμματοι καλλιτέχνες που παίζουν κάποιο έγχορδο όργανο. (saz) -Το όνομά τους αναφέρεται συνήθως στο τελευταίο τετράστιχο. -Τα γραπτά κείμενα συγκεντρώθηκαν σε χειρόγραφα εγχειρίδια που ονομάζονται cönk.

Saz

Τα είδη της Aşık Edebiyatı 1- Koşma Το πιο συνηθισμένο είδος της λαϊκής ποίησης Θέματά του είναι η αγάπη προς τον συνάνθρωπο, ο έρωτας, ο πόνος, οι ηρωισμοί , η φύση κλπ

Χωρίζεται στις κατηγορίες Güzelleme: Ποιήματα που γράφονται για να υμνήσουν τη φύση, τα άλογα, τη γυναίκα και κάθε τι που αξίζει να το αγαπάμε. Taşlama: Ποιήματα που γράφονται για να κάνουν κριτική στους κυβερνώντες ή να κατακρίνουν το σύστημα και τις κοινωνικές αδικίες. Koçaklama: ποιήματα που αφηγούνται την ανδρεία και τις μάχες των ηρώων. Αğıt: Ποιήματα που εκφράζουν τον πόνο για τον θάνατο ενός ανθρώπου. (Είναι τα sagu των προ-ισλαμικών χρόνων. Mersiye στη Λόγια Λογοτεχνία)

2- Semai Έχουν την ίδια θεματολογία με τα Koşma αλλά διαφορετική σύνθεση, μέτρο και αριθμό τετράστιχων.

3- Varsağı Ποίηση των κατοίκων της περιοχής Toros που ανήκουν στο φύλο Varsak και δεν είναι πολύ διαδεδομένη. Έχει δική της σύνθεση. Τα θέματά της αποπνέουν ένα ηρωισμό και μια γενναιότητα που αδιαφορεί για τις συνέπειες. Περιέχει επιφωνήματα χαρακτηριστικά που δεν υπάρχουν στα άλλα είδη ποίησης, (όπως bre, behey, hey κλπ).

4- Destan Επικά ποιήματα, δίχως όριο στον αριθμό των τετράστιχων. Το μέτρο είναι 11σύλλαβο Τα θέματα διάφορα, που όμως αφορούν την κοινωνία και το λαό H γλώσσα που χρησιμοποιούν δεν είναι εξεζητημένη, ο ρυθμός επιτυγχάνεται με το συλλαβικό μέτρο και με στίχους 7, 8 ή 11 συλλαβών.

Εκπρόσωποι της Αşık Edebiyatı Köroğlu (16ος αι.) Karacaoğlan (τέλη 16ου- αρχές 17ου αι.) Aşık Ömer (1619-1707) Gevheri (?- 1720?) Dadaloğlu (1785-1868) Bayburtlu Zihni (1795-1859) Seyrani (1807-1866) Erzurumlu Emrah (?-1860) Aşık Veysel (1894-1973)

Στην ποίηση αυτή Συνήθως, στην τελευταία στροφή αναφέρεται το όνομα του ποιητή.

Γ) Tekke (Tasavvuf) Edebiyatı Θρησκευτική ποίηση Άρχισε να διαδίδεται από τον 12ο αι. Σκοπός της είναι η διάδοση των ιδεών της θρησκείας. (Τasavvuf) Είναι εμπνευσμένη από το Σουφισμό. (χαρακτηριστικά του: μυστικισμός, και αποδοχή όλων των θρησκειών, διάθεση συμβίωσης). Ιδρυτής της θεωρείται ο Hoca Ahmet Yesevi

Οι ποιητές Ανήκουν σε θρησκευτικό τάγμα, (Mevlevi/ Bektaşi κ.ά.) συνήθως είναι şeyh ή derviş και χρησιμοποιούν την ποίηση για τη διάδοση των ιδεών τους περί ανοχής, αγάπης στο θεό και την αγάπη. Στόχος τους είναι να κάνουν τους ανθρώπους να αγαπήσουν το θεό και έτσι να φτάσουν κοντά του. Χρησιμοποιούν ύφος και δομή ποίησης και από τη Λαϊκή αλλά και από τη Λόγια λογοτεχνία και οι στίχοι τους είναι είτε με μέτρο συλλαβικό (hece) είτε με προσωδία (aruz) Η γλώσσα που χρησιμοποιούν είναι κατανοητή, και απλή αν συγκριθεί με τη γλώσσα της Λόγιας Λογοτεχνίας αλλά αρκετά «δουλεμένη» αν συγκριθεί με άλλα έργα της λαϊκής λογοτεχνίας.

Είδη της ποίησης αυτής είναι : (Nazım şekilleri) İlahi: Ποίηση για να υμνήσει και να εκλιπαρήσει το Θεό. Nefes: Ποιήματα των ποιητών που ανήκουν στο τάγμα των Bektaşi. Συνήθως αναφέρονται στο ενιαίο του σύμπαντος και του Θεού. Επίσης υπάρχουν ύμνοι για τον Hz. Muhammet και τον Hz. Ali. Nutuk: Ποιήματα που χρησιμοποιούνται ως κηρύγματα για να εκπαιδευτούν οι νέοι προσηλυτισθέντες στα τάγματα. Devriye: Ποιήματα που εξηγούν την εναλλαγή μεταξύ της δημιουργίας και του τέλους. Şathiye: Ποιήματα που μοιάζουν να σατιρίζουν τη θρησκεία.

Κυριότεροι εκπρόσωποι της λογοτεχνίας Tekke *(Μevlâna και Sultan Velete: έγραψαν στην Περσική ή στην Αραβική) 12ος αι. Hoca Ahmet Yesevi 13ος αι. Yunus Emre/ Hacı Bektaş-ı Veli 15ος αι. Kaygusuz Abdal / Hacı Bayram-ı Veli/ Eşrefoğlu Rumi 16ος αι. Pir Sultan Abdal 17ος αι. Niyaz-i Mısri/ Sinan-ı Ümmi/ Hüdai 18ος αι. Sezai/ Erzurumlu İbrahim Hakkı 19ος αι. Kuddusi/ Turabi

2. Divan Εdebiyatı (ΛΟΓΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ) «η τέχνη για την τέχνη»

«Yüksek Zümre Edebiyatı» «Havas Edebiyatı» «Klasik Türk Edebiyatı»

Χαρακτηριστικά «beyit» (δίστιχα) aruz (προσωδία) uyak, kafiye (ομοιοκαταληξία) redif ( η συλλαβή πριν από τη συλλαβή της ομοιοκαταληξίας) Στο τέλος του ποιήματος αναφέρεται το ψευδώνυμο του ποιητή Τα είδη και οι μορφές της ποίησης είναι διαχωρισμένα με σαφήνεια Το ποίημα συνήθως δεν έχει ενότητα

Τα κυριότερα θέματα Έρωτας Αγαπημένη /ος Θάνατος Κρασί Πόνος Έπαινος Θρησκεία Θέματα αφηρημένα, σχετικά με την ψυχή και τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου Μόνο σε ελάχιστα έργα υπάρχει ενασχόληση με τα κοινωνικά προβλήματα.

Τυποποιημένες παρομοιώσεις kaş: keman çene: elma ağız: nokta boy: servi

Γλώσσα περίτεχνη δυσνόητη πολύπλοκα συντακτικά σχήματα διατυπωμένα μεν στην Τουρκική αλλά με έντονες επιρροές από την περσική και αραβική λογοτεχνία (Οθωμανική γλώσσα)

Κυριότεροι εκπρόσωποι Baki Fuzuli Nedim - Nefi.

Λόγια Λογοτεχνία ΠΟΙΗΣΗ Ποιήματα που βασίζονται στη δομή beyit (δίστιχα) Β) Ποιήματα που βασίζονται σε τετράστιχα Γ) Άλλου είδους δομές: Terkib-i bent Terci-i bent

Α) Δομή beyit (δίστιχα) Gazel: Σύντομα ποιήματα με θέμα τον έρωτα, την ομορφιά, τα βάσανα της αγάπης, το ποτό.

Το πρώτο τετράστιχο ονομάζεται matla, το τελευταίο makta. Στο τελευταίο δίστιχο αναφέρεται το όνομα του ποιητή. Το ωραιότερο τετράστιχο ονομάζεται Beyt-ül gazel ή şahbeyit. Δεν απαιτείται κοινό θέμα σε κάθε δίστιχο.

Εκπρόσωποι του είδους: Fuzuli: (?-1556) Baki: (1526-1600) Nedim: (?-1730)

2- Kaside Ποιήματα που έχουν γραφτεί με στόχο τον έπαινο προς τους άρχοντες και τους ισχυρούς της εποχής. Γράφεται με συγκεκριμένους κανόνες.

Το πρώτο τετράστιχο ονομάζεται matla, το τελευταίο makta. το δίστιχο όπου αναφέρεται το όνομα του ποιητή ονομάζεται taç beyit. Το ωραιότερο τετράστιχο ονομάζεται Beyt-ül kasid

Περιέχει πάντοτε τα τμήματα: Nesib : περιγραφή της φύσης, των εορτών, των γεγονότων κλπ πριν την Εισαγωγή (ανάλογα με το θέμα τους ονομάζονται bahariye, ramazaniye, ıydiye (bayram), şifaiye (kış), sayfiye (yaz) κλπ Girizgâh: Εισαγωγή Methiye: Έπαινοι και ύμνοι για το πρόσωπο για το οποίο γράφτηκε το ποίημα.

Fahriye: Έπαινοι για τον ποιητή και το έργο του Tegazzül: εδώ είναι το τμήμα του gazel Taç: στο σημείο αυτό αναφέρεται το όνομα του ποιητή Dua: Ευχές για την επιτυχία του ατόμου που επαινείται και υμνείται στο ποίημα.

Ανάλογα με τη θεματολογία τους χωρίζονται σε: Tevhid: θέμα του ο Θεός Münacat: θέμα του η ικεσία προς το Θεό Naat: θέμα του η εξύμνηση της μεγαλοσύνης του Hz. Muhammed

Methiye: Ύμνοι προς Σουλτάνους και ανώτατους κρατικούς λειτουργούς Mersiye: Επικήδειοι και ποιήματα που δείχνουν τον πόνο για την απώλεια ισχυρού ατόμου. Hicviye: Θέμα του η κριτική και η καταπόντιση κάποιου.

Κυριότερος εκπρόσωπος Nefi (?1575- 1635)

3- Mesnevi Είναι μακρά ποιήματα που αφηγούνται γεγονότα, όπως πόλεμοι, έρωτες, θρησκευτικά θέματα, αλλά και κοινωνικά προβλήματα κλπ. Ως είδος ανήκει στην ποίηση της Περσίας.

Εκπρόσωποι και τα έργα τους Ahmedi (İskendername) Şeyhi (Harname) Nabi (Hayrabat) Fuzuli (Leyla ile Mecnun) Şeyh Galip (Hüsn-ü Aşk) Yunus Emre (Risaletü’n Nushiye)

4- Άλλα είδη - Μüstezat - Kıta

Β) Ποιήματα που βασίζονται σε τετράστιχα: Β) Ποιήματα που βασίζονται σε τετράστιχα: Rubai: Τα θέματα αντλούνται από την έννοια της ζωής και τη φιλοσοφία της, το θάνατο, το κρασί κλπ Εκπρόσωπος: Yahya Kemal

Tuyuğ: Ποιήματα με θέμα τον έρωτα και τα βάσανά του και το κρασί. Αποτελείται από ένα μόνο τετράστιχο - Εκπρόσωποι του είδους: Κadı Burhaneddin, Ali Şir Nevai, Nesim

Şarkı: Ποιήματα που γράφτηκαν ειδικά για να μελοποιηθούν. Θέμα τους είναι συνήθως ο έρωτας. - Εκπρόσωποι: Nedim, Υahya Kemal

Murabba: Ποίηση που τα θέματά της είναι φιλοσοφικές αναζητήσεις και ο έρωτας. - Εκπρόσωποι: Taşlıcalı Yahya, Namık Kemal

Γ) Ποίηση βασισμένη σε άλλου είδους δομές: Terkib-i bent: Είναι ποίηση που βασίζεται σε bent που αποτελείται από 5-10 beyit . Το τελευταίο beyit του κάθε bent ονομάζεται “vasıta beyti”. Αυτό αλλάζει στο τέλος του κάθε beyit και έχει πάντα την ίδια ομοιοκαταληξία με το πρώτο “vasıta beyti”του ποιήματος.

Τα Terkib-i bent αντλούν γενικώς τα θέματά τους από: την τύχη, τη ζωή, τη θρησκεία, την αγάπη προς τον Θεό, και αναπτύσσουν φιλοσοφικές ιδέες, όπως και κριτική των κοινωνικών φαινομένων.

Terci-i bent Ως προς το σχήμα μοιάζει με το terkib-i bent. Η διαφορά τους έγκειται στο ότι το «vasıta beyti» δεν αλλάζει στο τέλος κάθε bent αλλά απλώς επαναλαμβάνεται. Αναφέρεται περισσότερο στη δύναμη του Θεού, την αιωνιότητα του σύμπαντος την αντίθεση μεταξύ θανάτου και ζωής.

TÜRK EDEBİYATI’NA GİRİŞ ŞİİRLERDEN ÖRNEKLER TÜRK EDEBİYATI’NA GİRİŞ

Beyitler Dil verdiğimiz yâre nigâh-i gazabından Tasrîhe mecâl olmadı îmâ ile geçtik Naili Sînede bir lahza ârâm eyle gel cânım gibi Geçme ey rûh-i revân ömr-i şitâbânım gibi Nedim

Ziya Paşa (Tanzimat Şiiri) TERKÎB-İ BEND  Âyinesi iştir kişinin lâfa bakılmaz Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde İnşâna sadakat yakışır görse de ikrah Yardımcısıdır doğruların Hazret-i Allah

FUZULi GAZEL Öyle ser-mestem ki idrâk etmezem dünyâ nedir Ben kimem sâkî olan kimdir mey û sahbâ nedir Gerçi cânândan dil-i şeydâ için kâm isterem Sorsa cânân bilmezem kâm-ı dil-i şeydâ nedir Vasldan çün âşık-ı müstâğni eyler bir visal Âşıka mâşukdan her dem bu istiğnâ nedir Hikmet-i dünyâ vü mâfihâ bilen ârif değil Ârif oldur bilmeye dünyâ vü mâfihâ nedür Ah u feryâdın Fuzûlî incidibdir âlemi Ger belâ-yı ışk ile hoşnûd isen gavga nedir

BAKİ GAZEL Nedür bu handeler bu isveler bu nâz u istignâ Nedür bu cilveler bu sîveler bu kâmet-i bâlâ Nedür bu pîç pîç ü çîn çîn ü hâm-be-hâm kâkül Nedür bu turralar bu halka halka zülf-i müsg-âsâ Nedür bu âriz u hadd ü nedür bu çesm ü ebrûlar Nedür bu hâl-i Hindûlar nedür bu habbetü's-sevdâ Miyânun riste-i cân mi gümis âyine mi sînen Binâgûsunla mengûsun gül ile jâledür gûyâ Vefâ ummaz cefâdan yüz çevürmez Bâki âsikdur Niyâz itmek ana cânâ yarasur sana istignâ

AKİF PAŞA MERSiYE Tıfl-ı Nazeninim unutmam seni Aylar günler değil geçse de yıllar Telhikâm eyledi firakın beni Çıkar mı hatırdan o tatlı diller   Kıyılamaz iken öpmeğe tenin Şimdi ne hâldedir nâzik bedenin Andıkça gülşende gonca dehenin Yansın ahım ile kül olsun güller Feleğin kînesi yerin buldu mu Gül yanağın, reng-i rûyun soldu mu Acaba çürüyüp toprak oldu mu Öpüp kokladığım o pamuk eller

Λόγια Λογοτεχνία ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ Λόγια Λογοτεχνία ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ Τarih: Μη επίσημη καταγραφή της ιστορίας Vakayiname: Επίσημη καταγραφή της ιστορίας του Οθωμανικού κράτους

Το πρώτο δείγμα γραφής έχει δώσει ο Ali Şir Nevai με το έργο του: Tezkire: Ιστορία της Λογοτεχνίας και Βιογραφίες. Το πρώτο δείγμα γραφής έχει δώσει ο Ali Şir Nevai με το έργο του: Mecalisü’n Nefais.

Το πιο γνωστό έργο αυτού του τύπου είναι το Paris Sefaretnamesi του Καταγραφή πληροφοριών και περιγραφή των γεγονότων που αφορούσαν τα κράτη όπου η Οθωμανική Αυτοκρατορία διατηρούσε πρεσβείες. Το πιο γνωστό έργο αυτού του τύπου είναι το Paris Sefaretnamesi του Yirmisekiz Çelebi Mehmet Efendi.

Seyahatname: Περιηγήσεις, οδοιπορικά. Πολύ γνωστό το ομώνυμο έργο του Evliya Çelebi.

Η πεζογραφία της Λόγιας λογοτεχνίας , ανάλογα με το ύφος και τη γλώσσα, χωρίζεται ως εξής: Sade nesir Orta nesir Süslü nesir Τα βιβλία που περιλαμβάνουν κείμενα αυτού του τύπου ονομάζονται Münşeat.

