ΙΤΑΛΙΑ Δήμητρα Σδράκα είσοδος έξοδος
Αξιοθέατα Ο πύργος της Πίζας Κολοσσαίο Κανάλια Βενετίας Πλατεία του Αγίου Μαρίνου
Ο πύργος της Πίζας έξοδος O Κεκλιμένος Πύργος της Πίζας ή απλά ο Πύργος της Πίζας είναι το λεγόμενο ιταλικά καμπαναριό, ανεξάρτητο κωδωνοστάσιο, του καθεδρικού ναού της Ιταλικής πόλης της Πίζα. Βρίσκεται πίσω από τον Καθεδρικό και είναι η τρίτη παλαιότερη κατασκευή στην Πλατεία του Ντουόμο, της Πίζας μετά τον Καθεδρικό ναό και το κυκλικού σχήματος Βαπτιστήριο, ενώ δίπλα βρίσκεται και το Κοιμητήριο Σχεδιάστηκε για να λειτουργεί ως παρατηρητήριο και ως καμπαναριό. Οι εργασίες ανέγερσής του ξεκίνησαν στις 9 Αυγούστου του 1173 υπό τα σχέδια των αρχιτεκτόνων Ραϊνάλντο και Μπονάνο Πισάνο. Πέντε χρόνια αργότερα και ενώ ήταν υπό ανέγερση ο τρίτος όροφος υπέρ του Ισογείου (που και αυτός περιλαμβάνει δύο εσωτερικούς ορόφους) άρχισε να υποχωρεί το έδαφος προκαλώντας κλίση προς τη νότια πλευρά. Παρά ταύτα το 1275 συνεχίστηκαν οι εργασίες με πολύ αργό ρυθμό όπου και το όλο οικοδόμημα ολοκληρώθηκε ένα αιώνα μετά, το 1372. Κανείς δεν πίστευε πως αυτό το οικοδόμημα θα σοζώταν. Κι όμως σώθηκε. Έτσι η πόλη της Πίζας έγινε διάσημη και ξακουστή σ'όλο τον κόσμο με τον Πύργο αυτό σαν σήμα αναγνώρισης. Ο Πύργος της Πίζας έχει ύψος 56 μ. και διάμετρο 15,50 μ. με 297 βαθμίδες. Ο διάκοσμός του περιλαμβάνει 207 κίονες με κιονόκρανα κορινθιακού ρυθμού, από λευκό μάρμαρο και ψαμμίτη, που περιβάλλουν όλους τους αίθριους δακτυλίους, επτά τον αριθμό, μέχρι το υπερώο όπου και το μικρότερο σε διάμετρο καμπαναριό, χωρίς επιπρόσθετη κορυφή όπου και φέρονται επτά καμπάνες. Η κλίση του φθάνει τις 5,5 μοίρες που σημαίνει ότι η κορυφή του κατακόρυφου άξονά του έχει μετακινηθεί οριζόντια έξοδος
Κολοσσαίο Το Κολοσσαίο άρχισε να κατασκευάζεται στην εποχή του Βεσπασιανού το 72 μ.Χ., συνεχίστηκε την εποχή του Τιτου και ολοκληρώθηκε όταν ήταν αυτοκράτορας ο Δομιτιανός 80 μ.Χ. Ονομαζόταν αμφιθέατρο των Φλαβίων, από το όνομα της δυναστείας των αυτοκρατόρων που το έκτισαν. Για να κατασκευαστεί, εργάστηκαν χιλιάδες Ιουδαίοι αιχμάλωτοι που είχαν συλληφθεί από τον Τίτο μετά την καταστροφή των Ιεροσολύμων. Μπορούσε να χωρέσει 45.000 θεατές και είχε σχήμα έλλειψης με περιφέρεια 524 μέτρων. Το ύψος του έφτανε τα 48 μέτρα και είχε 4 ορόφους. Από αυτούς, οι τρεις πρώτοι είχαν αψίδες και ο 4ος 40 παράθυρα. Πάνω από τον 4ο όροφο υπήρχε στοά. Το εσωτερικό του ήταν χωρισμένο σε κερκίδες, ενώ στο κέντρο του είχε κονίστρα που χωριζόταν από τις κερκίδες με ένα ψηλό βάθρο. Κάτω από την κονίστρα βρίσκονταν τα υπόγεια. Το Κολοσσαίο έμεινε θρυλικό ως το κέντρο των αιμοχαρών θεαμάτων που απολάμβανε η ρωμαϊκή αυλή στην εποχή της παρακμής της. Η ορχήστρα είχε διαμορφωθεί κατάλληλα για να πραγματοποιούνται ναυμαχίες, μονομαχίες και θηριομαχίες τοις οποίες χρηματοδοτούσαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες. Εκεί γίνονταν επίσης μαρτύρια χριστιανών. έξοδος
