ΙΟΘΟ 251-ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΘΕΩΡΙΩΝ ΙΙ Διάλεξη Νο.5-Εβδομάδα 7 Η Δεύτερη Γενιά των Οριακών. Rima, Κεφ. 12.

13th Annual Conference of the European Society for the History of Economic Thought Technical change and economic analysis Thessaloniki, University of Macedonia, Greece, April To register yourself for the conference, you must register with this website as new website user. After this, you can log in to this site and follow the procedure in 3 steps that you find in the authorized user section under "conference registration". This conference is for ESHET members only. To become a member or to renew your membership, go to: and click "membership" in the menu on the left side on the screen. Being registered to the conference entitles the participants to attend all scientific activities as well as coffee breaks, three lunches (23, 24 and 25 April) and the welcome buffet (23 April). We are happy to be able to invite all accompanying people to the welcome buffet while the gala dinner imposes us a cost of 50 € per participant (registered or non-registered). A trip to Vergina's museum and Dion archeological area is organized for the 26th.Vergina's museum and Dion archeological The registration fees are as follows (please, note that registration fees are higher after April 1st): Fees until April 1 st Not student 150 € Student 60 € Fees after April 1 st Not student 170 € Student 70 €

Η Δεύτερη Γενιά των Οριακών Το κύριο πρόβλημα κατά τους οριακούς της δεύτερης γενιάς ήταν να συσχετιστούν τα εισοδηματικά μερίδια του εδάφους, της εργασίας και του κεφαλαίου με τις παραγωγικές συνεισφορές τους στο όριο. Warlas: οι συντελεστές (coefficients) της παραγωγής, είναι σταθεροί, κι επομένως υπάρχει μόνο ένας δυνατός συνδυασμός εισροών που θα αποδώσει κάποιο προϊόν. Καθιστά αδύνατη την απομόνωση της συνεισφοράς στην παραγωγή ενός ξεχωριστού παραγωγικού συντελεστή.

Francis Edgeworth Η φθίνουσα απόδοση οφείλεται σε μεταβολή της αναλογίας με την οποία χρησιμοποιούνται οι συντελεστές. Η φθίνουσα οριακή απόδοση διαφέρει από τη φθίνουσα μέση απόδοση, μολονότι οι δυο αυτές έννοιες συγχέονται. Η διάκριση του Edgeworth μεταξύ φθίνουσας μέσης παραγωγικότητας και φθίνουσας οριακής παραγωγικότητας είναι θεμελιακή για την κατανόηση της συμπεριφοράς που παρουσιάζει το κόστος παραγωγής στη μακροχρόνια περίοδο.

Francis Edgeworth Είναι επίσης θεμελιακή για να κατανοηθεί η ζήτηση των επιχειρηματιών για συντελεστές της παραγωγής. Ο παραγωγός μεγιστοποιεί τα οφέλη από τις εισροές των παραγωγικών συντελεστών του όταν εξισώνει τους λόγους των εσόδων από τα οριακά προϊόντα των συντελεστών που μισθώνει προς τους λόγους των τιμών τους.

Phillip Wicksteed Oταν δεν είναι δυνατόν να μεταβάλλονται όλες οι εισροές παραγωγικών συντελεστών, οι νόμοι της απόδοσης είναι διαφορετικοί από εκείνους που ισχύουν οταν όλες οι εισροές είναι μεταβλητές. Οι δυνατότητες εκροής όταν όλοι οι παραγωγικοί συντελεστές είναι μεταβλητοί αποδίδονται σήμερα με τον όρο απόδοση κλίμακας. Υπάρχουν τρεις δυνατότητες: σταθερή απόδοση, αύξουσα απόδοση και φθίνουσα απόδοση. Μια συνάρτηση παραγωγής είναι ομογενώς γραμμική αν η δοσμένη αύξηση σε όλες τις εισροές παραγωγικών συντελεστών αυξάνει το συνολικοί προϊόν κατά την ίδια αναλογία.

