Σύγχρονες τάσεις στη διδακτική της βιολογίας Ο τεράστιος όγκος γνώσεων στον τομέα των βιολογικών μαθημάτων, η συνεχής αλλαγή δεδομένων και ο αναγκαστικά «προσωρινός» χα ρακτήρας των θεωριών επιβάλλουν την υιοθέτηση νέων μεθόδων για την διδασκαλία και την αξιολόγηση της βιολογίας. Η διδασκαλία σκοπεύει στην ολόπλευρη ανάπτυξη του μαθητή. Τελικός στόχος είναι οι μαθητές να προσεγγίζουν με κριτική σκέψη τη βιολογική γνώση και να την χρησιμοποιούν για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της σύγχρονης κοινωνίας. της σύγχρονης κοινωνίας.
Η διδασκαλία της βιολογίας στηρίζεται στις γενικές αρχές μάθησης σε συνδυασμό με τις μεθοδο λογικές προσεγγίσεις που επιτρέπει η ίδια η φύση της: Η Βιολογία δε στηρίζεται σε νόμους με καθολική ισχύ που να αποδεικνύονται πάντοτε πειραματικά. Αντιθέτως πολλά επιστημονικά αποδεικνύονται πάντοτε πειραματικά. Αντιθέτως πολλά επιστημονικά δεδομένα στηρίζονται σε πολύχρονη παρατήρηση και συχνά δεδομένα στηρίζονται σε πολύχρονη παρατήρηση και συχνά επιδέχονται διαφορετικές ερμηνείες. επιδέχονται διαφορετικές ερμηνείες. Το πείραμα στην Α/θμια και Β/θμια Εκ/ση, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί όπως στη Φυσική ή στη Χημεία για τη διατύπωση ή την απόδειξη ενός νόμου.
αξιοποιείται με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι στη Φυσική ή στη Χημεία. (δυσκολία καθορισμού όλων των μεταβλητών του πειράματος, δυσκολία πρόβλεψης των αποτελεσμάτων. Πχ ο ίδιος οργανισμός, στις ίδιες συνθήκες, μπορεί να αντιδράσει διαφορετικά αν το πείραμα επαναληφθεί σε διαφορετικές χρονικές περιόδους ). Ο μαθητής πρέπει να κατανοήσει αυτή την ιδιαιτερότητα, να δέχεται πιθανά ΄ περίεργα ¨ αποτελέσματα, όχι απορρίπτοντάς τα αλλά ερευνώντας τα αίτια που οδήγησαν σε αυτά. Το πείραμα στη Βιολογία
Κριτική σκέψη και βιολογική γνώση βιολογική γνώση παρατηρήσεις-δεδομένα παραδοχές-περιορισμοί ερμηνείες-συμπεράσματα Μοντέλο οικοδόμησης της βιολογικής γνώσης κατά Allen και Stroup.