Χρυσό τσακάλι Το χρυσό τσακάλι (Canis aureus - Κύων ο χρυσός) ένα από τα τρία είδη τσακαλιού που απαντώνται , είναι ένα μεσαίο θηλαστικό που ανήκει στην οικογένεια των κυνιδών. Απαντάται στην βόρεια και βορειοανατολική Αφρική, στη νοτιοανατολική και κεντρική Ευρώπη (μέχρι την Αυστρία και την Ουγγαρία), την Μικρά Ασία και τη Μέση Ανατολή. Ένας μικρός πληθυσμός τους ζει στη Σάμο, το μόνο νησί της Μεσογείου στο οποίο ζουν τσακάλια. Είναι παμφάγο και οπορτουνιστικό ζώο, με αποτέλεσμα η διατροφή να διαφέρει ανάλογα με τις εποχές του έτους. Τρέφεται με σκουπίδια, φρούτα, φυτά και μικρά ζώα, όπως αμφίβια, τρωκτικά και έντομα, ενώ μπορεί να φάει και αιγοπρόβατα.[2] Συγγενεύει περισσότερο με το λύκο και με το κογιότ παρά με άλλα ζώα που αποκαλούνται τσακάλια. Έχουν αναγνωριστεί 13 υποείδη.

Περιγραφή Το χρυσό τσακάλι μοιάζει πολύ στο λύκο, αλλά είναι μικρότερο σε μέγεθος και ελαφρύτερο, με πιο κοντά πόδια, επιμηκυσμένο κορμό και κοντύτερη ουρά. Συνήθως έχει μήκος 60 με 100 εκατοστά, είναι δηλαδή μικρότερο από τα άλλα τσακάλια και έχει παρόμοιο μέγεθος με την κόκκινη αλεπού, χωρίς να προσμετράται η ουρά του, που έχει μήκος 20 με 30 εκατοστά. Το ύψος του στο ακρώμιο είναι 44 με 50 εκατοστά. Τα θηλυκά είναι βαρύτερα από τα αρσενικά. Το βάρος των θηλυκών τσακαλιών είναι 7 με 11 κιλά και των αρσενικών 6,3 με 15 κιλά. Το κρανίο του τσακαλιού μοιάζει με αυτό του λύκου, αλλά είναι ελαφρύτερο και λιγότερο ογκώδες. Η ρινική περιοχή είναι χαμηλότερη. Η οβελιαία και ινιακή ακρολοφία είναι αρκετά ανεπτυγμένες, όμως όχι στο βαθμό που είναι στο λύκο. Έχει μακριούς και μεγάλους κυνόδοντες, οι οποίοι είναι λεπτότεροι από αυτοί του λύκου και οι κοπτήρες είναι λιγότερο ισχυροί. Η μουσούδα του είναι πιο στενή από αυτή του λύκου. Η γούνα του το χειμώνα είναι είτε κόκκινη-γκρι με μαύρους τόνους που οφείλονται σε μαύρες τρίχες, είτε ένα φωτεινότερο κόκκινο της σκουριάς. Το πρόσθιο μέρος της μουσούδας, της περιοχής γύρω από τα μάτια και το μέτωπο είναι κόκκινα της σκουριάς και ωχρά. Το πάνω μέρος του μετώπου και η ινιακή περιοχή είναι ωχρά. Πάνω από κάθε μάτι υπάρχει μια μαύρη λωρίδα. Το κάτω μέρος του σαγονιού είναι «ακάθαρτο» λευκό, Το εσωτερικό του αυτιού καλύπτεται με λευκές τρίχες. Η κοιλιά κατά μήκος της μέσης γραμμής είναι λευκή, ενώ πιο μακριά έχει όλο και περισσότερους κόκκινους τόνους. Τα άκρα είναι ωχρά κόκκινα και εσωτερικά έχουν πιο ανοικτόχρωμες αποχρώσεις. Η ουρά είναι γκρι. Η καλοκαιρινή γούνα είναι αραιότερη, με κοντύτερες τρίχες. Οι αποχρώσεις της γούνας διαφέρουν ανάλογα με την περιοχή που ζουν τα τσακάλια.

ΕΙΚΟΝΕΣ

Κύκλος ζωής Το ζευγάρωμα λαμβάνει χώρα από τον Ιανουάριο μέχρι το Μάρτιο. Κατά τη διάρκεια των ερωτοτροπιών, που διαρκούν 26 με 28 μέρες, το ζευγάρι είναι μαζί. Η σπερματογένεση στα αρσενικά αρχίζει 10 με 12 μέρες πριν τον οίστρο των θηλυκών. Πριν την αναπαραγωγή, το ζευγάρι περιπολεί και μαρκάρει τη περιοχή του. Τα μικρά γεννιούνται ύστερα από 63 μέρες κύησης, συνήθως τον Απρίλιο και το Μάιο. Σε κάθε τοκετό γεννώνται 1-9 νεογνά (συνήθως 2-4) και έχουν βάρος 200 με 250 γραμμάρια. Ο θηλασμός διαρκεί 50 με 90 μέρες. Τα μικρά παραμένουν με τους γονείς τους μέχρι να ωριμάσουν σεξουαλικά σε ηλικία 11 μηνών και μετά διασπείρονται, πρώτα τα αρσενικά και μετά τα θηλυκά. Μέχρι τότε, το ζευγάρι μαζί με τους απογόνους του αποτελούν μια αγέλη. Πολύ σπάνια καταφέρνουν να φτάσουν όλοι οι απόγονοι σε ηλικία αναπαραγωγής και το ποσοστό επιτυχούς κυοφορίας παραμένει σχετικά μικρό. Τα θηλυκά παραμένουν σεξουαλικώς ενεργά συνήθως για 8 χρόνια. Τα τσακάλια στη φύση ζουν συνήθως 7 με 9 χρόνια, όμως έχουν καταγραφεί περιπτώσεις τσακαλιών που έζησαν μέχρι και 16 χρόνια.