Αντιπροσωπευτικά έργα: Kabuname: Mercimek Ahmet Tazrruname: Sinan Paşa Seyahatname: Evliya Çelebi Keşfü’Zünün: Kâtip Çelebi Naima tarihi: Naima

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΡΕΥΜΑΤΑ (EDEBİYAT AKIMLARI) KLASİSİSM (Κurallcılık) ROMANTİZM (Duyguculuk) REALİZM (Gerçekçilik) NATURALİZM (Doğalcılık) PARNASİZM (Şiirde gerçekçilik) SEMBOLİZM (Simgecilik) SÜRREALİZM (Gerçeküstücülük) FÜTÜRİZM (Gelecekçilik)

KLASİSİSM (kurallcılık) Εμφανίστηκε στη Γαλλία στα μέσα του 17ου αιώνα. Κύρια χαρακτηριστικά: -Δίνει μεγάλη σημασία στη λογική, την ορθή σκέψη και τη φύση. -Τα θέματα αντλούνται από την αρχαίες ελληνικές και λατινικές πηγές. -Το σημαντικό δεν είναι αυτού καθ’ εαυτού το θέμα αλλά ο τρόπος επεξεργασίας του. Επίσης, δεν είναι σημαντικό το όραμα και το συναίσθημα, αλλά το μέτρο και η λογική.

Δεν υπάρχει η παρουσία του δημι- ουργού. - «Η τέχνη για την τέχνη» Δεν υπάρχει η παρουσία του δημι- ουργού. Παρουσιάζονται πάντοτε τα ίδια πρότυπα. Παρουσιάζεται η ψυχική κατάσταση των ηρώων. Στο θέατρο υπάρχει η ενότητα τόπου - χρόνου - γεγονότος.

Εκπρόσωποι στην τουρκική λογοτεχνία: Μέσω των μεταφράσεων των έργων του Molière, ο Ahmet Vefik Paşa και μέσω των μεταφράσεων των έργων του La Fontaine, o Şinasi.

Εκπρόσωποι στην τουρκική λογοτεχνία: Ahmet Vefik Paşa : Μέσω των μεταφράσεων των έργων του Molière Şinasi : μέσω των μεταφράσεων των έργων του La Fontaine

ROMANTİZM (Duyguculuk) Εμφανίστηκε στη Γαλλία περίπου στα 1830 ως αντίδραση προς τον κλασικισμό. Χαρακτηριστικά: -Δίνει μεγάλη σημασία στην θρησκεία, την οποία είχε αγνοήσει ο κλασικισμός. -Κερδίζει έδαφος το συναίσθημα, τα έντονα αισθήμα-τα και το όνειρο. - Ο λυρισμός υπερισχύει του νου και της λογικής.

Τα θέματα Αντλούνται από την ιστορία και την εθνική κουλτούρα. (έρωτας, θάνατος, φύση, ελευθερία) Δίνουν μεγάλη σημασία στην ψυχή του ανθρώπου και την τονίζουν με αντιθέσεις, όπως άσπρο-μαύρο, όμορφος- άσχημος, καλός - κακός Η αλήθεια δεν παρουσιάζεται μονόπλευρα, αλλά με όλες της τις απόψεις. Οι δημιουργοί εκφράζουν και τις δικές τους απόψεις, «παρουσιάζονται» στα έργα τους.

«Η τέχνη για την κοινωνία» - Στο θέατρο εγκαταλείπεται ή ενότητα του τόπου – χρόνου -γεγονότος -Εξελίσσεται το δράμα.

Εκπρόσωποι στην τουρκική λογοτεχνία: Namık Kemal Ahmet Mithat Efendi Abdülhak Hamit Recaizade Mahmut Ekrem (ποιήματα)

REALİZM (GERÇEKÇİLİK) Εμφανίστηκε στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα στη Γαλλία, ως αντίδραση προς τον ρομαντισμό. Χαρακτηριστικά: -Βασίζεται στην αλήθεια, άρα δίνει σημασία στην παρατήρηση, τα επίσημα έγγραφα και τις έρευνες.

«Η τέχνη για την τέχνη» - Αποφεύγει τα καλολογικά στοιχεία και τις υπερβολές. - Δίνει σημασία στην ομορφιά του γραπτού και δεν ενδιαφέρεται να επιμορφώσει και να καλλιεργήσει τους ανθρώπους. Ο αφηγητής δεν παρουσιάζεται, δε συμμετέ-χει, κρίνει με αντικειμενικότητα.

Για να αποδοθεί η πραγματικότητα αναλύεται η ψυχολογική κατάσταση των ηρώων, τα στοιχεία που τους επηρεάζουν, καθώς και το περιβάλ-λον τους, με κάθε λεπτομέρεια. - Κερδίζει έδαφος η αναφορά σε ήθη και έθιμα, όπως επίσης και η περιγραφή του χώρου.

Εκπρόσωποι στην τουρκική λογοτεχνία: Recaizade Mahmut Ekrem (στα μυθιστορήματα και τα διηγήματά του) Samipaşazade Sezai Mehmet Akif Ersoy Halit Ziya Uşaklıgil Ömer Seyfettin Yakup Kadri Karaosmanoğlu Refik Halit Karay

NATURALİZM (Doğalcılık) Είναι το ρεύμα που έφερε τον ντετερμινισμό στο μυθιστόρημα. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Γαλλία στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Σύμφωνα με τον ντετερμινισμό, στα φυσικά φαινόμενα τα ίδια αίτια, στις ίδιες συνθήκες προκαλούν πάντα τα ίδια αποτελέσματα.

Χαρακτηριστικά: Υπερβολή στον ρεαλισμό. -Οι δημιουργοί, ενεργούν σαν επιστήμονες και ερευνούν σε βάθος τον άνθρωπο και τα γεγονότα. Δεν αποφεύγουν να αφηγηθούν τις άσχημες πλευρές της ζωής.

-Θεωρείται πολύ σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη η επίδραση του περιβάλλοντος, της κληρονομικότητας, και να δίνεται σημασία στην παρατηρητικότητα. -Η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι συγγρα-φείς είναι απλή και εύκολα κατανοητή από το λαό. - Κάθε ήρωας μιλάει στη γλώσσα του περιβάλλοντός του.

Εκπρόσωποι στην τουρκική λογοτεχνία: Nabizade Nazım Hüseyin Rahmi

PARNASİZM (Şiirde gerçekçilik) Εμφανίζεται στη Γαλλία στα τέλη του 19ου αι. Είναι ο ρεαλισμός στην ποίηση. Αποτελεί την αντίθεση στο ρομαντισμό. Εμφανίζεται στη Γαλλία, τέλη του 19ου αι. Απορρίπτεται το συναίσθημα Λατρεία προς το αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Επίδραση του κλασικισμού.

Χαρακτηριστικά: Δίνουν περισσότερη σημασία στην περιγραφή, τη σκέψη, τον τύπο και τον τρόπο αφήγησης, παρά στο συναίσθημα. Τα θέματά τους αντλούνται από τα ευτυχή γεγονότα της ιστορίας, τα ήθη και τα έθιμα των άλλων χωρών. Η γλώσσα είναι φροντισμένη Έχει σημασία ο ρυθμός της πρότασης

«Η τέχνη για την τέχνη». Ο ποιητές δεν παρουσιάζονται, δεν εκφράζουν προσωπικές απόψεις. Παρουσιάζουν αντικειμενικά τα θέματά τους.

Εκπρόσωποι στην τουρκική λογοτεχνία: Cenap Şahabettin Tevfik Fikret Yahya Kemal Beyatlı

SEMBOLİZM (Simgecilik) Εμφανίστηκε στο τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, ως αντίδραση προς τον Παρνασσισμό. Χαρακτηριστικά: Ο εξωτερικός κόσμος δεν είναι έτσι όπως παρουσιάζεται Αυτό που έχει σημασία δεν είναι να εξηγείς τα πάντα, είναι στο να τα αποκρύπτεις.

-Το σημαντικό στην ποίηση είναι η μουσικότη-τα, άρα δε χρησιμοποιούνται λέξεις που δεν έχουν μελωδικότητα. - Δεν αναζητούμε νόημα στο ποίημα διότι δεν χρειάζεται να αντιλαμβανόμαστε το νόημα. - Αρκεί να «αισθανόμαστε» την ποίηση. -Η γλώσσα δεν είναι εύκολα κατανοητή από όλους.

Κύριοι εκπρόσωποι: - Ahmet Haşim - Cenap Şahabbettin - Yahya Kemal - Ahmet Hamdi Tanpınar

SÜRREALİZM ( Gerçeküstücülük) Ο σουρεαλισμός εμφανίστηκε ως αντίδραση στο Ρεαλισμό, το Νατουραλισμό και τον Παρνασσισμό. Χαρακτηριστικά: Είναι η εφαρμογή των θεωριών του Φρόιντ στη λογοτεχνία. Για να κατανοήσουμε πλήρως τον άνθρωπο πρέπει το υποσυνείδητο, το όνειρο και η δύναμη του οράματος να αποτελούν πηγές για τη λογοτεχνία.

- Για να μπορέσει να αναδειχθεί η ποιότητα του ανθρώπου πρέπει να απομακρυνθεί από τη πίεση που ασκείται πάνω του από λογική, το νου και τα ήθη και τα έθιμα. - Το υποσυνείδητο φανερώνεται στα όνειρα. Η πραγματικότητα απεικονίζεται στα όνειρα του ανθρώπου.

Η τέχνη δεν είναι χάρισμα, είναι τα αυτόματα δεδομένα του υποσυνειδήτου. Ο ποιητής απλώς τα καταγράφει.

Εκπρόσωποι στην τουρκική λογοτεχνία: Oktay Rifat Horozcu, Cemal Süreya

FÜTÜRİZM (Gelecekçilik) Είναι η μεταφορά της εξέλιξης των μηχανών και της ταχύτητας του 20ού αιώνα στη λογοτεχνία. Χαρακτηριστικά: Στη ζωή όλα είναι υπό κίνηση, και ο ποιητής πρέπει να αποτυπώσει την ταχύτητα της κίνησης αυτής στο έργο του. Είναι εχθρός της νωθρότητας, της αργής κίνησης και του παρελθόντος.

Εκπρόσωποι στην τουρκική λογοτεχνία: Nazım Hikmet

ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ( 19ος αι ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ( 19ος αι. – έως την εποχή της Δημοκρατίας)

TANZİMAT EDEBİYATI (1860-1896)

Πρώτη Περίοδος 1839- 1876 (I. Meşrutiyet) (Islahat Fermanı) Tην εποχή του II Abdülmecit και κατόπιν της ήττας των Οθωμανών στην Αίγυπτο , με στόχο και εξευμενίσουν την Ευρώπη, ανακοινώθηκε στο πάρκο Γκιουλχανέ (Νοέμβριος 1839) το Tanzimat fermanı.

Σύμφωνα με αυτό: Εξασφαλίζονται τα δικαιώματα: Tων μουσουλμάνων αλλά και των μη μουσουλμάνων υπηκόων ανεξαρτήτως θρησκείας, γένους, κλπ -Τακτοποιείται το θέμα της στρατιωτικής θητείας - Ιδρύεται κράτος που λειτουργεί βάσει νόμων

Islahat Fermanı (1856) Έγινε για να προλάβουν καταστάσεις στη Συνδιάσκεψη των Παρισίων, διαβάστηκε ενώπιον του πατριάρχη, του σειχουλισλά-μη, των υψηλόβαθμων κρατικών λειτουρ-γών, του χαχάμη, και των προεστών των κοινοτήτων, των πρέσβεων και των προξένων. Περιέχει 20 άρθρα.

Τα κυριότερα άρθρα είναι: Το κράτος εγγυάται την περιουσία και τη ζωή όλων των πολιτών ανεξαρτήτως θρησκείας και έθνους Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου Όλοι οι πολίτες μπορούν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι και μπορούν να επωφεληθούν από την οθωμανική δημόσια εκπαίδευση.

Όλοι οι πολίτες θα φορολογούνται εξίσου Θα ιδρυθούν μεικτά δικαστήρια για να εκ-δικάζονται οι υποθέσεις μεταξύ Μουσουλ-μάνων και Χριστιανών

Tanzimat edebiyatı Θεωρούμε ότι αρχίζει το 1860 Πρωτοκυκλοφόρησε η εφημερίδα Tercüman-ı Ahval. Τα πρώτα έργα που εμφανίστηκαν ήταν μεταφράσεις (çevirme), απομιμήσεις (taklit), και μερικά πρωτότυπα έργα (telif).

Στόχος: Να παρουσιαστεί ο δυτικός τρόπος ζωής Κάθε λογοτέχνης έγραψε διάφορα έργα σε όλα τα είδη. Ακόμα και όταν ασχολούνταν με θέματα τουρκικής πραγματικότητας, τα ανέλυαν υπό το πρίσμα της Δύσης.

Θέματα: Η οικογένεια, Η ζωή σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα (όπου παρόλο που επιθυμούν τον τρόπο ζωής, δημιουργούν τύπους «καταδικα-στέους», Η αιχμαλωσία (Namık Kemal: İntibah, Nabizade Nazım: Zehra), Η δουλεία κλπ

Το πρώτο μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε ήταν μετάφραση Έντονη επίδραση του Ρομαντισμού. Εγκυκλοπαιδικού τύπου πληροφορίες Η τέχνη είναι για τον κόσμο, την κοινω-νία. Αυτό που έχει σημασία είναι το νόημα και η ουσία του θέματος

Εναντίον της Λόγιας Λογοτεχνίας Υποστήριξαν την ιδέα της απλοποίησης της γλώσσας αλλά δεν είχαν το επιθυμητό αποτέ-λεσμα. Το ίδιο έγινε και με τη χρήση του συλλαβικού μέτρου (hece vezni) και την προσπάθεια επι-στροφής στη Halk Edebiyatı. Ασχολήθηκαν και με κοινωνικά και κρατικά θέματα.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΑΝΖΙΜΑΤ Η τέχνη για το λαό Προσπάθεια για απλή γλώσσα και συλλαβικό μέτρο Επίδραση από τη γαλλική λογοτεχνία και το ρομαντισμό (φυματίωση, ασθένειες, συναισθηματισμός)

Υπεράσπιση της Λαϊκής Λογοτεχνίας και απαξίωση της Λόγιας Λογοτεχνίας Χρησιμοποίησαν τα παλιά είδη για να εκφράσουν νέες ιδέες. Προβολή της ουσίας και του νοήματος Η Λογοτεχνία ως είδος που θα βοηθήσει στην ανάπτυξη και εξάπλωση των νέων ιδεών.

Οι συγγραφείς ασχολούνται και με την πολιτική Στην ποίηση χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά λέξεις και νοήματα όπως «πατρίδα», «έθνος», «δίκαιο και δικαιώματα», «ελευθερία», «συνταγματική μοναρχία» κλπ - Παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην τουρκική λογοτεχνία μυθιστορήματα, διηγήματα και θεατρικά έργα. Γράφτηκαν άρθρα. Όλα αυτά τα είδη ήταν «εισαγόμενα» από την Δύση.

Για πρώτη φορά σημεία στίξης. Τα μυθιστορήματα υστερούν σε πλοκή και τεχνική γιατί παρατίθενται πληροφορίες εγκυκλοπαιδικού τύπου και μακρές αναλύσεις και περιγραφές. Οι ήρωες αναλύονται μονομερώς. Οι καλοί ανταμείβονται, οι κακοί τιμωρούνται. Τα θέματα αντλούνται από την καθημερι-νότητα ή την ιστορία.

Κυριότεροι συγγραφείς AHMET VEFİK PAŞA: (1823-1891) ZİYA PAŞA: (1825-1880) ŞİNASİ: (1826-1871) NAMIK KEMAL: (1840-1888) AHMET MİTHAT EFENDİ (1844- 1912) ŞEMSETTİN SAMİ: (1850-1904)

ŞİNASİ:(1826-1871) Έζησε στη Γαλλία (1849-1865) και ως εκ τούτου επηρεάστηκε από τη γαλλική λογοτεχνία της εποχής. Χρησιμοποίησε γλώσσα απλή, προτάσεις σύντομες και η αφήγηση είναι απλή ώστε να είναι κατανοητή από το λαό. Έγραψε νέου τύπου ποίηση όπου δεν αρκέστηκε στην ομορφιά των στοίχων, αλλά φρόντισε να υπάρχει ενότητα του θέματος και γενική ομορφιά του ποιήματος.

Θεωρείται ο πρωτοπόρος στην τουρκική λογοτεχνία διότι: - Εξέδωσε τις εφημερίδες Tercüman-ı Ahval (όπου και δημοσίευσε το πρώτο άρθρο με τον τίτλο Tercüman-ı Ahval Mukaddimesi) και Tasvir-i Efkâr. Έγραψε το πρώτο θεατρικό έργο. - Χρησιμοποίησε πρώτος τα σημεία στίξης.

Έργα του: Şair evlenmesi. Το πρώτο θεατρικό έργο της τουρκικής λογοτεχνίας. Μονόπρακτο όπου ο συγγραφέας κατηγορεί τον τρόπο που παντρεύονταν οι Τούρκοι την εποχή εκείνη (görücü). Müntehabat-ı eşar. Ανθολογία των ποιημάτων του. Durub-ı emsal-i Osmaniye: Συλλογή τουρκικών παροιμιών. Tercüme-i Manzume: Μεταφράσεις από γαλλικά ποιήματα που έκανε το 1859 (Lamartine, La Fontaine) Tercüman-ı Ahval Mukaddimesi: Το πρώτο άρθρο εφημερίδας στην τουρκική λογοτεχνία.

