ΤΟ ΑΓΙΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΤΟ ΑΓΙΑΣΜΑ ΒΟΪΟΥ ΚΑΙ ΤΟ «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ (Ε. Π. Π.Ι) «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

Ὡδὴ η΄ τὸν βασιλέα «Ἡ ζωηφόρος καὶ γλυκυτάτη πηγή σου, διαλύει, Ἀθανάσιε πάτερ, νόσους καὶ κινδύνους ταῖς πρὸς Θεὸν εὐχαῖς σου…» (Ἀπὸ τὸν παρακλητικὸν κανόνα εἰς τὸν Ἅγιον Ἀθανάσιον)

Ὡδὴ η΄ τὸν βασιλέα «…νόσων παντοίων, τοὺς προσκυνοῦντας ἐν πόθῳ, τὴν πανσέβαστον εἰκόνα σου θεόφρων, ῥῦσαι θλίψεων καὶ πόνων, λιταῖς σου Ἱεράρχα.» (Ἀπὸ τὸν παρακλητικὸν κανόνα εἰς τὸν Ἅγιον Ἀθανάσιον)

Ὁ εὐσεβὴς λαὸς τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας, εὐλαβεῖται ἰδιαιτέρως τὸν Ἅγιο τοῦ Θεοῦ καὶ στῦλο τῆς Ὀρθοδοξίας Μέγα Ἀθανάσιο· κάθε κώμη καὶ κάθε πόλις τῆς εὑρείας αὐτῆς τῆς περιοχῆς, πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, κοσμεῖται ἀπὸ Ἱερὸ Ναὸ ἀφιερωμένο στὴ μνήμη του

Ἡ συνείδησις τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς τοῦ Βοΐου θέλει τὸν Ἅγιό του νὰ εὐαρεστῆται νὰ ἐπιδαψιλεύῃ τὴ χάρι, τὴν ὁποία ἔχει ἀπὸ τὸν Θεὸ, ἐπὶ τοὺς ἐπικαλουμένους τὴν πρὸς Αὐτὸν πρεσβεία του, ἰδιαίτερα ὅταν προσέρχωνται στὸ Ἁγίασμά του στὸ Ἁγίασμα Βοΐου καὶ τὸν Ἱερὸ Ναὸ του στὸ χῶρο τοῦ Ἁγιάσματός του.

Ὅσοι ἔτυχον τῆς εὐλογίας τῆς προσωπικῆς ἐμφανείας τοῦ Ἁγίου ὁμολογοῦν ὅτι προτρέπει τοὺς ἐπιδεομένους καὶ επιζητοῦντες τὴν βοήθεια καὶ τὴν πρὸς τὸν Κύριο παρρησία του νὰ προσέρχῳνται στὸ Ἁγίασμά του στὸν συγκεκριμένο χῶρο καὶ τοῦτον τὸν Ἱερὸ Ναό, παρ’ ὅτι στὴν ἰδιαιτέρα πατρίδα σχεδὸν τοῦ καθενὸς ὑπάρχει Ἱερὸς Ναὸς τιμώμενος στὸ ὄνομά του

Οἱ Χριστιανοὶ τοῦ τόπου μας μεταδίδουν ἀπὸ γεννιὰ σὲ γεννιὰ τὶς ἀναμνήσεις καὶ ἐμπειρίες τους καὶ ἐξακολουθοῦν ἀκόμη νὰ τιμοῦν τὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο, ἰδιέταιρα στὸ πανηγύρι του τὶς 2 Μα ΐ ου κ ά θε χρόνο.

Σύμφωνα μὲ τὴν ζῶσα ἔτι παράδοσι, ἀνηγέρθη τὸ πρῶτον σὲ αὐτὸν τὸν χῶρο Ἱερὸς Ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, περὶ τὰ μέσα τοῦ 18ου αἰῶνος, ἀπὸ τὸν Ἀθανάσιο Ἀραϊὰ. Μὲ ὅραμα τοῦ ὑπεδείχθη καὶ βρῆκε τὴν ἱερὴ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου καὶ τὴν πηγὴ τοῦ Ἁγιάσματος. Ἐκεῖνος ὁ μικρὸς Ἱερὸς Ναὸς ὑπῆρχε μέχρι τὸ ἔτος 1914.

