ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΣ

ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΥ Πρόκειται για την εξάρτηση από το αλκοόλ, η οποία δηλώνεται από την ανοχή δηλαδή την ανάγκη για σημαντικά αυξημένες ποσότητες αλκοόλ ώστε να φτάσει το άτομο στην επιθυμητή επίδραση και σημαντικά μειωμένη επίδραση με την συνεχή κατανάλωση της ίδιας ποσότητας αλκοόλ και από τα συμπτώματα στέρησης για το αλκοόλ και την κατανάλωση του για την ανακούφιση και την αποφυγή των στερητικών συμπτωμάτων. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΥ

Χαρακτηριστικά του αλκοολισμού Η αδυναμία ελέγχου της ποσότητας ή συχνότητας χρήσης οικοπνευματωδών ποτών. Η αδυναμία διακοπής της χρήσης οινοπνευματωδών ποτών για κάποιο χρονικό διάστημα. Η χρήση οινοπνευματωδών ποτών με στόχο την αλλαγή ψυχολογικής διάθεσης Η χρήση οινοπνευματωδών ποτών σε καταστάσεις που κάτι τέτοιο θα μπορούσε να δημιουργήσει άμεσα προβλήματα (π.χ. πριν την οδήγηση, στην εργασία κ.λπ.)

ΦΑΣΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΥ Η πορεία αυτή διακρίνεται σε φάσεις με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά για κάθε μια φάση που μας επιτρέπουν να κατατάξουμε καλύτερα έναν χρήστη και να μην περιμένουμε την χρόνια εξάρτηση για να καταλάβουμε ότι κάτι τρέχει. Η χρονική διάρκεια των φάσεων αυτών ποικίλλει από 3-5 χρόνια έως και δεκαετίες. Κάθε φάση εμφανίζει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Τα βασικότερα των οποίων είναι: Προαλκοολική φάση: Είναι η «κοινωνικά αποδεκτή» χρήση του οινοπνεύματος που «επιτρέπει» την ελαφρά μέθη στις κατάλληλες περιστάσεις και περιβάλλον.

Η αρχική φάση: Χαρακτηρίζεται από την συνειδητοποίηση της κατάχρησης και από την αποτυχημένη προσπάθεια επανόδου σε παλαιότερες συνήθειες. Αναζητούνται όλο και συχνότερα ευκαιρίες για «ένα ποτηράκι». Κρίσιμη φάση: Χαρακτηρίζεται από την απώλεια του ελέγχου στη χρήση οινοπνευματωδών ποτών. Το άτομο δεν μπορεί να σταματήσει πριν φτάσει σε κάποιο σημείο μέθης, είτε μεθάει σε άλλοτε άλλα χρονικά διαστήματα με χαρακτηριστικά κενά μνήμης της προηγούμενης μέρας.

ΑΙΤΙΑ ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΥ Οι δυσκολίες προσαρμογής στο εξωτερικό περιβάλλον Οι συγκρούσεις στα πλαίσια του στενότερου περίγυρου Η δυσαρέσκεια Η μοναξιά Η έλλειψη κατανόησης Η κόπωση Η αναποφασιστικότητα Η συναίσθηση ότι το άτομο μειονεκτεί σε κάτι

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ Όλοι γνωρίζουμε τις αρνητικές συνέπειες της μακροχρόνιας χρήσης του αλκοόλ στον ανθρώπινο οργανισμό. Ο όρος ‘αλκοολισμός’ χαρακτηρίζεται επίσημα και παγκόσμια ως νόσος και δυστυχώς παίρνει όλο και μεγαλύτερες κοινωνικές και ψυχολογικές διαστάσεις, καθώς φαίνεται πως όλο και περισσότερα άτομα εθίζονται στο αλκοόλ και δυσκολεύονται να απεξαρτηθούν.Στη σύντομη παρουσίασή μου, θα αναλύσω τους παράγοντες που συχνά οδηγούν τους εφήβους στην κατανάλωση αλκοόλ και στους τρόπους έγκαιρης πρόληψης και ψυχολογικής αντιμετώπισής τους. Αυτοκτονία: Ο κίνδυνος αυτοκτονίας αυξάνεται με κάθε μορφή εξάρτησης από ναρκωτικά, εκτός του καπνίσματος. Οι δείκτες αυτοκτονιών στους αλκοολικούς είναι αυξημένες με συντελεστή 12-75. Η αύξηση είναι μικρότερη από ότι σε άλλες μορφές εξάρτησης περιλαμβανομένων των αυτοκτονιών νέων που σχετίζονται με την εισπνοή ητικών διαλυτών.