Κανάλια Βενέτιας έξοδος Χτισμένη πάνω σε ένα πλήθος 117 νησίδων, που σχηματίζουν 150 περίπου κανάλια και ενώνονται με 400 γέφυρες, η Βενετία είναι μία πόλη μοναδική. Γνωστή και σαν Βασίλισσα της Αδριατικής, η Βενετία αποτέλεσε πάντα σημαντικό κέντρο εμπορίου και πολιτισμού, αλλά αυτό που γοητεύει τον επισκέπτη είναι το πράγματι εντυπωσιακό γεγονός ότι η πόλη είναι χτισμένη μέσα στο νερό. Τα περισσότερα κτίρια είναι χτισμένα από το 16o εώς το 19ο αιώνα με την τεχνοτροπία της εποχής καιδημιουργούν τέτοια ατμόσφαιρα που μεταφέρει τον επισκέπτη αιώνες πρίν. Η πίεση από τις αλλεπάλληλες επιδρομές των Γότθων και Ούνων, ανάγκασε τους κατοίκους της βόρειας Ιταλίας να βρουν καταφύγιο σε δυσπρόσιτα μέρη. Κάποιοι απ’ αυτούς κατέφυγαν στις νησίδες της λιμνοθάλασσας από το 400 μ.Χ. περίπου. Η Βενετία ιδρύθηκε και τυπικά στις 24 Μαρτίου 421. Η άσχημη κατάσταση των γύρω περιοχών σε συνδυασμό με την ασφάλεια που παρείχε η λιμνοθάλασσα, με τα αβαθή νερά, είχε σαν αποτέλεσμα την προσέλκυση κι άλλων προσφύγων. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον η μόνη δυνατότητα βιοπορισμού ήταν η θάλασσα. Έτσι σιγά-σιγά αναπτύχθηκε η θαλασσοκράτειρα Βενετία. Η κατάρρευση της Βυζαντινής κυριαρχίας στην Ιταλία, σήμανε την απαρχή της δημιουργίας του ανεξάρτητου κράτους της Βενετίας. Η δημιουργία αξιόμαχου ναυτικού από τους Βενετούς τους κατέστησε πολύ σημαντικούς για την αντιμετώπιση της πειρατικής δραστηριότητας στην περιοχή και έτσι κέρδισαν διάφορα φορολογικά και διοικητικά προνόμια. Η ενασχόληση με το εμπόριο έφερε τους Βενετούς στα πέρατα του κόσμου και σημαντικό πλούτο στην πόλη, που οδήγησε σε ιδιαίτερη πολιτιστική ανάπτυξη έξοδος
Πλατεία του Αγίου Μαρίνου Η πλατεία του Αγίου Μάρκου και η ομώνυμη εκκλησία είναι το γνωστότερο σημείο της Βενετίας. Χτίστηκε το 1100 μ.Χ. αν και άρχισε να χτίζεται το 830 μ.Χ. για να στεγάσει τα λείψανα του Ευαγγελιστή Αγίου Μάρκου, έχοντας σαν πρότυπο το ναό των Αγίων Αποστόλων της Κωνσταντινούπολης. Στην αρχή ήταν ρυθμού βασιλικής. Αργότερα έγιναν βυζαντινές και γοτθικές αλλαγές. Έχει σχήμα σταυρού με τέσσερις θόλους, που περιβάλλουν έναν κεντρικό μεγαλύτερο. Στο προστώο του ναού βρίσκονται τα τέσσερα χαλκόχρυσα άλογα που ο Μ. Κωνσταντίνος αφαίρεσε από την αψίδα του Τραϊανού στη Ρώμη και τα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη. Ύστερα από την άλωση της Πόλης από τους Φράγκους το 1204 μ.Χ. μεταφέρθηκαν πάλι στη Βενετία και τοποθετήθηκαν στον Άγιο Μάρκο. έξοδος