Η ιστορία του ραδιοφωνικού θεάτρου. Η ιστορία του ραδιοφωνικού θεάτρου ξεκινά μαζί με την ιστορία του ραδιόφωνου στην Ελλάδα. To ραδιόφωνο εκπέμπει κανονικά το 1938, σε όλη την Ελλάδα λειτουργούν ραδιόφωνα με πολλαπλάσιους φυσικά ακροατές.

Από την αρχή λοιπόν κάθε θεατρική εκπομπή έχει τόσους αποδέκτες όσους δεν συγκεντρώνουν όλα τα θέατρα της Αθήνας. Από την αρχή λοιπόν κάθε θεατρική εκπομπή έχει τόσους αποδέκτες όσους δεν συγκεντρώνουν όλα τα θέατρα της Αθήνας. Έτσι το θέατρο έφτανε παντού εκεί όπου δεν έφτανε ούτε εφημερίδα και πολύ περισσότερο, βέβαια, θέατρο. Από την αρχή λοιπόν κάθε θεατρική εκπομπή έχει τόσους αποδέκτες όσους δεν συγκεντρώνουν όλα τα θέατρα της Αθήνας. Από την αρχή λοιπόν κάθε θεατρική εκπομπή έχει τόσους αποδέκτες όσους δεν συγκεντρώνουν όλα τα θέατρα της Αθήνας. Έτσι το θέατρο έφτανε παντού εκεί όπου δεν έφτανε ούτε εφημερίδα και πολύ περισσότερο, βέβαια, θέατρο.

Τους ρόλους ερμήνευαν οι μεγαλύτεροι ηθοποιοί της εποχής, πρωταγωνιστές του Εθνικού Θεάτρου και σκηνοθετούσαν κορυφαίοι σκηνοθέτες. Τους ρόλους ερμήνευαν οι μεγαλύτεροι ηθοποιοί της εποχής, πρωταγωνιστές του Εθνικού Θεάτρου και σκηνοθετούσαν κορυφαίοι σκηνοθέτες. Οι μεταδόσεις περιελάμβαναν τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της ελληνικής και παγκόσμιας δραματουργίας. Στα πρώτα αυτά βήματα του ραδιοφώνου οι μεγαλύτεροι έλληνες ηθοποιοίπαραστέκονται στις ραδιοφωνικές απόπειρες.

Από τους πρώτους εκφωνητές της επίσημης ραδιοφωνίας ήταν τρεις πρωταγωνιστές της θεατρικής σκηνής. Από τους πρώτους εκφωνητές της επίσημης ραδιοφωνίας ήταν τρεις πρωταγωνιστές της θεατρικής σκηνής. Η Αφροδίτη Λαουτάρη και ο Μιχάλης Κοφινιώτης ήταν από τα πρώτα ονόματα της οπερέτας και η Αγγελική Κοτσάλη είχε πολλές φορές χειροκροτηθεί σε ρόλους αρχαίας τραγωδίας. Η Αφροδίτη Λαουτάρη και ο Μιχάλης Κοφινιώτης ήταν από τα πρώτα ονόματα της οπερέτας και η Αγγελική Κοτσάλη είχε πολλές φορές χειροκροτηθεί σε ρόλους αρχαίας τραγωδίας.

Το πρώτο ολοκληρωμένο θεατρικό έργο που ακούστηκε από το ραδιόφωνο ήταν ο Αγαπητικός της βοσκοπούλας του Κορομηλά και μεταδόθηκε την Κυριακή 19 Μαίου 1940 στις το βράδυ….

Η ραδιοσκηνοθεσία ήταν του συγγραφέα Δημήτρη Ιωαννόπουλου και συμμετείχε η συμφωνική ορχήστρα του σταθμού. Στους ρόλους ακούγονταν οι Σωτηρία Ιατρίδου, Λέλα Πατρικίου, Καίτη Σταυρή, Στ. Φταγκοπούλου, Ανδρέας Παντόπουλος, Τ. Καρούσος, Κ. Παπαγεωργίου, Ν. Ματθαίος, Κ. Ραντάς και Κ. Ζερβός

Στα δυο χρόνια που μεσολάβησαν από την έναρξη ως την πρώτη θεατρική Κυριακή τα προγράμματα του σταθμού φιλοξενούσαν συνεχώς ημίωρα θεατρικά σκετς, τρεις και τέσσερις φορές την εβδομάδα.