Phillip Wicksteed Αύξουσα: αυξάνει το συνολικοί προϊόν κατά μεγαλύτερη αναλογία. Φθίνουσα: αυξάνει το συνολικοί προϊόν κατά μικρότερη αναλογία είναι δυνατόν να αμείβεται κάθε συντελεστής της παραγωγής με το ισοδύναμο του οριακού προϊόντος του και να εξαντλείται το συνολικό προϊόν μόνο εάν η απόδοση είναι σταθερή.

John Bates Clark: The distribution of Wealth (1899) Με δοσμένη την τιμή του προϊόντος που διαμορφώνεται στην ανταγωνιστική αγορά, η καμπύλη του οριακού φυσικού προϊόντος του μεταβλητού συντελεστή μπορεί να μετατραπεί σε καμπύλη εσόδου του οριακού προϊόντος με πολλαπλασιασμό MPP (P) = MRP. Η καμπύλη αυτή είναι επίσης η καμπύλη ζητήσεως της επιχείρησης για τον συγκεκριμένο συντελεστή της παραγωγής, επειδή δηλώνει το έσοδο που θα δώσει μια προσθετή μονάδα του συγκεκριμένου συντελεστή. Η αγορά των συντελεστών είναι τέλεια ανταγωνιστική. Άρα οι καμπύλες προσφοράς των παραγωγικών συντελεστών είναι ???

John Bates Clark: The distribution of Wealth (1899) Μεγιστοποίηση κερδών: κάθε μεταβλητός συντελεστής θα απασχολείται ως το σημείο όπου το έσοδο του οριακού προϊόντος που παράγει είναι ίσο με την τιμή μίσθωσης του. Άρα η θεωρία οριακής παραγωγικότητας είναι θεωρία απασχόλησης. Η τιμή του εμπορεύματος παύει να είναι παράμετρος, όταν η ανάλυση επεκτείνεται από την ατομική επιχείρηση σε ολόκληρο τον κλάδο. Γιατί;

Wicksteed, Clark A.W. Flux Wicksteed και Clark: το προϊόν θα εξαντλείται όταν κάθε συντελεστής της παραγωγής θα παίρνει ως αμοιβή το ισοδύναμο του οριακού προϊόντος του. A.W. Flux: οι συναρτήσεις παραγωγής πρέπει να είναι γραμμικά ομογενείς.

Knut Wicksell «Προσθετικό Πρόβλημα» για το ζήτημα εάν το συνολικό προϊόν εξαντλείται ακριβώς από αμοιβές των συντελεστών που είναι ίσες με τα οριακά προϊόντα τους. Ακόμη κι αν η συνάρτηση παραγωγής σαν σύνολο δεν είναι γραμμικά ομογενής, το προσθετικό πρόβλημα λύνεται γιατί στην μακροχρόνια περίοδο το σημείο ελάχιστου κόστους είναι το σημείο που η απόδοση είναι σταθερή.

Clark αν ο καθένας παίρνει ακριβώς την αξία του προϊόντος που παράγεται από αυτό τον ίδιο η από του παραγωγικούς πόρους που διαθέτει, τότε δεν υπάρχουν περιθώρια για παράπονα. Τα εισοδήματα που επισωρεύονται πέρα και πάνω από τα συμβατικά έξοδα παραγωγής και του καταβαλλομένους μισθούς εργασίας και τους τόκους προς τους δανειστές, υπάρχουν μόνο και μόνο επειδή η εξάλειψη τους από τις ανταγωνιστικές δυνάμεις είναι ατελής η αναπτύσσονται νέες τριβές. Οι ατριβές αυτές αποτελούν πηγή της κατάστασης την οποία ο Clark ονόμασε «αβεβαιοτητα»