Ατυχήματα: Κατά την τελευταία εικοσαετία, τα σχετικά με την οδική κυκλοφορία προβλήματα που οφείλονται στη χρήση οινοπνευματωδών θεωρήθηκαν ως πρωταρχικής σημασίας μεταξύ των κοινωνικών προβλημάτων και των προβλημάτων υγείας που σχετίζονται με τη χρήση οινοπνευματωδών. Τα παραπτώματα των μεθυσμένων οδηγών έχουν αυξηθεί σημαντικά, αν και στις στατιστικές δεν αντανακλάται μόνο η αύξηση της επίπτωσης, αλλά και οι μεταβολές που επήλθαν στην επιβολή των νόμων. Εγκληματικότητα: Η κατάχρηση ουσιών συνήθως συσχετίζεται με αυξημένους δείκτες εγκληματικότητας. Στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας περίπου 30% των εγκληματούντων είναι χρόνιοι αλκοολικοί ο δείκτης αυτός είναι ακόμη μεγαλύτερος για τις περιστασιακές αδικοπραξίες.

ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ Οι συνιστώμενες δόσεις είναι 21 μονάδες εβδομαδιαία για τους άντρες και 14 για τις γυναίκες. Οι μονάδες αυτές συνίσταται να κατανέμονται σε όλη την εβδομάδα και να αφήνονται 2-3 ημέρες την εβδομάδα ελεύθερες χωρίς ποτό. Οι γυναίκες θεωρούνται πιο ευαίσθητες από τους άνδρες και γιατί έχουν μικρότερο συνήθως σώμα αλλά και γιατί το σώμα τους περιέχει περισσότερο λίπος στο οποίο το οινόπνευμα δε διαλύεται με αποτέλεσμα να δημιουργούνται υψηλότερες στάθμες στο αίμα. Οριστική βλάβη στην υγεία έχουμε αν οι εβδομαδιαίες μονάδες κατανάλωσης είναι για τις γυναίκες περισσότερες των 22 και για τους άντρες περισσότερες των 35.

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ Συγκεκριμένες περίοδοι κατανάλωσης: Αυτό το στοιχείο αναφέρεται στο γεγονός ότι το άτομο δεν πίνει πλέον «τυχαία» όπως για παράδειγμα για να συνοδεύσει ένα γεύμα ή σε μια κοινωνική εκδήλωση. Αντίθετα η κατανάλωση γίνεται πιο «συγκεκριμένη» δηλαδή το άτομο πίνει πάντα τις ίδιες περιόδους (π.χ. μεσημέρι, βράδυ κλπ) άσχετα αν η ποσότητα της κατανάλωσης είναι μικρή ή μεγάλη. Προτεραιότητα στην κατανάλωση του αλκοόλ: Στην προκειμένη περίπτωση η ανάγκη για την κατανάλωση αλκοόλης παίρνει προτεραιότητα από οποιαδήποτε δραστηριότητα στην καθημερινή ζωή. Με άλλα λόγια το άτομο «εξασφαλίζει» πρώτα τη «δόση» του πριν προβεί σε οποιαδήποτε άλλη ενέργεια. Αυξημένη ανοχή στο αλκοόλ: Όπως είναι γνωστό τα άτομα που χαρακτηρίζονται από το σύνδρομο της εξάρτησης παρουσιάζουν μια αυξημένη ανεκτικότητα στο αλκοόλ. Δηλαδή χρειάζονται όλο και περισσότερο αλκοόλ (σε σύγκριση με την κατανάλωση τους πριν την εμφάνιση του συνδρόμου) για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες για τις οποίες πίνουν.