Στην κατοχή η Ραδιοφωνία περνάει στα χέρια του Γιάννη Βουλπιώτη. Ο αντιπρόσωπος της Telefunken και φυσικά φίλος των Γερμανών, έχει ευρωπαϊκή αντίληψη για τα ραδιοφωνικά προγράμματα και δείχνει ιδιαίτερη φροντίδα για το θέατρο. Στην Ανώνυμη Εταιρία Ραδιοφωνικών Εκπομπών που ιδρύεται το 1941, όταν ο κρατικός σταθμός υποχρεώνεται να σιωπήσει, ο Βουλπιώτης αναθέτει το θεατρικό τμήμα στον Δημήτρη Ιωαννόπουλο. Στην καταχνιά της κατοχής τα ποικιλόμορφα θεατρικά σκετς που μεταδίδει ο σταθμός με τις γνωστές φωνές των αγαπημένων ηθοποιών είναι μια ανεκτίμητη συμπαράσταση. Στην κατοχή η Ραδιοφωνία περνάει στα χέρια του Γιάννη Βουλπιώτη. Ο αντιπρόσωπος της Telefunken και φυσικά φίλος των Γερμανών, έχει ευρωπαϊκή αντίληψη για τα ραδιοφωνικά προγράμματα και δείχνει ιδιαίτερη φροντίδα για το θέατρο. Στην Ανώνυμη Εταιρία Ραδιοφωνικών Εκπομπών που ιδρύεται το 1941, όταν ο κρατικός σταθμός υποχρεώνεται να σιωπήσει, ο Βουλπιώτης αναθέτει το θεατρικό τμήμα στον Δημήτρη Ιωαννόπουλο. Στην καταχνιά της κατοχής τα ποικιλόμορφα θεατρικά σκετς που μεταδίδει ο σταθμός με τις γνωστές φωνές των αγαπημένων ηθοποιών είναι μια ανεκτίμητη συμπαράσταση.

Τρεις ραδιοφωνικές σκηνές κατά μέσο όρο μεταδίδονταν την εβδομάδα, γραμμένες από διάφορους συγγραφείς ή μεταφρασμένες. Κανένα έργο θεατρικό της σκηνής δεν συναντάμε φυλλομετρώντας τα προγράμματα του ‘42 και ‘43. Βρίσκουμε όμως συχνά εκτός των σκετς που συνήθως έχουν ημίωρη διάρκεια και αναφορές σε ραδιοβαριετέ αλλά και ειδικά αφιερώματα σε συγγραφείς όπως για παράδειγμα μισή ώρα για τον Τίμο Μωραϊτίνη, με ραδιοφωνικές σκηνές από τα έργα του. Θεατροποιήσεις κάνει και η ώρα του παιδιού που μεταδίδει κλασικά ελληνικά έργα με πρωταγωνιστές τα παιδιά.

Μετά την απελευθέρωση επανιδρύεται ο κρατικός ραδιοσταθμός ως ΕΙΡ. Μετά την απελευθέρωση επανιδρύεται ο κρατικός ραδιοσταθμός ως ΕΙΡ. Από νωρίς η ευθύνη των θεατρικών εκπομπών ανατίθεται στον Αλέξη Σολωμό.

Ένα επιτελείο από έμπειρους, ταλαντούχους, νέους συγγραφείς αναλαμβάνει τη διασκευή των θεατρικών έργων περιορίζοντας τη διάρκειά τους, χωρίς κανείς να καταλαβαίνει αυτή την αφαίρεση. Μέσα στη δεκαετία κορυφώνεται η προσφορά του ραδιοφωνικού θεάτρου. Οι θεατρικές εκπομπές του ραδιόφωνου αυτή την εποχή είναι η προωθημένη πρωτοπορία του ελληνικού θεάτρου.

Ανάμεσα στους συγγραφείς που συμμετείχαν στις διασκευές αυτές των έργων ήταν ο Μανώλης Σκουλούδης, ο Νότης Περγιάλης, ο Νίκος Γκάτσος, ο Αλέξης Σολωμός κ.α. Σε όλο αυτό το διάστημα οι μεγαλύτεροι έλληνες σκηνοθέτες συνεργάζονται στις θεατρικές παραγωγές του ΕΙΡ. Ανάμεσα στους συγγραφείς που συμμετείχαν στις διασκευές αυτές των έργων ήταν ο Μανώλης Σκουλούδης, ο Νότης Περγιάλης, ο Νίκος Γκάτσος, ο Αλέξης Σολωμός κ.α. Σε όλο αυτό το διάστημα οι μεγαλύτεροι έλληνες σκηνοθέτες συνεργάζονται στις θεατρικές παραγωγές του ΕΙΡ. Ο Κάρολος Κουν κατεβαίνει συχνά τα σκαλιά των ραδιοθαλάμων του Ζαππείου.