Τότε (1914 ) ἀνηγέρθη ὁ παρὼν Ἱερὸς Ναὸς, ὁ ξενώνας καὶ τὸ παλαιὸ κτίσμα τοῦ Ἁγιάσματος μὲ χρήματα ποὺ προῆλθον ἀπὸ τὴν ἐκποίησι τοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει ξενῶνος, δωρεᾶς τοῦ ἀδελφάτου τῶν ἐκεὶ παρεπιδημούντων κατοίκων τοῦ χωριοῦ, ὁ ὁποῖος ἐπωλήθη ἀπὸ τὴν τότε ἐκκλησιαστικὴ ἐπιτροπὴ πρὶν κατασχεθῇ ἀπὸ τὸ καθεστὼς τῶν Νεοτούρκων.

Τὸ Ἁγίασμα (Ἁγιονέρι) πηγάζει ἀπὸ ὁρισμένο σημεῖο τοῦ ἐσωτερικοῦ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καὶ ὁδηγεῖται μὲ συγκεκριμένο ἀγωγὸ στὸ παρακείμενο ἰδιαίτερο κτίσμα ἀπὸ τὸ ὁποῖο καὶ τὸ ἀποκομίζουν οἱ πιστοὶ.

Τὸ ὑπάρχον κτιριακὸ συγκρότημα βρίσκεται σὲ ἰδιόκτητο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἔκτασι, συνολικῆς ἐπιφανείας 55,126 στρεμμάτων καὶ περιλαμβάνει: Α) τὸν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου Β) τὸν ξενῶνα Γ) τὸ Ἁγίασμα (Ἁγιονέρι) καὶ Δ) τὸν περίβολο.

Ὁ Ἱερὸς Ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου ὡς σημεῖο ἀναφορᾶς τῶν κατοίκων τοῦ Βοΐου πρέπει ὄχι ἀπλῶς νὰ συντηρηθῇ ἀλλὰ νὰ ἀξιοποιηθῇ καὶ νὰ ἀναδειχθῇ ὥστε νὰ συνεχισθῇ καὶ στὶς ἑπόμενες στὶς γεννιὲς ἡ μέχρι τώρα παράδοσι.

Γιὰ νὰ γίνῃ ἡ δέουσα παρέμβασι στὸ κτιριακὸ συγκρότημα καὶ τὸν περιβάλλοντα χῶρο, ἡ Ἐκκλησιατικὴ Ἐπιτροπὴ τοῦ Ἁγιάσματος ἀνέθεσε τὴν ἐκπόνησι μελέτης στὸν πολιτικὸ μηχανικὸ κύριο Σωτήριο Τζάρο ἀπὸ τὴ Μόρφη Βοΐου, ἀναγνωρισμένο γιὰ τὴν ἐμπειρία του στὶς ἀνακαινίσεις ἐκκλησιαστικῶν οἰκοδομικῶν συγκροτημάτων ἀπὸ τὴν πολυετὴ δράσι του ἰδιαίτερα στὸ Ἄγιον Ὄρος.

Ἐθεωρήθη κατὰ ταῦτα ὅτι ἔπρεπε νὰ δημιουργηθῇ φορέας διὰ τοῦ ὁποίου θὰ ἀξιοποιηθῇ κατὰ τὸ καλύτερο δυνατὸ ὁ χῶρος καὶ τὸ κτιριακὸ συγκρότημα, καὶ θὰ ἀποκτήσῃ νομικὴ ὑπόστασι καὶ ὀντότητα.

Κρίθηκε ὅτι ἔπρεπε καὶ ὁ φορέας αὐτὸς νὰ δύναται νὰ ὑπερβῇ τὰ στενὰ ὅρια τῆς ἐνορίας. Ἀξιοποιὼντας τὸ πέραν αὐτῆς, διαθέσιμο, πρόθυμο, ἀλλὰ καὶ κατάλληλο ἀνθρώπινο δυναμικὸ νὰ ἐπικεντρώσῃ τὶς δραστηριότητές του πέριξ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, ἀναδεικνύοντας τὸ χῶρο, πρωτίστως, ἐκκλησιοπρεπῶς.

Βασικὴ σκέψι ἀποτελεῖ ἡ ἀναγκαιότητα νὰ διατηρηθῇ ὁ, κατὰ παράδοσιν, λαϊκὸς χαρακτῆρας τοῦ χώρου.