NAMIK KEMAL: (1840-1888) VATAΝ ŞAİRİ Μεγάλωσε βάσει της «παλαιάς σχολής», μορφώθηκε βάσει της Λόγιας Λογοτεχνίας. Ο πιο δραστήριος συγγραφέας της εποχής Ασχολείται με θέματα όπως η πατρίδα, η ελευθερία, ο νόμος, τα δικαιώματα, το δίκαιο και η δικαιοσύνη. Φανερή η επίδραση του ρομαντισμού.

Είναι ο πρώτος ποιητής που χρησιμοποίησε την έννοια «ελευθερία» στα έργα του. (Hürriyet Kasidesi, Vatan Şarkısı, Vatan Mersiyesi …) Εξέδωσε την εφημερίδα İbret

Παρουσίασε πολλά από τα νέα είδη γραφής για πρώτη φορά στην Τουρκική Λογοτεχνία İntibah: το πρώτο λογοτεχνικό μυθιστόρημα. Cezmi: το πρώτο ιστορικό μυθιστόρημα. Tahrib-i Harabat, Takip: οι πρώτες λογοτεχνικές κριτικές. (εναντίον του Ziya Paşa). Renan Müdafaanamesi: η πρώτη κριτική.

Θεατρικά έργα: Vatan yahut Silistre: το πρώτο έργο της τουρκικής λογοτεχνίας που παίχτηκε σε θεατρική σκηνή. Celâlettin Harzemşah: θεατρικό έργο 15 πράξεων που γράφτηκε για να διαβάζεται. Gülnihal:το πιο επιτυχημένο θεατρικό του.

NAMIK KEMAL VATAN ŞARKISI Âmilimiz, efkârımız ikbal-i vatandır Serhaddimize kal'a bizim hâk-i bedendir Osmanlılarız ziynetimiz kanlı kefendir Gavgâda şehâdetle bütün kâm alırız biz Osmanlılarız can veririz nâm alırız biz  Kan ile kılıçtır görünen bayrağımızda Can korkusu gezmez ovamızda dağımızda Her gûşede bir şîr yatar toprağımızda Gavgâda şehâdetle bütün kâm alırız biz Osmanlılarız can veririz nâm alırız biz

ZİYA PAŞA (1825-1880) Η παιδεία του είναι δυτικού τύπου. Νεωτεριστής, που στα έργα του αντίθετα διακρίνεται η προσπάθειά του να ισορροπήσει μεταξύ του πολιτισμού της Δύσης και αυτού της Ανατολής. Υμνεί τη Λαική Λογοτεχνία και θαυμάζει τη Λόγια. (Αυτό επέσυρε την κριτική του Ναμίκ Κεμάλ)

Γλώσσα Υπερασπίζεται την απλή τουρκική γλώσσα αλλά χρησιμοποιεί την περίτεχνη γλώσσα της λόγιας λογοτεχνίας. Θεωρεί ότι στον πεζό λόγο πρέπει να χρη-σιμοποιούμε απλή γλώσσα ενώ αντίθετα στην ποίηση, γλώσσα περίτεχνη. Μόνο στα έργα του Defter-i Amal και Emile χρησιμοποίησε συνειδητά την απλή καθομιλουμένη τουρκική.

Έργα του: Harabat: Τρίτομη Ανθολογία που περιέχει τουρκικά, αραβικά και περσικά ποιήματα. Zafername: Ποιητικό έργο τριών τμημάτων. Κριτική του Sadrazam Ali Paşa Eş’ar-ı Ziya, Külliyat-ı Ziya Paşa: Ποιήματα Defter-i Amal:Αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας Şiir ve İnşa, Rüya: Άρθρα Emile:Μετάφραση

AHMET MİTHAT EFENDİ (1844-1912) Θέματα: ιστορία, γεωγραφία, γεωργία, οικονομία κα. Στόχος του ήταν να δώσει στον κόσμο να καταλάβει τα αγαθά που σου προσφέρει η ανάγνωση και όχι τόσο να παράγει λογο-τεχνικό έργο.

«γραφομηχανή» Για την ταχύτητα του στη συγγραφή των έργων του. Τα πεδία δράσης: δημοσιογραφία, συγγραφή μυθιστορημάτων και διηγημάτων. Έχει γράψει περίπου 200 έργα εκ των οποίων τα 36 είναι μυθιστορήματα. Τα θέματά του ποικίλουν

Γλώσσα Πολύ απλή γιατί σκοπός του ήταν η επιμόρφωση του λαού. Η τεχνική των μυθιστορημάτων του θεωρείται ελλιπής γιατί κάνει μεγάλες παρενθέσεις με σκοπό να δώσει επί πλέον πληροφορίες και γνώσεις στο λαό.

Μυθιστορήματα: Hasan Mellah Hüseyin Fellah Felatun Beyle Rakım Efendi Paris’te bir Türk Yeniçeriler Ηenüz On Yedi Yaşında Dünyaya İkinci Geliş Dürdane Hanım, Jön Türk ....

Διηγήματα: Letaif-i Rivayet : (το πρώτο διήγημα της τουρκικής λογοτεχνίας), Kıssadan Hisse ...

Εξέδωσε τις εφημερίδες: Bedir Devir Tercüman-ı hakikat

AHMET VEFİK PAŞA: (1823-1891) Θερμός υπερασπιστής του Τουρκισμού και του εθνικισμού. Έγινε γνωστός κυρίως από τις μεταφράσεις και τις παραλλαγές του. Προσπάθησε να κάνει τον κόσμο να αγαπήσει το θέατρο. Ίδρυσε θέατρο στην Προύσα.

Έργα του: Μεταφράσεις από τον Μολιέρο: Don Civani, Dudu Kuşları, İnfial-i Aşk, Savruk, Kocalar Mektebi, Adamcıl, Tartuffe

Έργα σχετικά με τη ζωή των Τούρκων, των Ελλήνων και των Εβραίων - Zor Nikahı - Zoraki Tabip - Tabib-i Aşk - Dekbazlık - Meraki - Azarya Yorgaki Dandini

Ιστορικά έργα: Hikmet-i Tarih, Fezlake-i Tarih-i Osmani.

Λεξικό: Lehçe-i Osmani

ŞEMSETTİN SAMİ: (1850-1904) Μελέτες για τη γλώσσα και άλλες επιστημονικές εργασίες. Συμμετείχε στις μελέτες για τις επιγραφές του Orhun (Yazıtları) και του Kutadgu Bilig. Ασχολήθηκε με τη συγγραφή λεξικών και εγκυκλοπαιδειών.

Έργα του: Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat: το πρώτο τουρκικό μυθιστόρημα Kamus-ı Türki: το πρώτο Τουρκικό Λεξικό Kamus-ı Fransevi, Kamus-ı Arabi: Λεξικά Kamusu’l Alam: Εγκυκλοπαίδεια Besa yahut Ahde Vefa, Gave, Seydi Yahya: Θεατρικά έργα Sefiller, Robinson Crusoe: Μετάφραση

ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΑΝΖΙΜΑΤ (1876-1896) ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΑΝΖΙΜΑΤ (1876-1896) Διαφορετική αντίληψη περί τέχνης «Η τέχνη για την τέχνη». Υποστήριξαν περισσότερο την Δυτική Λογοτεχνία παρά τη Λόγια Λογοτεχνία Δυτική νοοτροπία.

Καταπίεση της κυβέρνησης Δεν έγραψαν έργα σχετικά με την πολιτική, τις υποθέσεις που χειρίζονταν το κράτος και με τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής. Ασχολήθηκαν περισσότερο με την τέχνη. Κυριότερος λόγος για την αλλαγή αυτήν υπήρξε η έντονη καταπίεση που ασκούσαν οι κυβερνώντες.

Θέματα Άντλησαν τα θέματά τους από τις προσωπικές σχέσεις, και τα ανθρώπινα αισθήματα. Επίσης υπάρχουν έργα με θέμα τη δουλεία. Στην ποίηση βλέπουμε θέματα όπως ο θάνατος, η απώλεια αγαπημένων, κλπ

Ύφος Διακρίνεται η επίδραση του ρεαλισμού. Στην ποίηση είναι περισσότερο έντονη η επίδραση του ρομαντισμού. Ως σχήμα στην ποίηση βλέπουμε και τα σχήματα της Λόγιας Λογοτεχνίας και νεώτερα σχήματα Η γλώσσα είναι βαριά, περίτεχνη.

Κυριότεροι εκπρόσωποι: RΕCΑİZADE MAHMUT EKREM: (1847-1914) ABDÜLHAK HAMİT TARHAN: (1852-1937) NABİZADE NAZIM: (1862-1893) SAMİ PAŞAZADE SEZAİ: (1860-1936) MUAALİM NACİ: (1850- 1893)

RΕCΑİZADE MAHMUT EKREM: (1847-1914) Υπερασπιστής της νέας εποχής στη λογοτεχνία και πολέμιος της Λόγιας Λογοτεχνίας. Πρωτοπόρος της εποχής της Edebiyat-ı Cedide. Ο θάνατος των τριών παιδιών του τον επηρέασε βαθιά και τον έστρεψε προς τη μελαγχολική ποίηση.

Κύριο θέμα Τον απασχόλησε το θέμα αν η ομοιοκαταληξία έχει στόχο την ακοή ή την όραση του αποδέκτη.

Έργα του: Araba Sevdası:Το πρώτο δείγμα ρεαλισμού στο τουρκικό μυθιστόρημα. Ασχολείται με τη λανθασμένη αντίληψη της Δυτικοποίησης. Nijat Ekrem, Nağme-i Seher, Pejmürde, Yadigar-ı Şebab: Ποιήματα Afife Anjelik, Vuslat, Çok Bilen Çok Yanılır, Atala: Θεατρικά έργα Talim-i Edebiyat: Βιβλίο θεωρητικών γνώσεων επί της Λογοτεχνίας Zemzeme, Takdir-i Elhan: Κριτική

ABDÜLHAK HAMİT TARHAN: (1852-1937) Θεωρείται ως ο πραγματικός πρωτοπόρος της κίνησης “δυτικοποίησης”. Είναι γνωστός ως Şair-i Azam. Ρομαντικός. Λυρικός στην ποίησή του.

Τα θέματά του Αντλούνται συχνά από την ιστορία. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για ιστορίες που λαμβάνουν χώρα εκτός Τουρκίας. Στην ποίηση δεν έφερε μεγάλες αλλαγές του σχήματος. Τα θεατρικά του έργα προορίζονται για αναγνώστες και όχι για θεατές.

Έργα του: Ποίηση: Sahra,Divaneliklerim veya Balde, Makber, Ölü, Bunlar O2dur, Hacle, Garam, Validem, İlham-ı Vatan Θεατρικά Έργα: Macera-yı Aşk, sabr u Sebat, İçli Kız, Tarık, Zeynep, Finten, Nesteren, Liberte, Nazife, Eşber, İlhan, Turhan, Hakan, Sardanapal.

NABİZADE NAZIM (1862-1893) Πρωτοπόρος του ρεαλισμού και του νατουραλισμού στην τουρκική λογο-τεχνία. Έγινε γνωστός με τα μυθιστορήματα και τα διηγήματά του.

Έργα του: Karabibik: Πρώτο μυθιστόρημα με θέμα την ύπαιθρο. Zehra: Ψυχολογικό μυθιστόρημα

SAMİ PAŞAZADE SEZAİ (1860-1936) Είναι γνωστός για τα δυτικού τύπου διηγήματά του. Έχει γράψει και μυθιστορήματα. Ρεαλιστής. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι απλή και φυσική.

Τα θέματά του Αντλούνται από τις ψυχικές καταστάσεις των ανθρώπων. Διακρίνεται για το ότι παρατηρεί και αποδίδει την πραγματικότητα. Περιγράφει το περιβάλλον.

Έργα του: Sergüzeşt: Μυθιστόρημα με θέμα του το δουλεμπόριο Küçük Şeyler: Πρώτα δείγματα ρεαλισμού στο διήγημα. İclal: Συλλογή των έργων του και των αναμνήσεών του με βάση το ποίημα που έγραψε για το θάνατο του ανιψιού του İclal. Şiir: Θεατρικό έργο

MUAALİM NACİ: (1850- 1893) Υπήρξε υπέρμαχος και αρχηγός των υπερασπιστών της παλαιού τύπου λογοτεχνίας. Παρόλα αυτά έχει δώσει πολύ καλά δείγματα λογοτεχνίας νέου τύπου. Χρησιμοποιεί απλή και κατανοητή γλώσσα.

Έργα του: Ateşpare, Şerare, Sümbüle, Füruzan: Ποιήματα Demdeme: Κριτική εναντίον του RΕCΑİZADE MAHMUT (Zemzeme) Istılahat-ı Edebiye: Πληροφορίες περί λογοτεχνίας. Ömer’in Çocukluğu: Απομνημονεύματα. Lügat-ı Naci: Λεξικό.

SERVET-İ FÜNUN (EDEBİYAT-I CEDİDE) (1896-1901)

Η λογοτεχνία του Tanzimat δημιουργήθηκε από την ανάγκη εναντίωσης και αντίθεσης στη Λόγια Λογοτεχνία. Και ενώ είχε απήχηση εν τούτοις δεν είχε τα αποτελέσματα που επιθυμούσαν οι λογοτέχνες.

SERVET-İ FÜNUN Περιοδικό λογοτεχνίας και πολιτισμού RΕCΑİZADE MAHMUT ΕΚΡΕΜ: συσπείρωσε γύρω του τον πνευματικό κόσμο Ahmet İhsan Tokgöz: εκδότης TEVFİK FİKRET: αρχισυντάκτης

Έκλεισε στις 7 Οκτωβρίου 1901 Ο Hüseyin Cahit Yalçın δημοσίευσε το άρθρο του με τίτλο Edebiyat ve Hukuk και έγινε αιτία να κλείσουν το περιοδικό. Η ομάδα διαλύθηκε.

Το παλάτι εξέδωσε φιρμάνι: «Πρέπει να κλείσει το περιοδικό που διακινεί τις ιδέες ενός έθνους όπως οι Γάλλοι, που έφτασαν στο σημείο να εκτελέσουν τους βασιλείς τους και με τον τρόπο αυτό επηρεάζει τα συναι-σθήματα του τουρκικού λαού».

Εκδόθηκε και πάλι αλλά όχι ως λογοτεχνικό περιοδικό στις 22 Νοεμβρίου 1901 Η κίνηση αυτή συνεχίστηκε αργότερα από τους Fecr-i Ati.

Χαρακτηριστικά της περιόδου Πρότυπο υπήρξε η γαλλική λογοτεχνία. Αρχή της εποχής αυτής ήταν «Η τέχνη για την τέχνη». Εγκαταλείφθηκε δηλαδή η ιδέα «Η τέχνη είναι για το κοινωνικό σύνολο». Στη συγγραφή μυθιστορημάτων είναι έντονη η επίδραση του ρεαλισμού.

Πολλά επιτυχημένα δείγματα στο μυθιστόρημα και το διήγημα Πολλά επιτυχημένα δείγματα στο μυθιστόρημα και το διήγημα. Δεν έχουμε καλά δείγματα θεατρικών έργων. Πρώτα δείγματα σύγχρονου σύντομου διηγήματος.

Καταπίεση των κυβερνώντων (II Abdülhamit) Δεν ασχολήθηκαν με πολιτική και κοινωνικά θέματα. Αφηγήθηκαν: την ομορφιά της φύσης, τα προσωπικά όνειρα και επιθυμίες, τα προσωπικά αισθήματα συναισθήματα κλπ.

Απαισιοδοξία Λόγω της καταπίεσης αυτής η λογοτεχνία, Δίνει μηνύματα απαισιοδοξίας, εσωτερικότητας Δείχνει ψυχολογία ατόμων που καταπιέζο-νται μεταξύ της πραγματικότητας και του οράματος.

Χαρακτηριστικά: Αναλύσεις και λεπτομερείς περιγραφές. Τα θέματα αντλούνται από τα πρόσωπα, τα γεγονότα που ζουν και συμβαίνουν στην Κων/πολη. Έχουν σχέση με την επίλεκτη κοινωνία της.

Η γλώσσα Είναι αρκετά «βαριά» και περίτεχνη. Εγκαταλείφθηκε η απλή καθομιλουμένη. Χρησιμοποιήθηκαν λέξεις και εκφράσεις που δεν τις γνώριζε κανείς και που τις είχαν αναζητήσει στα λεξικά. Επίσης, χρησιμοποιήθηκαν πολλές γαλλικές λέξεις.

Ποίηση Έντονη επίδραση του Παρνασσισμού και του Συμβολισμού. Μέτρο aruz, Η ποίηση έμοιαζε με πεζό λόγο. Υιοθετήθηκε η ομοιοκαταληξία του τύπου «kulak kafiyesi» αυτή δηλαδή που ακούγεται ευχάριστα. Ως σχήμα της ποίησης χρησιμοποίησαν το σονέτο και νέου τύπου ομοιοκαταληξίες που υπήρχαν στη γαλλική ποίηση.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ: TEVFİK FİKRET (1867-1915) CENAP ŞAHABETTİN (1870-1934) HALİT ZİYA UŞAKLIGİL(1869-1945) MΕHMET RAUF (1875- 1931) HÜSEYİN CAHİT YALÇIN (1874-1957)

TEVFİK FİKRET (1867-1915) Ο κυριότερος εκπρόσωπος της περιόδου αυτής. Άλλαξε το σχήμα των ποιημάτων. (ελεύθερος στίχος). Χρησιμοποίησε σχήματα της δυτικής λογοτεχνίας. Φανερή η επίδραση του Παρνασσισμού.