Στις διανομές εναλλάσσονται οι κορυφαίοι των ηθοποιών μας… Τακτικές είναι οι συμμετοχές του Βεάκη, της Παξινού, του Μινωτή, του Νέζερ, της Μανωλίδου, της Κατερίνας, της Λαμπέτη, του Χορν, της Κυβέλης.

μπροστάρης του ελληνικού θεάτρου. Για μια δεκαετία το ραδιόφωνο γίνεται ο μπροστάρης του ελληνικού θεάτρου. Όλα τα νέα ρεύματα από την Αμερική και την Ευρώπη, πριν να φανούν στις ελάχιστες τότε πρωτοποριακές σκηνές ακούγονται πρώτα από το ραδιόφωνο.

Η μετάδοση θεατρικών έργων από το ραδιόφωνο αποτελούσε τη μόνη διαδρομή προσέγγισης στο θέατρο. Ας μην ξεχνάμε ότι εκείνα τα χρόνια λειτουργούσαν πολύ λίγα θέατρα στην Αθήνα. Η μετάδοση θεατρικών έργων από το ραδιόφωνο αποτελούσε τη μόνη διαδρομή προσέγγισης στο θέατρο. Ας μην ξεχνάμε ότι εκείνα τα χρόνια λειτουργούσαν πολύ λίγα θέατρα στην Αθήνα.

Έτσι, τα σημαντικότερα ονόματα της πνευματικής και καλλιτεχνικής ζωής της χώρας μέσω των μικροφώνων του ΕΙΡ μπόρεσαν να επικοινωνήσουν με τα ευρύτερα στρώματα του πληθυσμού με όλες τις ευεργετικές συνέπειες. Στην επαρχία η επαφή του κοινού με το θέατρο, αφού τα θέατρα ήταν ανύπαρκτα σχεδόν, γινόταν μόνον μέσω των περιοδευόντων θιάσων, οι περισσότεροι από τους οποίους πρόσφεραν μηδενική ποιότητα…

Το ραδιόφωνο υπήρξε ένα μεγάλο θεατρικό σχολείο. Το ραδιόφωνο υπήρξε ένα μεγάλο θεατρικό σχολείο. Έμαθε στους Έλληνες τι είναι το μεγάλο θέατρο, παρουσίασε τις καινούριες τάσεις του θεάτρου και τους νέους συγγραφείς, έμαθε τους ακροατές του να αγαπούν και το παλιό και το καινούριο….. ….Και μαζί, τους έμαθε να αγαπούν τις φωνές που ενσαρκώνουν τους ήρωες των συγγραφέων και να φαντάζονται… ….Και μαζί, τους έμαθε να αγαπούν τις φωνές που ενσαρκώνουν τους ήρωες των συγγραφέων και να φαντάζονται…

…..Να φαντάζονται τα πρόσωπα και τα πράγματα που κρύβονται πίσω από τις λέξεις και τους ήχους, να συγκεντρώνουν τη σκέψη τους στα νοήματα, καθώς μάλιστα δεν υπήρχαν φανταχτερές εικόνες να τους αποπροσανατολίζουν…….

.…Να εγγυώνται την υψηλή θεατρική τέχνη μέχρι το μεδούλι της και να εξελίσσονται κι αυτοί σαν άνθρωποι μαζί της… ….Ακριβώς το στοιχείο της φαντασίας άλλωστε αποτελεί την κυρίαρχη δύναμη του ραδιοφωνικού θεάτρου μέχρι και σήμερα!!!

Οι μαθητές της Β΄ Λυκείου του Γενικού Εκκλησιαστικού Λυκείου Κρήτης: Ειρήνη Χαιρετάκη Νίκος Ανδρεαδάκης Γιώργος Βλαχάκης Υπεύθυνη καθηγήτρια: Χαρά Ζαραβέλλα, ΠΕ02 Ευχαριστούμε για την προσοχή σας! Ερευνητική εργασία: Ραδιοφώνου και Θεάτρου γωνία…! Σχολικό έτος