Ἐπιλέχθηκε ἡ ἐπωνυμία «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ – ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ (Ε.Π.Π.Ι) « ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ » ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΓΙΑΣΜΑΤΟΣ ΒΟΪΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ»

Ὁ κανονισμὸς διοικήσεως καὶ λειτουργίας τοῦ ἱδρύματος ἐγκρίθηκε ἀπὸ τὴ Δ. Ι. Σ καὶ δημοσιεύθηκε στὸ Β΄ τεῦχος τοῦ Φύλλου Ἐφημερίδος τῆς Κυβερνήσεως τῆς 30ης Ὀκτωβρίου 2007 καὶ στὸ τεῦχος Νοεμβρίου τοῦ περιοδικοῦ «ΕΚΚΛΗΣΙΑ», ἐπισήμου δελτίου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Σύμφωνα μὲ τὸν κανονισμὸ διοικήσεώς του τὸ Ε.Π.Π.Ι. «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ» ὅπως καὶ ὅλα τὰ Ἐκκλησιαστικὰ νομικὰ πρόσωπα σὲ ἐπίπεδο ἐνορίας προεδρεύεται ἀπὸ τὸν ἐφημέριο τῆς ἐνορίας. Στὸ πρῶτο Διοικητικό Συμβούλιο κλήθηκαν καὶ ἀνταποκρίθηκαν στὴν πρόσκλησί μας πρόσωπα σημαντικὰ τῆς περιοχῆς μας, ἀνεγνωρισμένης, πιστεύουμε, ἀξίας τὰ ὁποῖα, εὐλαβοῦνται τὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο καὶ τὸ Ἁγίασμά του.

1 Ὁ ἀξιότιμος κύριος Ἀλκιβιάδης Νέττας, πρώην καθηγητὴς Νομικῶν ἐπιστημῶν τῆς Στρατιωτικῆς Ἀκαδημίας Γερμανίας καὶ Ν.Α.Τ.Ο ἐν Ἀμβούργῳ. 2 Ὁ ἀξιότιμος κύριος Διαμαντὴς Μπουκογιάννης, πρώην Ἐπιθεωρητὴς Δασῶν Περιφερείας Δυτικῆς Μακεδονίας.

3 Ἡ ἀξιότιμος κυρία Ἰσιδώρα Δούβαλη- Τσανίδη Νομικὸς καὶ Πρόεδρος τοῦ Συλλόγου Τσοτυλιωτῶν Θεσσαλονίκης. 4 Ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Ἐπιτροπὴ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου Ἁγιάσματος ἐπροσωπεῖται ἱσότιμα στὸ Δ. Σ τοῦ Ἱδρύματος καὶ ἐπελέγη γι᾿ αὐτὴ τὴ Διακονία ὁ κύριος Δημήτριος Ἀθανασιάδης.

Ὁπωσδήποτε ὁ τόπος μας διαθέτει καὶ ἄλλους ἰσαξίους καὶ καταλλήλους ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι εἶναι ἱκανοὶ καὶ ἔχουν προσόντα καὶ δυνατότητες προσφορᾶς· τὸ ἵδρυμα φιλοδοξεῖ νὰ προσφέρῃ «βῆμα» καὶ δυνατότητα δραστηριοποιήσεως ὅσων δύνανται καὶ βούλονται.

Ὑπάρχει χῶρος γιὰ πολλοὺς καὶ ὅσοι ἔχουν τὴ διάθεσι μποροῦν νὰ προσφέρουν τὶς ὑπηρεσίες ποὺ μὲ αὐτὲς νομίζουν ὅτι θὰ συμβάλουν στὴν προβολὴ τοῦ χριστιανικοῦ ὀρθοδόξου πολιτισμοῦ μας καὶ τὴν ἔρευνα τῆς ἱστορίας καὶ τῆς παραδόσεώς μας.

Πρῶτος στόχος τῆς προσπαθείας αὐτῆς εἶναι ἡ ἀνακαίνισις τοῦ κτιριακοῦ συγκροτήματος τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, ξενῶνας, Ἁγίασμα (Ἁγιονέρι) μὲ βάσι τὴν ἐκπονηθεῖσα μελέτη καὶ ἡ ἀξιοποίησίς του.

