«Από τον Ηρακλή στον Σούπερμαν. Οι ήρωες στο πέρασμα του χρόνου» 3ο ΓΕΛ Ηλιούπολης Ερευνητική Εργασία Α΄ Τετραμήνου «Από τον Ηρακλή στον Σούπερμαν. Οι ήρωες στο πέρασμα του χρόνου» Ομάδα 2η : Σύγχρονοι Έλληνες ήρωες

ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Ανέκαθεν, οι άνθρωποι που διακρίνονταν για την ηρωική τους φύση, έπαιζαν πολύ σημαντικό ρόλο στην ιστορία των λαών. Έτσι, στην σύγχρονη ελληνική ιστορία, ήρωες όπως ο Μιαούλης, ο Νικηταράς, ο Διάκος καθώς, ακόμα πιο σύγχρονα, ο Γλέζος, με το έργο τους και τη συνεισφορά τους, στον αγώνα της εποχής τους, έλαβαν άξια μια θέση στο πάνθεο των Ελλήνων Ηρώων. Αυτοί οι ήρωες, παρουσιάζονται εκτεταμένα παρακάτω.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ Μ.ΓΛΕΖΟ Ο Μανώλης Γλέζος ήρωας της εθνικής αντίστασης γνωστός για το κατέβασμα της χιτλερικής σημαίας τα δύσκολα χρόνια της Γερμανικής κατοχής, δημοσιογράφος και πολιτικός της αριστεράς με έντονο αγωνιστικό χαρακτήρα.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ Γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1922 στην Απείρανθο της Νάξου. Ήταν γιος της Μάχης Ναυπλιώτου και του Νίκου Γλέζου. Το 1935 μετέβη στην Αθηνα.

Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ Δημιούργησε μια αντιφασιστική ομάδα νεολαίας(1939). Στις αρχές του β παγκοσμίου πολέμου ζήτησε να ενταχθεί στον αγώνα.

Η ΗΡΩΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΑΞΗ Τη νύχτα ανάμεσα στη 30η-31η Μαΐου ο Γλέζος μαζί με τον Απόστολο Σάντα κατέβασαν τη ναζιστική σημαία από την ακρόπολη. Η πράξη αυτή αναπτέρωσε το ηθικό των Ελλήνων και προκάλεσε αίσθηση στο εξωτερικό.

Η ΜΕΤ’ ΕΠΕΙΤΑ ΖΩΗ ΤΟΥ Συνελήφθη πολλές φορές από τους Γερμανούς. Κατά την διάρκεια του εμφυλίου έπεσε θύμα του πολιτικού μίσους. Εργάστηκε ως συντάκτης. Σήμερα ασχολείται με τη πολιτική και τη δημοσιογραφία.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ

Μερικά σημαντικά στοιχεία Ξακουστός Ναύαρχος του ελληνικού στόλου το 1821. Γεννήθηκε το 1769 στα Φύλλα της Ευβοίας. Το επίθετο ‘Μιαούλης’ δεν είναι το πραγματικό του. Το πραγματικό του επίθετο ήταν Βώκος ή Μπώκος.

Οι πρώτες του ενέργειες στον αγώνα Διαθέτει τα πλοία του στον Αγώνα. Αναλαμβάνει δαπάνες για ναυτικές επιχειρήσεις Κάνει έκδηλη την πρόθεση του για βοήθεια με κάθε μέσο, στο συγκεκριμένο εγχείρημα.

Συμμετοχή του σε μάχες Επικεφαλής του ελληνικού στόλου στις νικηφόρες μάχες στο Αρτεμίσιο και τους Ωρεούς(1823). Επικεφαλής του ενωμένου ελληνικού στόλου στην νικηφόρα μάχη στον Γέροντα(1824). Βοήθεια στον ανεφοδιασμό των Μεσολογγιτών(1826).

Αρνητικές στιγμές στο έργο του Διακόπτει τις σχέσεις με τον Καποδίστρια, παρά την εμπιστοσύνη που του δείχνει ο κυβερνήτης. Ανατινάζει την μεγαλύτερη φρεγάτα του ελληνικού στόλου, Ελλάς. Ανατινάζει την κορβέτα, Ύδρα. Προκαλεί την πανελλήνια κατακραυγή.

Το τέλος του.. Πέθανε στην Αθήνα στις 11 Ιουνίου 1835. Η ταφή του έλαβε χώρα στον Πειραιά. Η μορφή του κατατάσσεται ανάμεσα στο πάνθεο των πιο σπουδαίων και σημαντικών ηρώων της επανάστασης.

Αθανάσιος Διάκος Ήταν ηρωικός αγωνιστής και μάρτυρας κι ένας από τους πιο σημαντικούς πρωταγωνιστές στην Επανάσταση του 1821. Γεννήθηκε το 1787-1788 και πέθανε το 1821, μένοντας στη συνείδηση όλων για τον ηρωισμό του, αλλά και για τον μαρτυρικό του θάνατο.