Θέματα Αντλούνται από τη φύση, την κοινωνία, από τα ανθρώπινα συναισθήματα και την καθημερινή ζωή. Στα πρώτα του έργα (1895-1901) ασχολή-θηκε με θέματα της φύσης, καθημερινά γεγονότα και λυρική ποίηση. Στο υπόλοιπο της ζωής του ασχολήθηκε μόνο με κοινωνικά θέματα.

Θρησκεία Εναντιώθηκε στα θρησκευτικά ιδανικά. Θεωρούσε ότι όλες οι θρησκείες προκαλούν διαμάχες μεταξύ των πληθυσμών της γης και αποτελούν εμπόδιο στη διάδοση της ελευθερίας.

Γλώσσα Χρησιμοποιεί πολλές ξένες λέξεις και συντακτικά σχήματα Στα έργα του της πρώτης περιόδου η γλώσσα είναι αρκετά περίτεχνη και «βαριά». Τα ποιήματά του πλησιάζουν πολύ τον πεζό λόγο. Εφάρμοσε με επιτυχία το μέτρο aruz στην τουρκική γλώσσα.

Έργα του: Haluk’un Defteri Tarih-i Kadim Rübab’ın Cevabı Rübab-i Şikeste: (Ανθολογία των ποιημάτων του της εποχής του SERVET-İ FÜNUN) Şermin: Ποιήματα για παιδιά, γραμμένα με συλλαβικό μέτρο

TEVFİK FİKRET YAĞMUR Küçük, muttarid, muhteriz darbeler Kafeslerde, camlarda pür ihtizaz Olur embedem nevha-ger, nağme-saz Küçük, muttarid, muhteriz darbeler.  Sokaklarda seylabeler ağlaşır Ufuk yaklaşır, yaklaşır, yaklaşır  Bulutlar karardıkça zerrata bir Ağır, muhtazır dalgalanmak gelir  Bürür bir soğuk, gölge etrafı hep Nümayan olur gündüzün nısf-ı şeb  Söner şimdi, manzur olurken demin Hayulası karşımda bir alemin  Açılmaz ne bir yüz, ne bir pencere Bakıldıkça vahşet çöker yerlere  Geçer boş sokaktan, hayalet gibi Şitaban u puşide-ser bir sabi  O dem leyl-i yadımda, solgun, tebah Sürür bir kadın bir rida-yı siyah  Saçaklarda kuşlar -hazindir bu pek Susarlar, uzaktan ulur bir köpek  Öter guş-i ruhumda boş bir enin Boğuk bir tezad-ı sükun u tanin  Küçük, pür heves, gevherin katreler Sokaklarda, damlarda pür ihtizaz Olur muttasıl nevha-ger, nağme-saz

CENAP ŞAHABETTİN (1870-1934) Γιατρός. Βρέθηκε στο Παρίσι για να κάνει την ειδικότητά του και γνώρισε τους Γάλλους συμβολιστές. Ο δεύτερος σημαντικός της εποχής αυτής.

Ποιήματα Έγραψε ποιήματα αισθαντικά, λυρικά, με θέματα από τη φύση, από τα προσωπικά αισθήματα και την αγάπη. Στα ποιήματά του διακρίνεται μια μελαγχο-λία που δείχνει την επίδραση του συμβολι-σμού.

Αρμονία Δίνει πολύ μεγάλη σημασία στην αρμονία και στο aruz. Παράλληλα επιλέγει με πολύ μεγάλη προσοχή τις λέξεις που θα χρησιμοποιήσει, έτσι ώστε να μπορέσει να αποδώσει τα συναισθήματα και τα όνειρά του. Ως σχήμα χρησιμοποίησε το serbest müstezat. (τύπος gazel όπου σε κάθε dize προστίθεται ένα μικρό dize: στίχος)

Έργα του: Τâmat: Ποιήματα Hac Yolunda, Avrupa Mektupları, Sriye Mektupları: Οδοιπορικά Tiryaki Sözleri: Ρητά Yalan, Körebe: Θεατρικά έργα Nesr-i Harp, Evrak-ı Eyyam, Nesr-i Sulh

Cenap Sahabettin (Servet-i Fünun Şiiri) TEMÂŞÂ-Yİ LEYAL  Gel bu akşam da ser-be-ser güzelim Levha-i kâinatı seyredelim: Gölge, hep gölge, her taraf gölge, Gölgelerle bütün zemîn mestur Asman yalnızca riim manzûr Görülen başlıyor görülmemeğe; Bir dumandan kefenle cism-i cihan Kalıyor ka'r-ı leyi içinde nihan... Türkçeleştirilmiş GECE İZLENİMLERİ Gel bu akşam da baş başa güzelim Evrenin levhasını seyredelim Gölge, hep gölge, her taraf gölge Bütün yer gölgelerle örtülü Yalnız gök yarı görünüyor Görülen görülmemeye başlıyor Dumandan bir kefenle, cihanın vücudu Kalıyor gecenin derinliğinde gizli

HALİT ZİYA UŞAKLIGİL (1869-1945) Είναι ο πρώτος συγγραφέας της τουρκι-κής λογοτεχνίας που έγραψε μυθιστορή-ματα ευρωπαϊκού τύπου. Είναι ο σημαντικότερος συγγραφέας μυθιστορημάτων και διηγημάτων της εποχής αυτής.

Θέματα Στα έργα του διακρίνεται ρεαλισμός. Αφηγείται ιστορίες που έχουν σχέση με ανθρώπους του πνεύματος, οι οποίοι συμπεριφέρονται σύμφωνα με το περιβάλ-λον μέσα στο οποίο ζουν. Στα μυθιστορήματά του περιγράφει μόνο την Κων/πολη Αντίθετα, στα διηγήματά του αναφέρεται στον αγρότη, στα χωριά και τις κωμοπό-λεις της Ανατολίας.

Γλώσσα Περίτεχνη, «βαριά». Οι προτάσεις του έχουν συντακτική δομή τελείως διαφορετική από αυτήν της εποχής. Στα τελευταία έργα του χρησιμοποιεί απλούστερη γλώσσα. Επίσης εξέδωσε εκ νέου παλιά του έργα απλοποιώντας τα.

Έργα του: Mai ve Siyah: Πρώτο μυθιστόρημα ευρωπαϊκού τύπου. Μυθιστορήματα: Aşk-ı Memnu, Kırık Hayatlar , Aşka Dair, Bir Ölünün Defteri, Nemide, Ferdi ve Şürekası, Sefile Διηγήματα:İzmir Hikâyeleri, Aşka Dair, Onu Beklerken, Kadın Pençesi, Bir Yazın Defteri, Solgun Demet Αναμνήσεις: Kırk Yıl, Saray ve Ötesi Θεατρικό έργο: Kâbus, Füruzan Άρθρο: Sanata Dair Συλλογή ποίησης: Mensur Şiirler

μυθιστοριογράφος της εποχής. MΕHMET RAUF (1875- 1931) Ο δεύτερος μεγάλος μυθιστοριογράφος της εποχής.

Τα θέματά του Aντλούνται από τα ανθρώπινα αισθήματα και συναισθήματα, από ρομαντικούς έρωτες και όνειρα. Ρομαντικός, δίνει πολύ μεγάλη σημασία στην ψυχολογική ανάλυση, στην οποία θεωρείται πολύ επιτυχημένος.

Έργα του: Eylül: Πρώτο ψυχολογικό μυθιστόρημα της τουρκικής λογοτεχνίας. Θέμα του: Ο απαγορευμένος έρωτας. Μυθιστορήματα: Ferda-yı Garam, Aşkın Tarihi, Genç Kız Kalbi, Karanfil ve Yasemin, Son Yıldız Διηγήματα: Âşıkâne, Son Emel, Üç Hikâye Θεατρικά έργα:Pençe, Cidal, Sansar Ποιήματα : Siyah İnciler

HÜSEYİN CAHİT YALÇIN (1874-1957) Με το άρθρο EDEBİYAT VE HUKUK που μετάφρασε από τα Γαλλικά και δημοσίευσε στο περιοδικό SERVET-İ FÜNUN έγινε αιτία να απαγορεύσουν την έκδοση του περιοδικού και να το κλείσουν.

Γλώσσα Απλή γλώσσα, μακριά από τα καλολογικά στοιχεία και την περίτεχνη έκφραση και σύνταξη, Δεν εμβαθύνει στις αναλύσεις και τις περιγραφές του.

Έργα του: Μυθιστορήματα:Nadide, Hayal İçinde Διηγήματα: Hayat-ı Muhayyel, Hayat-ı hakikiyye Sahneleri Αναμνήσεις: Edebi Hatıralar, Malta Adası’nda, Meşrutiyet Hatıraları Κριτική: Kavgalarım

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ HÜSEYİN RAHMİ GÜRPINAR (1864-1944) Το περιβάλλον των αφηγήσεών του είναι η Κων/πολη από την Εποχή του Τανζιμάτ έως και μετά τη Δημοκρατία.

Γλώσσα Απλή, καθομιλουμένη για τους ήρωές του. Μιμήσεις. Καλοδουλεμένοι διάλογοι, ζωντανή αφήγηση, κατανοητός τρόπος έκφρασης.

Κοινωνική κριτική Ασχολήθηκε με καθημερινά θέματα) Διακωμώδησε τον τρόπο ζωής στις γειτονιές, Τόνισε τις γελοιότητες, τις λανθασμένες συμπεριφορές, τα σφάλματα, Τα ελαττώματα της κοινωνίας και τις κοινωνικές αδικίες Στα έργα του βρίσκουμε όλες τις κοινωνικές αλλαγές που έγιναν κατά την περίοδο αυτήν

Η λογοτεχνία στο «δρόμο» Δίνει πολλή μεγάλη σημασία στην παρατή-ρηση και στην περιγραφή του περιβάλ-λοντος. Κάνει μεγάλες παρενθέσεις παραθέτοντας πολλές και μερικές φορές άχρηστες πληροφορίες. Συμμετέχει στην αφήγηση των γεγονότων εκφράζοντας προσωπικές του τοποθετή-σεις και ιδέες.

Έργα του: Μυθιστορήματα: Şık, Kuyruklu Yıldız Altında bir İzdivaç, Şıpsevdi, Tesadüf, Mürebbiye, Gülyabani, Cadı, Kesik Baş, İffet, Nimetişinas Διηγήματα: Kadınlar Vaizi, Melek Sanmıştım Şeytanı, Katil Buse, Gönül Ticareti, Tünelden ilk Çıkış

AHMET RASİM (1852-1937) Έχει γράψει ποιήματα, διηγήματα, σχολικά βιβλία, και έχει έργα ιστορικού και επιστημονικού περιεχομένου. Διακρίνεται για τα ευθυμογραφήματά του Έχει μελοποιήσει περίπου 60 τραγούδια, πολλών από τα οποία είναι και στιχουρ-γός.

Eυθυμογραφήματα (fıkra) Περιγράφει με μεγάλη μαεστρία τον τρόπο ζωής κάθε κοινωνικού στρώματος, αυτά που πιστεύουν, τα ήθη και τα έθιμά την καθημερινή ζωή της Κων/πολης, τις αναμνήσεις του από τα παιδικά του χρόνια και τον κόσμο των εκδόσεων.

Ύφος-Γλώσσα Περιγράφει ακόμα και τα δραματικά γεγονότα με αισιοδοξία, γλυκύτητα και χιούμορ. Χρησιμοποιεί την καθομιλουμένη και μεταφέρει όλες τις εκφράσεις αλλά και τις λεπτομέρειες της γλώσσας.

Έργα του: Şehir Mektupları: Ευθυμογράφημα όπου περιγράφει με απλό και αποτελεσματικό τρόπο και αποδεικνύοντας μεγάλη παρατηρητικότητα τα γεγονότα και τις συνθήκες ζωής στην Kων/πολη κατά την εποχή του ΙΙ Abdülhamit. Eşkal-i Zaman, Gülüp Ağladıklarım: Ευθυμογραφήματα Gecelerim, Falaka: Αναμνήσεις İlk Büyük Muharirlerden Şinasi: Μονογραφία

FECR-İ ÂTİ EDEBİYATI (1909-1912) Για πρώτη φορά στην ιστορία της Τουρκικής Λογοτεχνίας παρουσίασαν μια διακήρυξη όπου δήλωναν τις τοποθετή-σεις τους σχετικά με τις τέχνες. Η ομάδα αυτή ήταν ουσιαστικά η συνέχεια του SERVET-İ FÜNUN.

Με αιτία: - τις προσωπικές διαφωνίες, - τις έντονες κριτικές που προκάλεσαν την αντίδραση του παλατιού - την αντίδραση του Ahmet Mithat Efendi εναντίον του περιοδικού, (επέκρινε τα μέλη του SERVET-İ FÜNUN ότι λόγω της γλώσσας που χρησιμοποιούσαν δεν απευθύνονταν στο λαό, ότι δεν έδιναν σημασία στα προβλήματα των κατώτερων κοινωνικών τάξεων) To 1901, κλείνει το περιοδικό SERVET-İ FÜNUN και τα μέλη που αποτελούσαν την ομάδα του σκορπίζονται.

Ιδρύθηκε η ομάδα FECR-İ ÂTİ. (Geleceğin şafağı) Ήταν η συνέχεια του SERVET-İ FÜNUN. Στην πραγματικότητα δεν πρόσφερε τίποτα το καινούριο και το ιδιαίτερο. Πρώτη συνέλευση: 20 Mαρτίου 1909 Ανακοίνωση σκοπού: 24 Φεβρουαρίου 1910 Διάλυση: 1912.

«Encümen, edebiyatı çok ciddiye almakta, onu hoş vakit geçirmek için bir araç olarak kabul etmemektedir. Bu inanışın edebiyatımız-daki ilk temsilcileri ise, Servet-i Fünûnculardır. Gerçekten, edebiyatın ciddi bir çaba olduğu hususunda, Türk kamuoyuna ilk öncülüğü yapanlar onlardır. Bu ciddî çalışmalarına onların 1908'den sonra yeniden başlamaları beklendiği halde, ne yazık ki, ortada görün-memişlerdir. O halde, yaptıkları hizmet daima beğenilmekle beraber, artık onlara "geçmiş" gözüyle bakmak yerinde olacaktır. Şimdilik, Avrupa edebiyatındaki benzeri toplulukların küçük bir örneği olan Fecr-i Âti ise, Türk edebiyatının geleceğini temsil etmektedir. Dilin, edebiyatın, edebî ve sosyal bilimlerin ilerlemesine dikkat etmek; genç yetenekleri bir araya toplamak, ancak fikir tartışmalarıyla kamuoyunu aydınlatmak, Batı'nın önemli edebiyat ve fikir eserlerini çevirmek, edebiyat ve fikir konuları üzerinde konferanslar düzenlemek, Batı'daki benzeri kuruluşlarla sürekli bir temas kurmak onun gayeleri arasındadır. » (Servet-i Fünun, C:38, No:977, 11 Şubat 1325)

Βασικά μέλη Ahmet Haşim, Refik Halit, Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Fuat Köprülü, Ali Canip Yöntem. Στη συνέχεια, εκτός του Ahmet Haşim, αποτέλεσαν τη βάση για την Εθνική Λογοτεχνία. (Milli Edebiyat)

Χαρακτηριστικά «Η τέχνη είναι προσωπική και είναι άξια σεβασμού» «Η τέχνη είναι προσωπική και είναι άξια σεβασμού» «Η Τέχνη είναι δύσκολη υπόθεση και πρέπει να την εξηγήσουμε στο λαό». «Η Τέχνη για την Τέχνη»

Η σημασία της τέχνης Θεωρούσαν ότι η Τουρκία χρειάζεται τέχνη και επιστήμη και επομένως υποστήριξαν την ανάγκη να καταλάβει ο λαός τη σοβαρότητα και τη σημασία της τέχνης. Είναι η πρώτη λογοτεχνική ομάδα που δημοσίευσε λογοτεχνική ανακοίνωση.

Θέματα Ο έρωτας και η φύση. Αφηγήθηκαν ρομαντικούς έρωτες και συναισθήματα, περιέγραψαν τη φύση πολύ μακράν της πραγματικότητας. Οδηγός τους η Γαλλική Λογοτεχνία και επηρεάστηκαν από τους Γάλλους συμβολιστές αλλά και τους ρομαντικούς και τους εμπρεσιονιστές.

Επιρροή της Δύσης Κατηγόρησαν την ομάδα του SERVET-İ FÜNUN ότι δεν ακολούθησε πιστά τις επιταγές της Λογοτεχνίας της Δύσης. Στόχος της ομάδας αυτής είναι να επωφεληθούν τα μέγιστα από τις ομάδες της Δυτικής Λογοτεχνίας.

Γλώσσα «βαριά», περίτεχνη με πολύπλοκα ονοματικά συντάγματα πάρα πολλές αραβικές και περσικές λέξεις

Κυριότεροι εκπρόσωποι: FUAT KÖPRÜLÜ (1860-1966) ΑΗΜΕΤ ΗΑŞİM (1883-1933) ALİ CANİP YÖNTEM (1887-1967) REFİK HALİT KARAY (1888-1965) YAKUP KADRİ KARAOSMANOĞLU (1889-1974)

ΑΗΜΕΤ ΗΑŞİM (1883-1933) Κυριότερος εκπρόσωπος του συμβολισμού στην τουρκική λογοτεχνία. Θεωρεί ότι η ποίηση πρέπει να γράφεται για να την αισθάνονται. Η μελωδία της ποίησης μετράει περισσότερο από το ίδιο το νόημα. Η ποιητική γλώσσα είναι περισσότερο μουσική παρά λέξεις με νόημα.