Επαναλαμβανόμενα συμπτώματα στέρησης: Όπως και με άλλες ουσίες εξάρτησης έτσι και στην περίπτωση εξάρτησης από το αλκοόλ η αποχή από την κατανάλωση δημιουργεί συμπτώματα στέρησης (π.χ. «νεύρα» άγχος, ψευδαισθήσεις, προσωρινή αμνησία μέχρι και τρομώδες παραλήρημα).

ΠΡΟΛΗΨΗ Αναγνώριση και αξιολόγηση του προβλήματος. Μεγάλη σημασία έχει η στάση στη πρώτη επαφή με τον προβληματικό πότη. Χρειάζεται επίμονη προσπάθεια για τη λεπτομερή αξιολόγηση κάθε πτυχής της γενικότερης υγείας και των δραστηριοτήτων του ατόμου. Κατάρτιση θεραπευτικού προγράμματος. Με βάση το δεδομένο ότι όλοι οι αλκοολικοί ΔΕΝ παρουσιάζουν την αυτή κλινική εικόνα ( π.χ. συμπτώματα , βαθμό εξάρτησης κ.λπ.), η κατάρτιση του θρεπτικού προγράμματος απαιτεί δύο βασικά στοιχεία : 1. Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης που προαναφέρθηκε και  2. Την ενεργό συμμετοχή του ασθενούν στις αποφάσεις σχετικά με τη θεραπευτική διαδικασία. Ανάλογα με την κλινική εικόνα του προβληματικού πότη, τα πρώτα στάδια ενός θεραπευτικού προγράμματος μπορεί να απαιτήσουν: Αποτοξίνωση. Η αποτοξίνωση δεν είναι θεραπεία για αλκοολισμό αλλά είναι μια περίοδο αποχής από το αλκοόλ με στόχο την προετοιμασία του ατόμου για απεξάρτηση και ανάρρωση.

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ:2017-2018 ΜΑΘΗΜΑ:Project ΜΑΘΗΤΕΣ: Σμαράιδου Ελπίδα,Μαρία Βάλβη

ΤΖΟΓΟΣ

Γενικά Ποιος δεν έχει ονειρευθεί το ενδεχόμενο να κερδίσει ένα τεράστιο χρηματικό ποσό και να μπορέσει να πραγματοποιήσει όλες τις ανεκπλήρωτές του επιθυμίες; Τα τυχερά παιχνίδια είναι για τους περισσότερους ανθρώπους ένας ευχάριστος, «πικάντικος» και απόλυτα ελεγχόμενος τρόπος να δώσουν λίγο χρώμα στην καθημερινότητά τους. Για κάποιους άλλους, όμως, αυτό αποτελεί τεράστιο πρόβλημα, ανάλογο της εξάρτησης από το οινόπνευμα και τις διάφορες ουσίες. Εξάλλου, τα συμπτώματα ενός εθισμένου στον τζόγο ατόμου είναι ανάλογα των εξαρτημένων από το οινόπνευμα ή τις ναρκωτικές ουσίες, δηλαδή συνεχής ενασχόληση με οτιδήποτε έχει να κάνει με τον τζόγο, ανάγκη για ολοένα και συχνότερες ευκαιρίες να παίξει και για ολοένα και μεγαλύτερα ποσά που θα του εξασφαλίσουν την επιθυμητή ένταση, συμπτώματα στερητικού συνδρόμου, σε περίπτωση που δεν έχει τη δυνατότητα να παίξει, αδυναμία ελέγχου της ανάγκης του να παίζει, λέει ψέματα κ.ά.