Ἀκολουθεῖ ἡ ἀξιοποίησις, στὰ πλαίσια πάντοτε τοῦ κανονισμοῦ τοῦ Ἱδρύματος, τοῦ περιβάλλοντος χώρου. «ὡς προσφορᾶς ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας πρὸς τοὺς χριστιανοὺς τῆς περιφερείας μας ἑνὸς χώρου καταλλήλου διὰ ποικίλας ἐκκλησιαστικὰς πνευματικὰς καὶ πολιτιστικὰς δραστηριότητας καὶ ἀναψυχὴν, καὶ ἡ ἀνάδειξίς του ὡς κέντρου πνευματικῆς καὶ πολιτιστικῆς ἀναπτύξεως καὶ προόδου διὰ τὴν εὐρυτέραν περιοχὴν τῆς ἐπαρχίας Βοΐου καὶ δὴ τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μητροπόλεως» (ἄρθρο κανονισμοῦ 2 σκοποὶ, § 3)

Τὸ Ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου μὲ τὸν περιβάλλοντα χῶρο δίδει τὶς προϋποθέσεις καὶ τὴ δυνατότητα νὰ ἀναδειχθῇ σὲ πολιτιστικὸ κέντρο τοῦ τόπου μας, ἕνα πάρκο Ἑλληνισμοῦ καὶ ὀρθοδοξίας, ἀνοικτὸ καθ᾿ ὅλο τὸ ἔτος, ἕνα πραγματικὸ «πάρκο Ἑλληνορθοδόξου πολιτισμοῦ τοῦ Βοΐου»

Στὴν πλήρη καὶ ὁλοκληρωμένη του ἀνάπτυξι τὸ Ἵδρυμα μπορεῖ νὰ συμπεριλάβῃ στὶς δραστηριότητές του ἀκόμη καὶ τὴ δημιουργία καὶ εὔρυθμο λειτουργία καὶ Μουσείου.

Ἡ δημιουργία στὸ χῶρο ἑνὸς μουσείου δὲν θὰ ἦτο «εἰς μάτην». Σήμερα, ἔχει παρατηρηθεῖ ὅτι, ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐπισκέπτονται μουσεῖα εἶναι λίγοι, εἰδικοὶ καὶ σχετικοὶ μὲ τὸ ἀντικείμενο ποὺ ἐρευνοῦν. Δὲν ἀποφασίζει εὔκολα κανεὶς ἐπίσκεψι σὲ μουσεῖο καὶ αὐτὰ καταλαμβάνουν πολὺ μικρὸ ποσοστὸ στὴν ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν μας.

Τὸ μουσεῖο στὸν περιβάλλοντα χῶρο τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου θὰ ἦταν ἐπισκέψιμο σὲ μεγάλο βαθμὸ, θὰ παρεῖχε γνῶσι ἐποπτικὴ γιὰ τὴν ἱστορία καὶ τὴν παράδοσί μας καὶ μάλιστα ἀπὸ τὶς μικρὲς ἡλικίες («Παίζων τοὺς παῖδας τρέφε»).

Ἡ φύτευσις ὀπωροφόρων κάθε ἐποχῆς (ἀπὸ κορομηλιὲς καὶ κερασιὲς μέχρι φουντουκιὲς καρυδιὲς καὶ καστανιὲς), ἡ ὀργάνωσις τοῦ χώρου μὲ τὴ δημιουργία καὶ ἄλλων στεγάστρων καὶ παιδοτόπων θὰ δημιουργὴσῃ μιὰ αὐλὴ τοῦ παπποῦ γιὰ ὅλα τὰ παιδιὰ τῆς περιοχῆς μας, ἐγγόνια τοῦ Ἁγίου μας.

Τὸ ζήτημα μπορεῖ νὰ πάρῃ καὶ ἄλλη διάσταση. Μποροῦν νὰ φυτευθοῦν ὀπωροφόρα ποὺ ἀνήκουν σὲ τοπικὲς παραδοσιακὲς ποικιλίες.

Ὁ χῶρος τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου ὡς χῶρος συναντήσεως τῶν ἀνθρώπων τοῦ Βοΐου, μπορεῖ νὰ λειτουργήσῃ ὡς σημεῖο ἐπαφῆς μὲ τὴν ἱστορία μας καὶ ἀφορμὴ ἀναβαπτισμοῦ στὰ νοήματα ζωῆς τῶν πατέρων μας.