Clark Η αβεβαιότητα του επιχειρηματία σχετικά με τη ζήτηση του προϊόντος του, κι επομένως για την τιμή στην οποία θα μπορέσει να το πουλήσει, είναι η αιτία που τον αναγκάζει να μισθώσει παραγωγικές δυνάμεις όχι συμφώνα με την πραγματική αξία των οριακών του προϊόντων τους, αλλά ανάλογα με την προσδοκώμενη αξία. Με τον τρόπο αυτό πραγματοποιούνται κέρδη η ζημιές, αν οι πραγματικές αξίες των προϊόντων διαφέρουν από εκείνες που είχαν προβλεφθεί. «Παγκόσμιος νόμος» της οικονομικής είναι ότι το κόστος και το όφελος εξισώνονται παντού. Ο κοινωνικός οργανισμός σαν σύνολο θεωρείται ικανός να σταθμίσει ορθολογικά την κοινωνική οριακή χρησιμότητα των αγαθών σε σχέση με το κοινωνικό, οριακό κόστος απόκτησης τους και να μεγιστοποιήσει την κοινωνική ευημερία, εξισώνοντας τα μεταξύ τους. Πρόβλημα η αύξηση της μονοπωλιακής δύναμης και η προκύπτουσα ανάγκη κρατικών ρυθμίσεων ώστε να τεθεί κάτω από τον έλεγχο η επέκταση της.

Συμπέρασμα Η θεωρία διανομής του εισοδήματος με βάση την οριακή παραγωγικότητα, υποστηρίζει ότι στην μακροχρόνια περίοδο και κάτω από συνθήκες τέλειου ανταγωνισμού, όλοι οι παραγωγικοί συντελεστές, μαζί και οι επιχειρηματίες, τείνουν να αμείβονται με ένα πραγματικό ποσοστό απόδοσης που είναι ίσο με την «κοινωνική αξία» του οριακού φυσικού προϊόντος τους.

Συμπέρασμα Αγνοεί πλήρως την επίδραση που η προσφορά των παραγωγικών συντελεστών ασκεί στον καθορισμό της τιμής τους. Η οριακή παραγωγικότητα του συντελεστή ερμηνεύει τη ζήτηση του. Marshall: απομακρύνθηκε από την θεωρία της διανομής με βάσει την οριακή παραγωγικότητα και στράφηκε σε μια θεωρία που αναγνωρίζει την αλληλεπίδραση των δυνάμεων της προσφοράς και ζήτησης. Η θεωρία της οριακής παραγωγικότητας αγνοεί την αλληλεπίδραση ανάμεσα στις καμπύλες ζήτησης παραγωγικών συντελεστών και στις καμπύλες ζήτησης των προϊόντων. John Maynard Keynes: διατύπωσε την αντίθεση του στην επικρατούσα άποψη ότι η περικοπή των μισθών αποτελεί την κατάλληλη μέθοδο για την αντιμετώπιση του προβλήματος της μαζικής ανεργίας. Γιατί;

Συμπέρασμα Ωστόσο, όταν μια επιχείρηση μισθώνει έναν παραγωγικό συντελεστή από μια αγορά που δεν είναι καθαρά ανταγωνιστική η όταν πουλά το προϊόν της σε μια αγορά που δεν είναι καθαρά ανταγωνιστική, η αξία του οριακού προϊόντος του συντελεστή αυτού (δηλ. το οριακό φυσικό προϊόν πολλαπλασιάζομενο με την τιμή του αγαθού) δεν είναι ίση με το έσοδο του οριακού προϊόντος του (το οριακό φυσικό προϊόν πολλαπλασιάζομενο με το οριακό έσοδο που δίνει η πώληση του προϊόντος). Συνοδεύεται από «εκμετάλλευση», με την έννοια ότι η οριακή αύξηση του παραγωγικού συντελεστή, στις συνθήκες αυτές, δεν μπορεί να αποζημιωθεί με μια αμοιβή που δεν είναι ισοδύναμη με την αξία του οριακού προϊόντος.