Το «παράδοξο» είναι πως οι θετικές πλευρές του τζόγου -με τη μορφή των υπέρογκων υποσχόμενων πιθανών κερδών- υπερτονίζονται, μέσα από ένα συνεχή βομβαρδισμό διαφημίσεων και ανάλογων τηλεοπτικών παιχνιδιών, την ίδια στιγμή που οι αρνητικές πλευρές του τζόγου -με τη μορφή προσωπικών και οικογενειακών τραγωδιών- παραβλέπονται ή δεν τυγχάνουν στο ελάχιστο της ίδιας δημοσιότητας και προβολής Ο ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός τυχερών παιχνιδιών, η αυξανόμενη προβολή τους, η συντόμευση του χρόνου ανάμεσα σε ποντάρισμα και ανακοίνωση αποτελεσμάτων, που δημιουργεί μια αίσθηση πως βρισκόμαστε κοντά στην επιτυχία, και η εύκολη πρόσβαση σε αυτά -ακόμα και από το σπίτι- όχι μόνο διευκολύνει την εξάρτηση αλλά έχει επηρεάσει και τη στάση της κοινωνίας απέναντι στον τζόγο. Αυτός που ασχολείται συστηματικά με τον τζόγο, και που παλαιότερα θα θεωρούνταν ως κάποιος που έχει ένα σοβαρό κουσούρι, τώρα πλέον θεωρείται ως απλός «καταναλωτής μιας επιτρεπτής κοινωνικά διασκέδασης».

Τι είναι ο εθισμόΣ στον τζόγο; Ο εθισμός στον τζόγο (Ε.Τ.) σημαίνει, με απλά λόγια, την εξάρτηση κάποιου στα τυχερά παιχνίδια, σε σημείο που να δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα που αφορούν στις κοινωνικές σχέσεις, στην οικονομική κατάσταση, στην προσωπική ζωή και στη φυσική ή/και ψυχική του υγεία. Από ψυχιατρική άποψη, ο Ε.Τ. εντάσσεται στην κατηγορία των διαταραχών ελέγχου .

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΆΓΟΝΤΕΣ Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές απόψεις για τις αιτίες που μπορεί να οδηγήσουν κάποιον σε εθισμό στον τζόγο. Οι έρευνες δείχνουν πως κάθε τύπος ανθρώπου και προσωπικότητας θα μπορούσε δυνητικά να εμπλακεί σε έναν τέτοιον φαύλο κύκλο. Για πολλούς, η ενασχόληση με τα τυχερά παιχνίδια αρχίζει σαν ένας ευχάριστος τρόπος διασκέδασης που μπορεί να γίνει ολοένα και πιο έντονος, σε περίπτωση που αρχίσει να χρησιμοποιείται ως τρόπος διαφυγής από προσωπικά προβλήματα.

Οι συνηθέστερες αιτίες εμφάνισης του εθισμού στο τζόγο είναι: Ανάγκη φυγής από μια οδυνηρή πραγματικότητα (π.χ. άγχος, προσωπικά προβλήματα). Μια έντονη επιθυμία για πολλά χρήματα και για άλλου είδους ζωή. Αναζήτηση έντασης. Κληρονομικοί παράγοντες: η ύπαρξη στενού συγγενικού προσώπου με εθισμό στο τζόγο αυξάνει την ευαλωτότητα του ατόμου. Παιδικά βιώματα: γονείς εθισμένοι στον τζόγο και ύπαρξη ανάλογης ατμόσφαιρας στην οικογένεια ή επώδυνα παιδικά βιώματα που δημιουργούν μια αυξημένη ανάγκη φυγής από τα δύσκολα συναισθήματα που πυροδοτούν. Μια θετική στάση της κοινωνίας απέναντι στα τυχερά παιχνίδια.