Μέσα ἀπὸ τὶς δραστηριότητες ποὺ προβλέπονται ἀπὸ τὸν κανονισμό του, μὲ τὴν ἀξιοποίησι τῆς προθυμίας προσφορᾶς τῶν χριστιανῶν τῆς περιφερείας μας, τὴ σύμπραξι τῶν πολιτιστικῶν συλλόγων καὶ τῶν ἄλλων ὀργανώσεων μὲ κοινωφελὴ σκοπὸ, τὴ συνεργασία μὲ τοὺς φορεῖς τῆς περιοχῆς μας καὶ ἄλλους πολιτιστικοὺς συλλόγους καὶ ἱδρύματα, τὴν ὀργάνωσι καὶ πραγματοποίησι δραστηριοτήτων ἐκκλησιαστικοῦ καὶ πολιτιστικοῦ περιεχομένου καὶ τὴν ἀπὸ κοινοῦ ἔκθεσι ὑλικοῦ δηλωτικοῦ τῆς τοπικῆς ἱστορίας καὶ παραδόσεως, μπορεῖ νὰ ἀναδειχθῇ σὲ σημαντικὸ παράγοντα προόδου τοῦ πολιτισμοῦ μας.

Ἡ φωνὴ τοῦ Ἁγιάσματος τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου Ἁγιάσματος Βοΐου «ΕΠΙ ΤΗΝ ΠΗΓΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΑΤΟΣ» παραπέμπει εὐθέως στὸ Ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, καὶ ἀπευθύνεται σὲ ὅλους ὅσοι ἔχουν, ἤ θέλουν νὰ ἔχουν, σχέσι μὲ τὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο καὶ τὸ Ἁγίασμά του στὸ Ἁγίασμα καὶ τὸ ἵδρυμά του.

Τὸ κέντρο βάρους τοῦ ἐντύπου ἐστιάζεται στὰ πνευματικὰ, τὶς δραστηριότητες τοῦ ἱδρύματος αὐτοῦ καὶ ὅσα σχετίζονται μὲ τὴν ἐξέλιξι καὶ πορεία τῶν θεμάτων γιὰ τὴν ἀνάδειξι μέσῳ αὐτοῦ, τοῦ Βοΐου.

Τὸ Ἵδρυμα ὠφείλει κυρίως νὰ εἶναι κίνησις πνευματικὴ. Δὲν προβάλλουμε οὔτε ἐπιδιώκουμε νὰ δημιουργήσουμε ἀπλὰ χῶρο ἀναψυχῆς, δὲν διαφημίζουμε χῶρο διασκεδάσεως, καλοῦμε τοὺς χριστιανοὺς τῆς περιφερείας μας καὶ καλοπροαίρετους ἀνθρώπους στὴ δημιουργία ἑνὸς χώρου ψυχικῆς καὶ πνευματικῆς καλλιέργειας.

Ἀκόμη, στὴν ἰστοσελίδα Agiasma.info θὰ προβάλλωνται τὰ ἀφοροῦντα στὸ Ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου καὶ στὴν Agiasmata.info ζητήματα καὶ ἄλλων Ἁγιασμάτων τοῦ τόπου μας. Agiasma.infoAgiasmata.info

Ἐλπίζομε ὅτι τὸ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ– ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ (Ε.Π.Π.Ι.) «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ» ἐγγίζει πράγματι τὶς ἀνησυχίες τῶν ἀνθρώπων τοῦ Βοΐου καὶ θὰ μπορέσῃ νὰ συμβάλῃ στὴν ἀναζωογόνησι τοῦ πολυπαθοῦς καὶ πολυαγαπημένου μας τόπου. Εὐχόμεθα. Γιὰ τὸ Δ. Σ. Ἱερεὺς Σπ.Ε.Ἀθανασιάδης.

Γιὰ τὴν οἰκονομικὴ ἐνίσχυσι τοῦ ἱδρύματος (Ε.Π.Π.Ι) «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ» δημιουργήθηκε στὴν Ἐμπορικὴ Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος ὁ λογαριασμὸς Παρακαλοῦμε οἱ δωρηταὶ ἀπαραίτητα νὰ καταθέτουν καὶ τὰ στοιχεῖα τους γιὰ νὰ τοὺς ἀποστέλλεται ἡ σχετικὴ ἀπόδειξις ἀπὸ τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο.

Ἄς μὴν περιμένομε νὰ μᾶς περισσεύσουν χρήματα. Ὁ Κύριος ἐπήνεσε τὸ δίλεπτο τῆς χήρας. Μὲ ἀγαθὴ διάθεσι ἄς καταθέσωμε ὅλοι 1€ «Ἰλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾶ ὁ Θεὸς»

Ὁ Ἱερός Ναός μὲ τὸν ξενῶνα ὅπως προβλέπεται στὰ σχέδια τῆς μελέτης (Δυτική ὄψις)