Γλώσσα-ύφος Η γλώσσα στα ποιήματά του είναι περίτεχνη ενώ στον πεζά του είναι απλή και κατανοητή. Ονομάζει το συλλαβικό μέτρο «μέτρο του χωρικού» και για τον λόγο αυτόν χρησιμοποιεί το μέτρο aruz.

Έργα του: Piyale, Göl saatleri: Ποιήματα Gurebahane-i Laklakan, Bize Göre: Περιέχει διάφορα έργα του, όπως δοκίμια, ανέκδοτα, συζητήσεις, άρθρα Frankfurt Seyahatnamesi: Οδοιπορικό

Karanlık Aşkın bu karanlık gecesinde Bülbül yine vahşi müterennim Mecnûn'u terk etti mi Leylâ? Vahşî sesi firkat sesi sandım. Aşkın bu karanlık gecesinde, Hicrânımı duydum, seni andım, Firkatzede bülbül gibi yandım.

Vecizeleri «Akıl; nar, ayva ve portakal gibi geç renk ve koku kazanan bir sonbahar ürünüdür.» «En güzel şiirler, manalarını okuyucunun ruhundan alan şiirlerdir.» «Fikirlerine emin mahfazalar bulamayan bir medeniyetin, tefekkür kabiliyetini kaybetmekte gecikmeyeceğinden hiç şüphe etmemelidir.» «Güzel, yalanın çocuğudur.» «Namus kavramı, zaman, din, iklim, gelenek ve bilhassa giyim şekline göre değişen kararsız bir erdemdir.» «Ne yazık ki vücudun çökmesi aklın olgunluk dönemine rastlar.»

Sonbahar Bir taraf bahçe, bir tarafta dere Gel uzan sevgilim benimle yere Suyu yakuta döndüren bu hazan Bizi gark eyliyor düşüncelere.

Απολογισμός της εποχής Τανζιμάτ Οι λόγιοι προσπάθησαν να φέρουν μια νέα πνοή στη λογοτεχνία επηρεασμένοι κυρίως από τη Γαλλική κουλτούρα και τα λογοτεχνικά ρεύματα της Ευρώπης. Έχουν μεν την πνοή, την έμπνευση, το πνεύμα της γαλλικής τέχνης, στη βάση τους όμως παρέμειναν κατά πλειοψηφία πιστοί στη γλώσσα και το ύφος της Οθωμανικής λογοτεχνίας

Δεν ασχολήθηκαν με την εθνική ταυτότητα των Τούρκων, οπότε δεν μπόρεσαν να πλησιάσουν το λαό. Μεγάλο μέρος των Τούρκων λογίων και ανθρώπων γενικώς του πνεύματος πίστευαν ότι ήταν απαραίτητο για το μέλλον του τόπου να εγκαταλειφθεί ο Οθωμανισμός που ήταν υπό την επίδραση της μουσουλμανικής θρησκείας,

Ο λαός να υιοθετήσει και να αφομοιώσει τον εθνικισμό. Ο λαός να υιοθετήσει και να αφομοιώσει τον εθνικισμό. Ως αποτέλεσμα αυτής της τάσης γεννήθηκε ο Τουρκισμός και ο Εθνικισμός ως λογοτεχνικά ρεύματα.

Νέο θέμα: Η ταυτότητα των Τούρκων Νέο θέμα: Η ταυτότητα των Τούρκων η τουρκική γλώσσα, η τουρκική ιστορία, τα εθνικά θέματα, η τουρκική μουσική, τα ήθη και τα έθιμα, τα εθνικά ιδεώδη, κλπ

ΕΘΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ (1911-1923) TÜRKÇÜLÜK ΕΘΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ (1911-1923) TÜRKÇÜLÜK Αυτό που είχε μεγάλη σημασία ήταν η εθνική υπερηφάνεια του ανθρώπου που ανήκε στην τουρκική φυλή

GENÇ KALEMLER 1910-1912 Η περίοδος αυτή αρχίζει με την έκδοση του περιοδικού GENÇ KALEMLER στη Θεσσαλονίκη. Αρχισυντάκτης: Ali Canip Yöntem Επικεφαλής: Ömer Seyfettin, Ali Canip Yöntem Υπεύθυνος έκδοσης: Nesimi Sarım Bey

Εκδόθηκε στη Θεσσαλονίκη προς διάδοση των εθνικιστικών ιδεών. Στην αρχή: “Hüsün ve Şiir“ Εξέδωσε 8 τεύχη και στη συνέχεια άλλαξε το όνομά του σε "Genç Kalemler"

Εκδόθησαν 33 τεύχη τα οποία συγκεντρώθηκαν σε 4 τόμους. Η έκδοσή του σταμάτησε μετά τους Βαλκανικούς πολέμους, όταν η Θεσσαλονίκη δεν ανήκε πλέον στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. (Νοέμβριος 1912) Μετά τη διάλυσή του πολλοί από τους συνεργάτες μετακόμισαν στην Κων/πολη και συμμετείχαν στην οργάνωση των Türk Ocağı και Türk Yurdu.

“Yeni Lisan" Το περιοδικό Genç Kalemler είναι περισσότερο γνωστό λόγω των άρθρων του που προκάλεσαν την έναρξη του κινήματος της «Νέας Γλώσσας». Πρώτο τεύχος του δεύτερου τόμου με ημερομηνία Απρίλιος 1911.

Eski Lisan Nedir? Asla konuşulmayan, Latince ve İbranice gibi yalnız kendisiyle meşgul olanların zevki ve idrâkine taalluk eden bir şey…

Hicretimizin ilk asırlarında Arabî ve Farisî birçok kelimeler lisanımıza girmiş, bunun katiyen zararı yok.

. Lakin edebiyat, sanat ve dolaysıyla tezeyyün fikri ve Farisî kaideler de getirmiş. Türkçe muvazenesini kaybetmiş. Tabiata muhalif ve son derece sun’î bir hâl kesbetmiş.

Milli Edebiyatımız yokmuş. Hala da yok Milli Edebiyatımız yokmuş. Hala da yok. Olanlar da muharebe ve tasavvuf tasvirlerinden, ibtidaî şarkılardan ibarettir. Bu niçin? Niye bizim milli edebiyatımız yok? Sebep pek basit, izah edelim: Edebiyat nedir? Eski nazariyeye göre “şiir ve hayal sanatı” değil mi? Şiirler, hemen umumiyetle denecek derecede “aşk ve muâşaka” hikayeleridir. Aşk, sevişmek ise dolayısıyla bizde memnu-dur.

Bizim medeni İslamiyetimiz kadınlarla erkekleri şiddetle birbirinden ayırdığın-dan hakiki ve mariz aşklara meydan kalmamış. Hakiki aşklar olmayınca şairler hayalleriyle muâşakaya başla-mışlar. Şiirlerinde hakikatin o basit sadeliğine mukabil, hayalin mutantan, alacalı, boş suniliği husule gelmiştir.

Yeni Lisan Makalesi Ömer Seyfettin Edebiyatımız iki devre ayrılır: I- Şarka doğru: İran'a, II- Garbe doğru: Fransa'ya.

Servet-i Fünuncular'dan Tevfik Fikret ve Cenab Şehabeddin, milliyetimize, hissimize, zevkimize muhâlif, fakat güzel şiirler, Fransız tarzı şiirler vücûda getirmişlerdir. Servet-i Fünuncular'dan hiçbirisi esaslı ve mühim bir yenilik göstermiş sayılamazlar. Onlarda öyle mısralara rastlanır ki, içinde hiç Türkçe kelime yoktur. Eski nazım şekillerini değiştirip, sonnet'leri almış ve bir salon edebiyatı vücûda getirmişlerdir.

Fecr-i Aticiler de Servet-i Fünûncuları tekrar etmişlerdir. Milli bir edebiyat vücûda getirmek için, önce milli dil gerekir. Eski lisan hastadır. Hastalıkları bilhassa içindeki yabancı kaidelerdedir.

-Farisi kelimeleri mümkün değil terk edemeyiz -Hele aruzu atıp Mehmet Emin Bey’in hecai vezinlerini hiçbir şair kabul etmez. -Konuştuğumuz lisan, İstanbul Türkçesi en tabiî bir lisandır.

Eserlerimiz yaldızlı mukavvadan bir heykel olmasın, fikre, hisse ehemmiyet verelim. Yazılarımız sade, beyaz, muhteşem, kavi, ebediyete namzet, mermerden abideler olsun!

Bunu ihtiyarlar, bunu dünküler yapamazlar Bunu ihtiyarlar, bunu dünküler yapamazlar. Hiçbir ölü mezarını kendisi kazmaz. Onlar tabiî yaşamak isterler. Hayatları eskilikle kaimdir. “Yeni” onların en büyük düşmanıdır.

Bize geniş, muntazam ve mazbut bir dil lazımdır Bize geniş, muntazam ve mazbut bir dil lazımdır. Türkçe dünyanın en mükemmel, sade ve tabii gramerine sahiptir. Onun içinden ecnebi kaideleri; Arabi ve Farisi terkipleri, edatları çıkarır ve şimdilik edebi ve fenni ıstılahlara dokunmazsak dilimiz, ileride bunları da Türkçeleştirmek şartıyla, milli ve mükemmel bir dil olabilir.

Το Genç Kalemler υποστήριξε την ενότητα της γλώσσας και την εθνικοποίησή της Υπήρξε ο πρωτοπόρος του ρεύματος της Εθνικής Λογοτεχνίας που υπήρξε καθοριστικό για την τουρκική λογοτεχνία του 20ού αιώνα. (Milli Edebiyat).

Στο περιοδικό αυτό: οριζόταν το θεσμικό πλαίσιο της εθνικής γλώσσας και της θεωρίας της λογοτεχνίας γινόταν προσπάθεια να περάσουν αυτές οι ιδέες στο λαό.

Aπoτέλεσε το πρώτο βήμα λόγου του Τουρκικού λαϊκισμού. Το περιοδικό είχε την υλική και ηθική υποστήριξη της ομάδας İttihat ve Terakki Cemiyeti και καθιερώθηκε ως το πιο σημαντικό περιοδικό του τουρκικού εθνικιστικού ρεύματος της περιόδου της Δεύτερης Συνταγματικής Μοναρχίας.

To περιοδικό αυτό συμμετείχε στην κίνηση "Yeni Hayat" που ξεκίνησε από το περιβάλλον του Ζiya Gökalp

Όλη αυτή η κίνηση προκάλεσε έντονες αντιδράσεις κυρίως στον πνευματικό κόσμο της Κων/πολης έγινε αιτία σφοδρών αντιπαραθέσεων.

Πυρήνας του περιοδικού και της κίνησης για την χρήση και καθιέρωση της Νέας Γλώσσας Ali Canip Yöntem (1887-1967) Ömer Seyfettin (1884-1920) Ziya Gökalp (1876-1924)

Άλλα πολύ σημαντικά πρόσωπα Mustafa Nermi, Kâzım Nami (Duru), Αkα Gğndüz (το αληθινό του όνομα: Enis Avni), Mehmet Ali Tevfik (Yükselen), Subhi Edhem, Âkil Koyuncu και Rasim Haşmet

ΕΘΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ (1911-1923) Θεωρούσαν ότι έπρεπε να επωφεληθούν και να υιοθετήσουν τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής κλπ αλλά οι ίδιοι τους να μην αλλάξουν.

Χαρακτηριστικά της περιόδου: Γλώσσα: Υποστήριζαν ότι πρέπει να απλοποιηθεί και να απαλλαγεί από τα ξένα στοιχεία της, από το στομφώδες και περίτεχνο ύφος και τα πολύπλοκα σχήματα της γραμματικής και της σύνταξης που χρησιμοποιούσαν έως τότε.

Υποστήριζαν ότι η σωστή ποίηση είναι αυτή του τουρκικού λαού (Λαϊκή ποίηση) ότι το σωστό (εθνικό) μέτρο είναι το συλλαβικό. Εναντιώνονταν στη χρήση συντακτικών μορφών που προέρχονταν από την Περσική και την Αραβική. Θεωρούσαν ότι η Τουρκική της Κων/πολης έπρεπε να αποτελέσει την επίσημη γλώσσα της Τουρκίας.

Κυριότεροι εκπρόσωποι: MEHMET EMİN YURDAKUL (1869-1944) ZİYA GÖKALP (1876-1924) ÖMER SEYFETTİN (1884-1920) HALİDE EDİP ADIVAR (1884-1964) REFİK HALİT KARAY (1888-1965) YAKUP KADRİ KARAOSMANOĞLU (1889-1974) REŞAT NURİ GÜNTEKİN (1889-1956) FUAT KÖPRÜLÜ (1890- 1966)

MEHMET EMİN YURDAKUL (1869-1944) Στα ποιήματά του επεξεργάστηκε την ιδέα του Halkçılık και Milliyetçilik. Είναι ο πρώτος εκπρόσωπος της εθνικής ποίησης. Δεν ασχολείται με προσωπικά αισθήματα, συναισθήματα και με τη φύση. Tα έργα του έχουν κοινωνικό ενδιαφέρον και είναι διδακτικά. Για το λόγο αυτόν δεν είναι περίτεχνα.

Η γλώσσα Δε θεωρείται πολύ απλή. Χρησιμοποίησε το συλλαβικό μέτρο και τα είδη της δυτικής ποίησης. Τα ποιήματά του πλησιάζουν τον πεζό λόγο.

Έργα του: Ποιήματα: Türkçe Şiirler Tan Sesleri Turan’a doğru Ey Türk Uyan Türk Sazı Ordunun Destanı

Cenge Giderken. Ben bir Türk'üm; dinim, cinsim uludur; Cenge Giderken Ben bir Türk'üm; dinim, cinsim uludur; Sinem, özüm ateş ile doludur. İnsan olan vatanının kuludur. Türk evladı evde durmaz giderim. Muhammed'in kitabını kaldırtmam; Osmancık'ın bayrağını aldırtmam; Düşmanımı vatanıma saldırtmam. Tanrı evi viran olmaz, giderim. Bu topraklar ecdadımın ocağı; Evim, köyüm hep bu yerin bucağı; İşte vatan, işte Tanrı kucağı. Ata yurdun, evlat bozmaz, giderim. Tanrım şahit, duracağım sözümde; Milletimin sevgileri özümde; Vatanımdan başka şey yok gözümde. Yâr yatağın düşman almaz, giderim. Ak gömlekle gözyaşımı silerim; Kara taşla bıçağımı bilerim; Vatanımçin yücelikler dilerim. Bu dünyada kimse kalmaz, giderim.

Bırak Beni Haykırayım Ben en hakîr bir insanı kardeş sayan bir rûhum; Bende esîr yaratmayan bir Tanrı'ya îman var; Paçavralar altındaki yoksul beni yaralar; Mazlumların intikamı olmak için doğmuşum. Volkan söner, lâkin benim alevlerim eksilmez; Bora geçer, lâkin benim köpüklerim kesilmez. Bırak beni haykırayım, susarsam sen mâtem et; Unutma ki şâirleri haykırmayan bir millet, Sevenleri toprak olmuş öksüz çocuk gibidir; Zaman ona kan damlayan dişlerini gösterir, Bu zavallı sürü için ne merhamet, ne hukuk; Yalnız bir sert bakışlı göz, yalnız ağır bir yumruk! .. Mehmet Emin Yurdakul

ZİYA GÖKALP (1876-1924) Οι απόψεις του αποτέλεσαν τη βάση σκέψης όλων αυτών που ίδρυσαν την Τουρκική Δημοκρατία Για να μπορέσουν να διαδοθούν οι νέες ιδέες και τα ιδανικά πρέπει να τα γράψουν στην καθομιλουμένη.

Συστηματοποίησε την ιδέα του Τουρκισμού Με τις ιδέες που εξέφρασε έθεσε τα θεμέλια της εθνικής λογοτεχνίας. Χρησιμοποίησε τη λογοτεχνία ως μέσο διάδοσης των ιδεών του. Χρησιμοποίησε απλή γλώσσα για να μπορέσει να γίνει κατανοητός από το λαό.

