Εταιρεία Προαγωγής Ψυχικής Υγείας Ηπείρου ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΡΩΤΟΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΑΠΟ ΚΙΝΗΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΣΤΗΝ ΉΠΕΙΡΟ Περιτογιάννης Β1., Γραμμενιάτη Αικ.1, Γιώτη Π1., Γκόγκου Α1., Λέκκα Μ1, Μεντή Ν1., Μαυρέας Β2. 1. Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Ιωαννίνων-Θεσπρωτίας, Εταιρεία Προαγωγής Ψυχικής Υγείας Ηπείρου, Ιωάννινα 2. Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Ιατρική Σχολή, Ψυχιατρική Κλινική, Ιωάννινα 26ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής, Κως, 17-20 Μαΐου 2018

Εισαγωγή-σκοπός της μελέτης Οι ψυχικές διαταραχές συχνά χρειάζονται μακροχρόνια θεραπεία, αλλά τα ποσοστά παραμονής των ασθενών στη θεραπεία γενικά είναι χαμηλά. Το αποτέλεσμα είναι οι υποτροπές και οι επανειλημμένες νοσηλείες. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να εξετάσει τα ποσοστά παραμονής στη θεραπεία ασθενών που εξετάστηκαν από την Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Ιωαννίνων-Θεσπρωτίας (ΚΜΨΥ Ι-Θ) και να αναδείξει πιθανές συσχετίσεις της παραμονής στη θεραπεία με κλινικούς και δημογραφικούς παράγοντες.

Υλικό και μέθοδοι Μελετήθηκαν όλες οι νέες περιπτώσεις ατόμων που προσήλθαν για εξέταση από την υπηρεσία μας σε διάστημα ενός έτους (2017). Αναζητήθηκαν δημογραφικά και κλινικά στοιχεία από τη βάση δεδομένων της ΚΜΨΥ Ι-Θ. Έγινε στατιστική επεξεργασία των δεδομένων για την αναζήτηση συσχετίσεων. Εξετάστηκε η παραμονή ή μη στη θεραπεία των ασθενών σε σχέση με τη διάγνωση και την πηγή παραπομπής (οικειοθελώς, Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας [ΠΦΥ], ψυχιατρική κλινική Πανεπιστημίου Νοσοκομείου Ιωαννίνων, άλλες υπηρεσίες).

Αποτελέσματα Σε ένα σύνολο 253 ατόμων που εξετάστηκαν για πρώτη φορά από την υπηρεσία μας κατά το έτος 2017, οι 82 δεν συμπεριλήφθησαν στη μελέτη διότι προσήλθαν για χορήγηση βεβαίωσης ή ήταν φροντιστές ασθενών. Οι διαγνώσεις των υπολοίπων ήταν: ψυχώσεις 11,1%, συναισθηματικές διαταραχές 29,8%, αγχώδεις διαταραχές 24,5%, οργανικές ψυχικές διαταραχές 13,5%, άλλες διαταραχές 21%. Στη θεραπεία παρέμειναν 85 ασθενείς (49,7%). Η στατιστική ανάλυση έδειξε πως η παραμονή στη θεραπεία σχετίστηκε με τη διάγνωση, την πηγή παραπομπής (ίδιοι ή οικογένεια) και το φύλο (γυναίκες).

Συμπεράσματα Τα ευρήματα μπορούν να αξιοποιηθούν για τη βελτίωση του σχεδιασμού των παρεμβάσεων της ΚΜΨΥ Ι-Θ. Φαίνεται πως όταν οι ασθενείς προσέρχονται οικειοθελώς ή έστω με προτροπή της οικογένειας, το κίνητρο είναι ισχυρό και παραμένουν στη θεραπεία. Δεν ισχύει το ίδιο για τις παραπομπές από την ΠΦΥ. Η βελτίωση του μηχανισμού των παραπομπών και η περαιτέρω προώθηση της συνεργασίας με την ΠΦΥ, μπορεί να βελτιώσει τα ποσοστά παραμονής των ασθενών στη θεραπεία Βιβλιογραφία 1. Peritogiannis V, Manthopoulou T, Gogou A, Mavreas V. Mental Healthcare Delivery in Rural Greece: A 10-year Account of a Mobile Mental Health Unit. J Neurosci Rural Pract. 2017; 8(4): 556-561. 2. Morlino M, Buonocore M, Calento A et al. First contact with psychiatric services: who leaves and who remains. Gen Hosp Psychiatry 2009; 31: 367–375