Τα πρώτα του χρόνια Αρχικά υπήρξε μοναχός στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Στη συνέχεια έγινε κλέφτης. Υπάρχουν δυο εκδοχές για τους λόγους που έγινε κλέφτης.

Κλέφτης και Αρματολός Στην αρχή ήταν κλέφτης υπό της εξουσία πολλών καπετάνιων της Ρούμελης. Διακρίθηκε σε πολλές μάχες με τους Τούρκους. Υπήρξε επίσης αρματολός.

Οι σημαντικότερες μάχες του Οι σημαντικότερες μάχες του Η μάχη της Λιβαδειάς. Τελείωσε στις 1 Απριλίου του 1821. Η μάχη στη Ρούμελη.

Η μάχη της Αλαμάνας Κατά τη μάχη στη Ρούμελη ο Διάκος πήρε το κομμάτι της γέφυρας της Αλαμάνας. Ενώ όλα τα ελληνικά στρατεύματα είχαν υποχωρήσει ο Διάκος διάλεξε να παλέψει. Σε αυτή τη μάχη έγινε η σύλληψη του Διάκου από τους Τούρκους.

Ο μαρτυρικός θάνατος του Διάκου Οι Τούρκοι τον σούβλισαν ζωντανό. Ένας από τους συντρόφους του προσπάθησε να τον απαλλάξει από το μαρτύριό του αλλά δεν τα κατάφερε. Υπάρχει ένα μνημείο του στη γέφυρα της Αλαμάνας. Προς τιμήν του η Άνω Μουσουνίτσα μετονομάστηκε σε ¨Αθανάσιος Διάκος¨ στις 15/12/1958.

ΝΙΚΗΤΑΣ ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΠΟΥΛΟΣ (ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ)

Λίγα λόγια για την ζωή του. Γεννήθηκε το 1787 στην Αναστασίτσα Μεσσηνίας. Ήταν ανηψιός του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Υπέγραφε και με το όνομα Τουρκολέκας ή Τουρκολακιώτης και μ΄ αυτό αναφέρεται σε μερικά δημοτικά τραγούδια.

Η αρχή της δράσης του. Το 1805 κατά τον διωγμό των κλεφταρματολών της Πελοποννήσου, ο πατέρας του σκοτώθηκε από Τούρκους κι έτσι ο Νικηταράς ακολούθησε τον θείο του στα Επτάνησα, όπου εντάχθηκε στα Ρωσικά τάγματα και πήγε στην Ιταλία για να πολεμήσει κατά τον στρατό του Ναπολέοντα.

Σπουδαίες μάχες και διακρίσεις. Με την έκρηξη της Επανάστασης, στην πρώτη μάχη που δόθηκε στο Βαλτέτσι της Αρκαδίας ο Νικηταράς που κρατούσε με 200 άντρες τα Άνω Δολιανά, κατάφερε να αποκρούσει 6.000 Τούρκους που επιτέθηκαν με πυροβολικό. Λόγω του ότι έπεσαν πολλοί Τούρκοι σε εκείνη την μάχη, οι άντρες του τον ονόμασαν Τουρκοφάγο. Διακρίθηκε και στις μάχες που ακολούθησαν, όπου συνεργάστηκε με το θείο του, κυρίως δε στην πολιορκία και την άλωση της Τρίπολης.

Κακές στιγμές κατά την διάρκεια του έργου του. Φοβούμενοι ότι το ρωσόφιλο κόμμα επεδίωκε να αντικαταστήσει τον βασιλιά Όθωνα με κάποιον Ρώσο πρίγκιπα, συνέλαβε το Νικηταρά το 1839 και τον καταδίκασε, αν και παντελώς αθώο, σε ενάμιση χρόνο φυλακή, την οποία εξέτισε στις φυλακές της Αίγινας . Όταν αποφυλακίστηκε, η υγεία του ήταν εξασθενημένη από τα βασανιστήρια κατά τη διάρκεια της φυλάκισης του.

Το τέλος του Έπασχε από ζάχαρο χωρίς να το γνωρίζει με αποτέλεσμα να χάσει σε μεγάλο βαθμό την όραση του. Βίωσε την αχαριστία και την αγνωμοσύνη της ελληνικής πολιτείας όταν του αρνήθηκε μια αξιοπρεπή σύνταξη ώστε να ζει αυτός και η οικογένεια του ευπρεπώς και αντί αυτού, του χορηγήθηκε "άδεια επαιτείας" στον ναό της Ευαγγελίστριας κάθε Παρασκευή. Πέθανε το 1849 σε ηλικία 68 ετών. Τελευταία του επιθυμία ήταν να ταφεί δίπλα στο Κολοκοτρώνη όπως και έγινε.

Ομάδα 2η Γιαλιάς Δημήτριος Μανούρης Κωνσταντίνος Τασούλης Βασίλειος Χαρμπής Θεοφάνης