Έργα του: Ποιήματα: Kızıl Elma, Yeni Hayat, Altın İşık Türk Töresi Türkleşmek- İslamlaşmak- Muasırlaşmak Türkçülüğün Esasları Malta Mektupları Türk Medeniyeti Tarihi

Cenk Türküsü Düşman yine öz yurduna el attı, Mezarından ata'n kılıç uzattı, Yürü diyor, hakkı zulüm kanattı, Attilâ'nın oğlusun sen unutma! Medeniyet deme, duymaz o sağır; Taş üstünde taş kalmasın durma kır: Kafalarla düz yol olsun her bayır, Attilâ'nın oğlusun sen unutma! Koş, Pilevne yine al bayrak taksın, Gece gündüz Tuna suyu kan aksın, Yaksın kahrın, bütün Balkan'ı yaksın; Attilâ'nın oğlusun sen unutma!  Ziya Gökalp

Lisan Güzel dil Türkçe bize, Başka dil gece bize. İstanbul konuşması En sâf, en ince bize. Lisanda sayılır öz Herkesin bildiği söz; Ma'nâsı anlaşılan Lûgate atmadan göz. Uydurma söz yapmayız, Yapma yola sapmayız, Türkçeleşmiş, Türkçedir; Eski köke tapmayız. Açık sözle kalmalı, Fikre ışık salmalı; Müterâdif sözlerden Türkçesini almalı. Yeni sözler gerekse, Bunda da uy herkese, Halkın söz yaratmada Yollarını benimse. Yap yaşayan Türkçeden, Kimseyi incitmeden. İstanbul'un Türkçesi Zevkini olsun yeden. Arapçaya meyletme, İran'a da hiç gitme; Tecvîdi halktan öğren, Fasîhlerden işitme. Gayrılı sözler emmeyiz, Çocuk değil, memeyiz! Birkaç dil yok Tûran'da, Tek dilli bir kümeyiz. Tûran'ın bir ili var Ve yalnız bir dili var. Başka dil var diyenin, Başka bir emeli var. Türklüğün vicdânı bir, Dîni bir, vatanı bir; Fakat hepsi ayrılır Olmazsa lisânı bir.  Ziya Gökalp

TURAN Nabızlarımda vuran duygular ki tarihin Birer derin sesidir, ben sahifelerde değil Güzide, şanlı, necip ırkımın uzak ve yakın Bütün zaferlerini kalbimin tanininde Nabızlarımda okur, anlar, eylerim tebcil. Sahifelerde değil, çünkü Atilla, Cengiz Zaferle ırkımın tetviç eden bu nasiyeler, O tozlu çerçevelerde, o iftira amiz Muhit içinde görünmekte kirli, şermende; Fakat şerefle numayan Sezar ve İskender! Nabızlarımda evet, çünkü ilm için müphem Kalan Oğuz Han'ı kalbim tanır tamamiyle Damarlarımda yaşar şan-ü ihtişamiyle Oğuz Han, işte budur gönlümü eden mülhem: Vatan ne Türkiyedir Türklere, ne Türkistan Vatan, büyük ve müebbet bir ülkedir: Turan  Ziya Gökalp

Türkçe Uydurma söz yapmayız, Yapma yola sapmayız, Türkçeleşmiş, Türkçedir; Eski köke tapmayız. Türklüğün vicdanı bir; Dîni bir, vatanı bir; Fakat hepsi ayrılır Olmazsa lisanı bir.  Ziya Gökalp

Çobanla Bülbül Çoban dedi: “Edirne’den ta Van’a Çoban kaval çaldı, sordu bülbüle:  “Sürülerin hani, ovan nerede? ”  Bülbül sordu, boynu bükük bir güle:  “Şarkılarım hani, yavrum nerede? ”  Ağla çoban ağla. Ovan kalmadı.  Göz yaşı dök bülbül, yuvan kalmadı.  Çoban dedi: “Ülkeler hep gitse de,  Kopmaz bende Anadolu Ülkesi,”  Bülbül dedi: “Düşman Hased etse de  İstanbul’da şakıyacak Türk sesi”  Çalış çoban, kurtar öz yurdunu.  Şairlerden topla, bülbül bir ordu.  Çoban dedi: “Edirne’den ta Van’a  Erzurum’a kadar benim mülklerim.”  Bülbül dedi: “İzmir, Maraş, Adana,  İskenderun, Kerkük en saf Türklerim”  Sarıl çoban, sarıl. Mülkü bırakma.  Yad elinde, bülbül, Türk’ü bırakma.  Çoban dedi: Sürülerin hep kaçsa  Benim sürüm var, kaçmaz, adı Türk ili.  Bülbül dedi: “Şarkı ölsün, yok tasa;  Türkülerim yaşar söyler halk dili.  Yalvar çoban, yalvar. İlin kurtulsun.  Dile haktan, bülbül, dilin kurtulsun.

ÖMER SEYFETTİN (1884-1920) Από τους ένθερμους οπαδούς της Νέας Γλώσσας. Τα διηγήματά του ρεαλιστικά, με θέματα από την καθημερινότητα. Στόχος του να παρουσιάσει τα ελαττώματα της κοινωνίας, πολύ συχνά γελοιοποιώ-ντας τα, και να ενισχύσει την εθνική συνείδηση.

Θέματα Αντλεί τα θέματά του από τις παιδικές του αναμνήσεις και από ηρωικά κατορθώματα. Τα γεγονότα που αφηγείται είναι στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι απλή και κατανοητή.

Έργα του: Διηγήματα: İlk Düşen Ak, Yüksek Ökçeler, Bomba, Gizli Mabet, Bahar ve Kelebekler, Beyaz Lale, Diyet, Κaşağı, Yalnız Efe, Nadan Μυθιστόρημα: Efruz Bey

HALİDE EDİP ADIVAR (1884-1964) Έγινε διάσημη με το λόγο που εκφώνησε στη συγκέντρωση στο Sultanahmet. Έλαβε μέρος προσωπικά στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας στο πλευρό του Κεμάλ. Μυθιστοριογράφος και διηγηματογράφος.

Θέματα Αντλεί τα θέματά της από τις μάχες στον αγώνα της Ανεξαρτησίας, από τα παιδικά της χρόνια και τον έρωτα. Στα πρώτα έργα της, όπου τα θέματά της είναι κυρίως ο έρωτας και η γυναικεία ψυχολογία, διακρίνεται η επίδραση της Αγγλικής Λογοτεχνίας. Στη συνέχεια υιοθέτησε την ιδέα της εθνικής λογοτεχνίας και άντλησε τα θέματά της από τον Αγώνα Ανεξαρτησίας της Τουρκίας.

Τις περισσότερες φορές στα έργα της πρωταγωνιστούν οι γυναίκες. Αποδίδει πάντοτε ιδιαίτερα γνωρίσματα και χαρίσματα στη γυναίκα. Περιγράφει πολύ ωραία τους χαρακτήρες των ηρώων της. Θεωρείται πολύ επιτυχημένη όσον αφορά την παρατηρητικότητα, τις περιγραφές και τις αναλύσεις στα έργα της.

Γλώσσα Η γλώσσα που μεταχειρίζεται θεωρείται ατελής, η αφήγησή της χωρίς συνοχή και διαπιστώνουμε συχνά συντακτικά λάθη.

Έργα της: Μυθιστορήματα: Sinekli Bakkal, Tatarcık, Ateşten Gömlek, Vurun Kahpeye, Handan, Seviyye Talip, Yeni Turan Διηγήματα: Dağa Çıkan Kurt, Ηarap Mabetler Θεατρικά έργα Kenan Çobanları, Maske ve Ruh Αναμνήσεις Türk’ün Ateşle İmtihanı, Mor Salkımlı Ev Μελέτη İngiliz Edebiyatı Tarihi

ΙΔΕΕΣ ΠΕΡΙ ΓΑΜΟΥ Çünkü evlilik bir erkekle bir kadını en temiz ve en ebedi bir bağlılık ile bağlayan şeydir ve bu kutsal bağlılığa ihanet eden kadın ve erkek sonsuza dek lanetlidir, melûn olsun! Ne bir kadının, ne bir erkeğin, hususiyle bir kadının hayatında ikinci bir erkek olmamalı ve olamaz! (Handan )

Raik’in Annesi Refika! Bütün ümit, hayal ve isteklerimi bende toplayan yüz, anne ve eşliğinin bu kadar temiz, bu kadar içten bir çekicilikle bu kadar ışıklandıran nurlu gözler, şefkatli, arkadaş, vefalı ve yumuşak kalbinle yeminini unutmuş bir haine karşı bile verdiğin sözde duran, evini, barkını yalnız bekleyen büyük kadın! Güzelliğin kadar az bulunan ruhunla hep Raik’in cinsi diye erkeklerin fenalıklarını görmek istemeyen anne! Kardeş, dost, aşık, çocuk, ana, baba, insan sevgisinin her yanı ile sevilmeye değer varlık! (s. 40-41)

Seviyye Talip Aşk ve evlilik: Fakat Seviyye’nin kendi namusu ve doğruluğuna inanan sağlam bir kanaat var! O, evliliğin sade aşk üzerine kurulacağı iddiasında. s. 45

Macide: Aşk en yüksek nikâhtır. İki kişiyi ondan başka bir şey bağlayamaz. s. 46 -Ne söylüyorsun, Macide? dedim., bütün insan topluluğunun kanunlarına baş mı kaldırıyorsun? Evliliği bu kadar ince bağlara mı bırakıyorsun? s. 47

REFİK HALİT KARAY (1888-1965) Στα έργα του κάνει σάτιρα και κριτική. Στα έργα του κάνει σάτιρα και κριτική. Στα πρώτα έργα του αφηγήθηκε καθημερινά γεγονότα, και σατίρισε τις γελοίες πλευρές της ζωής. Αφηγήθηκε με πολύ έξυπνο και συνάμα αστείο τρόπο τις αντιφάσεις της ζωής. Παρουσίασε τις πονηριές και τις εξυπνάδες του λαού.

Παρατηρεί και περιγράφει με μεγάλη ακρίβεια. Περιγράφει τους ήρωές του μέσα στις δικές τους κοινωνικές συνθήκες και χρησιμοποιεί γλώσσα καθομιλουμένη.

Έργα του: Διηγήματα: Memleket Hikâyeleri, Gurbet Hikâyeleri Μυθιστορήματα: Sürgün, Nilgün, Çete, Bugünün Saraylısı, Kadınlar Tekkesi, İstanbul’un İçyüzü, Anahtar Κριτική και σάτιρα: Deli, Kirpinin Dedikleri, Sakın Aldanma Kanma

YAKUP KADRİ KARAOSMANOĞLU (1889-1974) Στα πρώτα του έργα είναι επηρεασμένος από τον μυστικισμό, στη συνέχεια από τον ελληνικό πολιτισμό. Ρεαλιστής με πολύ παρατηρητικότητα. Άψογη τεχνική και πολύ επιτυχημένες περιγραφές προσώπων και χαρακτήρων

Μετά το 1916 ασχολήθηκε με θέματα που είχαν σχέση με την πραγματικότητα της Τουρκίας και με τα εθνικά αισθήματα. Στα μυθιστορήματά του περιγράφει όλες τις αλλαγές που υπέστη η τουρκική κοινωνία από το Τανζιμάτ έως την Δημοκρατία.

Έργα του: Kiralık Konak: Περιγράφει τις αλλαγές που επήλθαν στην κοινωνία και τις επιδράσεις της προσπάθειας «εξευρωπαϊσμού» του λαού της Τουρκίας που άρχισε με το Τανζιμάτ. Hep O şarkı: Η ζωή κατά τη βασιλεία του Abdülaziz. Nur Baba: Οι επιδράσεις των θρησκευτικών ταγμάτων στην κοινωνική ζωή Hüküm Gecesi: Οι κομματικές διαμάχες κατά την εποχή της Δεύτερης Συνταγματικής Μοναρχίας.

Sodom ve Gomore: Η διεφθαρμένη κοινωνία στην Κων/πολη κατά την εποχή της κατοχής της από τις Ξένες Δυνάμεις. Yaban: Η διαμάχη των ανθρώπων του πνεύματος και των χωρικών, και η κατάσταση των χωριών στην Ανατολία κατά τη διάρκεια του αγώνα της Ανεξαρτησίας της Τουρκίας. Ankara: Η κατάσταση της νέας πρωτεύουσας της Τουρκίας Panorama: Αφηγείται τις μεταρρυθμίσεις, και ασχολείται με θέματα πολιτικής, κοινωνίας και πολιτισμού

Διηγήματα Bir Serencam Tahmet Milli Savaş Hikayeleri

Ποιήματα Erenlerin Bağından Οkun Ucundan

Απομνημονεύματα Vatan Yolundα Zoraki Diplomat Gençlik ve Edebiyat Hatıraları

REŞAT NURİ GÜNTEKİN (1889-1956) Καυτηρίασε με τα έργα του το λανθασμένο τρόπο εξευρωπαϊσμού του τουρκικού λαού, τις παλιές αντιλήψεις. Παρουσίασε καθημερινές σκηνές της ζωής της υπαίθρου. Υποστήριζε ότι ο τουρκικός λαός πρέπει να εκπαιδευτεί και να ενημερωθεί.

Γλώσσα- Ύφος Στα έργα του διακρίνεται ρεαλισμός που στηρίζεται στην παρατήρηση και που αποδίδεται με ένα ζωντανό ύφος. Οι περιγραφές και οι αναλύσεις του θεωρούνται πολύ επιτυχημένες. Γλώσσα του είναι η καθομιλουμένη.

Έργα του: Το γνωστότερο έργο του, το οποίο και τον καθιέρωσε ως συγγραφέα είναι το μυθιστόρημά του Çalıkuşu. Μυθιστορήματα: Dudaktan Kalbe, Gizli El, Acımak, Eski Hastalık, Yaprak Dökümü, Akşam Güneşi, Damga, Miskinler Tekkesi, Bir Kadın Düşmanı Διηγήματα: Tanrı Misafiri, Sönmüş Yıldızlar, Boyunduruk Οδοιπορικό: Anadolu Notları

FUAT KÖPRÜLÜ (1890- 1966) Ξεκίνησε ως μέλος του Fecr-i Ati και ασχολήθηκε με την ιστορία και την ιστορία της λογοτεχνίας. Κατέγραψε κάθε λεπτομέρεια της ζωής των Τούρκων (λογοτεχνία, ιστορία, δίκαιο, ήθη και έθιμα, γλώσσα, κοινωνία και κοινωνικά προβλήματα, πολιτισμό, κλπ) και τα ενέταξε στην Ιστορία της Λογοτεχνίας με επιστημονικό τρόπο. Για το έργο του αυτό είναι γνωστός παγκοσμίως.

Έργα του: Έρευνες και Μελέτες: Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar Nasrettin Hoca Divan Edebiyatı Antolojisi Türk Saz Şiirleri Türk Edebiyatı Tarihi Ηayat-ı Fikriye Türk Dili ve Edebiyatı Hakkında Araştırmalar,

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ MEHMET AKİF ERSOY (1873-1936) YAHYA KEMAL BEYATLI (1884 -1958)

MEHMET AKİF ERSOY (1873-1936) Ο εθνικός ποιητής της Τουρκίας Εκπρόσωπος του ισλαμικού (θρησκευτικού) ρεύματος. Υπήρξε οπαδός της απλοποίησης της γλώσσας. Υποστήριζε την παραδοσιακή λογοτεχνία, αλλά παράλληλα παραδεχόταν την επίδραση των αξιών της Δύσης. Δεν αποδέχτηκε όμως ποτέ την απόλυτη επικράτηση ούτε της Δύσης, ούτε της Ανατολής.

Το κυριότερο χαρακτηριστικό της ποίησής του θεωρείται ο θρησκευτικός λυρισμός. Θεωρείται ότι ο πραγματικός ρεαλισμός στην τουρκική ποίηση ξεκινάει με τα δικά του ποιήματα. Ασχολήθηκε με θέματα θρησκευτικά, αλλά και με τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής του και τα βάσανα του λαού.

Ύφος-Γλώσσα Στα ποιήματά του έχει ως μέτρο το aruz πολύ καλά προσαρμοσμένο στην τουρκική γλώσσα γι’ αυτό και θεωρείται ότι εφάρμοσε το μέτρο τουρκικού aruz. Η ποίησή του πλησιάζει τον πεζό λόγο Είναι ικανότατος στην αφήγηση και την περιγραφή. Στα ποιήματά του συναντούμε πολύ ζωντανές εικόνες.

Ιδιαίτερα ασχολείται με ανάπηρους, ταλαιπωρημένους, φτωχούς ανθρώπους.

Έργα του: Ποιήματα: Safahat, Hakkın Sesleri, Süleymaniye Kürsüsünde, Fatih Kürsüsünde, Hatıralar, Gölgeler, Asım Έμμετρος πεζός λόγος: Hasta, Küfe, Meyhane, Seyfi Baba, Hasır, Mahalle Kahvesi

İSTİKLÂL MARŞI Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak; Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak; O benimdir, o benim milletimindir ancak. Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilâl! Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet bu celâl? Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl, Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklâl! Mehmet Akif Ersoy

YAHYA KEMAL BEYATLI (1884 -1958) Ο κυριότερος εκπρόσωπος του Παρνασσισμού στην τουρκική ποίηση. Εφάρμοσε το μέτρο aruz προσαρμόζοντάς το με επιτυχία στην τουρκική γλώσσα. Επέλεγε με μεγάλη προσοχή τις λέξεις γιατί πίστευε ότι με αυτόν τον τρόπο το ποίημα αποκτά αρμονικό ήχο και τελειοποιείται.

Στα ποιήματά του, κατά πλειοψηφία λυρικά- επικά που δίνουν την εντύπωση διηγήματος, ασχολείται με θέματα όπως η αιωνιότητα, οι ηρωισμοί, ο θάνατος, ο έρωτας, η φύση, η θάλασσα, κλπ Επίσης αναφέρεται τακτικά στην Κων/πολη. Αφηγείται την τουρκική ιστορία, το επιτυχημένο παρελθόν της τουρκικής τέχνης, την ομορφιά του περιβάλλοντος και τα προσωπικά του συναισθή-ματα ενώπιον των θεμάτων αυτών. Θαυμάζει την εποχή της ανόδου και εξάπλωσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας

Έργα του: Ποιήματα: Kendi Gök Kubbemiz, Rübailer ve Hayyam Rubailerini Türkçe Söyleyiş, eski Şiirin Rüzgarıyla Δοκίμια, Άρθρα, Ομιλίες: Edebiyata Dair, Aziz İstanbul, Eğil Dağlar, Tarih Musahabeleri Αναμνήσεις: Çocukluğum, Gençliğim, Siyasi ve Edebi Hatıralarım Βιογραφία: Siyasi ve Edebi Portreler:

Yahya Kemal Beyatlı SESSİZ GEMİ  Artık demir almak günü gelmişse zamandan,  Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.  Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;  Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.  Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,  Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.  Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!  Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu!  Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;  Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.  Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,  Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden. 

