Kιρκινέζι Το είδος είναι αφιερωμένο στον Γερμανό φυσιοδίφη Γιόχαν Αντρέας Νάουμαν (Johann Andreas Naumann 1744–1826), ο οποίος έγραψε ένα ενδιαφέρον βιβλίο για τα πτηνά της Γερμανίας.

Γεωγραφική κατανομή Το Κιρκινέζι είναι ένα αποκλειστικά μεταναστευτικό είδος. Είναι χαρακτηριστικό ότι, με εξαίρεση κάποιες περιοχές στην Αφρική και κάποιους θύλακες στην Ισπανία, όπου απαντάται καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, σε όλες τις υπόλοιπες περιοχές, είναι είτε καλοκαιρινός, είτε χειμερινός επισκέπτης.

Μορφολογία Το Κιρκινέζι είναι είδος διμορφικό, όπως και τα περισσότερα γεράκια. Αρσενικό: Κεφάλι, τράχηλος και ουρά γκρίζα (η ουρά είναι γωνιώδης-οξύληκτη -σχετικά ευθεία στο Βραχοκιρκίνεζο- με πλατιά μαύρη οριζόντια λωρίδα στην κάτω επιφάνεια). Ράχη καστανοκόκκινη, χωρίς κηλίδες (διαφορά από το Βραχοκιρκίνεζο) και με μαυριδερά πρωτεύοντα ερετικά φτερά. Κάτω μέρος ωχρόξανθο με σκούρες καφέ κηλίδες[8]. Θηλυκό: Κεφάλι, ράχη, τράχηλος και ουρά καστανοκόκκινα με χαρακτηριστικές μαυροκαφέ ραβδώσεις (η οξύληκτη ουρά με αχνή σκουρόχρωμη οριζόντια λωρίδα στην κάτω επιφάνεια). Κάτω μέρος σαν του αρσενικού.

Τροφή Η βασική του προτίμηση είναι τα έντομα, που αποτελούν έως και το 80% της διατροφής του. Κυνηγάει κυρίως ακρίδες και γρύλους και, όταν οι αγρότες καίνε τα σπαρτά, πολύ συχνά παρατηρείται να κυνηγάει τα έντομα, τα ποντίκια και τις σαύρες που προσπαθούν να διαφύγουν. Γρύλος , ένα από τα αγαπημένα εδέσματα του Κιρκινεζιού Το Κιρκινέζι δεν συνηθίζει να αιωρείται όσο το Βραχοκιρκίνεζο και, όταν το κάνει, αυτό διαρκεί λίγα μόνο δευτερόλεπτα

Αναπαραγωγή Έρχεται κατά σμήνη, νωρίς την άνοιξη, για να φωλιάσει στα χωριά και τις επαρχιακές πόλεις. Προτιμάει τις μικρές τρύπες στις στέγες και τα κεραμίδια παλαιών κτηρίων, καμπαναριών, κάστρων κ.ο.κ., ή σε αποθήκες, ενώ λίγα άτομα φωλιάζουν σε δέντρα, βράχους και ορθοπλαγιές. Έχει εντοπιστεί να φωλιάζει στη Θεσσαλία ακόμη και σε περιστερώνες. Δεν χρησιμοποιείται κάποιο υλικό επίστρωσης για τη φωλιά. Η γέννα είναι (3-)4 έως 5(-6) αυγά που τα επωάζει κυρίως το θηλυκό για 28 ημέρες.

Κατάσταση πληθυσμού Στο σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού και στην Ευρώπη ειδικότερα, το είδος εμφανίζει συνεχόμενη κάμψη. Είναι αρκετά σπάνιο στα βόρεια όρια της επικράτειάς του. Αυτό οφείλεται, κυρίως, στην καταστροφή των οικοτόπων του και στη χρήση εντομοκτόνων φαρμάκων που, έχουν άμεσες συνέπειες πάνω του, διότι είναι ένα κατά βάση εντομοφάγο πτηνό. Τα ίδια ισχύουν για τα Κιρκινέζια της Ελλάδας, μόνο που εδώ προστίθεται και η λαθροθηρία με σκοπό την ταρίχευση. Το Κιρκινέζι μοιάζει πολύ με το συγγενικό Βραχοκιρκίνεζο.