Η ευκολία προσφοράς και πρόσβασης. Η διαφήμιση και προβολή των τυχερών παιχνιδιών. Η διαμόρφωση των τυχερών παιχνιδιών: π.χ. πολλά μικρά κέρδη ή η αίσθηση πως κάποιος βρέθηκε πολύ κοντά στο να κερδίσει συντηρούν το ενδιαφέρον/εξάρτηση, οι συχνές κληρώσεις φαίνεται πως αυξάνουν τις πιθανότητες εξάρτησης κ.τ.λ Τα εθισμένα στον τζόγο άτομα επιδεικνύουν συχνά κάποιες γνωστικές αποκλίσεις. Κατά τη διάρκεια που τζογάρουν, μπορεί να νιώσουν μια υπερβολική αυτοπεποίθηση που αποδυναμώνει, όπως είναι φυσικό, την ικανότητά τους να εκτιμήσουν την πιθανότητα να χάσουν. Επίσης, και η χαμηλή αυτοεκτίμηση φαίνεται πως μπορεί να παίζει σημαντικό ρόλο στη συμπεριφορά του εθισμένου στον τζόγο. Ο τζόγος δίνει στα άτομα αυτά μια αίσθηση υπεροχής και επάρκειας. Ακόμα και αν χάσουν, αισθάνονται πως είχαν το θάρρος να τολμήσουν και να ρισκάρουν, κάτι που οι περισσότεροι δεν μπορούν να κάνουν. Εάν τύχει και κερδίσουν κάποιο σεβαστό ποσό, υπερηφανεύονται και κάνουν δώρα σε άλλους, κάτι που τους δίνει μια αίσθηση υπεροχής, αλλά ταυτόχρονα αυξάνει και τον κίνδυνο να ρισκάρουν ακόμα περισσότερο στη συνέχεια.

Συννοσηρότητα Άτομα με εθισμό στον τζόγο έχουν συχνά και άλλα ψυχικά και κοινωνικά προβλήματα. Συχνά, καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες οινοπνεύματος, βιώνουν καταθλιπτικά αισθήματα, έχουν αυξημένο άγχος για διάφορα πράγματα, είναι άνεργοι, έχουν προβλήματα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις κ.ά. Όλοι αυτοί οι παράγοντες μπορεί να επιδεινώσουν τα προβλήματα με τον τζόγο ή να δυσχεράνουν το ενδεχόμενο απεξάρτησης από αυτόν.

Αντιμετώπιση Στη χώρα μας, υπάρχουν μονάδες απεξάρτησης από τον τζόγο στις οποίες κάποιος που αντιμετωπίζει πρόβλημα μπορεί να απευθυνθεί. Αν κάποιος το προτιμά, μπορεί να απευθυνθεί και σε ιδιώτη ειδικό για αντιμετώπιση των προβλημάτων του.

ΟδηγίεΣ προΣ τα συγγενικά πρόσωπα Δεν είναι δικό σου λάθος. Δεν ευθύνεσαι για τις επιλογές του εθισμένου αλλά μόνο για την προστασία του «ευ ζην» της υπόλοιπης οικογένειας, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού σου. Χρειάζεται να μιλήσεις ήρεμα και αντικειμενικά με τον εθισμένο για το πώς αισθάνεσαι η ίδια και η υπόλοιπη οικογένεια, όπως και το τι προτίθεσαι να κάνεις, αν η κατάσταση δεν αλλάξει. Μη διευκολύνεις με κανέναν τρόπο τον εθισμένο να έχει πρόσβαση σε χρήματα που δεν του ανήκουν, ό,τι και αν σου πει ή υποσχεθεί. Συμπαραστάσου, αλλά θέσε και σαφή όρια, μέχρι ποιου σημείου μπορεί να υπολογίζει στη βοήθειά σου.

ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΣ: ΡομποτήΣ ΧρήστοΣ, ΛέχοΣ ΑλέξανδροΣ, Μάρκου Ασπασία ΜΑΘΗΜΑ: Project ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ: 2017-2018