Yahya Kemal Beyatlı BİR BAŞKA TEPEDEN  Sana dün bir tepeden baktım azîz İstanbul!  Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.  Ömrüm oldukça, gönül tahtıma keyfince kurul!  Sâde bir semtini sevmek bile bir ömre değer.  Nice revnaklı şehirler görünür dünyâda,  Lâkin efsunlu güzellikleri sensin yaratan.  Yaşamıştır derim, en hoş ve uzun rü'yâda  Sende çok yıl yaşayan, sende ölen, sende yatan. 

CUMHURİYET DEVRİ EDEBİYATI 1923-1940 1940-... Eğitim ve öğretim devrimi (3 Mart 1924) Harf ya da yazı devrimi (1 Kasım 1928) Tarih anlayışında gerçeğe dönüş (12 Nisan 1931) Dil devrimi (12 Temmuz 1932)

Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Πολιτιστική εξέλιξη. Προσπάθειες ανανέωσης των κοινωνικών, οικονομικών, διοικητικών θεσμών και ιδρυ-μάτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Υπήρξε έντονη προσπάθεια ενίσχυσης της εθνικής κουλτούρας. Μπορεί να θεωρηθεί η συνέχεια των προσπαθειών της Εθνικής Λογοτεχνίας.

Βασική επιδίωξη -Η προώθηση και αποδοχή του Απελευ-θερωτικού Αγώνα και των Μεταρρυθμί-σεων του Μουσταφά Κεμάλ. -Ποίηση και πεζός λόγος συνδέονται άμεσα με τα θέματα αυτά. - Οι καλλιτέχνες ανέλαβαν να εξηγήσουν, να σχολιάσουν τις μεταρρυθμίσεις και να βοηθήσουν το λαό να τις κατανοήσει και να τις εφαρμόσει.

Δεν υπήρξε άμεσο αποτέλεσμα Στην πρώτη περίοδο, βλέπουμε ακόμα τα ίχνη και τις επιδράσεις των περασμένων ετών στην λογοτεχνία. Στη διάρκεια της δεύτερης περιόδου μπορούμε να δούμε πιο καθαρά την εξέλιξη και την αλλαγή.

Εξέλιξη Ο τουρκικός λαός, μέσω των μεταφράσεων είχε έρθει σε επαφή με τα κλασικά έργα της Ανατολής και Δύσης. Η μεταρρύθμιση της γλώσσας, και η χρήση μιας απλούστερης γλώσσας εκ μέρους των λογοτεχνών, βοήθησε στο να έρθει πιο κοντά ο λαός με τη λογοτεχνία. Οι λογοτέχνες υπήρξαν η γέφυρα μεταξύ του λαού και του κράτους.

Η γλωσσική μεταρρύθμιση (1 Νοεμβρίου 1928 με τον Ν. 1353) υπήρξε η αιτία να πλησιάσει και να κατανοήσει περισσότερο ο λαός τη λογοτεχνία.

Το κράτος, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της γλωσ-σικής μεταρρύθμισης, ίδρυσε το Ίδρυμα Τουρκικής Γλώσσας και με αυτόν τον τρόπο λύθηκε η διαμάχη της διγλωσσίας. Με την εφαρμογή του νέου λατινικού αλ-φαβήτου υπήρξε ευκολότερη προσέγγιση στα λογοτεχνικά κείμενα της Δύσης.

Οι συγγραφείς της Εθνικής Λογοτεχνίας έδωσαν τα καλύτερά τους έργα αυτήν την εποχή. Πολλά μυθιστορήματα είχαν ως θέμα τους τον Αγώνα της ανεξαρτησίας της Τουρκίας.

Λογοτεχνικές Ομάδες: Beş Hececiler Υedi Meşaleciler Garipçiler (Birinci Yeni) İkinci Yeni

Χαρακτηριστικά της εποχής Αλλαγή της γλώσσας: σταθερή και υγιής ισορροπία μεταξύ της γραπτής και της προφορικής γλώσσας. Εγκαταλείφθηκε πλήρως το μέτρο aruz Δεν υπήρχαν πλέον στενά όρια και περιορισμοί στην ποίηση Οι συγγραφείς και ποιητές προέρχονταν πλέον από κάθε κοινωνικό στρώμα

Διήγημα και το μυθιστόρημα Τα θέματα αντλήθηκαν από την πραγματι-κότητα και τα προβλήματα που αντιμετώ-πιζε ο άνθρωπος της Ανατολίας. Στην δεκαετία του ’30 γεννήθηκε το ρεύμα κοινωνικού ρεαλισμού Κέρδισε έδαφος η παρατήρηση και ο ρεαλισμός στην απεικόνιση της κοινωνίας.

θεματολογία Σχέσεις αγά- χωρικού Σχέσεις αφεντικού- υπαλλήλου Σχέσεις ανδρών-γυναικών Μεταρρυθμίσεις Στα διηγήματα μετά από την περιγραφή γεγονότων ασχολήθηκαν με την περιγρα-φή καταστάσεων.

Η Κριτική και η Ιστορία της Λογοτεχνίας Κινήθηκαν και στηρίχτηκαν σε σταθερή επιστημονική βάση.

Η Τουρκική Λογοτεχνία έως το 1940 Απεικόνισε τις αλλαγές στην κοινωνία μετά την ανακήρυξη της Δημοκρατίας. -Ο εθνικισμός που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1912 με τους Genç Κalemler επηρέασε και την εποχή αυτήν. - Πολλοί δημιουργοί εξακολούθησαν να αναπτύσσουν εθνικά και κοινωνικά προβλήματα αλλά παράλληλα επηρεάστηκαν και από τη δυτική λογοτεχνία.

Οι καλλιτέχνες της εποχής Ανέλυσαν και βοήθησαν στην αποδοχή των μεταρρυθμίσεων που επέβαλε ο Ατατούρκ. Εκτός από την Ανατολία αναφέρθηκαν και σε θέματα που είχαν σχέση με τη Δημοκρατία, την πρόοδο, την εθνική εξέγερση. Η ενασχόληση με τα προβλήματα της Ανατολίας και η ανάλυση των ανθρώπων της αποτέλεσε σχεδόν ένα ρεύμα στη λογοτεχνία της εποχής.

Οι ποιητές Χρησιμοποίησαν κατά πλειοψηφία τα είδη της λαϊκής ποίησης με συλλαβικό μέτρο. Παρόλα αυτά, ο Ahmet Haşim, o Yahya Kemal Beyatlı, o Mehmet Akif Ersoy εξακολούθησαν να χρησιμοποιούν το μέτρο aruz.

Beş Hececiler Μια νέα ομάδα ποιητών, επιθυμώντας να υπηρετήσουν την κοινωνία αποφάσισαν να ασχοληθούν με την Ανατολία και τους ανθρώπους της. Αναπτύσσουν εθνικά θέματα, με κυρίαρχο θέμα τον ηρωισμό και την παλικαριά, τη φιλοπατρία και την αγάπη για τον τόπο , την ομορφιά της πατρίδας. Η επίδραση της εθνικής λογοτεχνίας είναι πολύ έντονη.

«πατριωτική» λογοτεχνία Εφαρμόζουν συλλαβικό μέτρο Η ποίησή τους βασίζεται στο τετράστιχο Επιλέγουν τρόπους έκφρασης που θα είναι ευχάριστοι στον μέσο Tούρκο. Έχουν επιλέξει την απλότητα και αποφεύγουν όλα τα επί πλέον καλολογικά στοιχεία. Η σύνταξη των ποιημάτων τους είναι σχεδόν αυτή του πεζού λόγου.

Βασικοί εκπρόσωποι: Orhan Seyfi Orhon (1890-1972) Halit Fahri Ozansoy (1891-1971) Enis Behiç Koryürek (1892-1949) Yusuf Ziya Ortaç (1895-1967) Faruk Nafız Çamlıbel (1898-1973)

Orhan Seyfi Orhon (1890-1972) Ασχολήθηκε περισσότερο με ατομικά θέματα, χωρίς όμως να αγνοήσει τελείως τα κοινωνικά προβλήματα. Εκφράστηκε στην απλή καθομιλουμένη γλώσσα. Χρησιμοποίησε και σχήματα της Λαϊκής Λογοτεχνίας. Έγραψε ποιήματα τύπου gazel ταιριάζοντας τους τύπους της Λόγιας λογοτεχνίας με το συλλαβικό μέτρο.

Έργα του: Fırtına ve Kar Gönülden Sesler Peri Kızı ile Çoban Hikâyesi O Beyaz Bir Kuştu Kervan

Sancağa Sancağa Ellerde dolaşan bu siyah sancak, Göklere yükselen bir âh olmasın! Doğru mu bu kadar ye'se kapılmak, Korkarım, bu matem günah olmasın! Milletin kalbinde yer etmez keder; Asırlar değişir, seneler geçer... Ne kadar karanlık olsa geceler, Mümkün mü sonunda sabah olmasın. Dilerse, her yüzde keder görünsün, Yıldızlar yerlere düşüp sürünsün... Dilerse, her taraf ye'se burunsun; Sade senin yüzün siyah olmasın! Bir kızıl alevdin gökde bir zaman; Solardı renginden nuru güneşin. Şimdi bir dumansın, kara bir duman; Sinmiş gönüllere sanki ateşin.

Ağlıyor uzaktan bakan rengine, Diyor: "Matemde mi öz vatanımız Ağlıyor uzaktan bakan rengine, Diyor: "Matemde mi öz vatanımız?.." Biz seni boyarız o kan rengine, Var damarımızda hâlâ kanımız! Ey güzel sancağım, solmasın yüzün, Biz henüz yaşarken ye'se bürünme! Hicrana takati yok gönlümüzün, Bu matem yüzüyle bize görünme! Ey güzel sancağım, o "ay yıldız"m, Sana tarihinden kaldı hediye, Üstünden eksilme vatanımızın, Dalgalan bu "iller benimdir!" diye.

Halit Fahri Ozansoy (1891-1971) Στα πρώτα του ποιήματα είναι φανερή η επίδραση της ομάδας FECR-İ ÂTİ. Στη συνέχεια, υπό την επίδραση της εθνικής λογοτεχνίας εγκατέλειψε το μέτρο aruz . Για το λόγο αυτόν έγραψε και το ποίημα “Aruza veda”. Προτίμησε την απλή καθημερινή γλώσσα. Ασχολήθηκε με ατομικά θέματα και τα απόδωσε με μια μελαγχολική και απαισιόδοξη διάθεση.

Έργα του: Ποιήματα: Rüya Efsaneler Cenk Duyguları Paravan Sulara Dalan Gözler Sonsuz Gecelerin Ötesinde Hep Onun İçin Θεατρικά Έργα: Baykuş Nedim Hayalet Αναμνήσεις: Edebiyatçılar Çevremde Eski İstanbul’un Ramazanları

Enis Behiç Koryürek (1892-1949) Έγραψε τα πρώτα ποιήματά του με aruz και υπό την επίδραση του Servet-i Fünun. Στη συνέχεια, και κατόπιν συμβουλής του Ziya Gökalp χρησιμοποίησε, χωρίς επιτυχία, το συλλαβικό μέτρο. Θέμα των πρώτων ποιημάτων του με μέτρο aruz ήταν ο έρωτας. Κατά τη διάρκεια του Αγώνα για την Ανεξαρτησία έγραψε ποιήματα με θέματα που είχαν σχέση με τα εθνικά αισθήματα και τα ανδραγαθήματα των ηρώων της ιστορίας. Έγινε γνωστός για τα επικά αυτά ποιήματά του. Έκανε κάποιες αλλαγές στις στάσεις στο συλλαβικό μέτρο. Προσπάθησε να χρησιμοποιήσει διαφορετικά σχήματα συλλαβικού μέτρου μέσα σε ένα ποίημα.

GEMİCİLER Έγινε γνωστός με τα ποιήματά του που έχουν σχέση με τη θάλασσα και τους θαλασσινούς. Τα τελευταία χρόνια του ασχολήθηκε και με τη θρησκευτική ποίηση.

Έργα του: Miras Güneşin Ölümü Varidat-ı Süleyman (Tassavuf)

Gemiciler Biz dalgalar, fırtınalar kahramanı yiğitleriz. Ufuklardan ufuklara haber sorar, gezeriz. Güneşlerde uyuklayan yamaçları, Kalbi durgun tarlaları bıraktık. Gölge veren ağaçları Sevmiyoruz biz artık. Sevgilimiz, Ey deniz!

İşte biz; Nihayetsiz Mavilikler yolcusu İşte biz; Nihayetsiz Mavilikler yolcusu! Ruhumuzun kardeşidir Güneşlerde parlayan bu yeşil su. Bayrağımız yeşil sular ateşidir. Biz bayrağın fedaisi sayısız Türk genciyiz. Biz hilale şan arayan korku bilmez gemiciyiz. Ey vatandan müjdelerle bize kadar gelen rüzgâr! O sarışın sahillerde kara gözlü genç kızlar, Yaz gecesi mehtap ile konuşurken, Doğru söyle, sordular mı bizleri?.. Nasıl cevap verdiği gökten Gemimizin rehberi, O vefakâr Yıldızlar?..

Poyraz var; Yelken dolar. Gemi sanki kanatlı Poyraz var; Yelken dolar. Gemi sanki kanatlı! Enginlerde pembe güneş Gülümserken bu yolculuk ne tatlı! Çal sazını kalenderce yiğit kardeş! Nağmelerin yorulmayan dalgalardan bahtiyar. Gönderelim bu ahengi o sevgili yurda kadar...

Yusuf Ziya Ortaç (1895-1967) Τα πρώτα ποιήματά του με aruz. Στη συνέχεια, γνωρίστηκε με τον Ziya Gökalp και χρησιμοποίησε το συλλαβικό μέτρο. Ασχολήθηκε με καθημερινά θέματα, τα οποία αφηγήθηκε με απλή γλώσσα. Ήταν εκδότης των περιοδικών «Akbaba» και «Şair». Τα έργα του με θέματα κριτικής των καθημερινών προβλημάτων, γραμμένα σε απλή γλώσσα θεωρούνται επιτυχημένα δείγματα πολιτικής σάτιρας.

Το έργο του Binnaz είναι το πρώτο θεατρικό έργο της τουρκικής λογοτεχνίας που γράφτηκε βάσει του συλλαβικού μέτρου. Έγραψε επίσης ποιήματα για παιδιά συμμετέχοντας έτσι και στην παιδική λογοτεχνία.

Έργα του: Ποίηση: Akından Akına Bir Rüzgar Esti Yanardağ Aşıklar Yolu Bir Selvi Gölgesi Cenk Ufukları Oyun Θεατρικά έργα Binnaz Kördüğüm Latife Nikahta Keramet

Μυθιστορήματα Şeker Osman Kürkçü Dükkanı Üç Katlı Ev Sarı Çizmeli Mehmet Ağa Gün Doğmadan Göç Οδοιπορικό Göz Ucuyla Avrupa Αναμνήσεις Portreler Αναλύσεις Ahmet Haşim Seyrani Faruk Nafiz Ανθολογία Halk Edebiyatı Antolojisi

Faruk Nafız Çamlıbel (1898-1973) Νέα εποχή στον τρόπο έκφρασης στην ποίηση. Θεωρείται ο καλύτερος ποιητής της ομάδας αυτής, παρόλο που είναι ο νεώτερος. Ασχολήθηκε και με ατομικά προβλήματα και θέματα, αλλά και με την αγάπη προς την πατρίδα και την Ανατολία. Η φιλοσοφία του για την «πατριωτική λογοτε-χνία» αναπτύσσεται στο βιβλίο του με τίτλο “Sanat”.

Έργα του: Ποίηση Han Duvarları Dinle Neyden Çoban Çeşmesi Gönülden Gönüle Bir Ömür Böyle Geçti Elimle Seçtiklerim Heyecan ve Sükun Θεατρικά έργα Özyurt Canavar Akın Kahraman

Zafer Türküsü Yaşamaz ölümü göze almayan Zafer, göz yummadan koşar da gider. Bayrağa kanının alı çalmayan Gözyaşı boşana boşana gider! Kazanmak istersen sen de zaferi Gürleyen sesinle doldur gökleri Zafer dedikleri kahraman peri Susandan kaçar da coşana gider. Bu yolda herkes bir ey delikanlı Diriler şerefli ölüler şanlı Yurt için döğüşen başı dumanlı Her zaman bu şandan, o şana gider.

Melek Annesi dün Zeynebe "Melek yavrum!" diyordu, İşitince bu sözü Kız merak etti, sordu: -Melek yavrum ne demek? Doğrusu anlamadım. Melek kanatlı olur; Hani benim kanadım? Cevap verdi annesi: - Üç yavrum daha vardı, Onlar kanatlanarak Elimden uçmuşlardı. Hepsi yalnız bıraktı, Bu talihsiz kadını, Bari sen uçma diye Kopardım kanadını!

Yedi Meşaleciler (1928) Δεν έφεραν κάτι διαφορετικό στη λογοτεχνία Η ομάδα δημιουργήθηκε με σκοπό να αντιπαρατεθεί στα μέλη των Beş Hececiler Δεν έφεραν κάτι διαφορετικό στη λογοτεχνία Ακολούθησαν την αρχή «η Τέχνη για την Τέχνη».

Το σύνθημά τους ήταν: «Ειλικρίνεια, αυθεντικότητα, ζωντάνια, διαρκής ανανέωση».

