Μνημεία της Βόρειας Ευρώπης Μαρκάκη Ελπίδα Κωνσταντίνος Καλογερόπουλος Δημοσθένης Ζορμπάς Νικόλαος Ζούκας 3ο ΓΕΛ ΥΜΗΤΤΟΥ

ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ Η Ολυμπία, υπήρξε το πιο δοξασμένο ιερό της αρχαίας Ελλάδας αφιερωμένο στον Δία. Ήταν ο τόπος διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων οι οποίοι τελούνταν στο πλαίσιο των Ολυμπίων, της πιο σημαντικής εορτής των Ελλήνων κατά το μεγαλύτερο διάστημα της αρχαιότητας. Αντίστοιχες γιορτές ήταν τα Πύθια που διοργανώνονταν προς τιμήν του Απόλλωνος στους Δελφούς, τα Ίσθμια προς τιμήν του Ποσειδώνος στον Ισθμό της Κορίνθου και τα Νέμεα, επίσης προς τιμήν του Διός στο ιερό του στη Νεμέα.

ο Ναός του Δία ο οποίος χτίστηκε το 456 π. Χ ο Ναός του Δία ο οποίος χτίστηκε το 456 π.Χ., αποτελεί πρότυπο δείγμα δωρικού ρυθμού και στο εσωτερικό του φυλασσόταν το σημαντικότερο ανάθημα της Ολυμπίας, το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία.

το Αρχαίο Στάδιο και η είσοδός του, η οποία ήταν μόνο για τους επίτροπους, τους αθλητές και τους ήρωες. Το στάδιο της Ολυμπίας είχε χωρητικότητα 45.000 θεατών. Στην μια πλευρά ήταν κτισμένο επάνω στην φυσική πλαγιά του λόφου ενώ στην άλλη πλευρά είχε χτιστεί ύψωμα για να εξυπηρετήσει την απαραίτητη κλίση.

το Γυμνάσιο, όπου ήταν ο τόπος προπόνησης των αθλητών το Γυμνάσιο, όπου ήταν ο τόπος προπόνησης των αθλητών. Το γυμνάσιο ήταν επιστεγασμένο σε όλο του το μήκος, έτσι ώστε οι αθλητές να μπορούν να προπονούνται στον αγώνα δρόμου άσχετα από τις καιρικές συνθήκες.

Παρθενώνας Ο κυρίως ναός στο εσωτερικό του χωριζόταν σε τρία μέρη· αυτό γινόταν με δύο κάθετες δωρικές κιονοστοιχίες. Το μεσαίο από τα τρία μέρη ήταν το πλατύτερο και σ' αυτό ήταν στημένο πάνω σε βάθρο το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Παρθένου Αθηνάς, το οποίο ο Φειδίας είχε ολοκληρώσει και τοποθετήσει το 438 π.Χ. στη θέση του. Οι 92 μετόπες εσωτερικά ήταν ανάγλυφες και παρίσταναν διάφορα μυθολογικά θέματα: Γιγαντομαχία, Αμαζονομαχία, Κενταυρομαχία και επεισόδια από την άλωση της Τροίας.

Επιπλέον, Ο Παρθενώνας είναι το μεγαλύτερο και πιο επίσημο οικοδόμημα της Ακρόπολης και συγκεντρώνει τον θαυμασμό όλου του κόσμου αιώνες τώρα. Οι εργασίες για την ανέγερση του ολομάρμαρου αυτού ναού της Αθηνάς άρχισαν το 447 π.Χ. υπό τη διεύθυνση των αρχιτεκτόνων Ικτίνου και Καλλικράτη. Ο ναός ολοκληρώθηκε το 438 π.Χ. και κατά τα Παναθήναια του επόμενου χρόνου αφιερώθηκε στην πολιούχο θεά. Παρ' όλα αυτά οι εργασίες συνεχίστηκαν μέχρι το 432 π.Χ.. Είναι ναός δωρικού ρυθμού περίπτερος με οκτώ κίονες στις στενές και δεκαεπτά στις μακριές πλευρές. Οι κίονες έχουν ύψος 10,5 μ. και πάνω τους στηρίζεται ο θριγκός (επιστύλια), οι μετόπες, τα τρίγλυφα, τα γείσα και τα αετώματα.

Καθεδρικός Ναός της Σαρτρ Η Παναγία της Σαρτρ, ή Καθεδρικός Ναός της πόλης Σαρτρ στη Γαλλία αποτελούσε από τον Μεσαίωνα μεγάλο και σπουδαίο ιερό προσκύνημα των πιστών που προσέρχονταν για να προσκυνήσουν το ιερό άγαλμα της Παναγίας που φέρονταν μέσα σε ειδική κρύπτη, την λεγόμενη «Παναγία υπό την Γην», και που ανάγεται στην επισκοπική θητεία του Φυλμπέρ. Ο Καθεδρικός ναός με τα δύο υψηλά κωδωνοστάσια στη πρόσοψη άρχισε να χτίζεται το 1194, στη θέση προηγούμενου ναού, ρυθμού Βασιλικής, που είχε καεί το 1134. Οι περισσότερες εργασίες ολοκληρώθηκαν σε 30 χρόνια και τελικά ο ναός εγκαινιάστηκε το 1260. Το ολικό του μήκος είναι 130 μ. το ύψος του κυρίως ναού 34 μ., και το πλάτος του μεσαίου μεγάλου κλίτους 14 μ.

Βενετία Η Βενετία είναι πόλη χτισμένη πάνω σε μια ομάδα 118 μικρών νησιών που χωρίζονται από κανάλια και ενώνονται μεταξύ τους με γέφυρες.[2] Βρίσκεται στην ομώνυμη ελώδη λιμνοθάλασσα που απλώνεται κατά μήκος της ακτογραμμής μεταξύ των εκβολών των ποταμών Πάδου (Πο) και Πιάβε. Η Βενετία είναι φημισμένη για την ομορφιά της τοποθεσίας της, την αρχιτεκτονική της και τα έργα τέχνης της.[2] Ολόκληρη η πόλη είναι καταγεγραμμένη ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, μαζί με τη λιμνοθάλασσά της.[2]

Αγκριτζέντο Το Αγκριτζέντο (ιταλ. Agrigento, προφέρεται: είναι πόλη στη νότια ακτή της Σικελίας στην Ιταλία, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας. Στην αρχαιότητα, ήταν γνωστή ως Ακράγας, μια από τις επιφανέστερες πόλεις της Μεγάλης Ελλάδας. Το ιστορικό κέντρο της πόλης ανήκει στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

τελος