Διαμαντίδου Χρυσή Β ’ Γυμνασίου Μάθημα Ιστορίας

Κ ΑΣΤΡΟΠΟΛΙΤΕΙΑ Τ ΟΥ Μ ΥΣΤΡΑ Μεγαλοπρεπή και εντυπωσιακή, μακρινή και ταυτόχρονα τόσο κοντινή. Ακίνητη στο χρόνο, νεκρή πολιτεία απλώνεται στην πλαγιά του απότομου παράξενου υψώματος με το κάστρο στην κορυφή του. Ο Μυστράς είναι το τελευταίο λίκνο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας όπου εξακολουθεί να ζει στην ιστορική μνήμη και στη συνείδηση των ανθρώπων.

Ε ΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Με τις οχυρώσεις και τις εκκλησίες του, με παλάτια, τα αρχοντικά και τα σπίτια του, με τους δρόμους και τις κρήνες του, προκαλεί καθημερινά το θαυμασμό σε χιλιάδες επισκέπτες αλλά και προσφέρει πολύτιμες γνώσεις για την εξέλιξη και τον πολιτισμό του Βυζαντίου.

Παναγία Παντάνασσα 99 Ερειπωμένα τείχη

Σπίτια που σώζονταιΔημιουργία νέων κτιρίων

Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΡΑ Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης κατόπιν της ΄Δ Σταυροφορίας (1204) οι Λατίνοι, Φράγκοι ίδρυσαν την λατινική Αυτοκρατορία της Ρωμανίας και διανεμήθηκαν ως κατακτητές στην Ελλάδα. Το 1249 Ο Γουλιέλμος Βιλλεαρδουίνος αντιλαμβανόμενος την στρατηγική αξία του Μυστρά, έκτισε σε αυτόν το κάστρο. Το όνομά του " Μυστράς ", προήλθε πιθανότερα από το όνομα του κατέχοντος του λόφου εγχώριου τοπάρχη, ο οποίος λεγόταν Μυζηθράς. Το 1262 ο Μυστράς περιέρχεται στους Βυζαντινούς. Έκτοτε και μέχρι και το 1460 που έπεσε στα χέρια του κατακτητή Μωάμεθ, τον Μυστρά διοικούν ως δεσπότες δύο Αυτοκρατορικές οικογένειες, των Κατακουζηνών και των Παλαιολόγων. Τελευταίος Δεσπότης του Μυστρά ήταν ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο επονομαζόμενος Δραγάσης, από το 1443 μέχρι και το 1449, όταν στέφθηκε αυτοκράτορας του Βυζαντίου την 12 η Μαρτίου 1449 στο Μυστρά, στο ναό του Αγίου Δημητρίου.

Ο Μυστράς ήταν Βυζαντινή πολιτεία της Πελοποννήσου, πολύ κοντά στη Σπάρτη. Σήμερα είναι ερειπωμένος, αν και έχουν αναστηλωθεί ορισμένα κτίσματα, και αποτελεί πολύτιμη πηγή για τη γνώση της ιστορίας, της τέχνης και του πολιτισμού των δύο τελευταίων αιώνων του Βυζαντίου. Η ιστορία " της νεκρής πολιτείας " σήμερα του Μυστρά αρχίζει από τα μέσα του 13 ου αιώνα, όταν συμπληρώθηκε η κατάκτηση της Πελοποννήσου από τους Φράγκους. Το 1249 ο Γουλιέλμος Β ' Βιλλαρδουίνος έκτισε το κάστρο του στην ανατολική πλευρά του Ταϋγέτου, στην κορυφή ενός υψώματος με απότομη και κωνοειδή μορφή, που λεγόταν Μυστράς

Ο Μυστράς εξελίχθηκε σε μια σπουδαία καστροπολιτεία και έγινε πρωτεύουσα του Δεσποτάτου του Μωρέως. Συνέχισε να είναι σημαντική πόλη στους επόμενους αιώνες μέχρι τα πρώτα μεταεπαναστατικά χρόνια, οπότε εγκαταλείφθηκε. Σήμερα ο Μυστράς είναι μακράν το πιο σημαντικό Βυζαντινό μνημείο στην Ελλάδα. Η διάταξη της καστροπολιτείας είναι σε σε τρεις διακεκριμένες ζώνες, με σημαντική διαφορά υψομέτρου : Άνω, Κάτω και Έξω Χώρα. Επιπλέον υπάρχει και η ακρόπολη στην κορυφή.

Στην Άνω Χώρα ξεχωρίζουν τα Παλάτια των Δεσποτών. Έχουν χτιστεί σε διαφορετικές περιόδους (13 ος -15 ος αιών ) και σχηματίζουν ένα μεγάλο συγκρότημα όπου δεσπόζει η αίθουσα του θρόνου. Στην Κάτω Χώρα ξεχωρίζει η Μητρόπολη, δηλαδή ο ναός του Αγίου Δημητρίου, όπου στέφθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1449 ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, ο Κωνσταντίνος IA ΄Παλαιολόγος.

Η τοποθεσία του στο χάρτηΔιάφορες εκκλησίες