Yaşar Nabi Nayır (kurucu) (1908-1981) Εκδότης του περιοδικού Varlık (1933) και των εκδόσεων Varlık Yayınları (1946) μέσω των οποίων εξέδωσε πάνω από 2000 βιβλία ευρωπαίων και γενικώς δυτικών συγγραφέων σε μετάφραση. Στην αρχή ασχολήθηκε μόνο με την ποίηση, αλλά αργότερα έγραψε και διηγήματα, μυθιστορήματα, άρθρα και θεατρικά έργα. Επί πλέον μετάφρασε συγγραφείς όπως ο Παναίτ Ιστράτι και ο Μπαλζάκ.

Έργα του: Ποιήματα: Kahramanlar, Onar Mısra, Mesafeler Μυθιστορήματα: Bir Kadın Söylüyor, Adem ve Havva Διηγήματα: Bu da bir Hikayedir, Sevi Çıkmazı Θεατρικά Έργα: Mete, İnkılap Çocukları, Beş Devir, Köyün Namusu, Radyofonik Öyküler (θεατρικά έργα από Ραδιοφώνου)

Άρθρα και δοκίμια: Βalkanlar ve Türklük, Edebiyatımızın Bugünkü Meseleleri, Nereye gidiyoruz, Yıllar Boyunca, Atatürkçülük nedir? Atatürk Yolu, Edebiyat Dünyamız, Dost Mektupları, Değişen Dünyamız, Çağımıza Ters Düşünceler

Sabri Esat Siyavuşgil (1907-1968) Μετά το κλείσιμο του περιοδικού Yedi Meşale άρχισε να δημοσιεύει τα ποιήματά του στα περιοδικά Varlık και Muhit. Αργότερα, εγκατέλειψε την ποίηση και ασχολήθηκε με μελέτες σε θέματα ψυχολογίας, εκπαίδευσης, λαϊκής κουλτούρας. Επίσης με μεταφράσεις Γάλλων συγγραφέων. Συμμετείχε στην σύνταξη του εγκυκλοπαιδικού λεξικού Larousse στην Τουρκική.

Έργα του: Ποιήματα: Odalar ve Sofalar. Μελέτες: İstanbul’da Karagöz ve Karagöz’de İstanbul, Psikoloji ve Terbiye Bahisleri, Τanzimat’ın Fransız Efkar-ı Umumiye Uyandırdığı Yankılar, Folklor ve Milli Hayat, Roman ve Okuyucu. Un Point sur la Carte (41 διηγήματα του Sait Faik Abasıyanık μεταφρασμένα στη Γαλλική).

Ziya Osman Saba (1910-1957) Το πρώτο ποίημά του δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Servet-i Fünun. Ο μόνος που έμεινε πιστός ως το τέλος στην ποίηση. Μετά το περιοδικό Yedi Meşale δημοσίευσε τα ποιήματά του στην εφημερίδα Milliyet. Στη συνέχεια στο περιοδικό Varlık. Στα ποιήματά του χρησιμοποιεί το συλλαβικό μέτρο ακόμα και το ελεύθερο μέτρο.

Θέματα Αντλούνται από την νοσταλγία για τα παιδικά χρόνια, την αγάπη προς τις αναμνήσεις, τη λύπη και την ντροπή για τον φτωχικό τρόπο ζωής, την υπακοή στο Θεό, την μοιρολατρία, την αποδοχή του θανάτου, την μετά θάνατον ζωή. Υποστήριζε ότι ο άνθρωπος πρέπει να αρκείται στις μικρές χαρές.

Έργα του: Ποιήματα: Sebil ve Güvercinler, Geçen Zaman, Nefes Almak, Διηγήματα: Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi, Değişen İstanbul

Άλλοι συγγραφείς Kenan Hulusi Koray Muammer Lütfi Vasfi Mahir Kocatürk

Garipçiler (Birinci Yeni) To 1941 η λογοτεχνική αυτή ομάδα ανέπτυξε τη θεωρία της περί τέχνης στον πρόλογο του βιβλίου Garip γι’αυτό και ονομάστηκε έτσι. «Αυτό το βιβλίο θα σας καλέσει να είσαστε καχύποπτοι απέναντι στα συνήθη πράγμα-τα». Η ομάδα αυτή ήρθε σε αντίθεση με κάθε άλλη λογοτεχνική αντίληψη που είχε παρουσιαστεί ως τη στιγμή αυτήν και υπήρξε προπομπός του νέου ρεύματος στην ποίηση.

Κατά την άποψή τους: - Ο ποιητής δεν πρέπει να περιορίζεται από όρους στο μέτρο, στην ομοιοκαταληξία κλπ. Άρα όλα αυτά είναι στοιχεία τελείως άχρηστα για την ποίηση. - Πρέπει να απομακρυνθούν από κάθε ποιητική έκφραση, καλολογικό στοιχείο κλπ. - Υποστηρίζουν το ελεύθερο μέτρο.

Θέματα Οποιοδήποτε θέμα ως θέμα της ποίησής τους. Συνήθως επέλεγαν θέματα που ως τότε δεν είχαν απασχολήσει τους ποιητές. Πράγματα παράξενα στα προβλήματα των ανθρώπων, στην καθημερινή ζωή, κλπ - Ποίηση μπορεί να γράψει ο οποιοσδήποτε. -Χρησιμοποίησαν την απλή καθομιλουμένη. -Τα κοινωνικά προβλήματα πρέπει να αναφέρονται με τρόπο που δε θα εξαφανίσει τη μαγεία της ποίησης.

Εκπρόσωποι: Orhan Veli Kanık (1914-1950) Oktay Rıfat Horozcu (1914-1988) Melih Cevdet Anday (1915-2002)

Orhan Veli Kanık (1914-1950) Έργα του: Ποιήματα: Garip, Vazgeçemediğim, Destan gibi, Yenisi, Karşı, Bütün Şiirleri Κείμενα που μετέφερε σε ποίηση: Nasrettin Hoca Fıkraları, La Fontaine masalları Θεατρικά έργα και διηγήματα: Scapin’in Dolapları, Tartuffe, Sicilyalı yahut Resimli Muhabbet, Üç Hikâye

Oktay Rıfat Horozcu (1914-1988) Υπήρξε από τους πρωτεργάτες της ομάδας αυτής, μαζί με τον Orhan Veli Kanık. Επωφελούμενος από τα λαϊκά παραμύθια, τους μύθους και τις ιδιωματικές εκφράσεις ανέπτυξε στα έργα του τα κοινωνικά προβλήματα. Με το έργο του Perçemli Sokak έφερε μεγάλη αλλαγή στην ποίηση και ενισχύθηκε η ιδέα της αφηρημένης ποίησης.

Έργα του: Ποιήματα: Garip, Yaşayıp Ölmek, Aşk ve Avarelik Üzerine Şiirler, Güzelleme, Karga ile Tilki, Aşk Merdiveni, Denize Doğru Konuşma, Dilsiz ve Çıplak, Koca Bir Yaz Θεατρικά έργα: Birtakım İnsanlar, Kadınlar Arasında, Atlar ve Fiiller, Yağmur Sıkıntısı Μυθιστορήματα: Bir Kadının Penceresinden, Danaburnu

Melih Cevdet Anday (1915-2002) -Κοινωνικός ρεαλισμός -Ασχολείται με τις αναμνήσεις των καλών εποχών - Χρησιμοποιεί απλή, καθαρή γλώσσα. - Έχει πνευματώδη, ουσιαστικό λόγο.

Έργα του: Ποιήματα: Garip, Rahatı Kaçan Ağaç, Telgrafname, Yan Yana, Göçebe Denizin Üstünde, Teknenin Ölümü Δοκίμια: Doğu-Batı, Konuşarak, Yasak, Dilimiz Üstüne Konuşmalar, Açıklığa Doğru, Paris Yazları

İkinci Yeniciler (1955-1965) Έγραψαν ποίηση τελείως αντίθετη από την ομάδα των Garipçiler (Birinci Yeni). Απέφυγαν την απλοποίηση, την χωρίς φροντίδα και επιμέλεια ποίηση. Οι ποιητές που ακολούθησαν το ρεύμα αυτό δεν αποτέλεσαν από την αρχή συγκεκριμένη ομάδα. Τα ποιήματά τους όμως που έχουν κοινά στοιχεία προκάλεσαν την «ομαδοποίησή» τους αυτή.

Χαρακτηριστικά -Αντί για την καθημερινή ζωή ασχολήθηκαν με το υποσυνείδητο. - Αφηγήθηκαν με ένα δικό τους τρόπο όλα αυτά που παρατηρούσαν γύρω τους. -Πίστευαν ότι η ποίηση δεν πρέπει να είναι αφήγηση. -Η ποίηση πρέπει να μένει μακριά από την καθομιλουμένη και από τη λογική σκέψη.

Η ποίηση Δεν είναι τρόπος για να βρεθούν οι λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα. Η ποίηση πρέπει να έχει στόχο της να προβάλ-λει το υποσυνείδητο, αυτά που ο άνθρωπος δεν μπορεί να εκφράσει. Δεν μπορεί να έχει σκοπό την αρετή και την ηθική. - Αυτό που έχει σημασία στην ποίηση είναι η αρμο-νία και η μουσικότητα και η εκφραστικότητα. Δεν είναι τόσο σημαντικό το μέτρο, η ομοιοκαταληξία κλπ

Εκπρόσωποι: Cemal Süreyya Sezai Karakoç Ece Ayhan Edip Cansever İlhan Berk Turgut Uyar Ülkü Tamer Tevfik Akdağ

Toplumsal gerçekçiler Μετά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, παρουσιάστηκαν νέες απόψεις και θεωρήσεις. Αυτό προκάλεσε βαθιές τομές στην λογοτεχνία. Θέλησαν να γίνουν ωφέλιμοι στην κοινωνία, να ασχοληθούν με τα κοινά προβλήματα του λαού να τα παρουσιάσουν και να τα προβάλουν. Τα πρώτα έργα τους είχαν ως θέμα την Ανατολία. Στη συνέχεια ασχολήθηκαν με θέματα όπως η αντιπαλότητα των κοινωνικών τάξεων, τις απεργίες και τα λοκ-άουτ, διαμάχες για τα εδάφη ή το νερό μεταξύ των χωρικών κλπ.

Βασικοί εκπρόσωποι: Kemal Tahir (1910-1973) Orhan Kemal (1914-1970) Yaşar Kemal (1923- ) Fakir Baykurt (1938- )

Kemal Tahir (1910-1973) Αντλεί τα θέματά του από τις φυλακές, από τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας, κλπ Καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκιση στη δίκη όπου δικάστηκε με τον Nazım Hikmet. Με τη στέρεη τεχνική της δομής και την νέα ματιά στα γεγονότα που έφερε στο μυθιστόρημα θεωρείται ένας από τους καλύτερους μυθιστοριογράφους. Έχει κερδίσει το βραβείο του Τουρκικού Ιδρύματος Γλώσσας (TDK) για το έργο του Devlet Ana (1968) και το βραβείο Yunus Nadi για το έργο του Yorgun Savaşçı (1965).

Βραβεία Βραβείο του Τουρκικού Ιδρύματος Γλώσσας (TDK) για το έργο του Devlet Ana (1968) Βραβείο Yunus Nadi για το έργο του Yorgun Savaşçı (1965)

Έργα του: Μυθιστορήματα: Yorgun Savaşçı, Devlet Ana, Kurt Kanunu, Bozkırdaki Çekirdek

Orhan Kemal (1914-1970) Αφηγήθηκε ιστορίες ανθρώπων που τους είχε γνωρίσει, την μοίρα τους και την αντίδραση και την αντίστασή τους στο πεπρωμένο τους. Τα χαρακτηριστικά του είναι η φυσικότητα και ο ρεαλισμός. Φυλακίστηκε με την κατηγορία ότι επαίνεσε ένα ξένο καθεστώς. Στη φυλακή γνωρίστηκε με τον Nazım Hikmet. Πολλά έργα του έχουν δημοσιευτεί με διάφορα ψευδώνυμα: (Reşat Kemal, Raşit Kemali, Orhan Reşit). Μόνο μετά το 1942 χρησιμοποίησε το δικό του όνομα.

Βραβεία: Βραβείο διηγήματος Sait Faik Armağanı με τα έργα του Kardeş Payı (1958) και Önce Ekmek (1969 ) Βραβείο διηγήματος του Türk Dil Kurumu (1969)για το έργο του Önce Ekmek (1969 ) Μετά το θάνατό του καθιερώθηκε βραβείο μυθιστορήματος με το όνομά του.

Έργα του: Μυθιστορήματα: Baba evi, Murtaza, Hanımın Çiftliği, Suçlu, Gavurun Kızı, Yalancı Dünya,.... Θεατρικό έργο: 72. Koğuş, İspinozlar (Yalova Kaymakamı), Διηγήματα: Ekmek Kavgası, Sarhoşlar, Çamaşırcının Kızı, Kardeş Payı, Dünyada Harp vardı, Grev, ............

Yaşar Kemal (1923- ) Έγινε γνωστός από τα άρθρα του στην εφημερίδα Cumhuriyet. Αφηγήθηκε κυρίως τους αγώνες επιβίωσης των ανθρώπων της Νότιας Τουρκίας. Η γλώσσα είναι ποιητική. Υπάρχουν πολλά στοιχεία φολκλόρ και επίσης πολλές περιγραφές της φύσης. Το πρώτο του μυθιστόρημα, İnce Memet, μεταφράστηκε σε 23 γλώσσες.

Βραβεία το έργο του İnce Memet, πήρε το βραβείο Μυθιστορήματος του Varlık. Πήρε πάρα πολλά τουρκικά και ξένα βραβεία.

Έργα του: Μυθιστορήματα: İnce Memet, Yer Demir Gök Bakır, Teneke...

Fakir Baykurt (1929- ) Δημοσίευσε το πρώτο του έργο που είχε τον τίτλο Fesleğen Kokulum στο περιοδικό Türk’e Doğru. Στη συνέχεια δημοσίευσε έργα του σε πάρα πολλά περιοδικά της εποχής όπως το Varlık, Yeni Ufuklar, Yeditepe, Evrensel…

Βραβεία: Με το έργο του Yılanların Öcü, το οποίο μεταφράστηκε στα Γερμανικά και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, κέρδισε το βραβείο Μυθιστορήματος Yunus Nadi. Με το έργο του Tırpan το βραβείο μυθιστορήματος της TRT και του Türk Dili Kurumu, όπως επίσης και το βραβείο θεατρικού έργου Avni Dilligil και το βραβείο διηγήματος της TRT. Με το έργο του Can Pazarı το βραβείο διηγήματος Sait Faik και πολλά άλλα βραβεία.....

Έργα του: Μυθιστoρήματα: Yılanların Öcü, Tırpan, Kara Ahmet, Onuncu Köy, Keklik.... Διηγήματα: Can Parası, Efendilik Savaşı, Anadolu Garajı, Kale Kale, Sınırdaki Ölü, Gece Vardiyası, Barış Çöreği, Παιδικό μυθιστόρημα: Topal Arkadaş, Sarı Köpek, Dünya Güzeli, .... Μελέτες και Δοκίμια: Efkar Tepesi, Çamar Oğlanları, Yeni Kölelik mi? Ποίημα: Bir Uzun Yol

Το μυθιστόρημα και το διήγημα αυτήν την εποχή Ακολούθησαν τις αρχές της ποίησης γενικότερα. Οι συγγραφείς της Εθνικής Λογοτεχνίας έδωσαν τα καλύτερά τους έργα. Η γλώσσα ήταν απλή και πολλές φορές περιείχε στοιχεία και ιδιωτισμούς διαλέ-κτων της Ανατολίας.

Θεματολογία Περιγράφονται οι μεταρρυθμίσεις και οι κοινωνικές αλλαγές και οι επιπτώσεις τους. Μεταφέρθηκαν οι αναμνησεις και οι εμπειρίες από τα δύσκολα χρόνια του πολέμου. Επίσης, οι κοινωνικές εντάσεις λόγω του εκδυτικισμού της τουρκικής κοινωνίας.

Χαρακτηριστικά έργα της εποχής αυτής θεωρούνται : Χαρακτηριστικά έργα της εποχής αυτής θεωρούνται : Yaban (1932): Yakup Kadri Karaosmanoğlu ( H αντιπαράθεση των διανοούμενων με τους αγράμματους χωρικούς) Ayaşlı ve Kiracıları (1938): Şevket Esendal (Η ζωή στην Άγκυρα τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας) Τα διηγήματα του Sait Faik Abasıyanık: (Περιγραφή της ζωής με τους Ρωμιούς στο νησί Αντιγόνη των Πριγκηπονήσων)

Το πρώτο βουκολικό μυθιστόρημα Çıkrıklar Durunca (1931 : Sadri Ertem Πρωτοπόρος στο μυθιστόρημα που αφηγείται τη ζωή στην ύπαιθρο. İnce Memed (1930): Yaşar Kemal Αφηγείται τη ζωή και τη φύση στην περιοχή των Αδάνων.

Άλλοι συγγραφείς: Orhan Kemal: η ζωή στις φτωχογειτονιές της Πόλης Κemal Tahir, Νecati Cumalı, Fakir Bayburt: η ζωή στην επαρχία Bekir Yıldız: η ζωή των μεταναστών

Σάτιρα και ειρωνεία στα διηγήματα Aziz Nesin Haldun Taner Rıfat İlgaz …. και πάρα πολλοί άλλοι σύγχρονοι συγγραφείς